మీ వ్యాసం బాగుంది. నాలుగు కథలు రాసి “కొత్త కథకుల కష్టాలు” అని వ్యాసం రాయటం నా ఉద్దేశ్యంలో తప్పు లేని పని. మీ ఆలోచనలని మరింత పదును పెట్టండి. కథ అన్న ప్రక్రియ మీద గౌరవం ఉన్నవారు మంచి కథల గురించి ఎప్పుడూ ఆలోచిస్తూ ఉంటారు.
శ్రీ శ్రీ అన్నట్టు, వంకాయ కూర బాగాలేదని చెప్పటానికి, వంకాయ కూర ఎలా చెయ్యాలో తెలియనక్కరలా! నేను ఇప్పటి వరకు ఒక్క కథ రాయలా! అయితే, మంచి కథ ఎలా ఉంటుందో నాకు తెలుసు!
ఈమాటలో మీ కథలు ఇంతకు ముందు చదివా. మళ్ళీ మీరు చెయ్యచేసుకొని మంచి కథలు రాయండి.
నేను మీ పత్రిక చూడడం ఇదే మొదలు. పత్రిక చక్కగా ఉంది.
మీ కథ చాలామంచి శెటైర్. Quite timely.
ఈ కథలో చిన్న భూషయ్య ప్రెసిడెంటు బుష్. ఉలవ గుగ్గిళ్ళు పెట్రోలు.
గుఱ్ఱాలు అమెరికాలో కార్లు. పోలికలు బాగున్నాయి.
అన్నింటికన్నా బాగుంది, బుష్ ని హిరణ్య కసిపుడితో పోల్చిన పోతన భాగవత పద్యభాగాలు.
మీ ఈమాట మీద ప్రభుత్వనిఘా వస్తుందేమో జాగ్రత్త!
గోకుల్
డా. రోహిణీ ప్రసాద్ వ్యాసం చాలా బాగుంది. ఈ వ్యాసంలో కొంత భాగం నాకు ప్రత్యక్ష అనుభవం. నేను బొంబాయి (ముంబాయి) లో రెండు ఏళ్ళు మాస్టర్ డిగ్రీ ఐ.ఐ.టి లో చెయ్యటం వల్ల, ఐదేళ్ళు టి. ఐ.ఎఫ్.ఆర్ (తెలుగులో ఎలా రాయాలో తెలియలా) లో డాక్టరేట్ డిగ్రీ ఫిజిక్స్ లో చెయ్యటం వల్ల, నాకు బొంబాయి తెలుగు వారితో పరిచయం బాగానే ఉంది. ఫిజిక్స్ అనటం ఎందు కంటే, నేను నా రిసెర్చి కోసం అప్పుడప్పుడు, బార్క్ (బిఎఆర్సి) కి వెళ్ళేవాణ్ణి. రోహిణీ ప్రసాద్ తో అంతకు ముందే ఉన్న పరిచయం మరీ ఎక్కువైంది అలానే! నేను 1980లో బొంబాయి రాగానే, అప్పటికే రోహిణీ ప్రసాద్ తో పరిచయం ఉన్న మా అన్నయ్య (ప్రసాద్ విష్ణుభొట్ల) ద్వారా నా సంగీతపు అభిరుచులను కొంతవరకు మెరుగు పెట్టింది రోహిణీ ప్రసాదే! అప్పుడు ప్రత్యక్షంగా తెలుగు సంస్థల కోసం పని చెయ్యాలంటే ఎదురయ్యే కష్టనష్టాలు ఎలా ఉంటాయో తెలుసుకున్నా. ఎక్కడో కొలాబాకి దగ్గరగా ఉన్న నేను (దక్షిణ బోంబాయి) 30 కిలోమీటర్లు ప్రయాణించి, ఫ్లూట్ ప్రాక్టీసుకు అణు శక్తి నగర్ వచ్చేనన్ను చూసి రోహిణీ ప్రసాద్ మెచ్చుకొనే వారు. రోహిణీ ప్రసాద్ లాంటి వాళ్ళు పడే కష్టాల తో పోలిస్తే నేను పడ్డ కష్టాలు ఎక్కువేమీ కాదు.
బొంబాయిలో కానీ, అమెరికాలో కానీ, మెరెక్కడైనా కానీ, ప్రవాసాంధ్రులు తెలుగు సంస్థల కోసం సేవా భావంతో పని చెయ్యాలంటే కష్టమే! తెలుగు వారు వ్యక్తులుగా ప్రతిభ చూపించగలరు, కానీ సమిష్టిగా విఫలులు అవుతారన్న మాటల్లో కొంత నిజం ఉందన్న విషయం నాకు స్వానుభవం.
వేలూరి వారికి,
భావ భవభోగ సత్కళా భావము కి వేరే మరొక అర్ధమున్నట్టు నాకు తోస్తున్నది.
భావభవుడు అంటే మన్మధుడు. భావజుడని మీకు తెలిసే ఉంటుంది. భావజ
మద సంహారి అని ఒక పాటలో కూడా ఉన్నది. భావభవ భోగ సత్కళా భావ
ము అంటే మదన కళా భావమని చెప్పువచ్చేమో..
రమానాథ
వేలూరి వారికి,
భావ భవభోగ సత్కళా భావము కి వేరే మరొక అర్ధమున్నట్టు నాకు తోస్తున్నది.
భావభవుడు అంటే మన్మధుడు. భావజుడని మీకు తెలిసే ఉంటుంది. భావజ
మద సంహారి అని ఒక పాటలో కూడా ఉన్నది. భావభవ భోగ సత్కళా భావ
ము అంటే మదన కళా భావమని చెప్పువచ్చేమో..
రమానాథ
‘వ్యయ’ ప్రయాస గురించి kiran kumar chava గారి అభిప్రాయం:
05/01/2006 10:30 am
మారుతీరావు గారూ,
ఈ మాటకు సు స్వాగతం
మీరు ఇలాగే మరిన్ని కవితలు (లాంటివి?) ఇక్కడ ప్రచురించాలని ఆశిస్తున్నాను
దన్యవాదములు
కిరణ్ కుమార్ చావా (నామధేయః)
తుది ప్రార్ధన గురించి kiran kumar chava గారి అభిప్రాయం:
05/01/2006 10:26 am
ఏమిటండీ లైలా గారు
మరీ జనాలు అంతగనం ఇబ్బంది పెడుతున్నారా?
ఓ ప్రభూ!
నరకమైనా, స్వర్గమైనా
భూమి అయినా పాతాళమయినా
అడవి అయినా, జనారణ్యం అయినా
ఎక్కడికైనా పంపు ఈ దేహాన్ని!
కానీ,
దానితో పాటు నీపై ప్రేమను పంపడం మరవకు సుమా
ఓ ప్రభూ!
కవితలు వ్రాయనీ, వ్రాయకపోనీ
కథలు చెప్పనీ, చెప్పకపోనీ
సంతానము ఇవ్వు, ఇవ్వకపో
స్వర్ణము ఇవ్వు ఇవ్వకపో
కానీ
నీ ప్రేమను మాత్రము ఇవ్వు సుమా!
ps: పేరడీలాగా వ్రాద్దాము అనుకున్నాను, కానీ ఇంకా చెయ్యి తిరగాలి 🙂
కొత్త కథకుల కష్టాలు గురించి Lakshmanna Vishnubhotla గారి అభిప్రాయం:
05/01/2006 1:16 pm
శ్రీ అక్కిరాజు భట్టిప్రోలుకి:
మీ వ్యాసం బాగుంది. నాలుగు కథలు రాసి “కొత్త కథకుల కష్టాలు” అని వ్యాసం రాయటం నా ఉద్దేశ్యంలో తప్పు లేని పని. మీ ఆలోచనలని మరింత పదును పెట్టండి. కథ అన్న ప్రక్రియ మీద గౌరవం ఉన్నవారు మంచి కథల గురించి ఎప్పుడూ ఆలోచిస్తూ ఉంటారు.
శ్రీ శ్రీ అన్నట్టు, వంకాయ కూర బాగాలేదని చెప్పటానికి, వంకాయ కూర ఎలా చెయ్యాలో తెలియనక్కరలా! నేను ఇప్పటి వరకు ఒక్క కథ రాయలా! అయితే, మంచి కథ ఎలా ఉంటుందో నాకు తెలుసు!
ఈమాటలో మీ కథలు ఇంతకు ముందు చదివా. మళ్ళీ మీరు చెయ్యచేసుకొని మంచి కథలు రాయండి.
విష్ణుభొట్ల లక్ష్మన్న
గుర్రాలు – గుగ్గిళ్ళు గురించి gokul reddi గారి అభిప్రాయం:
05/01/2006 12:41 pm
నేను మీ పత్రిక చూడడం ఇదే మొదలు. పత్రిక చక్కగా ఉంది.
మీ కథ చాలామంచి శెటైర్. Quite timely.
ఈ కథలో చిన్న భూషయ్య ప్రెసిడెంటు బుష్. ఉలవ గుగ్గిళ్ళు పెట్రోలు.
గుఱ్ఱాలు అమెరికాలో కార్లు. పోలికలు బాగున్నాయి.
అన్నింటికన్నా బాగుంది, బుష్ ని హిరణ్య కసిపుడితో పోల్చిన పోతన భాగవత పద్యభాగాలు.
మీ ఈమాట మీద ప్రభుత్వనిఘా వస్తుందేమో జాగ్రత్త!
గోకుల్
బొంబాయిలో తెలుగు కార్యక్రమాలు గురించి Lakshmanna Vishnubhotla గారి అభిప్రాయం:
05/01/2006 11:57 am
డా. రోహిణీ ప్రసాద్ వ్యాసం చాలా బాగుంది. ఈ వ్యాసంలో కొంత భాగం నాకు ప్రత్యక్ష అనుభవం. నేను బొంబాయి (ముంబాయి) లో రెండు ఏళ్ళు మాస్టర్ డిగ్రీ ఐ.ఐ.టి లో చెయ్యటం వల్ల, ఐదేళ్ళు టి. ఐ.ఎఫ్.ఆర్ (తెలుగులో ఎలా రాయాలో తెలియలా) లో డాక్టరేట్ డిగ్రీ ఫిజిక్స్ లో చెయ్యటం వల్ల, నాకు బొంబాయి తెలుగు వారితో పరిచయం బాగానే ఉంది. ఫిజిక్స్ అనటం ఎందు కంటే, నేను నా రిసెర్చి కోసం అప్పుడప్పుడు, బార్క్ (బిఎఆర్సి) కి వెళ్ళేవాణ్ణి. రోహిణీ ప్రసాద్ తో అంతకు ముందే ఉన్న పరిచయం మరీ ఎక్కువైంది అలానే! నేను 1980లో బొంబాయి రాగానే, అప్పటికే రోహిణీ ప్రసాద్ తో పరిచయం ఉన్న మా అన్నయ్య (ప్రసాద్ విష్ణుభొట్ల) ద్వారా నా సంగీతపు అభిరుచులను కొంతవరకు మెరుగు పెట్టింది రోహిణీ ప్రసాదే! అప్పుడు ప్రత్యక్షంగా తెలుగు సంస్థల కోసం పని చెయ్యాలంటే ఎదురయ్యే కష్టనష్టాలు ఎలా ఉంటాయో తెలుసుకున్నా. ఎక్కడో కొలాబాకి దగ్గరగా ఉన్న నేను (దక్షిణ బోంబాయి) 30 కిలోమీటర్లు ప్రయాణించి, ఫ్లూట్ ప్రాక్టీసుకు అణు శక్తి నగర్ వచ్చేనన్ను చూసి రోహిణీ ప్రసాద్ మెచ్చుకొనే వారు. రోహిణీ ప్రసాద్ లాంటి వాళ్ళు పడే కష్టాల తో పోలిస్తే నేను పడ్డ కష్టాలు ఎక్కువేమీ కాదు.
బొంబాయిలో కానీ, అమెరికాలో కానీ, మెరెక్కడైనా కానీ, ప్రవాసాంధ్రులు తెలుగు సంస్థల కోసం సేవా భావంతో పని చెయ్యాలంటే కష్టమే! తెలుగు వారు వ్యక్తులుగా ప్రతిభ చూపించగలరు, కానీ సమిష్టిగా విఫలులు అవుతారన్న మాటల్లో కొంత నిజం ఉందన్న విషయం నాకు స్వానుభవం.
మంచి వ్యాసం రాసిన రోహిణీ ప్రసాద్ కు ధన్యవాదాలు.
విష్ణుభొట్ల లక్ష్మన్న
బతుకు గురించి సురేశ్ కొలిచాల గారి అభిప్రాయం:
05/01/2006 11:05 am
అచ్చు తప్పులు ఎత్తిచూపినందుకు కృతజ్ఞతలు.
నా మాట: చాటువు – పేరడీ గురించి Ramanath గారి అభిప్రాయం:
05/01/2006 10:55 am
వేలూరి వారికి,
భావ భవభోగ సత్కళా భావము కి వేరే మరొక అర్ధమున్నట్టు నాకు తోస్తున్నది.
భావభవుడు అంటే మన్మధుడు. భావజుడని మీకు తెలిసే ఉంటుంది. భావజ
మద సంహారి అని ఒక పాటలో కూడా ఉన్నది. భావభవ భోగ సత్కళా భావ
ము అంటే మదన కళా భావమని చెప్పువచ్చేమో..
రమానాథ
రాజనందన రాజ రాజాత్మజుల సాటి గురించి Ramanath గారి అభిప్రాయం:
05/01/2006 10:49 am
వేలూరి వారికి,
భావ భవభోగ సత్కళా భావము కి వేరే మరొక అర్ధమున్నట్టు నాకు తోస్తున్నది.
భావభవుడు అంటే మన్మధుడు. భావజుడని మీకు తెలిసే ఉంటుంది. భావజ
మద సంహారి అని ఒక పాటలో కూడా ఉన్నది. భావభవ భోగ సత్కళా భావ
ము అంటే మదన కళా భావమని చెప్పువచ్చేమో..
రమానాథ
‘వ్యయ’ ప్రయాస గురించి kiran kumar chava గారి అభిప్రాయం:
05/01/2006 10:30 am
మారుతీరావు గారూ,
ఈ మాటకు సు స్వాగతం
మీరు ఇలాగే మరిన్ని కవితలు (లాంటివి?) ఇక్కడ ప్రచురించాలని ఆశిస్తున్నాను
దన్యవాదములు
కిరణ్ కుమార్ చావా (నామధేయః)
తుది ప్రార్ధన గురించి kiran kumar chava గారి అభిప్రాయం:
05/01/2006 10:26 am
ఏమిటండీ లైలా గారు
మరీ జనాలు అంతగనం ఇబ్బంది పెడుతున్నారా?
ఓ ప్రభూ!
నరకమైనా, స్వర్గమైనా
భూమి అయినా పాతాళమయినా
అడవి అయినా, జనారణ్యం అయినా
ఎక్కడికైనా పంపు ఈ దేహాన్ని!
కానీ,
దానితో పాటు నీపై ప్రేమను పంపడం మరవకు సుమా
ఓ ప్రభూ!
కవితలు వ్రాయనీ, వ్రాయకపోనీ
కథలు చెప్పనీ, చెప్పకపోనీ
సంతానము ఇవ్వు, ఇవ్వకపో
స్వర్ణము ఇవ్వు ఇవ్వకపో
కానీ
నీ ప్రేమను మాత్రము ఇవ్వు సుమా!
ps: పేరడీలాగా వ్రాద్దాము అనుకున్నాను, కానీ ఇంకా చెయ్యి తిరగాలి 🙂
నా మాట: చాటువు – పేరడీ గురించి kiran kumar chava గారి అభిప్రాయం:
05/01/2006 10:20 am
RSS FEED కూడా చాలా బాగుంది
నా మాట: చాటువు – పేరడీ గురించి kiran kumar chava గారి అభిప్రాయం:
05/01/2006 10:19 am
మీ సైటు చాలా బాగుంది
ఇలా ఏ వ్యాసానికి ఆవ్యాసం అభిప్రాయాలు వ్రాయడము చక్కని ఇంప్రూవుమెంటు
ఇప్పుడు ఇది మరో రచ్చబండ అని జనాలు అనరేమో!
పేరడీలు బాగానే ఉన్నది, కానీ ఇంకొన్ని ఉదాహరణలు ఇస్తే బాగుంది
పేరడీలు అంటే నాకు కూడా ఓ చిన్న గీతలు గుర్తు వస్తుంది
పోనీ పోనీ పోతే పోనీ
కారుల్ బస్సుల్ జీపుల్
రానీ రానీ వస్తే రానీ
కోపాల, తాపాల మన హెడ్డుకి
మనము మాత్రము క్లాసుకి ఎల్లప్పుడూ లెటే
వంటివి నిజజీవితంలో చాలా విన్నాము వీటినన్నింటినీ గ్రంథస్థము చేయడము కష్టమేమో!