ఆగస్ట్ 2024 గురించి సాయి బ్రహ్మానందం గొర్తి గారి అభిప్రాయం:
08/06/2024 8:28 pm
ఈమాట సంపాదకీయంలో ప్రస్తావించినంత ఘోరంగా సాహితీ సభల వలన ప్రయోజనం లేకుండా పోలేదు. కొన్ని సభలు సంపాదకీయంలో చెప్పినట్లుగా ఉండచ్చు గాక.
పరిచయాలూ, స్నేహాలూ పక్కన బెడితే కొంతమందితో సంభాషించడం వలన కొత్త విషయాలూ, పరిశీలనలూ తెలిసే అవకాశాలు వున్నాయి. మైకాసురులూ, సోడాలు (సొంతడబ్బాలు) కొట్టుకునే రచయితలూ అన్ని చోట్లా వున్నారు. ప్రతీ సభలోనూ తారసపడతారు. వారి స్వీయ రచనలు కాకుండా వేరే వారి రచనల గురించి మాట్లాడిన వారు కూడా చాలా మందే వున్నారు. నేను మా కాలిఫోర్నియాలో ప్రతీ ఏటా 2011 వరకూ సాహితీ సభలు జరిపాను. వారికిచ్చిన సమయం అయిపోగానే రచయితలుగా వారి స్థాయి ఎంత పెద్దదైనా వేదిక మీద దింపేసిన సందర్భాలు కూడా వున్నాయి.
కొంతమంది మహానుభావులుంటారు, వారికిచ్చిన సమయానికి ముందే ఆపేసే వారు. పూర్వ రచయిత బోయ జంగయ్యగారితో చిన్న అనుభవం. ఆయన మా సభలో మాట్లాడే వారి లిస్టులో లేరు. నేను పది నిమిషాలు అని చెప్పి మాట్లాడ్డానికి వేదిక ఇచ్చాము. చాలా అద్భుతంగా మాట్లాడారు, ఆయన ఎవరెవరి కథలు చదివాక కథలెలా రాయడం నేర్చుకున్నారో చెప్పుకొచ్చారు. తన కథల గురించి ఒక్క మాట కూడా మాట్లాడలేదు. కరక్టుగా పది నిమిషాలు కాగానే ఆపేసారు. అటు ప్రేక్షకులూ, ఇటు నేనూ ఎంత బ్రతిమాలినా మాట్లడ లేదు. “వేరొకరి సమయం తినేసేటంతటి రాక్షస ఆకలి నాకు లేదు…సభ అయిపోయాకా మాట్లాడుకుందాం,” అని దిగిపోయారు.
ఒకసారి గొల్లపూడి మారుతీరావు గార్నీ, వారికిచ్చిన సమయం అయిపోయిందని సిగ్నల్ ఇవ్వగానే ఆపేసారు. “నా ఏభయ్యేళ్ళ సాహితీ చరిత్రలో నాకిచ్చిన టైమ్ అయిపోయింది, ఇక చాలన్న మొట్టమొదటి వ్యక్తి నువ్వేనయ్యా. ఈ క్రమశిక్షణ మా తెలుగునాట చాలా అవసరం,” అన్నారు. సభా నిర్వాహకుల బట్టే సాహితీ సభలూ నడుస్తాయి.
గత రెండు అమెరికా రచయితల సమావేశాల్లో జరిగిన ఒక మంచి ప్రయోజనం చెప్పగలను. ముఖాముఖీ పరిచయాలు పెరగడం వలన రచయితలు వారు రాసిన కథలూ, వ్యాసాలూ వేరే వారికి పంపి సవరించుకునే గ్రూపులు ఏర్పడ్డాయి. రచయితల మధ్య–ఒక డైలాగ్–ఏర్పడింది. ఇంటర్నెట్‌లో కత్తులు దువ్వుకున్న వారి మధ్య సాహితీ సయోధ్య ఏర్పడిన సంఘటనలు కూడా తెలుసు. ఇవన్నీ కొంతవరకూ మంచి పరిణామమే కదా?
సాహిత్యమూ, చిత్రలేఖనం వంటి కళలు స్వయంకృషి తోనే మొదలయ్యి, సామూహిక కళగా రూపాంతరం చెంది, వేరే రచయితల/కళాకారుల పనితనం, వాటిలో మెలుకువలూ తెలుసుకునేందుకు దోహద పడతాయి. ఇతరుల నుండి ప్రేరణే వాటికి బలం. అవే కొత్త కళాకారుల్ని తయారు చేస్తాయి. వేరే కళాకారుల అనుభవాలూ, ఆయా కళల్లో మెలుకువలూ తెలుసుకోడానికి ఈ సమావేశాలు కొంతైనా ఉపయోగపడతాయి.
డయాబిటీస్‌ని నిర్మూలించడానికై పాంక్రియాస్ ట్రాన్స్‌ప్లాంట్ చెయ్యడానికి వీలవుతుందాండి? రచయితగారు గానీ, చదువరులలో ఉన్న డాక్టర్లు ఎవరయినా గానీ నా సందేహనివృత్తి చేస్తే ధన్యుడిని.
Janaki’s Zen గురించి తాడిగడప శ్యామల రావు గారి అభిప్రాయం:
08/06/2024 10:12 am
ఈ పేజీ లింకును చూడండి https://eemaata.com/em/category/features/classical-verse అని కదా ఉంది. మహాశయులారా, ఈ Janaki’s Zen అన్న ఇంగ్లీషు పేరు పెట్టుకొన్న తెలుగు రచనలో classical-verse అనగా సంప్రదాయికఛందస్సు ఉన్నదా అని అడుగుతున్నాను. నా అజ్ణానాన్ని మన్నించి తెలిసినవారు చెప్పగలరని ప్రార్ధన. నేను literary values అన్న దానిని గురించి అడగటం లేదు. అది చూచేవారి దృక్కోణం మీద ఆధారపడి ఉంటుందని అనవచ్చును. ముఖ్యంగా ఇతరవిషయాలు ప్రభావితం చేస్తే చేయవచ్చును లేకపోతే లేదు. కాని ఛందస్సు అన్నది అలా కాదు కదా, అదెక్కడుందీ అన్నది నా ప్రశ్న / అనుమానం / ఆశ్చర్యం వగైరా…
Janaki’s Zen గురించి తాడిగడప శ్యామల రావు గారి అభిప్రాయం:
08/06/2024 9:25 am
ఏనాటి రాముడు? ఏనాటి రావణుడు?వాల్మీకో లోకమో రాముడు మంచివాడనచ్చు. మనం చూడొచ్చామా? ఇప్పుడు రావణుడు గొప్పవాడంటే, పోనీ అతనూ రాముడంత గొప్పవాడంటే, లేదా రాముడి కంటే గొప్పవాడంటే? బాగుంటుంది కదా?
ఆధునికత అంటే అదే. కొత్తగా ఆలోచించాలి. ఇదే కదా నేటి వాముపక్షభావజాలప్రేరిత నవకవీశ్వరుల యొక్క విమర్శకాగ్రేసరుల యొక్క ఆలోచనా ధోరణి? తప్పా ఒప్పా అంటే మనకేమి లెక్క? రాముడు వచ్చి దెబ్బలాడతాడా? వాల్మీకి అడగొస్తాడా?
బాగుందండీ ఈ కొత్తదనపు చిత్రం.
హిట్లర్ చాలా మానవతావాది మహోన్నతుడు అని ఒక నాటకం వ్రాస్తే మీరు వేసుకుంటారా? ఆహా. తెలుగులో ఏదో వ్రాస్తే అంతర్జాతీయంగా అల్లరయ్యేంత సీన్ లేదు అని ఒకవేళ మీరు ఆలోచిస్తారేమో — కావచ్చును. కానీ, మరి నేను రేపు గాడ్సే గొప్పవాడూ అని గాంధీకంటే కూడా అని ఒక నాటకం వ్రాసి పంపితే అది మీరు ప్రచురించగలరా? (కచ్చితంగా మీరు నిరాకరిస్తారు – లిటరరీవాల్యూస్ లేవనో రాజకీయకోణంలో ఉన్నవి వేయమనో సదుపాయమైన సాకు తప్పకుండా మీరు చూపుతారు అని నమ్మవచ్చును కదా?)
రావణుడిని పైకెత్తి మరీ రాముణ్ణి తగ్గించో దూషించో వ్రాస్తే, ఈసనాతనధర్మం అంటే పడి చచ్చేవాళ్ళు ఐకమత్యం లేకపోవటం వల్ల మీతో కొట్లాడలేకపోవచ్చును. అది మీకు లైసెన్సుగా పనికి రావచ్చును. కాని గాడ్సేని హీరోను చేసి గాంధీ తప్పులుపట్టే రచనను మీరు అచ్చుకొడితే మన రాజకీయప్రపంచం ఊరుకుంటుందా? అప్పుడు జరిగే రగడకు మీరు సిధ్ధం కాగలరా? ముమ్మాటికీ అందుకు మీరు సిధ్ధంగా ఉండరని చెప్పటానికి రాకెట్ సైన్సు పీహెడీ అక్కర్లేదు కదా.
Janaki’s Zen గురించి తాడిగడప శ్యామల రావు గారి అభిప్రాయం:
08/06/2024 9:02 am
ఇది ఒక పెడధోరణి రచన.
మూలకథను కాని ఆకథలోని లోని పాత్రలను కాని వాటిస్వభావాలను కాని ఇలా వక్రీకరించి వ్రాయటం చాలా ఆసమంజసం. ఎంతమాత్రం హర్షణీయం కాదు.
రావణ నరక కీచకాదులు లోకోత్తరపుణ్యశీలురని నిరూపించటం వలన ప్రజలను గందరగోళానికి గురిచేయటం మించి ఏమి ప్రయోజనం కలుగుతుంది?
అలాగని కవులకు కల్పనాస్వాతంత్ర్యం లేదని ఆనటం లేదు. భవభూతి ఉత్తరరామచరిత్ర అంతా కల్పనయే యేకో రసః కరుణ ఏవ అని బ్రహ్మాండంగా చేసాడు. కాని పాత్రలను తలక్రిందులుగా చూపలేదే. కథను కాదని కొత్త కథను చేయలేదే.
ఔచిత్యభంగంగా వ్రాసి కవిస్వాతంత్ర్యం అని అనటం కుదరదు.
ఏమీ లేకపోయినా అందరిలో మగాడ్ని అనిపించుకోవాలనే కసితో ఆడవాళ్లమీద ప్రతాపం, తరతరాల అనుభవంతో అరుపులకు అర్ధం తెలిసిన అణంజి. తీవ్రమైన ప్రకంపన నాలో…
ఆగస్ట్ 2024 గురించి కొడవళ్ళ హనుమంతరావు గారి అభిప్రాయం:
08/04/2024 3:22 pm
ఈ మాట సంపాదకులకి తెలుగు సాహిత్య సమావేశాలపై కించిత్ సదభిప్రాయం కూడా లేదనిపిస్తోంది. వారన్నట్లు సాహిత్యం సామూహిక ప్రక్రియ కాదన్న మాట నిజమే; పెంపొందిన సాంకేతిక సౌకర్యాలని ప్రచారాలకీ పైరవీలకీ వాడుకునేవారు పెరిగి ఉండొచ్చు. కాని, ఎన్ని లోపాలతో కూడుకున్నా, సాహితీ సమావేశాల మూలంగా సాహిత్యం చదివేవాళ్ళు పెరుగుతారు, కొత్త రచయితలకి చెయి తిరిగిన రచయితలతో పరిచయాలు కలిగే అవకాశం ఉంది; వాటివలన కలిగే ప్రయోజనాలని కొట్టివెయ్యకూడదు.
నేను సాహితీ సమావేశానికంటూ వెళ్ళి పన్నెండేళ్లవుతోంది; దానిని పెట్టింది కూడా నేనే. జంపాల చౌదరి గారు పాపినేని శివశంకర్ గారు వాళ్ళమ్మాయి ని చూడటానికి మా ఊరు వచ్చారంటే నేను శివశంకర్ గారిని మొదటి సారిగా కలుసుకున్నాను. ఆయన అప్పుడే ప్రచురించిన పుస్తకాన్ని, “తల్లీ! నిన్ను దలంచి: అందాల తెలుగు పద్యాల లోవెలుగులు,” నాకిస్తే చదివి, దాంట్లోని పద్యాల మాధుర్యం గురించి ఓ ప్రసంగం ఇప్పిద్దామని కుతూహలపడితే ఆయన సరేనన్నారు. నేను దగ్గర్లో ఉన్న Redmond Regional Library లో ఓ హాలు బుక్ చేసి, ఆహ్వాన పత్రికని చుట్టుపక్కల మన దేశ కూరగాయల దుకాణాలలో, రెస్టారెంట్లలో పెట్టి, తెలిసిన వాళ్ళకి చెప్పాను. సమావేశం సమయానికి తినుబండారాలతో సహా వెళ్ళాను. శివశంకర్ గారు చక్కని ప్రసంగం చేశారు. ఆ సమావేశం మూలంగా నాకిప్పటికీ గుర్తుకొచ్చే పద్యం మాత్రం ఇది:
To be a boxer, or not to be there
at all. O Muse, where are our teeming crowds?
Twelve people in the room, eight seats to spare
it’s time to start this cultural affair.
Half came inside because it started raining,
the rest are relatives. O Muse.
The women here would love to rant and rave,
but that’s for boxing. Here they must behave.
Dante’s Infemo is ringside nowadays.
Likewise his Paradise. O Muse.
Oh, not to be a boxer but a poet,
one sentenced to hard shelleying for life,
for lack of muscles forced to show the world
the sonnet that may make the high-school reading lists
with luck. O Muse,
O bobtailed angel, Pegasus.
In the first row, a sweet old man’s soft snore:
he dreams his wife’s alive again. What’s more,
she’s making him that tart she used to bake.
Aflame, but carefully-don’t burn his cake!
we start to read. O Muse.
– “Poetry Reading,” by Wislawa Szymborska. Translated by Stanislaw Baranczak and Clare Cavanagh.
బ్రెడ్‌ ప్యాకెట్‌ గురించి A N Ratnakar Rao గారి అభిప్రాయం:
08/07/2024 2:59 pm
దేవుడి గొంతు.!!!
ఆగస్ట్ 2024 గురించి సాయి బ్రహ్మానందం గొర్తి గారి అభిప్రాయం:
08/06/2024 8:28 pm
ఈమాట సంపాదకీయంలో ప్రస్తావించినంత ఘోరంగా సాహితీ సభల వలన ప్రయోజనం లేకుండా పోలేదు. కొన్ని సభలు సంపాదకీయంలో చెప్పినట్లుగా ఉండచ్చు గాక.
పరిచయాలూ, స్నేహాలూ పక్కన బెడితే కొంతమందితో సంభాషించడం వలన కొత్త విషయాలూ, పరిశీలనలూ తెలిసే అవకాశాలు వున్నాయి. మైకాసురులూ, సోడాలు (సొంతడబ్బాలు) కొట్టుకునే రచయితలూ అన్ని చోట్లా వున్నారు. ప్రతీ సభలోనూ తారసపడతారు. వారి స్వీయ రచనలు కాకుండా వేరే వారి రచనల గురించి మాట్లాడిన వారు కూడా చాలా మందే వున్నారు. నేను మా కాలిఫోర్నియాలో ప్రతీ ఏటా 2011 వరకూ సాహితీ సభలు జరిపాను. వారికిచ్చిన సమయం అయిపోగానే రచయితలుగా వారి స్థాయి ఎంత పెద్దదైనా వేదిక మీద దింపేసిన సందర్భాలు కూడా వున్నాయి.
కొంతమంది మహానుభావులుంటారు, వారికిచ్చిన సమయానికి ముందే ఆపేసే వారు. పూర్వ రచయిత బోయ జంగయ్యగారితో చిన్న అనుభవం. ఆయన మా సభలో మాట్లాడే వారి లిస్టులో లేరు. నేను పది నిమిషాలు అని చెప్పి మాట్లాడ్డానికి వేదిక ఇచ్చాము. చాలా అద్భుతంగా మాట్లాడారు, ఆయన ఎవరెవరి కథలు చదివాక కథలెలా రాయడం నేర్చుకున్నారో చెప్పుకొచ్చారు. తన కథల గురించి ఒక్క మాట కూడా మాట్లాడలేదు. కరక్టుగా పది నిమిషాలు కాగానే ఆపేసారు. అటు ప్రేక్షకులూ, ఇటు నేనూ ఎంత బ్రతిమాలినా మాట్లడ లేదు. “వేరొకరి సమయం తినేసేటంతటి రాక్షస ఆకలి నాకు లేదు…సభ అయిపోయాకా మాట్లాడుకుందాం,” అని దిగిపోయారు.
ఒకసారి గొల్లపూడి మారుతీరావు గార్నీ, వారికిచ్చిన సమయం అయిపోయిందని సిగ్నల్ ఇవ్వగానే ఆపేసారు. “నా ఏభయ్యేళ్ళ సాహితీ చరిత్రలో నాకిచ్చిన టైమ్ అయిపోయింది, ఇక చాలన్న మొట్టమొదటి వ్యక్తి నువ్వేనయ్యా. ఈ క్రమశిక్షణ మా తెలుగునాట చాలా అవసరం,” అన్నారు. సభా నిర్వాహకుల బట్టే సాహితీ సభలూ నడుస్తాయి.
గత రెండు అమెరికా రచయితల సమావేశాల్లో జరిగిన ఒక మంచి ప్రయోజనం చెప్పగలను. ముఖాముఖీ పరిచయాలు పెరగడం వలన రచయితలు వారు రాసిన కథలూ, వ్యాసాలూ వేరే వారికి పంపి సవరించుకునే గ్రూపులు ఏర్పడ్డాయి. రచయితల మధ్య–ఒక డైలాగ్–ఏర్పడింది. ఇంటర్నెట్‌లో కత్తులు దువ్వుకున్న వారి మధ్య సాహితీ సయోధ్య ఏర్పడిన సంఘటనలు కూడా తెలుసు. ఇవన్నీ కొంతవరకూ మంచి పరిణామమే కదా?
సాహిత్యమూ, చిత్రలేఖనం వంటి కళలు స్వయంకృషి తోనే మొదలయ్యి, సామూహిక కళగా రూపాంతరం చెంది, వేరే రచయితల/కళాకారుల పనితనం, వాటిలో మెలుకువలూ తెలుసుకునేందుకు దోహద పడతాయి. ఇతరుల నుండి ప్రేరణే వాటికి బలం. అవే కొత్త కళాకారుల్ని తయారు చేస్తాయి. వేరే కళాకారుల అనుభవాలూ, ఆయా కళల్లో మెలుకువలూ తెలుసుకోడానికి ఈ సమావేశాలు కొంతైనా ఉపయోగపడతాయి.
మధుమేహం – రక్తపోటు 2 గురించి విన్నకోట నరసింహారావు గారి అభిప్రాయం:
08/06/2024 4:21 pm
డయాబిటీస్‌ని నిర్మూలించడానికై పాంక్రియాస్ ట్రాన్స్‌ప్లాంట్ చెయ్యడానికి వీలవుతుందాండి? రచయితగారు గానీ, చదువరులలో ఉన్న డాక్టర్లు ఎవరయినా గానీ నా సందేహనివృత్తి చేస్తే ధన్యుడిని.
Janaki’s Zen గురించి తాడిగడప శ్యామల రావు గారి అభిప్రాయం:
08/06/2024 10:12 am
ఈ పేజీ లింకును చూడండి https://eemaata.com/em/category/features/classical-verse అని కదా ఉంది. మహాశయులారా, ఈ Janaki’s Zen అన్న ఇంగ్లీషు పేరు పెట్టుకొన్న తెలుగు రచనలో classical-verse అనగా సంప్రదాయికఛందస్సు ఉన్నదా అని అడుగుతున్నాను. నా అజ్ణానాన్ని మన్నించి తెలిసినవారు చెప్పగలరని ప్రార్ధన. నేను literary values అన్న దానిని గురించి అడగటం లేదు. అది చూచేవారి దృక్కోణం మీద ఆధారపడి ఉంటుందని అనవచ్చును. ముఖ్యంగా ఇతరవిషయాలు ప్రభావితం చేస్తే చేయవచ్చును లేకపోతే లేదు. కాని ఛందస్సు అన్నది అలా కాదు కదా, అదెక్కడుందీ అన్నది నా ప్రశ్న / అనుమానం / ఆశ్చర్యం వగైరా…
Janaki’s Zen గురించి తాడిగడప శ్యామల రావు గారి అభిప్రాయం:
08/06/2024 9:25 am
ఏనాటి రాముడు? ఏనాటి రావణుడు?వాల్మీకో లోకమో రాముడు మంచివాడనచ్చు. మనం చూడొచ్చామా? ఇప్పుడు రావణుడు గొప్పవాడంటే, పోనీ అతనూ రాముడంత గొప్పవాడంటే, లేదా రాముడి కంటే గొప్పవాడంటే? బాగుంటుంది కదా?
ఆధునికత అంటే అదే. కొత్తగా ఆలోచించాలి. ఇదే కదా నేటి వాముపక్షభావజాలప్రేరిత నవకవీశ్వరుల యొక్క విమర్శకాగ్రేసరుల యొక్క ఆలోచనా ధోరణి? తప్పా ఒప్పా అంటే మనకేమి లెక్క? రాముడు వచ్చి దెబ్బలాడతాడా? వాల్మీకి అడగొస్తాడా?
బాగుందండీ ఈ కొత్తదనపు చిత్రం.
హిట్లర్ చాలా మానవతావాది మహోన్నతుడు అని ఒక నాటకం వ్రాస్తే మీరు వేసుకుంటారా? ఆహా. తెలుగులో ఏదో వ్రాస్తే అంతర్జాతీయంగా అల్లరయ్యేంత సీన్ లేదు అని ఒకవేళ మీరు ఆలోచిస్తారేమో — కావచ్చును. కానీ, మరి నేను రేపు గాడ్సే గొప్పవాడూ అని గాంధీకంటే కూడా అని ఒక నాటకం వ్రాసి పంపితే అది మీరు ప్రచురించగలరా? (కచ్చితంగా మీరు నిరాకరిస్తారు – లిటరరీవాల్యూస్ లేవనో రాజకీయకోణంలో ఉన్నవి వేయమనో సదుపాయమైన సాకు తప్పకుండా మీరు చూపుతారు అని నమ్మవచ్చును కదా?)
రావణుడిని పైకెత్తి మరీ రాముణ్ణి తగ్గించో దూషించో వ్రాస్తే, ఈసనాతనధర్మం అంటే పడి చచ్చేవాళ్ళు ఐకమత్యం లేకపోవటం వల్ల మీతో కొట్లాడలేకపోవచ్చును. అది మీకు లైసెన్సుగా పనికి రావచ్చును. కాని గాడ్సేని హీరోను చేసి గాంధీ తప్పులుపట్టే రచనను మీరు అచ్చుకొడితే మన రాజకీయప్రపంచం ఊరుకుంటుందా? అప్పుడు జరిగే రగడకు మీరు సిధ్ధం కాగలరా? ముమ్మాటికీ అందుకు మీరు సిధ్ధంగా ఉండరని చెప్పటానికి రాకెట్ సైన్సు పీహెడీ అక్కర్లేదు కదా.
ఆధునికత పేర దయచేసి పెడధోరణులని ప్రోత్సహించవద్దని మనవి.
Janaki’s Zen గురించి తాడిగడప శ్యామల రావు గారి అభిప్రాయం:
08/06/2024 9:02 am
ఇది ఒక పెడధోరణి రచన.
మూలకథను కాని ఆకథలోని లోని పాత్రలను కాని వాటిస్వభావాలను కాని ఇలా వక్రీకరించి వ్రాయటం చాలా ఆసమంజసం. ఎంతమాత్రం హర్షణీయం కాదు.
రావణ నరక కీచకాదులు లోకోత్తరపుణ్యశీలురని నిరూపించటం వలన ప్రజలను గందరగోళానికి గురిచేయటం మించి ఏమి ప్రయోజనం కలుగుతుంది?
అలాగని కవులకు కల్పనాస్వాతంత్ర్యం లేదని ఆనటం లేదు. భవభూతి ఉత్తరరామచరిత్ర అంతా కల్పనయే యేకో రసః కరుణ ఏవ అని బ్రహ్మాండంగా చేసాడు. కాని పాత్రలను తలక్రిందులుగా చూపలేదే. కథను కాదని కొత్త కథను చేయలేదే.
ఔచిత్యభంగంగా వ్రాసి కవిస్వాతంత్ర్యం అని అనటం కుదరదు.
కోట గురించి వంశీ క్రిష్ణ గారి అభిప్రాయం:
08/06/2024 7:00 am
ఏమీ లేకపోయినా అందరిలో మగాడ్ని అనిపించుకోవాలనే కసితో ఆడవాళ్లమీద ప్రతాపం, తరతరాల అనుభవంతో అరుపులకు అర్ధం తెలిసిన అణంజి. తీవ్రమైన ప్రకంపన నాలో…
ఆగస్ట్ 2024 గురించి కొడవళ్ళ హనుమంతరావు గారి అభిప్రాయం:
08/04/2024 3:22 pm
ఈ మాట సంపాదకులకి తెలుగు సాహిత్య సమావేశాలపై కించిత్ సదభిప్రాయం కూడా లేదనిపిస్తోంది. వారన్నట్లు సాహిత్యం సామూహిక ప్రక్రియ కాదన్న మాట నిజమే; పెంపొందిన సాంకేతిక సౌకర్యాలని ప్రచారాలకీ పైరవీలకీ వాడుకునేవారు పెరిగి ఉండొచ్చు. కాని, ఎన్ని లోపాలతో కూడుకున్నా, సాహితీ సమావేశాల మూలంగా సాహిత్యం చదివేవాళ్ళు పెరుగుతారు, కొత్త రచయితలకి చెయి తిరిగిన రచయితలతో పరిచయాలు కలిగే అవకాశం ఉంది; వాటివలన కలిగే ప్రయోజనాలని కొట్టివెయ్యకూడదు.
నేను సాహితీ సమావేశానికంటూ వెళ్ళి పన్నెండేళ్లవుతోంది; దానిని పెట్టింది కూడా నేనే. జంపాల చౌదరి గారు పాపినేని శివశంకర్ గారు వాళ్ళమ్మాయి ని చూడటానికి మా ఊరు వచ్చారంటే నేను శివశంకర్ గారిని మొదటి సారిగా కలుసుకున్నాను. ఆయన అప్పుడే ప్రచురించిన పుస్తకాన్ని, “తల్లీ! నిన్ను దలంచి: అందాల తెలుగు పద్యాల లోవెలుగులు,” నాకిస్తే చదివి, దాంట్లోని పద్యాల మాధుర్యం గురించి ఓ ప్రసంగం ఇప్పిద్దామని కుతూహలపడితే ఆయన సరేనన్నారు. నేను దగ్గర్లో ఉన్న Redmond Regional Library లో ఓ హాలు బుక్ చేసి, ఆహ్వాన పత్రికని చుట్టుపక్కల మన దేశ కూరగాయల దుకాణాలలో, రెస్టారెంట్లలో పెట్టి, తెలిసిన వాళ్ళకి చెప్పాను. సమావేశం సమయానికి తినుబండారాలతో సహా వెళ్ళాను. శివశంకర్ గారు చక్కని ప్రసంగం చేశారు. ఆ సమావేశం మూలంగా నాకిప్పటికీ గుర్తుకొచ్చే పద్యం మాత్రం ఇది:
To be a boxer, or not to be there
at all. O Muse, where are our teeming crowds?
Twelve people in the room, eight seats to spare
it’s time to start this cultural affair.
Half came inside because it started raining,
the rest are relatives. O Muse.
The women here would love to rant and rave,
but that’s for boxing. Here they must behave.
Dante’s Infemo is ringside nowadays.
Likewise his Paradise. O Muse.
Oh, not to be a boxer but a poet,
one sentenced to hard shelleying for life,
for lack of muscles forced to show the world
the sonnet that may make the high-school reading lists
with luck. O Muse,
O bobtailed angel, Pegasus.
In the first row, a sweet old man’s soft snore:
he dreams his wife’s alive again. What’s more,
she’s making him that tart she used to bake.
Aflame, but carefully-don’t burn his cake!
we start to read. O Muse.
– “Poetry Reading,” by Wislawa Szymborska. Translated by Stanislaw Baranczak and Clare Cavanagh.
కొడవళ్ళ హనుమంతరావు
నేను ఫిలాసఫీ ఎందుకు చేపట్టాను? గురించి Govardhan mada గారి అభిప్రాయం:
08/03/2024 6:04 am
అనువాదం చాలా చక్కగా ఉంది. అభినందనలు 💐
వాయవ్య అమెరికా వసంతం గురించి Rajendra Prasad గారి అభిప్రాయం:
08/02/2024 12:27 am
చాలా బాగుంది. అమెరికా వసంతం కళ్ళతో చూసినట్లు.