సంపాదకమహాశయులు ఈ తీగను పట్టుకుని చదువరులు ఆయన ఆత్మకథలోని శతాపత్రాలను చదువాలనేది మా పెద్ద కోరిక అన్నారు. చాలా సంతోషం. బహుసముచితమైన కోరిక. చదువరులు ఎంతమంది ఆకోరికను తీర్చటానికి పూనుకుంటారో తెలియదు. అలా పూనుకొని తీర్చినవారు ఇక్కడ తెలియజేస్తే సంపాదకులతో పాటు చదువరులూ మిక్కిలి సంతోషిస్తారన్నది నిర్వివాదం అనుకుంటాను.
నేను గడియారం రామకృష్ణశర్మ గారి ఆత్మకథ ‘శతపత్రము’ కోసం https://archive.org/ సైటును ఆశ్రయించి చూచాను కాని అది అక్కద లభ్యం కాలేదు. అక్కద వారి రచనలు మన వాస్తుసంపద, విజ్ణానవల్లరి, తెలుగులో పదకవిత కనిపించాయి.
ఈ పుస్తకం మీద సమీక్ష ఒకటి నాకు https://pustakam.net/?p=19853 అనేది కనిపించింది. కనీసం ఏడేళ్ళ క్రిందటి వ్యాసం అనుకుంటాను. ఇంకా చదువలేదు. కొంచెం పెద్దది గానే ఉందది. వ్యాసం మొదట్లోనే పుస్తకం లభించు చోటు ‘ఇది’ అంటూ ఒక లింక్ ఇచ్చారు సహృదయంతో. దురదృష్టవశాత్తు ఆలింక్ ఇప్పుడు పనిచేయటం లేదు.
ఈపుస్తకం Navodaya Book House, Hyderabad వారి వద్ద లభిస్తుందని ఒకచోట చూసాను. వారిని సంప్రదించి చూడాలి. మరొక రకంగా లభ్యం అవుతోందా అన్నది తెలియదు. సంపాదకులకు గాని, చదువరుల్లో ఎవరికైనా గాని తెలిస్తే చెప్పవలసిందిగా విన్నపం చేస్తున్నాను.
Essentially,
‘రాధికా సాంత్వనము’ కామకేళి గురించిన పద్యముల కూర్పు. ఇందులో ఒక మగవాడు, ఇద్దరు స్త్రీల సంభోగం గురించిన కథ ఉంటుంది. జరిగే ప్రదేశం వ్రేపల్లె. మగవాడు కృష్ణుడు. ఆడవాళ్లు రాధ, ఇళ. ఈ కథలో రాధ కృష్ణుడి మేనత్త. ఆమె తన మేనల్లుడు చిన్న వయసులో ఉన్నప్పుడే సెక్స్ పాఠాలు చెప్పి, అతడితో కామకలాపాలు జరుపుతుంది. కాలక్రమాన ఆమె, కృష్ణుడికి చిన్నపిల్ల, అతని మరదలు ఐన ఇళనిచ్చి పెళ్లి చేయిస్తుంది. ఇళ రజస్వల కాగానే ఆమెతో, కృష్ణుడితో రతి కార్యక్రమాలు మొదలెట్టిస్తుంది. ఇళకు కామశాస్త్రం నేర్పింది కూడా రాధయే. ఇక ఆపైన, ఒక్క మగవాడిని పంచుకోటంలో ఆ ఇద్దరు ఆడవారికి కలిగే ఇబ్బందులు సబ్బందులు, తమ శారీరక కోర్కె అవసరాన్ని బట్టి పరస్పర సానుభూతి, సహాయాలు; తాత్కాలిక విరోధాలు, విలాపాలే ఈ కథ సారాంశం.
ఎమెస్కో పబ్లికేషన్ లో, కేవలం సెన్సార్ చెయ్యబడిన -రతి అతిగా ఉన్న పద్యాలు- చదువుకోవాలంటే, ఆరుద్ర తన పరిచయంలో వీలుగా లిస్ట్ ఇచ్చాడు. నేను లైబ్రరీ నుండి ఫ్రెంచ్ బూదలేర్ పొయట్రీ తెచ్చుకున్నప్పుడు కూడా సెన్సార్ చెయ్యబడిన పద్యాలకు అంతకు ముందు పాఠకులు చక్కగా గుర్తులు పెట్టారు. మంచి పని. ముందుగా అవే చదివాను. తెలుగు పద్యాలు, ఫ్రెంచ్ పద్యాలు ఏవి సెక్సీగా ఉన్నవని రెండూ చదివిన పాఠకులు నిర్ణయించుకోవచ్చు.
ఈ కథ ముద్దుపళని ప్రబంధ శైలిలో రాసింది. ఆమె తన సమకాలీనులకు తన పాండిత్యం చూపటానికి ఆ ప్రక్రియను ఎంచుకున్నది. అందువల్ల ప్రబంధాల తరహా -ప్రారంభం, అంకితం, ఆశ్వాసాల ముగింపులు, పదే పదే, అవే చంపకమాలలు, కందాలు, సీసాలు, గద్యాలు వాడుతూ, వాటి ఛందస్సులు, వ్యాకరణం, ఆయా రూల్స్ పాటిస్తూ రాసింది. ఆ రూల్స్ గురించి తెలిపే చక్కని వ్యాసాలు ‘ఈమాట’ పత్రికలోనే ఉన్నవి. అవి చదువుకుని, ఆసక్తి ఉన్నవారు ఇప్పటికీ తెలుగు ప్రబంధాలు రాయవచ్చును. అవి మునుపటి వాటికన్నా బాగానూ ఉండొచ్చును.
పళని తను సంగీత సాహిత్య భరతకళావిశారద నని చెప్పుకున్నది కాని ఆమె కామకేళి గురించే ప్రధానంగా రాసింది. ఎంతైనా ఆమె కోర్టిసాన్ కదా. సంఘంలో ఆడ మగ మధ్య రతి సంబంధాలు, పెళ్లిళ్లు, ఆమె కాలం నాటివే. పళని వాడినన్ని తెలుగు సామెతలు, మా తెలుగు మేనత్తలు కూడా వాడలేదు.
మా మేనత్తలు -వాళ్లు రైటర్లు, సానులు కారుగాని, ఇరవయ్యో శతాబ్ది పూర్వార్ధపు తెలుగు ప్రపంచం, వితంతుతనం, పునిస్త్రీతనం, బాల్య వివాహాలు, మగవాడి రెండో, ఇంకా ఎక్కువో పెళ్లిల్లు, స్త్రీని ఉంచుకోటాలు, వారితో లేచిపోటాలు, ఇంట్లోనే అక్రమ అవినీతి సంబంధాలు, రంకు పుటకలు, అబార్షన్లు, ఒకరి సంతుని ఇంకొకడిదిగా చెలామణి చెయ్యటాలు, ఈ వ్యవహారాల సమాచారాలన్నీ బాగా తెలుసు. మొదటికి వారు పల్లెటూరి గొల్లభామలు కదా. వారు చెప్పిన సమాచారం బట్టి, నాకు తెలియని హాఫ్ సిస్టర్సో, బ్రదర్సో, కజిన్సో, కొందరు అక్కడక్కడా ఉండే ఉంటారు బహుశా.
రాధికాసాంత్వనం ప్రబంధకావ్యంలోని ఇద్దరి ఆడవాళ్ల రభసలు, తిట్టుకోటాలు, తన్నటాలు, తన్నించుకోటాలు, వెళ్లగొట్టటాలు, వెళ్లిపోటాలు, మగవాడి అపేక్ష కోసం పోటీలు -నాకు ఇంగ్లిష్ లో ఈమధ్యే చదివినట్టు అనిపించాయి. ఎవరా అలాటి రచన చేసింది అంటే ఆశ్చర్యంగా అది సమకాలీనుడైన అమెరికన్ మగవాడు. పాపా హెమింగ్వే.
His novel ‘The Garden of Eden’ is set in Southwest France coast, close to Spain. It is about sexual issues, between two women and one man. Catherine is the man’s wife. Marita is the mistress. These two women are attracted to each other too, and engage in sex, when they are bored with the man. (David Bourne) It is a widely read book of Hemingway’s. Published posthumously, like his other book, a memoir -sort of story book, ‘The moveable feast’. (The movie ‘Midnight in Paris’ is Woody Allen’s creation, and Woody’s thematic idea, as well as a lot of characters/famous people and their dialogue are from Hemingway’s book, the moveable feast.)
In the novel ‘Garden of Eden’ -male lead character is an addict not only to alcohol, but to the act of writing itself. Obviously, the main character is Hemingway himself. The writing is papa’s. But, the name of novel, the content, the ending – it appears there is a great deal of editors’ participation in the publication of this book. It sold well, possibly, mainly because Hemingway by then is already a Nobel Laureate for his other literary works.
To me, the book is a bit of a drag, there are repetitious drinking scenes, swimming, sunning, bathing together scenes, too sleepy a wife in bed, too many interspersed excerpts of ‘real writing’ to prove to us, the protagonist is a real writer indeed. (There is a descriptive fishing scene of dragging a poor fish in the sea, no doubt which the writer expanded later into a hundred-page novel -The old man and the sea. A book which was followed later by an excellent movie, starring Spencer Tracy. Love the movie.)
The hidden and emerging homosexuality and bisexuality of all characters is rather boring. Perhaps because Hemingway probably lost his nerve about writing on sex, after too frequent attendance at Gertrude Stein’s Salons. And listening to her admonitions about writing about perverted sex. Or sexual aggression. Hemingway is too shy, too cryptic, and comparatively, Telugu Palani is more direct and explicit in her writing.
I just could not figure out why in the first place either Radha, or Catherine, themselves take the ‘other woman’ by hand, put her into their lover/husband’s bed. And then start on their jealousy and abusive binge. And turn on the tears. What kind of craziness is that? Surely, they brought the misery on themselves.
Anyways, there is no tenderness, no ardor, in these relationships, in either writing. As you could hear in this Shakeel Badayuni’s Hindi poetry,
..tadap rahe hain ham yaha, tumhare intjaar mein,
khija ka rang aa chala hai mausam-e-bahar mein
hava bhi rukh badal chuki, na jaane tum kab aaoge..
Add Naushad’s music, Rafi’s voice, hear the lyric -one would believe, after all there was romantic spirit at some time, somewhere in India.
-Lyla
శ్రీమణి గారూ, నమస్తే అండీ. మీ అమూల్యమైన స్పందనకి ధన్యవాదములు. కథని చక్కగా అర్ధం చేసుకుని మీరు స్పందించిన విధానం నాకు కొండంత ధైర్యం ఇచ్చింది. ఈ కథ వాస్తవం కాదండి. అందులోని పాత్రకి మాత్రం ఒకామె ఇన్స్పిరేషన్.
అవసరమైన వ్యాసమే, కానీ చాలా అసంతృప్తి కలిగించిన వ్యాసం.
1. పదస్వరూపాల దోషాలను, సింటాక్స్ దోషాలను ఒకే వాక్యంలో చూపించవలసినఅవసరం లేదు. ధృవం, పరిణితి, శృతి లాంటి పదాలు ఏ వాక్యంలో, ఏ స్థానంలో ఉన్నా అవి తప్పే కదా!
2. వాక్యానికి సింటాక్స్ మాత్రమే కాక సిమాంటిక్స్ కూడా ముఖ్యమే. సింటాక్స్ వేరు, సిమాంటిక్స్ వేరు. చాలా క్లుప్తంగా చెప్పాలంటే, సింటాక్స్ వ్యాకరణాన్ని సూచిస్తుంది, సిమాంటిక్స్ అర్థాన్ని సూచిస్తుంది. వాక్యం వ్యాకరణపరంగా సరైనదని నిర్ధారించడానికి అవసరమైన నియమాలు సింటాక్స్; సిమాంటిక్‌గా సరైన వాక్యంలో అర్థ సందిగ్ధత ఉండదు.
3. వ్యాసకర్త ఉదాహరించిన వాక్యాలన్నిటిలో ఉన్నవి అర్థ సంబంధమైన దోషాలు. (సమిష్టి, సాంప్రదాయం లాంటి తప్పులను మినహాయిస్తే) చాలా వాక్యాలతో వచ్చిన సమస్య: విశేషణాన్ని అది వర్ణించే పదానికి ముందో, సమీపంగానో ఉంచకపోవడం, “స్థానభ్రంశం చెందిన విశేషణం” (మిస్‌ప్లేస్‌డ్ అడ్జెక్టివ్) అన్నమాట. ఇంటువంటి దోషాలను సింటాక్స్ దోషాలనలేం. సింటాక్స్ దోషాలకు, సిమాంటిక్ దోషాలకూ తేడా చూపే ఈ ప్రసిద్ధమైన వాక్యం చూడండి: Colorless green ideas sleep furiously.
4. రామారావు-షష్టిపూర్తి ఉదాహరణలో 1,3,4 వాక్యాలు (అక్షరదోషాలు మినహాయిస్తే) ఒకటే. రెండవ వాక్యం సరిగాలేదనడానికి వ్యాసకర్త చూపిన కారణం “వాక్యంలోని పదాలు సరైన క్రమంలో లేవు.” సరైన క్రమం అంటే ఏమిటో చెప్పకపోతే ఎలా? విశేషణం, అందులోనూ నామ్నీకృతమైన క్రియాజన్య విశేషణం, అది వర్ణించే పదానికి ముందు రావాలి. “కుటుంబంలోని” (= కుటుంబంలో ఉన్న) అన్న (క్రియాజన్య) విశేషణం “అందరూ” అనే సర్వనామానికి ముందరే ఉండాలి.
5. నిజానికి మూడవ వాక్యమూ తప్పే! ఈ వాక్యంలో ఉండవలసిన పదం “అందరూ”(పదాంత దీర్ఘం గమనించాలి) “అందరు” కాదు.
6. ఈ వాక్యాలు చూడండి. 1. ఆయనకు పద్నాలుగుమంది పిల్లలట! 2. అబ్బో! ఒక వ్యక్తికి అందరు పిల్లలా! 3. అందరూ ఆయన సంతానమే, కానీ, అందరూ ఒక తల్లి బిడ్డలు కారు. రెండవ వాక్యంలో “అందరు” = అంతమంది (that many kids). కానీ మూడవ వాక్యంలో “అందరూ” = ప్రతి ఒక్కరూ.
7. పరిమాణాన్ని సూచించే సర్వనామాలకూ, వాక్యఖండాలకూ పదాంతం దీర్ఘం అయితేనే, సంపూర్ణతనూ, కొనసాగింపునూ సూచిస్తుంది. ఉదా: ఆయన 1000 ప్రతులు కొన్నాడు. ఆయన అన్ని (that many) ప్రతులు కొన్నాడా? అవును, అన్నీ (all) ఆయనే కొన్నాడు. మరొక ఉదాహరణ: “అనుభవాలూ, జ్ఞాపకాలూనూ”. వాడుక భాషలో పదాంత దీర్ఘమే సముచ్చయార్థకం.
8. “ఉత్తర ధ్రువంలో …” “కృత్రిమమేధ ..” , “నెలరోజులలో..” ఉదాహరణలలో కూడా అయోమయం క్రియాజన్య విశేషణాలు స్థానభ్రంశం చెందడం వల్ల కలిగిందే. ఓకే రకమైన సిమాంటిక్ దోషానికి రకరకాల ఉదాహరణలు ఇవ్వడం మంచిదే కానీ, అవి ఎందుకు తప్పో వివరించిన పద్ధతి (“పదక్రమం సజావుగా లేదు”) మాత్రం శాస్త్రీయం కాదు.
9. స్థానభ్రంశం చెందిన విశేషణాలు కొన్నిసార్లు నవ్వు పుట్టిస్తాయి. వాట్సాప్‌లో తరచుగా తిరిగే ఈ వాక్యం చూడండి: “భార్య ఏడుస్తూ కూర్చున్న భర్తకు కాఫీ ఇచ్చింది”. ఏడ్చినది ఎవరన్న సందేహం వస్తుంది కానీ, కూర్చున్నది ఎవరన్న సందేహం కలగదు. ఎందుకంటే “ఏడుస్తూ” అన్న అసమాపక క్రియను (క్రియా విశేషణంలాగా పని చేయిస్తూ) “ఇచ్చింది“ అనే క్రియకు గానీ, “కూర్చున్న” అన్న విశేషణానికి గానీ వర్తింపచేయచ్చు కాబట్టి.
10. “పశువులూ కోటేశూ ఒక్కసారే వచ్చారు” ఈ వాక్యం సరైనదే, కానీ ఎందుకు సరైనదన్నదానికి ఇచ్చిన వివరణ — ఇంగ్లీషులో ఇలా చేస్తారు కాబట్టి తెలుగులో కూడా అంగీకరిస్తారు — విడ్డూరంగా ఉంది! ఇంగ్లీషులో క్రియకు కర్త (యొక్క) లింగ, వచన, పురుషలను సూచించే ప్రత్యయమే ఉండదు కదా! (Simple Present tense లో తప్ప) ఆ వాక్యం సరైనది అవడానికి కారణం అమహద్వాచకం (neuter gender), మహద్వాచకం కలిసిన బహుకర్తృక పదానికి మహద్వాచక బహువచన క్రియాపదమే వర్తింపచేయాలి, లేదా ఒక కర్త పదానికి “తో” చేర్చి అముఖ్య కర్తగా చేయాలి.
11. “ఇప్పుడు నాకు దేనిమీదా ఆసక్తి లేదు”: ఈ వాక్యానికి ఇచ్చిన వివరణకూడా అసమగ్రంగా ఉంది. ఇంగ్లీషులో “no one, nowhere, nothing, never not anyone, not anywhere” లాగా తెలుగులో స్థల కాలాలను సూచించే వ్యతిరేకార్థక క్రియావిశేషణాలు లేవు. వాటికి బదులుగా ప్రశ్నార్థక సర్వనామాలకే పదాంత దీర్ఘం చేర్చి, వ్యతిరేకార్థక క్రియతో వాడాలి. He never drinks coffee: ఈ వాక్యంలో never కు సమానంగా తెలుగులో ఎప్పుడు అనే ప్రశ్నార్థక సర్వనామాన్ని దీర్ఘం చేసి వ్యతిరేకార్థక క్రియతో కలిపితే “ఆయన ఎప్పుడూ కాఫీ తాగడు” అవుతుంది. ప్రశ్నార్థక సర్వనామానికి విభక్తి ప్రత్యయం చేరితే, విభక్తి ప్రత్యయాన్ని దీర్ఘాంతం చెయ్యాలి.
12. వ్యాసకర్త ఇంగ్లీషు రచయితలనూ, బుకర్ ప్రైజ్ వచ్చిన వారి రచనా శైలిని పొగుడుతూ, తెలుగు రచయితలను మాత్రం నామకార్థం పేర్కొన్నారు. ఇది చాలా అసంతృప్తి కలిగించిన విషయం. తెలుగు వాక్య నిర్మాణానికీ, ఇంగ్లీషు వాక్య నిర్మాణానికీ ఎంతో తేడా ఉంది. ఉదాహరణకు, ముఖ్యమైన విషయాలను వాక్యం ముందు పెట్టే “fronting” తెలుగుకు (సాధారణంగా) సహజం కాదు. తెలుగు వాక్యంలో సమాపక క్రియ వాక్యం చివరిలో వస్తుంది. (“వచ్చెను అలమేలుమంగ..”, “వెడలెను కోదండపాణి…” లాంటి కీర్తనల సంగతి వేరే) తెలుగు వాక్యంలో ప్రాధాన్య వివక్ష కలిగించడానికి వాడే పద్ధతి పదాలను క్రియకు దగ్గరగా, వాక్యం చివరలో పెట్టడం, వాక్యం ముందు పెట్టడం కాదు. “నిన్న ఆయన చెన్నైనించి కారులో హైదరాబాదు వచ్చాడు” లో ప్రత్యేకమైన ఊనిక (focus) ఏ పదం మీదా లేదు. కానీ, “నిన్న”, “ఆయన”, “చెన్నైనించి” అన్న పదాలు “వచ్చాడు”కు దగ్గరగా పెడితే, వాటిపై ఊనిక ఉంటుంది. ప్రాధాన్య వివక్షకు ఉపయోగించే మరొక పద్ధతి నామ్నీకరణ (pronominalization). “ఆయన వచ్చింది నిన్న”, క్రియ లేనేలేని ఈ వాక్యంలో ప్రాధాన్యత రావడం అనే చర్య మీద. (ఇంగ్లీషులో ఇటువంటి వాక్యాలకు సమానమైన వాక్యాలను “cleft sentences” అంటారు) క్రియలేని వాక్యాలు తెలుగుకు చాలా సహజం. (ఈ వాక్యం లాగా). ఇంగ్లీషులో క్రియలేని వాక్యం వ్యాకరణ సమ్మతం కాదు.
ఈ వ్యాసం చదివితే, అసలు సంపాదకులు ఈ వ్యాసాన్ని సమీక్షించారా అన్న అనుమానం కలుగుతుంది. వారే, ఈ పత్రికలో మరొకచోట “సమిష్టి” సరైనదే అని సమర్థించారు మరి. అవసరమైన వ్యాసమే, కానీ, అస్పష్టమైన, అసమగ్రమైన వివరణలతో అసంతృప్తి కలిగించిన వ్యాసం.
నమస్తే అండి. ఒక వర్గానికి సంబంధించిన స్త్రీల జీవితాలు ఎలా మారాయో ఎంత దయనీయమైన పరిస్థితులలోనుంచి వచ్చేరో ఒక స్త్రీ అభిరామిని — ఆవిడ జీవితం ఎలా ముగిసిందో అవన్నీ చదువుతుంటే బాధతో చలించిపోయాను. ఇదంతా నిజం కాదు కదూ! అయి ఉండదులే … ఇది మీరు వ్రాసిన కథే కదా? అని ఒక్క నిముషం నాలో నేను ఆలోచించుకుని ఇది కథ మాత్రమే నిజం కాదు అని నాకు నేను సర్దిచెప్పుకోవాల్సి వచ్చింది. అంతలా కదిలించింది ఈ కథ.
గుండె బరువెక్కి కథలను చదువుతూ ఉంటాము కానీ నాకు మాత్రం జీవితాంతం గుర్తుండిపోయే కథ ఇది. మనుషుల స్వార్ధాన్ని మూఢనమ్మకాన్ని ఒక పక్క చూపిస్తూనే మతిలేకున్నా దేవుడిని మాత్రం ఉన్నాడు అని గుర్తుపెట్టుకుని గుడికి వెళ్లడం… ఆ పాత్ర చాల బాగా డిజైన్ చేసారు. ఈ స్టొరిలో అభిరామిని పాత్రని మొదట పరిచయం చేయడమే శక్తిగా చూపించారు, అ పాత్ర ముగిసేటప్పుడు ఎంతో గౌరవముతో జనాల జయజయధ్వానాలతో వీడుకోలు చేయించారు. ఆఖరికి ఒక “దేవత”ని చేసారు. ఇలాంటి పాత్రను కథను మాకు పరిచయం చేసినందుకు మీకు మనస్ఫూర్తిగా ధన్యవాదాలు! 🙏
వచన రచనలో పదస్వరూపాలు, సింటాక్స్ గురించి Surendra Nagaraju గారి అభిప్రాయం:
03/24/2025 10:15 am
సాయి బ్రహ్మానందం గొర్తి, కొడవళ్ళ హనుమంతరావు, నేర్పరి గార్ల స్పందనలను ఇప్పుడే చూశాను. ముగ్గురికీ కృతజ్ఞతలు.
నా కవితా వ్యాసంగం గురించి తాడిగడప శ్యామలరావు గారి అభిప్రాయం:
03/24/2025 4:07 am
సంపాదకమహాశయులు ఈ తీగను పట్టుకుని చదువరులు ఆయన ఆత్మకథలోని శతాపత్రాలను చదువాలనేది మా పెద్ద కోరిక అన్నారు. చాలా సంతోషం. బహుసముచితమైన కోరిక. చదువరులు ఎంతమంది ఆకోరికను తీర్చటానికి పూనుకుంటారో తెలియదు. అలా పూనుకొని తీర్చినవారు ఇక్కడ తెలియజేస్తే సంపాదకులతో పాటు చదువరులూ మిక్కిలి సంతోషిస్తారన్నది నిర్వివాదం అనుకుంటాను.
నేను గడియారం రామకృష్ణశర్మ గారి ఆత్మకథ ‘శతపత్రము’ కోసం https://archive.org/ సైటును ఆశ్రయించి చూచాను కాని అది అక్కద లభ్యం కాలేదు. అక్కద వారి రచనలు మన వాస్తుసంపద, విజ్ణానవల్లరి, తెలుగులో పదకవిత కనిపించాయి.
ఈ పుస్తకం మీద సమీక్ష ఒకటి నాకు https://pustakam.net/?p=19853 అనేది కనిపించింది. కనీసం ఏడేళ్ళ క్రిందటి వ్యాసం అనుకుంటాను. ఇంకా చదువలేదు. కొంచెం పెద్దది గానే ఉందది. వ్యాసం మొదట్లోనే పుస్తకం లభించు చోటు ‘ఇది’ అంటూ ఒక లింక్ ఇచ్చారు సహృదయంతో. దురదృష్టవశాత్తు ఆలింక్ ఇప్పుడు పనిచేయటం లేదు.
మరొక వ్యాసం ఈపుస్తకం గురించినది కూడా అదే సైటులో https://pustakam.net/?p=1766 ఉంది.
అలాగే ఈపుస్తకం గురించి డా. వాడ్రేవు వీరలక్క్ష్మీదేవి గారు వ్రాసిన సుదీర్ఘసమీక్ష కనిపించింది. దానికి లింక్ https://avkf.org/BookLink/book_of_week/562_book_detail.pdf.
ఈపుస్తకం Navodaya Book House, Hyderabad వారి వద్ద లభిస్తుందని ఒకచోట చూసాను. వారిని సంప్రదించి చూడాలి. మరొక రకంగా లభ్యం అవుతోందా అన్నది తెలియదు. సంపాదకులకు గాని, చదువరుల్లో ఎవరికైనా గాని తెలిస్తే చెప్పవలసిందిగా విన్నపం చేస్తున్నాను.
విద్యాసుందరి – వ్యాసానుబంధము గురించి తాడిగడప శ్యామలరావు గారి అభిప్రాయం:
03/23/2025 4:00 am
ఈమాటలోని ఒక వ్యాఖ్యను శోధినిలో చూచి ఈవ్యాసం దగ్గరకు వచ్చాను.
నిత్యస్మరణీయురాలు బెంగుళూరు నాగరత్నమ్మ గారి మధురగానాన్ని విని చాలా ఆనందించాను.
యూట్యూబులో కూడా నాగరత్నమ్మ గారి సంగీతం కొద్దిగా ఉన్నట్లుగా కనిపించింది.
అది కూడా విని సంతోషించాలి.
విద్యాసుందరి – వ్యాసానుబంధము గురించి Lyla Yerneni గారి అభిప్రాయం:
03/22/2025 11:53 am
గ్రంథసూచి 9. ముద్దుపళని రాధికాసాంత్వనము, ఆరుద్ర ప్రవేశిక, EMSCO Books, విజయవాడ, 1997.
Essentially,
‘రాధికా సాంత్వనము’ కామకేళి గురించిన పద్యముల కూర్పు. ఇందులో ఒక మగవాడు, ఇద్దరు స్త్రీల సంభోగం గురించిన కథ ఉంటుంది. జరిగే ప్రదేశం వ్రేపల్లె. మగవాడు కృష్ణుడు. ఆడవాళ్లు రాధ, ఇళ. ఈ కథలో రాధ కృష్ణుడి మేనత్త. ఆమె తన మేనల్లుడు చిన్న వయసులో ఉన్నప్పుడే సెక్స్ పాఠాలు చెప్పి, అతడితో కామకలాపాలు జరుపుతుంది. కాలక్రమాన ఆమె, కృష్ణుడికి చిన్నపిల్ల, అతని మరదలు ఐన ఇళనిచ్చి పెళ్లి చేయిస్తుంది. ఇళ రజస్వల కాగానే ఆమెతో, కృష్ణుడితో రతి కార్యక్రమాలు మొదలెట్టిస్తుంది. ఇళకు కామశాస్త్రం నేర్పింది కూడా రాధయే. ఇక ఆపైన, ఒక్క మగవాడిని పంచుకోటంలో ఆ ఇద్దరు ఆడవారికి కలిగే ఇబ్బందులు సబ్బందులు, తమ శారీరక కోర్కె అవసరాన్ని బట్టి పరస్పర సానుభూతి, సహాయాలు; తాత్కాలిక విరోధాలు, విలాపాలే ఈ కథ సారాంశం.
ఎమెస్కో పబ్లికేషన్ లో, కేవలం సెన్సార్ చెయ్యబడిన -రతి అతిగా ఉన్న పద్యాలు- చదువుకోవాలంటే, ఆరుద్ర తన పరిచయంలో వీలుగా లిస్ట్ ఇచ్చాడు. నేను లైబ్రరీ నుండి ఫ్రెంచ్ బూదలేర్ పొయట్రీ తెచ్చుకున్నప్పుడు కూడా సెన్సార్ చెయ్యబడిన పద్యాలకు అంతకు ముందు పాఠకులు చక్కగా గుర్తులు పెట్టారు. మంచి పని. ముందుగా అవే చదివాను. తెలుగు పద్యాలు, ఫ్రెంచ్ పద్యాలు ఏవి సెక్సీగా ఉన్నవని రెండూ చదివిన పాఠకులు నిర్ణయించుకోవచ్చు.
ఈ కథ ముద్దుపళని ప్రబంధ శైలిలో రాసింది. ఆమె తన సమకాలీనులకు తన పాండిత్యం చూపటానికి ఆ ప్రక్రియను ఎంచుకున్నది. అందువల్ల ప్రబంధాల తరహా -ప్రారంభం, అంకితం, ఆశ్వాసాల ముగింపులు, పదే పదే, అవే చంపకమాలలు, కందాలు, సీసాలు, గద్యాలు వాడుతూ, వాటి ఛందస్సులు, వ్యాకరణం, ఆయా రూల్స్ పాటిస్తూ రాసింది. ఆ రూల్స్ గురించి తెలిపే చక్కని వ్యాసాలు ‘ఈమాట’ పత్రికలోనే ఉన్నవి. అవి చదువుకుని, ఆసక్తి ఉన్నవారు ఇప్పటికీ తెలుగు ప్రబంధాలు రాయవచ్చును. అవి మునుపటి వాటికన్నా బాగానూ ఉండొచ్చును.
పళని తను సంగీత సాహిత్య భరతకళావిశారద నని చెప్పుకున్నది కాని ఆమె కామకేళి గురించే ప్రధానంగా రాసింది. ఎంతైనా ఆమె కోర్టిసాన్ కదా. సంఘంలో ఆడ మగ మధ్య రతి సంబంధాలు, పెళ్లిళ్లు, ఆమె కాలం నాటివే. పళని వాడినన్ని తెలుగు సామెతలు, మా తెలుగు మేనత్తలు కూడా వాడలేదు.
మా మేనత్తలు -వాళ్లు రైటర్లు, సానులు కారుగాని, ఇరవయ్యో శతాబ్ది పూర్వార్ధపు తెలుగు ప్రపంచం, వితంతుతనం, పునిస్త్రీతనం, బాల్య వివాహాలు, మగవాడి రెండో, ఇంకా ఎక్కువో పెళ్లిల్లు, స్త్రీని ఉంచుకోటాలు, వారితో లేచిపోటాలు, ఇంట్లోనే అక్రమ అవినీతి సంబంధాలు, రంకు పుటకలు, అబార్షన్లు, ఒకరి సంతుని ఇంకొకడిదిగా చెలామణి చెయ్యటాలు, ఈ వ్యవహారాల సమాచారాలన్నీ బాగా తెలుసు. మొదటికి వారు పల్లెటూరి గొల్లభామలు కదా. వారు చెప్పిన సమాచారం బట్టి, నాకు తెలియని హాఫ్ సిస్టర్సో, బ్రదర్సో, కజిన్సో, కొందరు అక్కడక్కడా ఉండే ఉంటారు బహుశా.
రాధికాసాంత్వనం ప్రబంధకావ్యంలోని ఇద్దరి ఆడవాళ్ల రభసలు, తిట్టుకోటాలు, తన్నటాలు, తన్నించుకోటాలు, వెళ్లగొట్టటాలు, వెళ్లిపోటాలు, మగవాడి అపేక్ష కోసం పోటీలు -నాకు ఇంగ్లిష్ లో ఈమధ్యే చదివినట్టు అనిపించాయి. ఎవరా అలాటి రచన చేసింది అంటే ఆశ్చర్యంగా అది సమకాలీనుడైన అమెరికన్ మగవాడు. పాపా హెమింగ్వే.
His novel ‘The Garden of Eden’ is set in Southwest France coast, close to Spain. It is about sexual issues, between two women and one man. Catherine is the man’s wife. Marita is the mistress. These two women are attracted to each other too, and engage in sex, when they are bored with the man. (David Bourne) It is a widely read book of Hemingway’s. Published posthumously, like his other book, a memoir -sort of story book, ‘The moveable feast’. (The movie ‘Midnight in Paris’ is Woody Allen’s creation, and Woody’s thematic idea, as well as a lot of characters/famous people and their dialogue are from Hemingway’s book, the moveable feast.)
In the novel ‘Garden of Eden’ -male lead character is an addict not only to alcohol, but to the act of writing itself. Obviously, the main character is Hemingway himself. The writing is papa’s. But, the name of novel, the content, the ending – it appears there is a great deal of editors’ participation in the publication of this book. It sold well, possibly, mainly because Hemingway by then is already a Nobel Laureate for his other literary works.
To me, the book is a bit of a drag, there are repetitious drinking scenes, swimming, sunning, bathing together scenes, too sleepy a wife in bed, too many interspersed excerpts of ‘real writing’ to prove to us, the protagonist is a real writer indeed. (There is a descriptive fishing scene of dragging a poor fish in the sea, no doubt which the writer expanded later into a hundred-page novel -The old man and the sea. A book which was followed later by an excellent movie, starring Spencer Tracy. Love the movie.)
The hidden and emerging homosexuality and bisexuality of all characters is rather boring. Perhaps because Hemingway probably lost his nerve about writing on sex, after too frequent attendance at Gertrude Stein’s Salons. And listening to her admonitions about writing about perverted sex. Or sexual aggression. Hemingway is too shy, too cryptic, and comparatively, Telugu Palani is more direct and explicit in her writing.
I just could not figure out why in the first place either Radha, or Catherine, themselves take the ‘other woman’ by hand, put her into their lover/husband’s bed. And then start on their jealousy and abusive binge. And turn on the tears. What kind of craziness is that? Surely, they brought the misery on themselves.
Anyways, there is no tenderness, no ardor, in these relationships, in either writing. As you could hear in this Shakeel Badayuni’s Hindi poetry,
..tadap rahe hain ham yaha, tumhare intjaar mein,
khija ka rang aa chala hai mausam-e-bahar mein
hava bhi rukh badal chuki, na jaane tum kab aaoge..
Add Naushad’s music, Rafi’s voice, hear the lyric -one would believe, after all there was romantic spirit at some time, somewhere in India.
-Lyla
పుంతరేవమ్మ తల్లి గురించి Srinu.kudupudi గారి అభిప్రాయం:
03/16/2025 2:22 pm
శ్రీమణి గారూ, నమస్తే అండీ. మీ అమూల్యమైన స్పందనకి ధన్యవాదములు. కథని చక్కగా అర్ధం చేసుకుని మీరు స్పందించిన విధానం నాకు కొండంత ధైర్యం ఇచ్చింది. ఈ కథ వాస్తవం కాదండి. అందులోని పాత్రకి మాత్రం ఒకామె ఇన్స్పిరేషన్.
ఈ కథపై వచ్చిన మొదటి స్పందన మీదేనండీ.🙏🙏
ఈమాట మ్యాగజైన్ వారికి మరొక్కసారి ధన్యవాదములు.
ఒకటి నుంచి పదిల దాకా… గురించి Inkota ravikumar గారి అభిప్రాయం:
03/15/2025 10:02 pm
Super
వచన రచనలో పదస్వరూపాలు, సింటాక్స్ గురించి నేర్పరి గారి అభిప్రాయం:
03/14/2025 2:18 pm
అవసరమైన వ్యాసమే, కానీ చాలా అసంతృప్తి కలిగించిన వ్యాసం.
1. పదస్వరూపాల దోషాలను, సింటాక్స్ దోషాలను ఒకే వాక్యంలో చూపించవలసినఅవసరం లేదు. ధృవం, పరిణితి, శృతి లాంటి పదాలు ఏ వాక్యంలో, ఏ స్థానంలో ఉన్నా అవి తప్పే కదా!
2. వాక్యానికి సింటాక్స్ మాత్రమే కాక సిమాంటిక్స్ కూడా ముఖ్యమే. సింటాక్స్ వేరు, సిమాంటిక్స్ వేరు. చాలా క్లుప్తంగా చెప్పాలంటే, సింటాక్స్ వ్యాకరణాన్ని సూచిస్తుంది, సిమాంటిక్స్ అర్థాన్ని సూచిస్తుంది. వాక్యం వ్యాకరణపరంగా సరైనదని నిర్ధారించడానికి అవసరమైన నియమాలు సింటాక్స్; సిమాంటిక్‌గా సరైన వాక్యంలో అర్థ సందిగ్ధత ఉండదు.
3. వ్యాసకర్త ఉదాహరించిన వాక్యాలన్నిటిలో ఉన్నవి అర్థ సంబంధమైన దోషాలు. (సమిష్టి, సాంప్రదాయం లాంటి తప్పులను మినహాయిస్తే) చాలా వాక్యాలతో వచ్చిన సమస్య: విశేషణాన్ని అది వర్ణించే పదానికి ముందో, సమీపంగానో ఉంచకపోవడం, “స్థానభ్రంశం చెందిన విశేషణం” (మిస్‌ప్లేస్‌డ్ అడ్జెక్టివ్) అన్నమాట. ఇంటువంటి దోషాలను సింటాక్స్ దోషాలనలేం. సింటాక్స్ దోషాలకు, సిమాంటిక్ దోషాలకూ తేడా చూపే ఈ ప్రసిద్ధమైన వాక్యం చూడండి: Colorless green ideas sleep furiously.
4. రామారావు-షష్టిపూర్తి ఉదాహరణలో 1,3,4 వాక్యాలు (అక్షరదోషాలు మినహాయిస్తే) ఒకటే. రెండవ వాక్యం సరిగాలేదనడానికి వ్యాసకర్త చూపిన కారణం “వాక్యంలోని పదాలు సరైన క్రమంలో లేవు.” సరైన క్రమం అంటే ఏమిటో చెప్పకపోతే ఎలా? విశేషణం, అందులోనూ నామ్నీకృతమైన క్రియాజన్య విశేషణం, అది వర్ణించే పదానికి ముందు రావాలి. “కుటుంబంలోని” (= కుటుంబంలో ఉన్న) అన్న (క్రియాజన్య) విశేషణం “అందరూ” అనే సర్వనామానికి ముందరే ఉండాలి.
5. నిజానికి మూడవ వాక్యమూ తప్పే! ఈ వాక్యంలో ఉండవలసిన పదం “అందరూ”(పదాంత దీర్ఘం గమనించాలి) “అందరు” కాదు.
6. ఈ వాక్యాలు చూడండి. 1. ఆయనకు పద్నాలుగుమంది పిల్లలట! 2. అబ్బో! ఒక వ్యక్తికి అందరు పిల్లలా! 3. అందరూ ఆయన సంతానమే, కానీ, అందరూ ఒక తల్లి బిడ్డలు కారు. రెండవ వాక్యంలో “అందరు” = అంతమంది (that many kids). కానీ మూడవ వాక్యంలో “అందరూ” = ప్రతి ఒక్కరూ.
7. పరిమాణాన్ని సూచించే సర్వనామాలకూ, వాక్యఖండాలకూ పదాంతం దీర్ఘం అయితేనే, సంపూర్ణతనూ, కొనసాగింపునూ సూచిస్తుంది. ఉదా: ఆయన 1000 ప్రతులు కొన్నాడు. ఆయన అన్ని (that many) ప్రతులు కొన్నాడా? అవును, అన్నీ (all) ఆయనే కొన్నాడు. మరొక ఉదాహరణ: “అనుభవాలూ, జ్ఞాపకాలూనూ”. వాడుక భాషలో పదాంత దీర్ఘమే సముచ్చయార్థకం.
8. “ఉత్తర ధ్రువంలో …” “కృత్రిమమేధ ..” , “నెలరోజులలో..” ఉదాహరణలలో కూడా అయోమయం క్రియాజన్య విశేషణాలు స్థానభ్రంశం చెందడం వల్ల కలిగిందే. ఓకే రకమైన సిమాంటిక్ దోషానికి రకరకాల ఉదాహరణలు ఇవ్వడం మంచిదే కానీ, అవి ఎందుకు తప్పో వివరించిన పద్ధతి (“పదక్రమం సజావుగా లేదు”) మాత్రం శాస్త్రీయం కాదు.
9. స్థానభ్రంశం చెందిన విశేషణాలు కొన్నిసార్లు నవ్వు పుట్టిస్తాయి. వాట్సాప్‌లో తరచుగా తిరిగే ఈ వాక్యం చూడండి: “భార్య ఏడుస్తూ కూర్చున్న భర్తకు కాఫీ ఇచ్చింది”. ఏడ్చినది ఎవరన్న సందేహం వస్తుంది కానీ, కూర్చున్నది ఎవరన్న సందేహం కలగదు. ఎందుకంటే “ఏడుస్తూ” అన్న అసమాపక క్రియను (క్రియా విశేషణంలాగా పని చేయిస్తూ) “ఇచ్చింది“ అనే క్రియకు గానీ, “కూర్చున్న” అన్న విశేషణానికి గానీ వర్తింపచేయచ్చు కాబట్టి.
10. “పశువులూ కోటేశూ ఒక్కసారే వచ్చారు” ఈ వాక్యం సరైనదే, కానీ ఎందుకు సరైనదన్నదానికి ఇచ్చిన వివరణ — ఇంగ్లీషులో ఇలా చేస్తారు కాబట్టి తెలుగులో కూడా అంగీకరిస్తారు — విడ్డూరంగా ఉంది! ఇంగ్లీషులో క్రియకు కర్త (యొక్క) లింగ, వచన, పురుషలను సూచించే ప్రత్యయమే ఉండదు కదా! (Simple Present tense లో తప్ప) ఆ వాక్యం సరైనది అవడానికి కారణం అమహద్వాచకం (neuter gender), మహద్వాచకం కలిసిన బహుకర్తృక పదానికి మహద్వాచక బహువచన క్రియాపదమే వర్తింపచేయాలి, లేదా ఒక కర్త పదానికి “తో” చేర్చి అముఖ్య కర్తగా చేయాలి.
11. “ఇప్పుడు నాకు దేనిమీదా ఆసక్తి లేదు”: ఈ వాక్యానికి ఇచ్చిన వివరణకూడా అసమగ్రంగా ఉంది. ఇంగ్లీషులో “no one, nowhere, nothing, never not anyone, not anywhere” లాగా తెలుగులో స్థల కాలాలను సూచించే వ్యతిరేకార్థక క్రియావిశేషణాలు లేవు. వాటికి బదులుగా ప్రశ్నార్థక సర్వనామాలకే పదాంత దీర్ఘం చేర్చి, వ్యతిరేకార్థక క్రియతో వాడాలి. He never drinks coffee: ఈ వాక్యంలో never కు సమానంగా తెలుగులో ఎప్పుడు అనే ప్రశ్నార్థక సర్వనామాన్ని దీర్ఘం చేసి వ్యతిరేకార్థక క్రియతో కలిపితే “ఆయన ఎప్పుడూ కాఫీ తాగడు” అవుతుంది. ప్రశ్నార్థక సర్వనామానికి విభక్తి ప్రత్యయం చేరితే, విభక్తి ప్రత్యయాన్ని దీర్ఘాంతం చెయ్యాలి.
12. వ్యాసకర్త ఇంగ్లీషు రచయితలనూ, బుకర్ ప్రైజ్ వచ్చిన వారి రచనా శైలిని పొగుడుతూ, తెలుగు రచయితలను మాత్రం నామకార్థం పేర్కొన్నారు. ఇది చాలా అసంతృప్తి కలిగించిన విషయం. తెలుగు వాక్య నిర్మాణానికీ, ఇంగ్లీషు వాక్య నిర్మాణానికీ ఎంతో తేడా ఉంది. ఉదాహరణకు, ముఖ్యమైన విషయాలను వాక్యం ముందు పెట్టే “fronting” తెలుగుకు (సాధారణంగా) సహజం కాదు. తెలుగు వాక్యంలో సమాపక క్రియ వాక్యం చివరిలో వస్తుంది. (“వచ్చెను అలమేలుమంగ..”, “వెడలెను కోదండపాణి…” లాంటి కీర్తనల సంగతి వేరే) తెలుగు వాక్యంలో ప్రాధాన్య వివక్ష కలిగించడానికి వాడే పద్ధతి పదాలను క్రియకు దగ్గరగా, వాక్యం చివరలో పెట్టడం, వాక్యం ముందు పెట్టడం కాదు. “నిన్న ఆయన చెన్నైనించి కారులో హైదరాబాదు వచ్చాడు” లో ప్రత్యేకమైన ఊనిక (focus) ఏ పదం మీదా లేదు. కానీ, “నిన్న”, “ఆయన”, “చెన్నైనించి” అన్న పదాలు “వచ్చాడు”కు దగ్గరగా పెడితే, వాటిపై ఊనిక ఉంటుంది. ప్రాధాన్య వివక్షకు ఉపయోగించే మరొక పద్ధతి నామ్నీకరణ (pronominalization). “ఆయన వచ్చింది నిన్న”, క్రియ లేనేలేని ఈ వాక్యంలో ప్రాధాన్యత రావడం అనే చర్య మీద. (ఇంగ్లీషులో ఇటువంటి వాక్యాలకు సమానమైన వాక్యాలను “cleft sentences” అంటారు) క్రియలేని వాక్యాలు తెలుగుకు చాలా సహజం. (ఈ వాక్యం లాగా). ఇంగ్లీషులో క్రియలేని వాక్యం వ్యాకరణ సమ్మతం కాదు.
ఈ వ్యాసం చదివితే, అసలు సంపాదకులు ఈ వ్యాసాన్ని సమీక్షించారా అన్న అనుమానం కలుగుతుంది. వారే, ఈ పత్రికలో మరొకచోట “సమిష్టి” సరైనదే అని సమర్థించారు మరి. అవసరమైన వ్యాసమే, కానీ, అస్పష్టమైన, అసమగ్రమైన వివరణలతో అసంతృప్తి కలిగించిన వ్యాసం.
సద్భావనలతో,
నేర్పరి.
3.14
బెష్టు ఫ్రెండ్స్ గురించి కె.కె. రామయ్య గారి అభిప్రాయం:
03/14/2025 3:59 am
సిన్నప్పుడు మా కనిగిరి ఇస్కూలు సంగతులు, పిలకాలయం మావందరవు పిక్కునిక్కు కెళ్లి కనిగిరి కోట, బావులు, లోదుర్గం సూసినవి అన్నీ కాపీ కొట్టి పేర్లుమార్చి రాసినావు స్వాతా. సాంబయ్య మొహం సూసి ఊరుకుంటున్నా. లేకుంటే నీమీద కాపీరైట్ కేసేసేవోడినే. మా కనిగిరి కాటమరాజు నెల్లూరు మనుమసిద్ధిపై యుద్ధం చేసినోడు తెలుసా.
మీద బాగా మీగడ కట్టేలా గడ్డ పెరుగు చెయ్యడం మా దుగ్గిరాల అమ్మమ్మోళ్లమ్మాయికి కూడా బాగా తెలుసు తల్లా.
“రామకథను వినరయ్యా, ఇహపర సుఖముల నొసగే సీతా రామకథను వినరయ్యా” అంటూ ఎంటీవోడి లవకుశ సిల్మా పాటలు విన్నావు కానీ యీ ‘పాలకొల్లు’ గొడవేందో మావెరగవు తల్లా.
సిన్నప్పటి కనిగిరి ఫ్రెండ్స్… దేశం నలుమూలకెళ్లినోళు, ఏడున్నారో కూడా తెలవని వాళ్లను తలుసుకుంటే కన్నీటి చెలమలు చెలియలికట్ట దాటి పొంగుతాయెందుకో!
పుంతరేవమ్మ తల్లి గురించి srimani గారి అభిప్రాయం:
03/13/2025 5:21 pm
నమస్తే అండి. ఒక వర్గానికి సంబంధించిన స్త్రీల జీవితాలు ఎలా మారాయో ఎంత దయనీయమైన పరిస్థితులలోనుంచి వచ్చేరో ఒక స్త్రీ అభిరామిని — ఆవిడ జీవితం ఎలా ముగిసిందో అవన్నీ చదువుతుంటే బాధతో చలించిపోయాను. ఇదంతా నిజం కాదు కదూ! అయి ఉండదులే … ఇది మీరు వ్రాసిన కథే కదా? అని ఒక్క నిముషం నాలో నేను ఆలోచించుకుని ఇది కథ మాత్రమే నిజం కాదు అని నాకు నేను సర్దిచెప్పుకోవాల్సి వచ్చింది. అంతలా కదిలించింది ఈ కథ.
గుండె బరువెక్కి కథలను చదువుతూ ఉంటాము కానీ నాకు మాత్రం జీవితాంతం గుర్తుండిపోయే కథ ఇది. మనుషుల స్వార్ధాన్ని మూఢనమ్మకాన్ని ఒక పక్క చూపిస్తూనే మతిలేకున్నా దేవుడిని మాత్రం ఉన్నాడు అని గుర్తుపెట్టుకుని గుడికి వెళ్లడం… ఆ పాత్ర చాల బాగా డిజైన్ చేసారు. ఈ స్టొరిలో అభిరామిని పాత్రని మొదట పరిచయం చేయడమే శక్తిగా చూపించారు, అ పాత్ర ముగిసేటప్పుడు ఎంతో గౌరవముతో జనాల జయజయధ్వానాలతో వీడుకోలు చేయించారు. ఆఖరికి ఒక “దేవత”ని చేసారు. ఇలాంటి పాత్రను కథను మాకు పరిచయం చేసినందుకు మీకు మనస్ఫూర్తిగా ధన్యవాదాలు! 🙏
సత్యం గురించి Akshay గారి అభిప్రాయం:
03/12/2025 3:31 pm
గొప్ప వ్యాసం. Ingersoll ను తెలుగులో చదవడం బాగుంది. చక్కని అనువాదం.