“Irfan Habib clearly stated that a strong justification for the caste system also came from Buddhism.”
Almost everyone seems agreed that in universalizing the caste system within India, Brahmanas have played a key role, and that by integrating the caste doctrine into the dharma, brahmanas made the caste system and Brahmanism inseparable. One result of these assumptions has been that the role of Buddhism in the process of caste formation has often escaped notice.
To anyone who reads Kautilya’s Artha Sastra with its heavy stress on the varna system, and then turn to Asoka’s edicts, the contrast is a striking one. The word varna (or jati) never appears in Asoka’s texts; obedience to the varna rules does not form even implicitly a part of the dharma that Asoka propagated and whose principles he inscribed on rock and pillars. In so far as Buddhism rejected the religious supremacy of the brahmanas, it necessarily questioned the legitimacy of the varna division inherited from the Vedas.
And yet it may be asked whether Buddhism did not have its own contribution to make to the development of the caste system. The karma doctrine, or the belief in the transmigration of souls which formed the bedrock of Buddhist philosophy, was an ideal rationalization of the caste system, creating a belief in its equity even among those who were its greatest victims. In the Manu Smriti (XI, 24-26) it already appears as a firm part of the caste doctrine.
Second, there was the stress on ahimsa. Kosambi attributed the stress on avoidance of animal killing in Buddhism to the irrationality of large scale slaughter of livestock for sacrifice by Brahmanas, once settled agriculture had replaced pastoralism.[26] Kosambi did not of course, intend to disparage the sincerity of the Buddha’s disapproval of violence or cruelty (and, after all, Asoka condemned the massacres by his army in Kalinga).[27] What he implied was that any criticism of the large-scale animal sacrifices would be popular among the ‘cattle raising Vaisya’. But I would like respectfully to suggest what seems to me to be a more plausible reason why ahimsa should have become a popular doctrine. It provided reason for the subjugation and humiliation of the food-gathering communities. The Asokan edicts contain injunctions against hunting and fishing,[28] and the Buddhist texts look down on ‘animal-killing jatis’ as much as the Brahmanical texts do.
Indeed, here Buddhism also contributed to the ultimate denigration of the peasantry in the varna structure. R.S. Sharma’s exposition of how the Sudra and not the Vaisya varna came to be regarded as the category to which peasants must belong is practically definitive.[29] In this denigration the ahimsa doctrine too was made to play a part. Manu (X, 84) condemns the use of plough for the injury that its iron point causes to living creatures. This is echoed in later Buddhism; I-Tsing says that the Buddha forbade monks from engaging in cultivation because this involved ‘destroying lives by ploughing and watering field’.[30]
It would, therefore, be wrong to suppose that the caste ideology has been exclusively Brahmanical in its development.
IV
The period from the rise of Buddhism (c. 500 BC) to the Gupta age (fourth and fifth centuries AD) may, then, be supposed to be the period of the formation of the caste system and its supporting ‘ideology’. It is significant that outsiders were struck not by the ‘hierarchy’ of the system, but by its hereditary occupations. Megasthenes (c. 300 BC), with his listing of the seven castes, and Yuan Chwang, both make unqualified statements in this respect, as do later foreign observers like Babur and Bernier. [31]
By Irfan Habib
ఇది కేవలం కథ కాదు. నాలాటి నగరమానవుడు ఎరుగని ఒక కొత్త ప్రపంచాన్ని చూపించారు. ఒకానొక సంస్కృతిని, జీవితాలను పరిచయం చేశారు. ఇలాంటి కథలు మీనుంచి మరిన్ని రావాలి.
ముకుల గురించి Makineedi Surya Bhaskar గారి అభిప్రాయం:
05/06/2025 9:55 am
సమీక్ష చాలా విపులంగా బాగుంది. వెంటనే కథలు చదవాలనిపించేలా ఉంది. కుప్పిలి పద్మగారి కథల్లో తాజాదనం ఆకర్షించే ఒక గుణం. ఎన్నో కథలు రాసినా, ఆ తాజాదనం ఎప్పటికప్పుడే విస్మయపరుస్తుంది. స్త్రీల మనోభావాల చిత్రణనెంతో మెలకువగా చేస్తారు. ఖదీర్ అన్నట్లు, వారి జీవితాల్లో ఎంత చీకుతున్నా, కొంత వెలుతురును ప్రసరింపజేస్తారు పద్మగారు.
– మాకినీడి సూర్య భాస్కర్, 9491504045, కాకినాడ
కొడవళ్ల హనుమంతరావు గారు రాసిన అయస్కాంత వ్యాసం ఆసక్తికరంగా వున్నది. భౌతిక ప్రపంచాన్ని అర్థం చేసుకోవడంలో ఆకర్షణ శక్తికి ఒక ప్రముఖమైన స్తానం వున్నది. మనకి దిక్కులు చూయించేది అయస్కాంతమేకదా. ఈ విషయం మీద పురాతన కాలం నుంచి మనిషి చేసిన ఆలోచనలు, శతాబ్దాల కాలగమనంలో ఆ ఆలోచనల్లో వచ్చిన మార్పులు, పరిశోధనలు జరిపిన మీదట ఆలోచనలో వచ్చిన మెచ్యూరిటీ ని విపులంగా వివరించారు రచయిత. సైన్స్ సాహిత్యం అంతా ఆంగ్లంలో వున్న తరుణంలో, సరళమైన తెలుగు విషయాన్ని సామాన్య మనిషికి అర్థం అయ్యేలా రాయటం తేలికైన విషయం కాదు. భాష మీద పట్టు వుండాలి. ముఖ్యంగా సైన్సు ను హ్యూమన్ యాంగిల్ లో చెప్పడం ముదావహం. సామాజిక స్పృహతో సబ్జెక్ట్ ను తాకిన విధానం బాగుంది. అయితే, కంప్యూటర్ తయారీ లో గానీ, చిప్ తయారీలో గానీ అయస్కాంతం యొక్క పాత్ర ను క్లుప్తంగా అయినా వ్యాసం మొదట్లో introductory para ఒకటి వుంటే it would have created a context conducive for comprehending the content అనిపించింది. Otherwise, the essay made an interesting reading in developing a basic understanding of a vital part of physics.
హనుమంతరావు గారు ఆకర్షణ శక్తిమీద రాసిన వ్యాసం ఆసక్తికరంగా వుంది. భౌతికశాస్త్రం అభివృద్ధిలో ఆకర్షణ అనే అంశం కీలకపాత్ర పోషించింది అన్న విషయం చదువుకున్న వారికి కాస్తో కూస్తో తెలుసు. అయితే, సైన్స్ బ్యాగ్రౌండ్ లేని నేను రెండుసార్లు చదివాల్సి వచ్చింది విషయాన్ని అర్థం చేసుకోవటానికి. వ్యాసాన్ని లోతైన పరిశోధన చేసి రాసినట్లు అర్థం అయింది; ఆది మానవుడి ఆలోచన దగ్గర నుంచి మొదలెట్టటం చూస్తే. ఎంతోమంది శాస్త్రవేత్తల ఆలోచనలను పొందుపరిచారు వ్యాసంలో. అయితే, కంప్యూటర్ చిప్ శీర్షికతో సాగుతున్న వ్యాసంలో కంప్యూటర్ ని గానీ చిప్ ని గానీ ఎక్కడా ప్రస్తావించలేదు. మైసూరు బజ్జి లో మైసూర్ ని వెతకగూడదు కదా! అలాగే ఈ వ్యాసాల్లో కూడా బహుశా చివరివరకు కంప్యూటర్ లేక చిప్ లాంటి వాటికోసం చూడకూడదేమో! కానీ సైన్స్ బ్యాగ్రౌండ్ లేని నా లాంటి వారి సౌలభ్యం కోసం వ్యాసం మొదట్లోనే కంప్యూటర్ తయారీలో కానీ దాని చిప్ తయారీలో గానీ మనం దైనందిన జీవితంలో వాడే అనేక పరికరాల్లో గానీ అయస్కాంతం పాత్ర గురించి క్లుప్తంగా అయినా ప్రస్తావించితే బాగుండేది అనిపించింది. క్రితం వ్యాసంలో కూడా చెప్పలేదు, కానీ బల్బు లేనిదే బతుకు లేదుగనక బల్బు తో కనెక్ట్ అవ్వడం కష్టం కాలేదు. కానీ అయస్కాంతం సామాన్య మనిషి కంటికి కనిపించేదికాదు; వస్తువులలో దాగి వుంటుంది గనక సగటు మనిషికి దాని ప్రాముఖ్యత ఇట్టే అర్థం కాదు. కాస్త పరిచయం చేస్తే తప్ప. ఏదేమైనా, శాస్త్రపరిగ్ఞానాన్ని సామాజిక కోణంలో, సరళమైన భాషలో, హ్యూమన్ యాంగిల్ ని జతచేసి, వ్యాసాలు రాయాలన్న ఆయన ఆలోచన అభినందనీయం. ఈ వ్యాసాల నేరేటివ్ చూస్తుంటే ‘A Cultural History of Physics by Karoly Simonyi’ హనుమంతరావు గారిని ప్రభావితం చేసింది అనిపిస్తుంది! ఫిజిక్స్ భయాన్ని కలిగించే సబ్జెక్టు. దానిలోని ముఖ్యమైన అంశాలను సరళమైన భాషలో, హ్యూమన్ యాంగిల్ లో, అందులోనూ తెలుగులో, చెప్పాలన్న ఆలోచన ముదావహం. మనం taken for granted గా అనుభవించే శాస్త్ర పరిశోధనా ఫలాల వెనక శాస్త్రవేత్తలు చేసిన అవిరళ కృషిని, వ్యక్తిగతంగా వారి జయాపజయాలను పెద్దగా పట్టించుకోము. ఆ అంశాలన్నింటినీ సృజించుతూ సాగుతున్న ఈ వ్యాసాంగం తెలుగులో ఒక మైలురాయిగా నిలవాలని, ఇది పుస్తక రూపంలో వచ్చి ఎక్కువ మంది చేతుల్లో వుండాలని తద్వారా శాస్త్రీయ దృక్పథం పెంపొందాలని ఒక పాఠకుడిగా ఆకాంక్షిస్తున్నాను.
బొల్లోజు బాబాగారు ఆస్తికులను నాస్తికులుగాను ,నాస్తికులను ఆస్తికులుగాను వక్రీకరిస్తారు..అలాగే .వైదికులను అవైదికులుగా , అవైదికులను వైదికులుగా చూపుతారు. రామానుజ తత్వాన్ని అలాగే వక్రీకరించి చెప్పారు.
చార్వాకులు గురించి మనకి సంస్కృత గ్రంథాలలో పూర్వ పక్షం గా చెప్పిన దాని నుంచే ఎక్కువ గా తెలుస్తోంది .అందరూ.ఎక్కువగా.సంస్కృతశ్లోకాలు.ఉదాహరిస్తారు, నేటి.చార్వాక నాస్తిక సిద్ధాంతాల వారు కూడా.బౌద్ధ జైన గ్రంథాలలో కూడా ఉన్నాయి అంటారు కానీ తక్కువగా పేర్కొంటారు. పండితులదంతా వక్రీకరణ అన్నట్లు ఐతే చార్వాక సిద్ధాంతం గురించి.చెప్పుకోవడానికి.ఏమీ మిగలదు బొల్లోజు వారూ చార్వాకులు చైతన్యం అంటే ఆత్మ గురించి చెప్పారు అని బుకాయించి ,.చార్వాకులు.ఆధ్యాత్మిక వేత్తలు అని బుకాయిస్తారు బొల్లోజు బాబా.చైతన్యం.అంటే కాన్షియస్ నెస్.దానిలో ఆత్మ పరమాత్మ ఎక్కడ ఉన్నారు?
మీరు కార్మిక చైతన్యం స్త్రీ చైతన్యం వంటి ఆధునిక ప్రయోగాలు కూడా వినలేదా.?ఆశ్చర్యం.
బొల్లోజు బాబాగారి వక్రీకరణల నుంచి పాఠకులను కాపాడడం కోసం చార్వాక తత్వం విపులంగా వివరిస్తాను.
చార్వాక తత్వశాస్త్రం: పంచ భూతాల కలయికతో జీవసృష్టి – ఆధునిక విజ్ఞానంతో పోలికలు, తేడాలు
పరిచయం
చార్వాక తత్వశాస్త్రం, భారతీయ దర్శనాలలో ఒక ప్రముఖ భౌతికవాద (Materialism) ఆలోచనా విధానం. ఈ దర్శనం ఆత్మ, దేవుడు, మోక్షం వంటి అతీంద్రియ విషయాలను తిరస్కరిస్తూ, జీవనం ‘చైతన్యం ” (ఆత్మ పరమాత్మ కాదు బొల్లోజు బాబా వారు. తెలుగు నేర్చుకోండి.చైతన్యం అంటే కాన్షియస్ నెస్ చిన్న పిల్లవాడిని అడిగినా చెపుతాడు మీకు) కేవలం భౌతిక పదార్థాల కలయిక వల్ల ఏర్పడతాయని వాదిస్తుంది.
చార్వాకులు భూతాలు—పృథ్వీ (భూమి), ఆపః (నీరు), తేజస్ (అగ్ని), వాయుః (వాయువు), యొక్క సంయోగం ద్వారా జీవసృష్టి ఉద్భవిస్తుందని నమ్ముతారు. ఈ వ్యాసంలో, చార్వాకుల వాదనను ఒక కీలక శ్లోకం ద్వారా, వివిధ ఉదాహరణలతో వివరిస్తూ, ఆధునిక విజ్ఞానంతో పోలికలు తేడాలను విశ్లేషిస్తాము.
శ్లోకం దాని అర్థం
ఇది సుప్రసిద్ధ శ్లోకం బొల్లోజు వారూ. కొంచెం పుస్తకాలు చదవడం అలవాటు చేసుకోండి.
చార్వాక తత్వశాస్త్రంలోని ఒక ముఖ్యమైన శ్లోకం ఈ విధంగా ఉంది:
అర్థం:
జడమైన (చైతన్యం లేని) భౌతిక పదార్థాల ( భూతాలు) సంయోగం లేదా వికారం (మార్పు) వల్ల చైతన్యం (స్పృహ లేదా జీవన లక్షణం) ఉత్పన్నమవుతుంది. ఇది తాంబూలం (వక్క, సున్నం, పూగిపళ్ళు) కలిసినప్పుడు ఎరుపు రంగు (రాగం) ఉత్పన్నమవడం లాంటిది. ఈ శ్లోకం చార్వాకుల భౌతికవాదాన్ని సరళంగా వివరిస్తుంది—చైతన్యం అనేది ఒక స్వతంత్ర ఆత్మ కాదు, కేవలం భౌతిక పదార్థాల సంయోగం యొక్క ఫలితం.
ఈ శ్లోకం ను నేటి నాస్తికులు కూడా ఉదాహరణగా చూపుతారు.బొల్లోజు బాబా అభ్యంతరం ఏమిటి.?
పంచ భూతాల కలయిక , జీవసృష్టి
చార్వాకుల ప్రకారం, జీవసృష్టి అనేది పంచ భూతాల సంయోగం యొక్క సహజ పరిణామం. ఈ సిద్ధాంతాన్ని వివరించడానికి కొన్ని ఉదాహరణలు ఈ క్రింది విధంగా ఉన్నాయి:
1. తాంబూలం ఉదాహరణ
శ్లోకంలో పేర్కొన్న తాంబూలం ఉదాహరణ అత్యంత సరళమైనది. వక్కపొడి, సున్నం, పూగిపళ్ళు విడిగా ఉన్నప్పుడు ఎరుపు రంగు ఉండదు. కానీ ఈ పదార్థాలు కలిసినప్పుడు, రసాయనిక చర్య వల్ల ఎరుపు రంగు ఉత్పన్నమవుతుంది. అదే విధంగా, జడమైన పంచ భూతాలు కలిసినప్పుడు చైతన్యం ఉత్పన్నమవుతుందని చార్వాకులు వాదిస్తారు.
2. మద్యం ఉత్పత్తి
మద్యం తయారీ ప్రక్రియ చార్వాక సిద్ధాంతానికి మరొక ఉదాహరణ. ధాన్యాలు, నీరు, ఈస్ట్ వంటి జడ పదార్థాలు కలిసి పులియబెట్టడం (Fermentation) ద్వారా మద్యం ఉత్పన్నమవుతుంది, ఇది ఒక కొత్త గుణాన్ని (మత్తును) కలిగిస్తుంది. ఈ గుణం ఏ ఒక్క పదార్థంలోనూ విడిగా ఉండదు, కానీ వాటి సంయోగం వల్ల ఉత్పన్నమవుతుంది. అదే విధంగా, జీవన లక్షణాలు పంచ భూతాల సంయోగం వల్ల ఏర్పడతాయని చార్వాకులు నమ్ముతారు.(ఈ ఉదాహరణ మహాభారతం శాంతి పర్వంలోనిది )
3. మానవ శరీరం
మానవ శరీరం చార్వాక సిద్ధాంతానికి ఒక జీవన ఉదాహరణ. శరీరం పంచ భూతాల సమ్మేళనం—ఎముకలు, మాంసం (పృథ్వీ), రక్తం, ద్రవాలు (ఆపః), శరీర ఉష్ణం (తేజస్), శ్వాస (వాయుః), మరియు శరీరంలోని ఖాళీలు (ఆకాశః). ఈ భూతాలు కలిసినప్పుడు, స్పృహ, ఆలోచన, జీవన లక్షణాలు ఉత్పన్నమవుతాయి. శరీరం నశించినప్పుడు, ఈ భూతాలు విడిపోతాయి, చైతన్యం కూడా అంతరిస్తుందని చార్వాకులు వాదిస్తారు.
4. మొక్కల జీవనం
మొక్కలు కూడా పంచ భూతాల సంయోగం యొక్క ఫలితం. మట్టి (పృథ్వీ), నీరు (ఆపః), సూర్యరశ్మి (తేజస్), గాలి (వాయుః), మరియు ఆకాశం (ఆకాశః) కలిసి మొక్కలలో జీవన లక్షణాలను సృష్టిస్తాయి. మొక్కలు పెరగడం, ఆక్సిజన్ విడుదల చేయడం, ఫొటోసింథెసిస్ వంటి గుణాలు ఈ భూతాల సంయోగం వల్లనే సాధ్యమవుతాయి.
చార్వాక తత్వశాస్త్రం మరియు ఆధునిక విజ్ఞానం: పోలికలు
చార్వాక తత్వశాస్త్రం ఆధునిక విజ్ఞానంతో అనేక విధాలుగా సమానంగా ఉంటుంది, ఎందుకంటే రెండూ జీవసృష్టిని భౌతిక ప్రక్రియగా పరిగణిస్తాయి. కొన్ని ముఖ్యమైన పోలికలు:
భౌతికవాద దృక్పథం
చార్వాకులు చైతన్యం పంచ భూతాల సంయోగం యొక్క ఫలితమని చెప్పారు. ఆధునిక విజ్ఞానం కూడా జీవనం అనేది కార్బన్, హైడ్రోజన్, ఆక్సిజన్, నైట్రోజన్ వంటి రసాయన మూలకాల సంక్లిష్ట సంయోగం ద్వారా ఏర్పడిన జీవ రసాయన ప్రక్రియల ఫలితమని వాదిస్తుంది. ఉదాహరణకు, డీఎన్ఏ, ప్రోటీన్లు, మరియు ఇతర సేంద్రీయ సమ్మేళనాలు జీవన లక్షణాలకు ఆధారం.
అతీంద్రియత తిరస్కరణ
చార్వాకులు ఆత్మ, దేవుడు వంటి అతీంద్రియ భావనలను తిరస్కరించారు. ఆధునిక విజ్ఞానం కూడా జీవసృష్టి ‘చైతన్యం ‘ లను వివరించడానికి అతీంద్రియ శక్తులపై ఆధారపడకుండా, శాస్త్రీయ పద్ధతులు మరియు పరిశీలనలను ఉపయోగిస్తుంది.
సంయోగం ద్వారా కొత్త గుణాల ఉత్పత్తి
తాంబూలం ఉదాహరణలో చార్వాకులు వివరించినట్లు, జడ పదార్థాల సంయోగం కొత్త గుణాలను సృష్టిస్తుంది. ఆధునిక రసాయన శాస్త్రం ఇదే సూత్రాన్ని ధృవీకరిస్తుంది—ఉదాహరణకు, హైడ్రోజన్ మరియు ఆక్సిజన్ కలిసి నీటిని (H₂O) ఏర్పరుస్తాయి, ఇది ఈ మూలకాల గుణాల నుండి పూర్తిగా భిన్నమైన లక్షణాలను కలిగి ఉంటుంది.
జీవనం యొక్క సహజ పరిణామం
చార్వాకులు జీవసృష్టిని పంచ భూతాల సహజ సంయోగంగా చూశారు. ఆధునిక జీవశాస్త్రం, డార్విన్ యొక్క పరిణామ సిద్ధాంతం మరియు అబయోజెనెసిస్ (Abiogenesis) సిద్ధాంతం ద్వారా, జీవనం భూమిపై సేంద్రీయ అణువుల సంక్లిష్ట రసాయన చర్యల నుండి సహజంగా ఉద్భవించిందని వివరిస్తుంది.
చార్వాక తత్వశాస్త్రం ఆధునిక విజ్ఞానం: తేడాలు
చార్వాక తత్వశాస్త్రం ఆధునిక విజ్ఞానం మధ్య అనేక సమానతలు ఉన్నప్పటికీ, కొన్ని ముఖ్యమైన తేడాలు కూడా ఉన్నాయి:
వివరణ యొక్క లోతు, శాస్త్రీయ పద్ధతి.
చార్వాకులు తమ సిద్ధాంతాన్ని సాధారణ ఉపమానాలు (తాంబూలం, మద్యం) ద్వారా వివరించారు, కానీ శాస్త్రీయ పరీక్షలు లేదా ప్రయోగాలపై ఆధారపడలేదు. ఆధునిక విజ్ఞానం మాత్రం జీవన ఉత్పత్తిని వివరించడానికి కఠినమైన శాస్త్రీయ పద్ధతులను, ప్రయోగాత్మక డేటాను, సూక్ష్మ స్థాయి అధ్యయనాలను (ఉదా., జన్యుశాస్త్రం, జీవ రసాయన శాస్త్రం) ఉపయోగిస్తుంది.
పంచ భూతాలు వర్సెస్ రసాయన మూలకాలు.
చార్వాకులు పంచ భూతాలను (భూమి, నీరు, అగ్ని, వాయువు, ఆకాశం) జీవసృష్టికి ఆధారంగా చూశారు, ఇది ఒక సాంస్కృతిక మరియు దార్శనిక భావన. ఆధునిక విజ్ఞానం ఈ భావనను తిరస్కరించి, జీవనాన్ని కార్బన్, హైడ్రోజన్, ఆక్సిజన్ వంటి రసాయన మూలకాలు వాటి సంక్లిష్ట అణుసమ్మేళనాల ద్వారా వివరిస్తుంది. ఆకాశం వంటి భావనకు ఆధునిక రసాయన శాస్త్రంలో స్థానం లేదు.
చైతన్యం యొక్క వివరణ
చార్వాకులు చైతన్యం (స్పృహ) భౌతిక సంయోగం యొక్క ఫలితమని చెప్పారు, కానీ దీనిని లోతుగా వివరించలేదు. ఆధునిక విజ్ఞానం, ముఖ్యంగా న్యూరోసైన్స్, స్పృహను మెదడులోని న్యూరాన్ల సంక్లిష్ట పరస్పర చర్యల ఫలితంగా అధ్యయనం చేస్తుంది. అయినప్పటికీ, స్పృహ యొక్క పూర్తి వివరణ ఇంకా విజ్ఞాన శాస్త్రంలో ఒక అపరిష్కృత రహస్యంగా మిగిలి ఉంది.
జీవన ఉత్పత్తి యొక్క ప్రక్రియ
చార్వాకులు జీవసృష్టిని సాధారణ సంయోగంగా చూశారు, కానీ దీని పరిణామ ప్రక్రియను వివరించలేదు. ఆధునిక విజ్ఞానం అబయోజెనెసిస్, సహజ ఎంపిక, జన్యు వైవిధ్యం వంటి సంక్లిష్ట ప్రక్రియల ద్వారా జీవన ఉత్పత్తి మరియు పరిణామాన్ని వివరిస్తుంది.
చార్వాక సిద్ధాంతం యొక్క ప్రాముఖ్యత
చార్వాక తత్వశాస్త్రం భారతీయ దర్శనాలలో ఒక విశిష్ట స్థానాన్ని కలిగి ఉంది, ఎందుకంటే ఇది అతీంద్రియ విశ్వాసాలను ప్రశ్నిస్తూ, శాస్త్రీయ దృక్పథాన్ని ప్రోత్సహిస్తుంది. ఈ దర్శనం ఆధునిక భౌతికవాద ఆలోచనలతో సమానంగా ఉంటుంది, ఎందుకంటే ఇది జీవనాన్ని ఒక రసాయనిక మరియు భౌతిక ప్రక్రియగా చూస్తుంది. అయితే, చార్వాకులు ఆధ్యాత్మికతను పూర్తిగా తిరస్కరించడం వల్ల, ఇతర దర్శనాల నుండి విమర్శలను ఎదుర్కొన్నారు. ఆధునిక విజ్ఞానం, చార్వాక సిద్ధాంతాన్ని మరింత శాస్త్రీయ ఖచ్చితత్వంతో విస్తరించినప్పటికీ, స్పృహ( చైతన్యం )వంటి కొన్ని అంశాలలో ఇంకా పూర్తి సమాధానాలను అందించలేదు.
ముగింపు
చార్వాక తత్వశాస్త్రం ప్రకారం, జీవసృష్టి అనేది పంచ భూతాల సంయోగం యొక్క ఫలితం మాత్రమే. శ్లోకంలోని తాంబూలం ఉదాహరణ, మద్యం ఉత్పత్తి, మానవ శరీరం, మొక్కల జీవనం వంటి ఉదాహరణలు ఈ సిద్ధాంతాన్ని స్పష్టంగా వివరిస్తాయి. ఆధునిక విజ్ఞానంతో పోల్చినప్పుడు, చార్వాక సిద్ధాంతం భౌతికవాద దృక్పథంలో సమానంగా ఉన్నప్పటికీ, శాస్త్రీయ లోతు వివరణలో తేడాలు కనిపిస్తాయి. చార్వాకుల వాదన శాస్త్రీయ దృక్పథాన్ని ప్రతిబింబిస్తూ, జీవన రహస్యాన్ని భౌతిక కోణంలో అర్థం చేసుకోవడానికి ఒక ప్రాచీన మార్గాన్ని అందిస్తుంది, అయితే ఆధునిక విజ్ఞానం ఈ ఆలోచనలను మరింత శాస్త్రీయ ఖచ్చితత్వంతో విస్తరిస్తుంది.
ఇది బొల్లోజు బాబా గారు చెప్పినట్లు ఆధ్యాత్మిక సిద్ధాంతం ఏమాత్రం కాదు.
జగద్గురు రామానుజాచార్యుల వారు భౌతిక వాస్తవికతను బలపరుస్తూ, ఆధ్యాత్మికతను కూడా జత చేశారు. ఒక సంపూర్ణ సిద్ధాంతం ప్రవచించారు.
మౌనంబంతట మాటలాడె… (2వ భాగం) గురించి rvsr గారి అభిప్రాయం:
05/08/2025 9:36 pm
ఈ ఎడన్ అన్న మాటని ఈ విధంగా అని తీసుకుంటే పోలే!
భారతీయులకు హేతు చింతన ఉందా? గురించి Radha గారి అభిప్రాయం:
05/07/2025 12:27 am
“Irfan Habib clearly stated that a strong justification for the caste system also came from Buddhism.”
Almost everyone seems agreed that in universalizing the caste system within India, Brahmanas have played a key role, and that by integrating the caste doctrine into the dharma, brahmanas made the caste system and Brahmanism inseparable. One result of these assumptions has been that the role of Buddhism in the process of caste formation has often escaped notice.
To anyone who reads Kautilya’s Artha Sastra with its heavy stress on the varna system, and then turn to Asoka’s edicts, the contrast is a striking one. The word varna (or jati) never appears in Asoka’s texts; obedience to the varna rules does not form even implicitly a part of the dharma that Asoka propagated and whose principles he inscribed on rock and pillars. In so far as Buddhism rejected the religious supremacy of the brahmanas, it necessarily questioned the legitimacy of the varna division inherited from the Vedas.
And yet it may be asked whether Buddhism did not have its own contribution to make to the development of the caste system. The karma doctrine, or the belief in the transmigration of souls which formed the bedrock of Buddhist philosophy, was an ideal rationalization of the caste system, creating a belief in its equity even among those who were its greatest victims. In the Manu Smriti (XI, 24-26) it already appears as a firm part of the caste doctrine.
Second, there was the stress on ahimsa. Kosambi attributed the stress on avoidance of animal killing in Buddhism to the irrationality of large scale slaughter of livestock for sacrifice by Brahmanas, once settled agriculture had replaced pastoralism.[26] Kosambi did not of course, intend to disparage the sincerity of the Buddha’s disapproval of violence or cruelty (and, after all, Asoka condemned the massacres by his army in Kalinga).[27] What he implied was that any criticism of the large-scale animal sacrifices would be popular among the ‘cattle raising Vaisya’. But I would like respectfully to suggest what seems to me to be a more plausible reason why ahimsa should have become a popular doctrine. It provided reason for the subjugation and humiliation of the food-gathering communities. The Asokan edicts contain injunctions against hunting and fishing,[28] and the Buddhist texts look down on ‘animal-killing jatis’ as much as the Brahmanical texts do.
Indeed, here Buddhism also contributed to the ultimate denigration of the peasantry in the varna structure. R.S. Sharma’s exposition of how the Sudra and not the Vaisya varna came to be regarded as the category to which peasants must belong is practically definitive.[29] In this denigration the ahimsa doctrine too was made to play a part. Manu (X, 84) condemns the use of plough for the injury that its iron point causes to living creatures. This is echoed in later Buddhism; I-Tsing says that the Buddha forbade monks from engaging in cultivation because this involved ‘destroying lives by ploughing and watering field’.[30]
It would, therefore, be wrong to suppose that the caste ideology has been exclusively Brahmanical in its development.
IV
The period from the rise of Buddhism (c. 500 BC) to the Gupta age (fourth and fifth centuries AD) may, then, be supposed to be the period of the formation of the caste system and its supporting ‘ideology’. It is significant that outsiders were struck not by the ‘hierarchy’ of the system, but by its hereditary occupations. Megasthenes (c. 300 BC), with his listing of the seven castes, and Yuan Chwang, both make unqualified statements in this respect, as do later foreign observers like Babur and Bernier. [31]
By Irfan Habib
https://www.anticaste.in/irfan-habib-caste-in-indian-history/
నాసదీయసూక్తం – తెలుగు అనువాదం గురించి Macherla RAMESH గారి అభిప్రాయం:
05/06/2025 1:11 pm
Word to word meaning given. In case translation also given it would have been more useful to most of readers. However your efforts are praise worthy
అలలు మోసిన వాడు గురించి సాయికిరణ్ పామంజి గారి అభిప్రాయం:
05/06/2025 12:17 pm
ఇది కేవలం కథ కాదు. నాలాటి నగరమానవుడు ఎరుగని ఒక కొత్త ప్రపంచాన్ని చూపించారు. ఒకానొక సంస్కృతిని, జీవితాలను పరిచయం చేశారు. ఇలాంటి కథలు మీనుంచి మరిన్ని రావాలి.
ముకుల గురించి Makineedi Surya Bhaskar గారి అభిప్రాయం:
05/06/2025 9:55 am
సమీక్ష చాలా విపులంగా బాగుంది. వెంటనే కథలు చదవాలనిపించేలా ఉంది. కుప్పిలి పద్మగారి కథల్లో తాజాదనం ఆకర్షించే ఒక గుణం. ఎన్నో కథలు రాసినా, ఆ తాజాదనం ఎప్పటికప్పుడే విస్మయపరుస్తుంది. స్త్రీల మనోభావాల చిత్రణనెంతో మెలకువగా చేస్తారు. ఖదీర్ అన్నట్లు, వారి జీవితాల్లో ఎంత చీకుతున్నా, కొంత వెలుతురును ప్రసరింపజేస్తారు పద్మగారు.
– మాకినీడి సూర్య భాస్కర్, 9491504045, కాకినాడ
కంప్యూటర్ చిప్ కథ – 2: ప్రయోగ శాస్త్రానికి నాంది గిల్బర్ట్ గ్రంథం – “ది మేగ్నెట్” గురించి గుమ్మడిదల రంగారావు గారి అభిప్రాయం:
05/05/2025 11:03 am
కొడవళ్ల హనుమంతరావు గారు రాసిన అయస్కాంత వ్యాసం ఆసక్తికరంగా వున్నది. భౌతిక ప్రపంచాన్ని అర్థం చేసుకోవడంలో ఆకర్షణ శక్తికి ఒక ప్రముఖమైన స్తానం వున్నది. మనకి దిక్కులు చూయించేది అయస్కాంతమేకదా. ఈ విషయం మీద పురాతన కాలం నుంచి మనిషి చేసిన ఆలోచనలు, శతాబ్దాల కాలగమనంలో ఆ ఆలోచనల్లో వచ్చిన మార్పులు, పరిశోధనలు జరిపిన మీదట ఆలోచనలో వచ్చిన మెచ్యూరిటీ ని విపులంగా వివరించారు రచయిత. సైన్స్ సాహిత్యం అంతా ఆంగ్లంలో వున్న తరుణంలో, సరళమైన తెలుగు విషయాన్ని సామాన్య మనిషికి అర్థం అయ్యేలా రాయటం తేలికైన విషయం కాదు. భాష మీద పట్టు వుండాలి. ముఖ్యంగా సైన్సు ను హ్యూమన్ యాంగిల్ లో చెప్పడం ముదావహం. సామాజిక స్పృహతో సబ్జెక్ట్ ను తాకిన విధానం బాగుంది. అయితే, కంప్యూటర్ తయారీ లో గానీ, చిప్ తయారీలో గానీ అయస్కాంతం యొక్క పాత్ర ను క్లుప్తంగా అయినా వ్యాసం మొదట్లో introductory para ఒకటి వుంటే it would have created a context conducive for comprehending the content అనిపించింది. Otherwise, the essay made an interesting reading in developing a basic understanding of a vital part of physics.
కంప్యూటర్ చిప్ కథ – 2: ప్రయోగ శాస్త్రానికి నాంది గిల్బర్ట్ గ్రంథం – “ది మేగ్నెట్” గురించి గుమ్మడిదల రంగారావు గారి అభిప్రాయం:
05/05/2025 6:59 am
హనుమంతరావు గారు ఆకర్షణ శక్తిమీద రాసిన వ్యాసం ఆసక్తికరంగా వుంది. భౌతికశాస్త్రం అభివృద్ధిలో ఆకర్షణ అనే అంశం కీలకపాత్ర పోషించింది అన్న విషయం చదువుకున్న వారికి కాస్తో కూస్తో తెలుసు. అయితే, సైన్స్ బ్యాగ్రౌండ్ లేని నేను రెండుసార్లు చదివాల్సి వచ్చింది విషయాన్ని అర్థం చేసుకోవటానికి. వ్యాసాన్ని లోతైన పరిశోధన చేసి రాసినట్లు అర్థం అయింది; ఆది మానవుడి ఆలోచన దగ్గర నుంచి మొదలెట్టటం చూస్తే. ఎంతోమంది శాస్త్రవేత్తల ఆలోచనలను పొందుపరిచారు వ్యాసంలో. అయితే, కంప్యూటర్ చిప్ శీర్షికతో సాగుతున్న వ్యాసంలో కంప్యూటర్ ని గానీ చిప్ ని గానీ ఎక్కడా ప్రస్తావించలేదు. మైసూరు బజ్జి లో మైసూర్ ని వెతకగూడదు కదా! అలాగే ఈ వ్యాసాల్లో కూడా బహుశా చివరివరకు కంప్యూటర్ లేక చిప్ లాంటి వాటికోసం చూడకూడదేమో! కానీ సైన్స్ బ్యాగ్రౌండ్ లేని నా లాంటి వారి సౌలభ్యం కోసం వ్యాసం మొదట్లోనే కంప్యూటర్ తయారీలో కానీ దాని చిప్ తయారీలో గానీ మనం దైనందిన జీవితంలో వాడే అనేక పరికరాల్లో గానీ అయస్కాంతం పాత్ర గురించి క్లుప్తంగా అయినా ప్రస్తావించితే బాగుండేది అనిపించింది. క్రితం వ్యాసంలో కూడా చెప్పలేదు, కానీ బల్బు లేనిదే బతుకు లేదుగనక బల్బు తో కనెక్ట్ అవ్వడం కష్టం కాలేదు. కానీ అయస్కాంతం సామాన్య మనిషి కంటికి కనిపించేదికాదు; వస్తువులలో దాగి వుంటుంది గనక సగటు మనిషికి దాని ప్రాముఖ్యత ఇట్టే అర్థం కాదు. కాస్త పరిచయం చేస్తే తప్ప. ఏదేమైనా, శాస్త్రపరిగ్ఞానాన్ని సామాజిక కోణంలో, సరళమైన భాషలో, హ్యూమన్ యాంగిల్ ని జతచేసి, వ్యాసాలు రాయాలన్న ఆయన ఆలోచన అభినందనీయం. ఈ వ్యాసాల నేరేటివ్ చూస్తుంటే ‘A Cultural History of Physics by Karoly Simonyi’ హనుమంతరావు గారిని ప్రభావితం చేసింది అనిపిస్తుంది! ఫిజిక్స్ భయాన్ని కలిగించే సబ్జెక్టు. దానిలోని ముఖ్యమైన అంశాలను సరళమైన భాషలో, హ్యూమన్ యాంగిల్ లో, అందులోనూ తెలుగులో, చెప్పాలన్న ఆలోచన ముదావహం. మనం taken for granted గా అనుభవించే శాస్త్ర పరిశోధనా ఫలాల వెనక శాస్త్రవేత్తలు చేసిన అవిరళ కృషిని, వ్యక్తిగతంగా వారి జయాపజయాలను పెద్దగా పట్టించుకోము. ఆ అంశాలన్నింటినీ సృజించుతూ సాగుతున్న ఈ వ్యాసాంగం తెలుగులో ఒక మైలురాయిగా నిలవాలని, ఇది పుస్తక రూపంలో వచ్చి ఎక్కువ మంది చేతుల్లో వుండాలని తద్వారా శాస్త్రీయ దృక్పథం పెంపొందాలని ఒక పాఠకుడిగా ఆకాంక్షిస్తున్నాను.
మే 2025 గురించి Sujatha Velpuri గారి అభిప్రాయం:
05/05/2025 2:44 am
Eemata needs Madhav garu. Period!
అలలు మోసిన వాడు గురించి Vijaya Karra గారి అభిప్రాయం:
05/04/2025 7:26 pm
ఎన్నాళ్ళకో ఒకసారి అపురూపంగా వస్తుంటాయి ఇలాంటి విభిన్నమైన కథలు. రచయిత్రికి అభినందనలు!
భారతీయులకు హేతు చింతన ఉందా? గురించి రామానుజ దాస గారి అభిప్రాయం:
05/04/2025 10:33 am
భగవతే రామానుజాయ నమః
బొల్లోజు బాబాగారు ఆస్తికులను నాస్తికులుగాను ,నాస్తికులను ఆస్తికులుగాను వక్రీకరిస్తారు..అలాగే .వైదికులను అవైదికులుగా , అవైదికులను వైదికులుగా చూపుతారు. రామానుజ తత్వాన్ని అలాగే వక్రీకరించి చెప్పారు.
చార్వాకులు గురించి మనకి సంస్కృత గ్రంథాలలో పూర్వ పక్షం గా చెప్పిన దాని నుంచే ఎక్కువ గా తెలుస్తోంది .అందరూ.ఎక్కువగా.సంస్కృతశ్లోకాలు.ఉదాహరిస్తారు, నేటి.చార్వాక నాస్తిక సిద్ధాంతాల వారు కూడా.బౌద్ధ జైన గ్రంథాలలో కూడా ఉన్నాయి అంటారు కానీ తక్కువగా పేర్కొంటారు. పండితులదంతా వక్రీకరణ అన్నట్లు ఐతే చార్వాక సిద్ధాంతం గురించి.చెప్పుకోవడానికి.ఏమీ మిగలదు బొల్లోజు వారూ చార్వాకులు చైతన్యం అంటే ఆత్మ గురించి చెప్పారు అని బుకాయించి ,.చార్వాకులు.ఆధ్యాత్మిక వేత్తలు అని బుకాయిస్తారు బొల్లోజు బాబా.చైతన్యం.అంటే కాన్షియస్ నెస్.దానిలో ఆత్మ పరమాత్మ ఎక్కడ ఉన్నారు?
మీరు కార్మిక చైతన్యం స్త్రీ చైతన్యం వంటి ఆధునిక ప్రయోగాలు కూడా వినలేదా.?ఆశ్చర్యం.
బొల్లోజు బాబాగారి వక్రీకరణల నుంచి పాఠకులను కాపాడడం కోసం చార్వాక తత్వం విపులంగా వివరిస్తాను.
చార్వాక తత్వశాస్త్రం: పంచ భూతాల కలయికతో జీవసృష్టి – ఆధునిక విజ్ఞానంతో పోలికలు, తేడాలు
పరిచయం
చార్వాక తత్వశాస్త్రం, భారతీయ దర్శనాలలో ఒక ప్రముఖ భౌతికవాద (Materialism) ఆలోచనా విధానం. ఈ దర్శనం ఆత్మ, దేవుడు, మోక్షం వంటి అతీంద్రియ విషయాలను తిరస్కరిస్తూ, జీవనం ‘చైతన్యం ” (ఆత్మ పరమాత్మ కాదు బొల్లోజు బాబా వారు. తెలుగు నేర్చుకోండి.చైతన్యం అంటే కాన్షియస్ నెస్ చిన్న పిల్లవాడిని అడిగినా చెపుతాడు మీకు) కేవలం భౌతిక పదార్థాల కలయిక వల్ల ఏర్పడతాయని వాదిస్తుంది.
చార్వాకులు భూతాలు—పృథ్వీ (భూమి), ఆపః (నీరు), తేజస్ (అగ్ని), వాయుః (వాయువు), యొక్క సంయోగం ద్వారా జీవసృష్టి ఉద్భవిస్తుందని నమ్ముతారు. ఈ వ్యాసంలో, చార్వాకుల వాదనను ఒక కీలక శ్లోకం ద్వారా, వివిధ ఉదాహరణలతో వివరిస్తూ, ఆధునిక విజ్ఞానంతో పోలికలు తేడాలను విశ్లేషిస్తాము.
శ్లోకం దాని అర్థం
ఇది సుప్రసిద్ధ శ్లోకం బొల్లోజు వారూ. కొంచెం పుస్తకాలు చదవడం అలవాటు చేసుకోండి.
చార్వాక తత్వశాస్త్రంలోని ఒక ముఖ్యమైన శ్లోకం ఈ విధంగా ఉంది:
జడ భూత వికారేషు చైతన్యం యత్తు దృశ్యతే
తాంబూల పూగ చూర్ణానాం యోగాద్రాగ ఇవోత్తితం
అర్థం:
జడమైన (చైతన్యం లేని) భౌతిక పదార్థాల ( భూతాలు) సంయోగం లేదా వికారం (మార్పు) వల్ల చైతన్యం (స్పృహ లేదా జీవన లక్షణం) ఉత్పన్నమవుతుంది. ఇది తాంబూలం (వక్క, సున్నం, పూగిపళ్ళు) కలిసినప్పుడు ఎరుపు రంగు (రాగం) ఉత్పన్నమవడం లాంటిది. ఈ శ్లోకం చార్వాకుల భౌతికవాదాన్ని సరళంగా వివరిస్తుంది—చైతన్యం అనేది ఒక స్వతంత్ర ఆత్మ కాదు, కేవలం భౌతిక పదార్థాల సంయోగం యొక్క ఫలితం.
ఈ శ్లోకం ను నేటి నాస్తికులు కూడా ఉదాహరణగా చూపుతారు.బొల్లోజు బాబా అభ్యంతరం ఏమిటి.?
పంచ భూతాల కలయిక , జీవసృష్టి
చార్వాకుల ప్రకారం, జీవసృష్టి అనేది పంచ భూతాల సంయోగం యొక్క సహజ పరిణామం. ఈ సిద్ధాంతాన్ని వివరించడానికి కొన్ని ఉదాహరణలు ఈ క్రింది విధంగా ఉన్నాయి:
1. తాంబూలం ఉదాహరణ
శ్లోకంలో పేర్కొన్న తాంబూలం ఉదాహరణ అత్యంత సరళమైనది. వక్కపొడి, సున్నం, పూగిపళ్ళు విడిగా ఉన్నప్పుడు ఎరుపు రంగు ఉండదు. కానీ ఈ పదార్థాలు కలిసినప్పుడు, రసాయనిక చర్య వల్ల ఎరుపు రంగు ఉత్పన్నమవుతుంది. అదే విధంగా, జడమైన పంచ భూతాలు కలిసినప్పుడు చైతన్యం ఉత్పన్నమవుతుందని చార్వాకులు వాదిస్తారు.
2. మద్యం ఉత్పత్తి
మద్యం తయారీ ప్రక్రియ చార్వాక సిద్ధాంతానికి మరొక ఉదాహరణ. ధాన్యాలు, నీరు, ఈస్ట్ వంటి జడ పదార్థాలు కలిసి పులియబెట్టడం (Fermentation) ద్వారా మద్యం ఉత్పన్నమవుతుంది, ఇది ఒక కొత్త గుణాన్ని (మత్తును) కలిగిస్తుంది. ఈ గుణం ఏ ఒక్క పదార్థంలోనూ విడిగా ఉండదు, కానీ వాటి సంయోగం వల్ల ఉత్పన్నమవుతుంది. అదే విధంగా, జీవన లక్షణాలు పంచ భూతాల సంయోగం వల్ల ఏర్పడతాయని చార్వాకులు నమ్ముతారు.(ఈ ఉదాహరణ మహాభారతం శాంతి పర్వంలోనిది )
3. మానవ శరీరం
మానవ శరీరం చార్వాక సిద్ధాంతానికి ఒక జీవన ఉదాహరణ. శరీరం పంచ భూతాల సమ్మేళనం—ఎముకలు, మాంసం (పృథ్వీ), రక్తం, ద్రవాలు (ఆపః), శరీర ఉష్ణం (తేజస్), శ్వాస (వాయుః), మరియు శరీరంలోని ఖాళీలు (ఆకాశః). ఈ భూతాలు కలిసినప్పుడు, స్పృహ, ఆలోచన, జీవన లక్షణాలు ఉత్పన్నమవుతాయి. శరీరం నశించినప్పుడు, ఈ భూతాలు విడిపోతాయి, చైతన్యం కూడా అంతరిస్తుందని చార్వాకులు వాదిస్తారు.
4. మొక్కల జీవనం
మొక్కలు కూడా పంచ భూతాల సంయోగం యొక్క ఫలితం. మట్టి (పృథ్వీ), నీరు (ఆపః), సూర్యరశ్మి (తేజస్), గాలి (వాయుః), మరియు ఆకాశం (ఆకాశః) కలిసి మొక్కలలో జీవన లక్షణాలను సృష్టిస్తాయి. మొక్కలు పెరగడం, ఆక్సిజన్ విడుదల చేయడం, ఫొటోసింథెసిస్ వంటి గుణాలు ఈ భూతాల సంయోగం వల్లనే సాధ్యమవుతాయి.
చార్వాక తత్వశాస్త్రం మరియు ఆధునిక విజ్ఞానం: పోలికలు
చార్వాక తత్వశాస్త్రం ఆధునిక విజ్ఞానంతో అనేక విధాలుగా సమానంగా ఉంటుంది, ఎందుకంటే రెండూ జీవసృష్టిని భౌతిక ప్రక్రియగా పరిగణిస్తాయి. కొన్ని ముఖ్యమైన పోలికలు:
భౌతికవాద దృక్పథం
చార్వాకులు చైతన్యం పంచ భూతాల సంయోగం యొక్క ఫలితమని చెప్పారు. ఆధునిక విజ్ఞానం కూడా జీవనం అనేది కార్బన్, హైడ్రోజన్, ఆక్సిజన్, నైట్రోజన్ వంటి రసాయన మూలకాల సంక్లిష్ట సంయోగం ద్వారా ఏర్పడిన జీవ రసాయన ప్రక్రియల ఫలితమని వాదిస్తుంది. ఉదాహరణకు, డీఎన్ఏ, ప్రోటీన్లు, మరియు ఇతర సేంద్రీయ సమ్మేళనాలు జీవన లక్షణాలకు ఆధారం.
అతీంద్రియత తిరస్కరణ
చార్వాకులు ఆత్మ, దేవుడు వంటి అతీంద్రియ భావనలను తిరస్కరించారు. ఆధునిక విజ్ఞానం కూడా జీవసృష్టి ‘చైతన్యం ‘ లను వివరించడానికి అతీంద్రియ శక్తులపై ఆధారపడకుండా, శాస్త్రీయ పద్ధతులు మరియు పరిశీలనలను ఉపయోగిస్తుంది.
సంయోగం ద్వారా కొత్త గుణాల ఉత్పత్తి
తాంబూలం ఉదాహరణలో చార్వాకులు వివరించినట్లు, జడ పదార్థాల సంయోగం కొత్త గుణాలను సృష్టిస్తుంది. ఆధునిక రసాయన శాస్త్రం ఇదే సూత్రాన్ని ధృవీకరిస్తుంది—ఉదాహరణకు, హైడ్రోజన్ మరియు ఆక్సిజన్ కలిసి నీటిని (H₂O) ఏర్పరుస్తాయి, ఇది ఈ మూలకాల గుణాల నుండి పూర్తిగా భిన్నమైన లక్షణాలను కలిగి ఉంటుంది.
జీవనం యొక్క సహజ పరిణామం
చార్వాకులు జీవసృష్టిని పంచ భూతాల సహజ సంయోగంగా చూశారు. ఆధునిక జీవశాస్త్రం, డార్విన్ యొక్క పరిణామ సిద్ధాంతం మరియు అబయోజెనెసిస్ (Abiogenesis) సిద్ధాంతం ద్వారా, జీవనం భూమిపై సేంద్రీయ అణువుల సంక్లిష్ట రసాయన చర్యల నుండి సహజంగా ఉద్భవించిందని వివరిస్తుంది.
చార్వాక తత్వశాస్త్రం ఆధునిక విజ్ఞానం: తేడాలు
చార్వాక తత్వశాస్త్రం ఆధునిక విజ్ఞానం మధ్య అనేక సమానతలు ఉన్నప్పటికీ, కొన్ని ముఖ్యమైన తేడాలు కూడా ఉన్నాయి:
వివరణ యొక్క లోతు, శాస్త్రీయ పద్ధతి.
చార్వాకులు తమ సిద్ధాంతాన్ని సాధారణ ఉపమానాలు (తాంబూలం, మద్యం) ద్వారా వివరించారు, కానీ శాస్త్రీయ పరీక్షలు లేదా ప్రయోగాలపై ఆధారపడలేదు. ఆధునిక విజ్ఞానం మాత్రం జీవన ఉత్పత్తిని వివరించడానికి కఠినమైన శాస్త్రీయ పద్ధతులను, ప్రయోగాత్మక డేటాను, సూక్ష్మ స్థాయి అధ్యయనాలను (ఉదా., జన్యుశాస్త్రం, జీవ రసాయన శాస్త్రం) ఉపయోగిస్తుంది.
పంచ భూతాలు వర్సెస్ రసాయన మూలకాలు.
చార్వాకులు పంచ భూతాలను (భూమి, నీరు, అగ్ని, వాయువు, ఆకాశం) జీవసృష్టికి ఆధారంగా చూశారు, ఇది ఒక సాంస్కృతిక మరియు దార్శనిక భావన. ఆధునిక విజ్ఞానం ఈ భావనను తిరస్కరించి, జీవనాన్ని కార్బన్, హైడ్రోజన్, ఆక్సిజన్ వంటి రసాయన మూలకాలు వాటి సంక్లిష్ట అణుసమ్మేళనాల ద్వారా వివరిస్తుంది. ఆకాశం వంటి భావనకు ఆధునిక రసాయన శాస్త్రంలో స్థానం లేదు.
చైతన్యం యొక్క వివరణ
చార్వాకులు చైతన్యం (స్పృహ) భౌతిక సంయోగం యొక్క ఫలితమని చెప్పారు, కానీ దీనిని లోతుగా వివరించలేదు. ఆధునిక విజ్ఞానం, ముఖ్యంగా న్యూరోసైన్స్, స్పృహను మెదడులోని న్యూరాన్ల సంక్లిష్ట పరస్పర చర్యల ఫలితంగా అధ్యయనం చేస్తుంది. అయినప్పటికీ, స్పృహ యొక్క పూర్తి వివరణ ఇంకా విజ్ఞాన శాస్త్రంలో ఒక అపరిష్కృత రహస్యంగా మిగిలి ఉంది.
జీవన ఉత్పత్తి యొక్క ప్రక్రియ
చార్వాకులు జీవసృష్టిని సాధారణ సంయోగంగా చూశారు, కానీ దీని పరిణామ ప్రక్రియను వివరించలేదు. ఆధునిక విజ్ఞానం అబయోజెనెసిస్, సహజ ఎంపిక, జన్యు వైవిధ్యం వంటి సంక్లిష్ట ప్రక్రియల ద్వారా జీవన ఉత్పత్తి మరియు పరిణామాన్ని వివరిస్తుంది.
చార్వాక సిద్ధాంతం యొక్క ప్రాముఖ్యత
చార్వాక తత్వశాస్త్రం భారతీయ దర్శనాలలో ఒక విశిష్ట స్థానాన్ని కలిగి ఉంది, ఎందుకంటే ఇది అతీంద్రియ విశ్వాసాలను ప్రశ్నిస్తూ, శాస్త్రీయ దృక్పథాన్ని ప్రోత్సహిస్తుంది. ఈ దర్శనం ఆధునిక భౌతికవాద ఆలోచనలతో సమానంగా ఉంటుంది, ఎందుకంటే ఇది జీవనాన్ని ఒక రసాయనిక మరియు భౌతిక ప్రక్రియగా చూస్తుంది. అయితే, చార్వాకులు ఆధ్యాత్మికతను పూర్తిగా తిరస్కరించడం వల్ల, ఇతర దర్శనాల నుండి విమర్శలను ఎదుర్కొన్నారు. ఆధునిక విజ్ఞానం, చార్వాక సిద్ధాంతాన్ని మరింత శాస్త్రీయ ఖచ్చితత్వంతో విస్తరించినప్పటికీ, స్పృహ( చైతన్యం )వంటి కొన్ని అంశాలలో ఇంకా పూర్తి సమాధానాలను అందించలేదు.
ముగింపు
చార్వాక తత్వశాస్త్రం ప్రకారం, జీవసృష్టి అనేది పంచ భూతాల సంయోగం యొక్క ఫలితం మాత్రమే. శ్లోకంలోని తాంబూలం ఉదాహరణ, మద్యం ఉత్పత్తి, మానవ శరీరం, మొక్కల జీవనం వంటి ఉదాహరణలు ఈ సిద్ధాంతాన్ని స్పష్టంగా వివరిస్తాయి. ఆధునిక విజ్ఞానంతో పోల్చినప్పుడు, చార్వాక సిద్ధాంతం భౌతికవాద దృక్పథంలో సమానంగా ఉన్నప్పటికీ, శాస్త్రీయ లోతు వివరణలో తేడాలు కనిపిస్తాయి. చార్వాకుల వాదన శాస్త్రీయ దృక్పథాన్ని ప్రతిబింబిస్తూ, జీవన రహస్యాన్ని భౌతిక కోణంలో అర్థం చేసుకోవడానికి ఒక ప్రాచీన మార్గాన్ని అందిస్తుంది, అయితే ఆధునిక విజ్ఞానం ఈ ఆలోచనలను మరింత శాస్త్రీయ ఖచ్చితత్వంతో విస్తరిస్తుంది.
ఇది బొల్లోజు బాబా గారు చెప్పినట్లు ఆధ్యాత్మిక సిద్ధాంతం ఏమాత్రం కాదు.
జగద్గురు రామానుజాచార్యుల వారు భౌతిక వాస్తవికతను బలపరుస్తూ, ఆధ్యాత్మికతను కూడా జత చేశారు. ఒక సంపూర్ణ సిద్ధాంతం ప్రవచించారు.