కథాశైలి, వాక్యనిర్మాణం ప్రోటోగానిస్ట్ ప్రస్ట్రేషన్ , అసహాయతలని బలంగా చిత్రీకరించాయి. ఫుల్ టైమ్ సినీరచయిత అయితే తప్ప ప్రస్తుత సమాజంలో జీవనోపాధికి పనికిరాని రచనావ్యాసాంగంలో ఈ బ్లాక్ అవుట్ అన్నది అంత వేదన కలిగించదేమో! అతడు రాజీపడి బ్రతుకుతున్న జీవితం, తెలిసి త్రోసిపుచ్చలేని బలహీనతలు అంతకు మించిన కారణాలేమో అనిపించింది!
పాణినీ, రచయితగా ఈ కథతో మీరు మరో మెట్టెక్కారు! మొదటి నుండీ చివరి వరకూ ఆపకుండా చదివించింది, మీ వచనం – ఈ కథ లోని బలం. కథలోని రచయితకే గానీ ఒక స్రవంతిలా సాగిన ఈ కథలో మీకెక్కడా “బ్లాక్” సమస్య వచ్చినట్టు లేదు.
ఉత్తమ పురుషలోని సౌలభ్యం అనుకుంటా – ఇంత పచ్చిగా, నిజాయితీగా, తన ఆలోచనలనీ, తద్వారా తన వ్యక్తిత్వాన్నీ ఆవిష్కరించే అవకాశం దొరికింది, కథలోని రచయితకి. కథకి ముగింపు కూడా చక్కగా అమిరింది. మీరు ఇప్పటి వరకూ వ్రాసిన అన్ని కథలలోకీ, శైలి పరంగా నా వరకూ ఈ కథ టాప్ స్థానంలో నిలుస్తుంది. అభినందనలు!
వ్యాసం శీర్షిక, మొదలైన మార్గం నుండి ఎక్కడో గతి తప్పినట్టు అనిపించింది. ఇంతకీ ఏది భారతీయత అన్న ప్రశ్న ప్రశ్నగానే మిగిలింది.
భారత దేశం అనేకానేక మానవ సమూహాల సమాహారం, మేళవింపు, కలయిక, మిశ్రమం, రసాయనం. యూరోప్, ఆఫ్రికా, అనేక మధ్య ఆసియా, లాటిన్ అమెరికన్ దేశాలలో మాదిరిగా ఏకశిలా సదృశ్యం కాకుండా ఇది ఓ కలగూర గంప. పక్కనే వున్న చైనా కూడా ఎక్కువ వైశాల్యం వున్నా భారత దేశంలో వున్న వైవిధ్యం వుండదు అందువల్ల అమెరికనిజం, ఇంగ్లాండిజం… లాగా కాకుండా భారతీయత అనేది నిర్వచనానికి అతీతం. లేదా సులభ నిర్వచనానికి లొంగనిది.
ఓ విస్తృత పరిధి విషయాలు కలిగిన దాన్ని “అది నీవు”గా తెలుగులోకి అనుసృజన చేసిన అవినేని భాస్కర్ గారికి… “అదు నీ” తమిళ మూలం రచయిత లోకేశ్ రఘురామన్ గారికి అభినందనలు, కృతజ్ఞతాపూర్వక ధన్యవాదాలు.
మొదలు నుండి తుది వరకూ చదివి, గూగులమ్మ సాయంతో సమగ్ర అవగాహన చేసుకోవటానికి ప్రయత్నించిన తదుపరి నా సంక్షిప్త తలపోతలు ఇలా:
యూదు, క్రిస్టియన్ మరియు ముస్లిం మూడు ప్రధాన ఏకధర్మ మతాలచే ఒక పవిత్ర నగరంగా గౌరవించబడిన, 5,000 సంవత్సరాల పురాతన నగరం జెరూసలేంకు ఉత్తరాన ఉన్న యూదా ఎడారిలోని సంచార జాతికి చెందిన ఒక ఆదివాసీ గొల్లతెగల ప్రజల మెడపై, చెవితమ్మెకు కింద నుంచి మొదలై మెడ, కుడి భుజమూ కలిసే చోటుదాకా సాగి ఉండే కెలాయిడ్ మచ్చల గురించి పరిశోధన కోసం తన మిత్రుడు జియాద్ మహమూద్ అబ్బాస్ పిలవగా న్యూఢిల్లీ నుండి పాలస్తీనా లోని జెరికోకు వెళ్లిన ఫ్రాంకో ఇగ్నేసీ… “తీవ్రమైన దెబ్బ, లేదా కత్తిగాటు అయితే, గాయం చుట్టూ ఈ రకమైన కణజాలం విస్తరించి కెలాయిడ్ మచ్చలు పుడతాయి. జన్యుపరంగా ఒకతరం నుండి మరో తరానికి కొనసాగుతాయి. ఈ మచ్చలకు కారణమైన జన్యువులు కొనసాగినప్పటికీ, అవి బయటపడటానికి ఏదైనా గాయం ఏర్పడాలి కదా? అవి సరిగ్గా మెడమీదే ఎలా వస్తాయి? అనే విషయ పరిశోధన కోసం జియాద్ న్యూఢిల్లీలో ఉంటున్న తన మిత్రుడు ఫ్రాంకోని పాలస్తీనాలోని జెరికోకు రమ్మని పిలుస్తాడు.
జెరూసలేమ్ నుండి, జెరికోకు భయానకమైన ఎడారి దారిలో ప్రయాణిస్తూ దొంగలముఠా, తోడేళ్ళు బారిన బడి… ఒక యూదు గురువు (సింబాలిక్ ఆఫ్ జీసస్ క్రీస్తు?) వల్ల రక్షించబడిన బాటసారి కధ… బైబిల్‌లో ప్రస్తావించబడిన “ఎ రోడ్ డౌన్ టు జెరికో”ను తలపోస్తాడు ఇగ్నేసీ. జోర్డాన్ నది ఉద్భవించిన హెర్మోన్ అనే మంచుపర్వత శిఖరాన యేసుక్రీస్తు తన మానవ శరీరాన్ని విడిచిపెట్టి, మంచులాంటి స్వచ్ఛమైన తెల్లని కాంతిని పొందే ఆ రూపాంతరం అనే మహత్తరమైన అద్భుతాన్ని చేశాడు. యేసు గలిలీ సమీపంలోని నజరేతులో పెరిగాడు. తన ముప్పయ్యవ యేట బాప్తీస్మము తీసుకున్నాడు. గుడ్డివాడికి చూపును ప్రసాదించే అద్భుతాన్ని చేశాడు.
క్రీస్తు పెరిగి పెద్దయి జీవించి మరణించిన నేల అది. క్రీస్తు మళ్ళీ ప్రాణం పోసుకుని లేచి వచ్చినప్పుడు, ఆదివాసీ గొల్ల తెగకు చెందిన ఒక వృద్ధ మహిళ, స్వర్గపు కాంతినిపొంది తిరిగివచ్చిన ఆతని చేతిలో ఒక గొర్రెపిల్లను, మెడపై ఈ మచ్చను చూసిందట. అటువంటి ఒక యేసు క్రీస్తుని వాళ్ళు తమ దేవుడుగా ప్రార్థించారు, స్వీకరించారు. వాళ్ళు యేసు క్రీస్తు తమ వంశంలోనే జన్మించాడు అని నమ్ముతారు.
కల్వరి కొండ గుట్టపైనున్న చిన్న గొయ్యి పక్కన రోమన్ సైనికులు యేసుక్రీస్తును (‘నజరేయుడైన యేసు. యూదుల రాజు’) తను మోసుకొచ్చిన శిలువమీదే వేస్తారు. అదివరకే అక్కడ ఇద్దరు దొంగలను శిలువ ఎక్కించి కుడి, ఎడమలుగా వాటిని పాతిపెట్టి ఉన్నారు. ఎడమ వైపు శిలువ ఎక్కించబడిన దొంగ పేరు గెస్టాస్. కుడివైపు శిలువ ఎక్కించబడిన మరొక దొంగ పేరు డిస్మాస్. క్రీస్తు జన్మించిన సంగతి తెలుసుకొని హేరోదు రాజు తన దేశంలోని రెండేళ్ళలోపున్న మగ శిశువులందరినీ తన ఖడ్గానికి బలిచ్చాడు! ప్రాణాలు తీయబడిన ఆ వేలాదిమంది పిల్లవాళ్ళలో తప్పించుకుని ప్రాణాలు కాపాడుకున్న ఏకైక పిల్లవాడు గెస్టాస్.
తోడేళ్ళ గుంపు బారి నుండి ఒక పిల్లలతల్లి తోడేలు కాపాడి తన రొమ్మిచ్చి పాలతో పొట్ట నింపి ఆరేళ్లు కాపాడబడిన గెస్టాస్, ఆ తరవాత ఒక మంత్రగాడు కి దొరికి జనావాసాలు లేని కఠోరమైన ఎడారిలో అతని వద్ద పెరుగుతాడు.
మంత్రగాడు చర్నాకోలతో కొట్టి, హింసించి గెస్టాస్నా చేత తోడేలులాగా అరిపించి ఎడారుల్లో వెళ్ళే బాటసారులను దారి మళ్ళించి ఒంటరులను చేసి వాళ్ళ దగ్గరున్న సొమ్మును దోచుకుంటూ ఉండేవాడు. మంత్రగాడు చనిపోయాక, గెస్టాస్ మృగలక్షణం, క్రూరత్వంతో యూదా ఎడారిలో వెళ్ళే బాటసారులపై దయాదాక్షిణ్యం లేకుండా దాడి చేసి దోచుకోవటం దినచర్యగా జీవించాడు.
ఒక రోమన్ సైనికుడు వీధిలో పైకి విసిరి, కత్తికి బలి చేయాలని ప్రయత్నించిగా ఏర్పడిన గాయపు మచ్చను (కుడివైపు మెడభాగంలో చెవితమ్మె క్రింద మొదలై భుజం వరకు విస్తరించి ఉన్న గాయపు మచ్చను) గెస్టాస్ యేసుకు చూపించి: “మానవరూపంలో భూలోకానికి దిగి వచ్చిన దేవుని కుమారులు… మిమ్మల్ని మీరు విముక్తులను చేసుకున్నా… ప్రపంచ రక్షణ, పాప పరిహారాలు, మోక్షం ఎలా సాధ్యం” అని క్రీస్తుని ప్రశ్నించిన గెస్టాస్‍కు… ఓపికగా అతని కథను విన్న యేసు బదులిస్తూ “నేనుగా గుర్తింపబడే నేను ఇకపై నేను కాను” అని పైకేసి చూపుతున్న ఆయన కుడిచేతి చూపుడు వేలు, అతని వైపుకు చూపించి గెస్టాస్‍కు స్వర్గలోక ప్రాప్తి కలిగిస్తాడు.
జియాద్ తనకు యీ కథ చెప్పడం పూర్తి చెయ్యంగానే ఫ్రాంకో ఇగ్నేసీ కళ్ళనుండి ధారాపాతంగా కన్నీళ్ళు కారతాయి.
ఆ ఆదివాసీ గొల్లవారిని ఇప్పుడే చూసితీరాలి అని సాయంత్రం ఎడారిలో ప్రయాణం చేసి వెళ్లిన వాళ్లు ఒక గొర్రెల మంద, ఇసుక తిన్నెమీద నిలబడి ఉన్న, మెడ మీద ఆ మచ్చ( కెలాయిడ్ ) ఉన్న గొర్రెల కాపరిని చూస్తారు. అతని ముందు పూడుకుపోతున్న ఇసుకలో మోకరిల్లి, ఛాతీపై రెండు చేతులు జోడించి ఫ్రాంకో ప్రార్థించాడు. ఆ గొర్రెలకాపరి ఏమీ తోచనివాడిలా చూస్తూ నిల్చుని ఉన్నాడు, వెనుక మరో ఇసుకతిన్నె కవతల అస్తమిస్తున్న సూర్యుడిని గమనిస్తున్నాడు.
తిరిగి వచ్చిన ఫ్రాంకో రోజంతా ఒంటరిగా, పిచ్చివాడిలాగా, ల్యాబ్‍లో గడిపాడు… జన్యు కాపీలను మళ్ళీ మళ్ళీ తిరగేస్తూ. ఆదివాసీ గొల్లతెగల ప్రజల మెడపై వంశపారంపర్యంగా వస్తున్న కెలాయిడ్ మచ్చలకి కారణం కనుక్కుంటాడు. ఆదివాసీ తెగల జన్యువులు కేవలం బాహ్యజన్యు పరివర్తనకు (ఎపిజెనిటికి మ్యూటేషన్) మాత్రమే గురవ్వలేదు; బాహ్యజన్యు సవరణకు (ఎపిజెనిటిక్ మాడిఫికేషన్) కూడా గురయ్యాయి అనే ఒక కొత్త విషయాన్ని ఫ్రాంకో కనుక్కుంటాడు. ఇటువంటి మార్పులు అంతర్గత కారణాల వల్ల; పర్సనల్ ట్రామా అనబడే బలమైన మానసిక వేదన; వల్ల సంభవిస్తాయి అని కనుగొంటాడు.
పాలస్తీనా లోని జెరికో నుండి తిరిగి వచ్చి, అర్ధరాత్రి దాటాక న్యూఢిల్లీలోని తన అపార్ట్‌మెంట్‌కు చేరుకున్న ఫ్రాంకో కి ఇంట్లో గోడకు వేలాడుతున్న జీసస్ మీద బయటి నుండి వచ్చి పడుతున్న సన్నటి కాంతిలో, పైకి చూపాల్సిన ఆయన కుడి చేతి చూపుడు వేలు తన వైపు చూపుతున్నట్లు అనిపించింది… “ అది నీవు “ అని ‘ you are my disciple ‘ అని చెపుతున్నట్లు అనిపించింది.
John 13:35 “A new command I give you: Love one another. As I have loved you, so you must love one another. By this everyone will know that you are my disciples, if you love one another.”
Matthew 6:15 “ ESV but if you do not forgive others their trespasses, neither will your Father forgive your trespasses. NIV But if you do not forgive others their sins, your Father will not forgive your sins. NASB But if you do not forgive other people, then your Father will not forgive your offenses.
Ephesians 4:32 in Other Translations
“ Be kind to one another, tenderhearted, forgiving one another, as God in Christ forgave you. 32 Instead, be kind to each other, tenderhearted, forgiving one another, just as God through Christ has forgiven you. “
నో ఎగ్జిట్ .1 గురించి Kondalarao Palaka గారి అభిప్రాయం:
11/27/2024 11:23 am
కథ నచ్చింది.
ఇంత చిన్న కథలోనే “కథ ఇంకెవరూ చదివుండరు” అన్న జోక్‌కూడా ఇరికించడం నచ్చింది.
పేరుపై వివరణ (రామారావు గారిది) నచ్చింది. కానీ కథ originality మీద అభిప్రాయం ఒక పాలు తగ్గిందనిపించింది.
2018 డిసెంబర్ నెలలో మేం, భూటాన్ పర్యటన కోసం వెళ్లాం నా శ్రీమతి అరుంధతి, మా కుమారుడు ఆదిత్య ప్రతాప. సదరన్ ట్రావెల్స్ వారి ప్యాకేజీలో! భూటాన్ పర్యటన ఇచ్చిన ఉత్సాహంతో నేపాల్ టిబెట్ వెళ్ళాలని అనుకున్నాం కానీ కోవిడ్ పుణ్యమా అని, అది సాధ్య పడలేదు! మీ పర్యటన వివరాల వెంట నడుస్తూ నడుస్తూ ఉంటే, అన్నీ వివరంగా కళ్ళకు కట్టినట్లు కనిపించాయి! ధన్యవాదాలు!
ప్రతాప చంద్రశేఖర్
9948856377
చెప్పులు గురించి తాడిగడప శ్యామల రావు గారి అభిప్రాయం:
11/26/2024 1:54 am
చెప్పులు స్వయంగా ఎందుకు కుట్టుకోకూడదు అంటారు లైలా గారు. పైగా చాలమంది చొక్కాలూ, జాకెట్లూ, కుట్టుకుంటూనే ఉంటారుగా అంటారు.
జాకెట్లు కుట్టడం కుట్టు సెంటర్లు నేర్పేవండీ అమ్మాయిలకు. చొక్కాలు కుట్టటం మాత్రం ఎవ్వరూ అబ్బాయిలకు నేర్పించేవారు కాదు. సూదీ దారం తోలూ వంటివి సంపాదించి చెప్పులు స్వయంగా కుట్టుకోవటం కుదిరేపని కాదండీ. అవి సంపాదించాలంటే డబ్బు ఖర్చు పెట్టాలి. ఆటూల్స్ సులువుగా దొరకవు దొరికినా ఎంచుకోవటం తెలియాలి గా? నైపుణ్యం లేకుండా ప్రయత్నం చేస్తే ఆ డబ్బు దండుగ అవుతుంది. నేర్చుకుందుకు ఏ ఐటీఐ లోనో చేరి కోర్సు చేయాలి. ఊరికే ఎద్దేవా చేసేముందు ఆలోచించే పనిలేదా?
ఎందుకో మరి. సంపాదనపరులైన ఆడవాళ్ళను రచయితలు ఫోకస్ లోకి తేరు. ఏం చెయ్యను. నేనే ఊహించుకోవాలి అంటారు లైలా గారు.
ఒక పాత్రను ఫోకస్ లోనికి తేవటం అంటే ఆపాత్ర పాఠకుడికి కథను చదివిన తరువాత కూడా గుర్తు ఉండేలా చేయటం అని అర్థం. అంతే కాని సాధ్యమైనంత ఎక్కువ నిడివిని పాత్ర కోసం కథలో కేటాయించటం కాదు.
ఈ కథలోని అక్క గారి పాత్ర పాఠకుల మందిని నిలచే పాత్రగా ఉంది. ఇంకేం కావాలి?
ఇక కవిత గారికి హిపోక్రసీ కనిపించింది. కథచెప్పిన రచయిత నిజాయితీ కనిపించింది కాదు. విడ్డూరంగా అనిపించింది.
నాకూ పన్నెండవ తరగతిలో కూడా చెప్పులు లేవు కాలేజీలోనికి వచ్చే దాకా పేంట్లూ లేవు. నాస్కూలు చదువంతా సెకండ్ హేండ్ పుస్తకాల తోనే గడిచింది. కాలేజీ చదువు లోనూ లైబ్రరీ పుస్తకాలు దొరక నప్పుడే మొహమాట పడుతూ నాన్నగారిని పుస్తకాల కోసం డబ్బులు అడిగే వాడిని. ఎప్పుడూ బ్రౌన్ పేపర్లతో నోటు పుస్తకాలు కుట్టుకునే వాడిని. ఈకథ చదువుతుంటే ఆరోజు లన్నీ మదిలో మెదిలాయి. ఇదంతా నా హిపోక్రసీ అంటే చేయగలిగింది లేదు.
ఆ టీనేజీ కథకుడి లాగే నేనూ పెద్దయ్యాక కుటుంబానికి అది చేయాలీ ఇది చేయాలీ అని కలలు కనే వాడిని. భగవదనుగ్రహం వలన అవి చాలావరకూ నెరవేరాయి.
అన్నట్లు ఒక మాట. కాలేజీకి వెళ్తున్న పిల్లాడి నని ఒకసారి మా అమ్మగారు నాకు తను దాచుకున్న డబ్బులిచ్చి కాస్త మంచి చెప్పులు కొనుక్కో మన్నారు.
రచయిత తన వ్యాసాలలో భారతీయ గ్రంధాలనుంచి ఉదహరిస్తారు. కానీ, సైన్స్ వ్యాసాలమధ్యలో వాటిని ప్రస్తావించడం సందర్భోచితంగా అనిపించదు. మత/ఆధ్యాత్మిక గ్రంధాలు కొన్ని ఆలోచనలను ప్రస్తావిస్తాయి. అవి (సామాన్యంగా)ఆలోచనలు/ఊహలే కాని వాస్తవాలు లేదా ప్రయోగాలపై ఆధారపడిన నిజాలు కావు. ఇది ఆయా రచయితల ఊహలను కించపరచడం కాదు. కానీ, వాటికి కాన్సెప్ట్‌లను ఆపాదించడం సరైనది కాకపోవచ్చు. ఉదాహరణకు, “నేను టీ కోసం చంద్రునికి వెళ్ళి ఒక గంటలో తిరిగి రావచ్చు” అని ఒక వ్యాసం వ్రాయగలను. భవిష్యత్తులో, ఇది నిజం కావచ్చు. అటువంటి సందర్భంలో కూడా, ఇప్పటి నా ఆలోచన ఒక ఆలోచన/ఊహ మాత్రమే కాని నిరూపించగలిగిన వాస్తవం కాదు. నేను భవిష్య ద్రష్టను కాను.
ఈ విషయం రచయితకు చదువరులకు ఇక్కడ అర్థం అవుతుంది. కాని వీటిని చదివి కొంతమంది “ఇవన్ని వేదాలలొ ఉన్నాయిష” అనుకొనే ప్రమాదం ఉంది. చాలమంది ఇటువంటి వేదాలలొ పేర్కొన్న/నిరూపించిన అంశాల గురించి ఉపన్యాసాలలో ఉటంకించడం చూడవచ్చు.
ఈ వ్యాఖ్య వ్యాసం యొక్క విలువను తగ్గించడానికి కాదు. కాని ఇటువంటి వివరాలు footnoteలో ఇవ్వడం గురించి ఆలొచించవచ్చు.
భాగఫలము గురించి Devi prasad గారి అభిప్రాయం:
12/01/2024 7:41 pm
చాలా బాధ వుంది కథలో.
రైటర్స్ బ్లాక్ గురించి Vijaya Karra గారి అభిప్రాయం:
12/01/2024 5:53 pm
కథాశైలి, వాక్యనిర్మాణం ప్రోటోగానిస్ట్ ప్రస్ట్రేషన్ , అసహాయతలని బలంగా చిత్రీకరించాయి. ఫుల్ టైమ్ సినీరచయిత అయితే తప్ప ప్రస్తుత సమాజంలో జీవనోపాధికి పనికిరాని రచనావ్యాసాంగంలో ఈ బ్లాక్ అవుట్ అన్నది అంత వేదన కలిగించదేమో! అతడు రాజీపడి బ్రతుకుతున్న జీవితం, తెలిసి త్రోసిపుచ్చలేని బలహీనతలు అంతకు మించిన కారణాలేమో అనిపించింది!
రైటర్స్ బ్లాక్ గురించి Siva Somayajula గారి అభిప్రాయం:
12/01/2024 3:47 pm
పాణినీ, రచయితగా ఈ కథతో మీరు మరో మెట్టెక్కారు! మొదటి నుండీ చివరి వరకూ ఆపకుండా చదివించింది, మీ వచనం – ఈ కథ లోని బలం. కథలోని రచయితకే గానీ ఒక స్రవంతిలా సాగిన ఈ కథలో మీకెక్కడా “బ్లాక్” సమస్య వచ్చినట్టు లేదు.
ఉత్తమ పురుషలోని సౌలభ్యం అనుకుంటా – ఇంత పచ్చిగా, నిజాయితీగా, తన ఆలోచనలనీ, తద్వారా తన వ్యక్తిత్వాన్నీ ఆవిష్కరించే అవకాశం దొరికింది, కథలోని రచయితకి. కథకి ముగింపు కూడా చక్కగా అమిరింది. మీరు ఇప్పటి వరకూ వ్రాసిన అన్ని కథలలోకీ, శైలి పరంగా నా వరకూ ఈ కథ టాప్ స్థానంలో నిలుస్తుంది. అభినందనలు!
కాఫీ… త్రీ పెగ్స్… గురించి Chandra Shekhar Pratapa గారి అభిప్రాయం:
12/01/2024 12:25 pm
కాఫీ ప్రారంభ సంరంభ వాక్యాలు కొంగ్రొత్త వ్యక్తీకరణలతో ఉన్నాయి!
కాఫెనటిక్స్ అయితే
కాఫీ తాగని వాడు కాఫిర్ అయి పుడతాడు ! అని శపిస్తాడేమో!
భారతీయతను ఎలా నిర్వచించాలి? గురించి అవధానం రఘు కుమార్ గారి అభిప్రాయం:
12/01/2024 7:34 am
వ్యాసం శీర్షిక, మొదలైన మార్గం నుండి ఎక్కడో గతి తప్పినట్టు అనిపించింది. ఇంతకీ ఏది భారతీయత అన్న ప్రశ్న ప్రశ్నగానే మిగిలింది.
భారత దేశం అనేకానేక మానవ సమూహాల సమాహారం, మేళవింపు, కలయిక, మిశ్రమం, రసాయనం. యూరోప్, ఆఫ్రికా, అనేక మధ్య ఆసియా, లాటిన్ అమెరికన్ దేశాలలో మాదిరిగా ఏకశిలా సదృశ్యం కాకుండా ఇది ఓ కలగూర గంప. పక్కనే వున్న చైనా కూడా ఎక్కువ వైశాల్యం వున్నా భారత దేశంలో వున్న వైవిధ్యం వుండదు అందువల్ల అమెరికనిజం, ఇంగ్లాండిజం… లాగా కాకుండా భారతీయత అనేది నిర్వచనానికి అతీతం. లేదా సులభ నిర్వచనానికి లొంగనిది.
వైవిధ్యం, బహుళత భారతీయత.
అది నీవు గురించి కె.కె. రామయ్య గారి అభిప్రాయం:
11/28/2024 7:33 am
ఓ విస్తృత పరిధి విషయాలు కలిగిన దాన్ని “అది నీవు”గా తెలుగులోకి అనుసృజన చేసిన అవినేని భాస్కర్ గారికి… “అదు నీ” తమిళ మూలం రచయిత లోకేశ్ రఘురామన్ గారికి అభినందనలు, కృతజ్ఞతాపూర్వక ధన్యవాదాలు.
మొదలు నుండి తుది వరకూ చదివి, గూగులమ్మ సాయంతో సమగ్ర అవగాహన చేసుకోవటానికి ప్రయత్నించిన తదుపరి నా సంక్షిప్త తలపోతలు ఇలా:
యూదు, క్రిస్టియన్ మరియు ముస్లిం మూడు ప్రధాన ఏకధర్మ మతాలచే ఒక పవిత్ర నగరంగా గౌరవించబడిన, 5,000 సంవత్సరాల పురాతన నగరం జెరూసలేంకు ఉత్తరాన ఉన్న యూదా ఎడారిలోని సంచార జాతికి చెందిన ఒక ఆదివాసీ గొల్లతెగల ప్రజల మెడపై, చెవితమ్మెకు కింద నుంచి మొదలై మెడ, కుడి భుజమూ కలిసే చోటుదాకా సాగి ఉండే కెలాయిడ్ మచ్చల గురించి పరిశోధన కోసం తన మిత్రుడు జియాద్ మహమూద్ అబ్బాస్ పిలవగా న్యూఢిల్లీ నుండి పాలస్తీనా లోని జెరికోకు వెళ్లిన ఫ్రాంకో ఇగ్నేసీ… “తీవ్రమైన దెబ్బ, లేదా కత్తిగాటు అయితే, గాయం చుట్టూ ఈ రకమైన కణజాలం విస్తరించి కెలాయిడ్ మచ్చలు పుడతాయి. జన్యుపరంగా ఒకతరం నుండి మరో తరానికి కొనసాగుతాయి. ఈ మచ్చలకు కారణమైన జన్యువులు కొనసాగినప్పటికీ, అవి బయటపడటానికి ఏదైనా గాయం ఏర్పడాలి కదా? అవి సరిగ్గా మెడమీదే ఎలా వస్తాయి? అనే విషయ పరిశోధన కోసం జియాద్ న్యూఢిల్లీలో ఉంటున్న తన మిత్రుడు ఫ్రాంకోని పాలస్తీనాలోని జెరికోకు రమ్మని పిలుస్తాడు.
జెరూసలేమ్ నుండి, జెరికోకు భయానకమైన ఎడారి దారిలో ప్రయాణిస్తూ దొంగలముఠా, తోడేళ్ళు బారిన బడి… ఒక యూదు గురువు (సింబాలిక్ ఆఫ్ జీసస్ క్రీస్తు?) వల్ల రక్షించబడిన బాటసారి కధ… బైబిల్‌లో ప్రస్తావించబడిన “ఎ రోడ్ డౌన్ టు జెరికో”ను తలపోస్తాడు ఇగ్నేసీ. జోర్డాన్ నది ఉద్భవించిన హెర్మోన్ అనే మంచుపర్వత శిఖరాన యేసుక్రీస్తు తన మానవ శరీరాన్ని విడిచిపెట్టి, మంచులాంటి స్వచ్ఛమైన తెల్లని కాంతిని పొందే ఆ రూపాంతరం అనే మహత్తరమైన అద్భుతాన్ని చేశాడు. యేసు గలిలీ సమీపంలోని నజరేతులో పెరిగాడు. తన ముప్పయ్యవ యేట బాప్తీస్మము తీసుకున్నాడు. గుడ్డివాడికి చూపును ప్రసాదించే అద్భుతాన్ని చేశాడు.
క్రీస్తు పెరిగి పెద్దయి జీవించి మరణించిన నేల అది. క్రీస్తు మళ్ళీ ప్రాణం పోసుకుని లేచి వచ్చినప్పుడు, ఆదివాసీ గొల్ల తెగకు చెందిన ఒక వృద్ధ మహిళ, స్వర్గపు కాంతినిపొంది తిరిగివచ్చిన ఆతని చేతిలో ఒక గొర్రెపిల్లను, మెడపై ఈ మచ్చను చూసిందట. అటువంటి ఒక యేసు క్రీస్తుని వాళ్ళు తమ దేవుడుగా ప్రార్థించారు, స్వీకరించారు. వాళ్ళు యేసు క్రీస్తు తమ వంశంలోనే జన్మించాడు అని నమ్ముతారు.
కల్వరి కొండ గుట్టపైనున్న చిన్న గొయ్యి పక్కన రోమన్ సైనికులు యేసుక్రీస్తును (‘నజరేయుడైన యేసు. యూదుల రాజు’) తను మోసుకొచ్చిన శిలువమీదే వేస్తారు. అదివరకే అక్కడ ఇద్దరు దొంగలను శిలువ ఎక్కించి కుడి, ఎడమలుగా వాటిని పాతిపెట్టి ఉన్నారు. ఎడమ వైపు శిలువ ఎక్కించబడిన దొంగ పేరు గెస్టాస్. కుడివైపు శిలువ ఎక్కించబడిన మరొక దొంగ పేరు డిస్మాస్. క్రీస్తు జన్మించిన సంగతి తెలుసుకొని హేరోదు రాజు తన దేశంలోని రెండేళ్ళలోపున్న మగ శిశువులందరినీ తన ఖడ్గానికి బలిచ్చాడు! ప్రాణాలు తీయబడిన ఆ వేలాదిమంది పిల్లవాళ్ళలో తప్పించుకుని ప్రాణాలు కాపాడుకున్న ఏకైక పిల్లవాడు గెస్టాస్.
తోడేళ్ళ గుంపు బారి నుండి ఒక పిల్లలతల్లి తోడేలు కాపాడి తన రొమ్మిచ్చి పాలతో పొట్ట నింపి ఆరేళ్లు కాపాడబడిన గెస్టాస్, ఆ తరవాత ఒక మంత్రగాడు కి దొరికి జనావాసాలు లేని కఠోరమైన ఎడారిలో అతని వద్ద పెరుగుతాడు.
మంత్రగాడు చర్నాకోలతో కొట్టి, హింసించి గెస్టాస్నా చేత తోడేలులాగా అరిపించి ఎడారుల్లో వెళ్ళే బాటసారులను దారి మళ్ళించి ఒంటరులను చేసి వాళ్ళ దగ్గరున్న సొమ్మును దోచుకుంటూ ఉండేవాడు. మంత్రగాడు చనిపోయాక, గెస్టాస్ మృగలక్షణం, క్రూరత్వంతో యూదా ఎడారిలో వెళ్ళే బాటసారులపై దయాదాక్షిణ్యం లేకుండా దాడి చేసి దోచుకోవటం దినచర్యగా జీవించాడు.
ఒక రోమన్ సైనికుడు వీధిలో పైకి విసిరి, కత్తికి బలి చేయాలని ప్రయత్నించిగా ఏర్పడిన గాయపు మచ్చను (కుడివైపు మెడభాగంలో చెవితమ్మె క్రింద మొదలై భుజం వరకు విస్తరించి ఉన్న గాయపు మచ్చను) గెస్టాస్ యేసుకు చూపించి: “మానవరూపంలో భూలోకానికి దిగి వచ్చిన దేవుని కుమారులు… మిమ్మల్ని మీరు విముక్తులను చేసుకున్నా… ప్రపంచ రక్షణ, పాప పరిహారాలు, మోక్షం ఎలా సాధ్యం” అని క్రీస్తుని ప్రశ్నించిన గెస్టాస్‍కు… ఓపికగా అతని కథను విన్న యేసు బదులిస్తూ “నేనుగా గుర్తింపబడే నేను ఇకపై నేను కాను” అని పైకేసి చూపుతున్న ఆయన కుడిచేతి చూపుడు వేలు, అతని వైపుకు చూపించి గెస్టాస్‍కు స్వర్గలోక ప్రాప్తి కలిగిస్తాడు.
జియాద్ తనకు యీ కథ చెప్పడం పూర్తి చెయ్యంగానే ఫ్రాంకో ఇగ్నేసీ కళ్ళనుండి ధారాపాతంగా కన్నీళ్ళు కారతాయి.
ఆ ఆదివాసీ గొల్లవారిని ఇప్పుడే చూసితీరాలి అని సాయంత్రం ఎడారిలో ప్రయాణం చేసి వెళ్లిన వాళ్లు ఒక గొర్రెల మంద, ఇసుక తిన్నెమీద నిలబడి ఉన్న, మెడ మీద ఆ మచ్చ( కెలాయిడ్ ) ఉన్న గొర్రెల కాపరిని చూస్తారు. అతని ముందు పూడుకుపోతున్న ఇసుకలో మోకరిల్లి, ఛాతీపై రెండు చేతులు జోడించి ఫ్రాంకో ప్రార్థించాడు. ఆ గొర్రెలకాపరి ఏమీ తోచనివాడిలా చూస్తూ నిల్చుని ఉన్నాడు, వెనుక మరో ఇసుకతిన్నె కవతల అస్తమిస్తున్న సూర్యుడిని గమనిస్తున్నాడు.
తిరిగి వచ్చిన ఫ్రాంకో రోజంతా ఒంటరిగా, పిచ్చివాడిలాగా, ల్యాబ్‍లో గడిపాడు… జన్యు కాపీలను మళ్ళీ మళ్ళీ తిరగేస్తూ. ఆదివాసీ గొల్లతెగల ప్రజల మెడపై వంశపారంపర్యంగా వస్తున్న కెలాయిడ్ మచ్చలకి కారణం కనుక్కుంటాడు. ఆదివాసీ తెగల జన్యువులు కేవలం బాహ్యజన్యు పరివర్తనకు (ఎపిజెనిటికి మ్యూటేషన్) మాత్రమే గురవ్వలేదు; బాహ్యజన్యు సవరణకు (ఎపిజెనిటిక్ మాడిఫికేషన్) కూడా గురయ్యాయి అనే ఒక కొత్త విషయాన్ని ఫ్రాంకో కనుక్కుంటాడు. ఇటువంటి మార్పులు అంతర్గత కారణాల వల్ల; పర్సనల్ ట్రామా అనబడే బలమైన మానసిక వేదన; వల్ల సంభవిస్తాయి అని కనుగొంటాడు.
పాలస్తీనా లోని జెరికో నుండి తిరిగి వచ్చి, అర్ధరాత్రి దాటాక న్యూఢిల్లీలోని తన అపార్ట్‌మెంట్‌కు చేరుకున్న ఫ్రాంకో కి ఇంట్లో గోడకు వేలాడుతున్న జీసస్ మీద బయటి నుండి వచ్చి పడుతున్న సన్నటి కాంతిలో, పైకి చూపాల్సిన ఆయన కుడి చేతి చూపుడు వేలు తన వైపు చూపుతున్నట్లు అనిపించింది… “ అది నీవు “ అని ‘ you are my disciple ‘ అని చెపుతున్నట్లు అనిపించింది.
John 13:35 “A new command I give you: Love one another. As I have loved you, so you must love one another. By this everyone will know that you are my disciples, if you love one another.”
Matthew 6:15 “ ESV but if you do not forgive others their trespasses, neither will your Father forgive your trespasses. NIV But if you do not forgive others their sins, your Father will not forgive your sins. NASB But if you do not forgive other people, then your Father will not forgive your offenses.
Ephesians 4:32 in Other Translations
“ Be kind to one another, tenderhearted, forgiving one another, as God in Christ forgave you. 32 Instead, be kind to each other, tenderhearted, forgiving one another, just as God through Christ has forgiven you. “
నో ఎగ్జిట్ .1 గురించి Kondalarao Palaka గారి అభిప్రాయం:
11/27/2024 11:23 am
కథ నచ్చింది.
ఇంత చిన్న కథలోనే “కథ ఇంకెవరూ చదివుండరు” అన్న జోక్‌కూడా ఇరికించడం నచ్చింది.
పేరుపై వివరణ (రామారావు గారిది) నచ్చింది. కానీ కథ originality మీద అభిప్రాయం ఒక పాలు తగ్గిందనిపించింది.
ఎవరెస్ట్ బేస్ కాంప్ – 1 గురించి Chandra Shekhar Pratapa గారి అభిప్రాయం:
11/26/2024 4:49 am
2018 డిసెంబర్ నెలలో మేం, భూటాన్ పర్యటన కోసం వెళ్లాం నా శ్రీమతి అరుంధతి, మా కుమారుడు ఆదిత్య ప్రతాప. సదరన్ ట్రావెల్స్ వారి ప్యాకేజీలో! భూటాన్ పర్యటన ఇచ్చిన ఉత్సాహంతో నేపాల్ టిబెట్ వెళ్ళాలని అనుకున్నాం కానీ కోవిడ్ పుణ్యమా అని, అది సాధ్య పడలేదు! మీ పర్యటన వివరాల వెంట నడుస్తూ నడుస్తూ ఉంటే, అన్నీ వివరంగా కళ్ళకు కట్టినట్లు కనిపించాయి! ధన్యవాదాలు!
ప్రతాప చంద్రశేఖర్
9948856377
చెప్పులు గురించి తాడిగడప శ్యామల రావు గారి అభిప్రాయం:
11/26/2024 1:54 am
చెప్పులు స్వయంగా ఎందుకు కుట్టుకోకూడదు అంటారు లైలా గారు. పైగా చాలమంది చొక్కాలూ, జాకెట్లూ, కుట్టుకుంటూనే ఉంటారుగా అంటారు.
జాకెట్లు కుట్టడం కుట్టు సెంటర్లు నేర్పేవండీ అమ్మాయిలకు. చొక్కాలు కుట్టటం మాత్రం ఎవ్వరూ అబ్బాయిలకు నేర్పించేవారు కాదు. సూదీ దారం తోలూ వంటివి సంపాదించి చెప్పులు స్వయంగా కుట్టుకోవటం కుదిరేపని కాదండీ. అవి సంపాదించాలంటే డబ్బు ఖర్చు పెట్టాలి. ఆటూల్స్ సులువుగా దొరకవు దొరికినా ఎంచుకోవటం తెలియాలి గా? నైపుణ్యం లేకుండా ప్రయత్నం చేస్తే ఆ డబ్బు దండుగ అవుతుంది. నేర్చుకుందుకు ఏ ఐటీఐ లోనో చేరి కోర్సు చేయాలి. ఊరికే ఎద్దేవా చేసేముందు ఆలోచించే పనిలేదా?
ఎందుకో మరి. సంపాదనపరులైన ఆడవాళ్ళను రచయితలు ఫోకస్ లోకి తేరు. ఏం చెయ్యను. నేనే ఊహించుకోవాలి అంటారు లైలా గారు.
ఒక పాత్రను ఫోకస్ లోనికి తేవటం అంటే ఆపాత్ర పాఠకుడికి కథను చదివిన తరువాత కూడా గుర్తు ఉండేలా చేయటం అని అర్థం. అంతే కాని సాధ్యమైనంత ఎక్కువ నిడివిని పాత్ర కోసం కథలో కేటాయించటం కాదు.
ఈ కథలోని అక్క గారి పాత్ర పాఠకుల మందిని నిలచే పాత్రగా ఉంది. ఇంకేం కావాలి?
ఇక కవిత గారికి హిపోక్రసీ కనిపించింది. కథచెప్పిన రచయిత నిజాయితీ కనిపించింది కాదు. విడ్డూరంగా అనిపించింది.
నాకూ పన్నెండవ తరగతిలో కూడా చెప్పులు లేవు కాలేజీలోనికి వచ్చే దాకా పేంట్లూ లేవు. నాస్కూలు చదువంతా సెకండ్ హేండ్ పుస్తకాల తోనే గడిచింది. కాలేజీ చదువు లోనూ లైబ్రరీ పుస్తకాలు దొరక నప్పుడే మొహమాట పడుతూ నాన్నగారిని పుస్తకాల కోసం డబ్బులు అడిగే వాడిని. ఎప్పుడూ బ్రౌన్ పేపర్లతో నోటు పుస్తకాలు కుట్టుకునే వాడిని. ఈకథ చదువుతుంటే ఆరోజు లన్నీ మదిలో మెదిలాయి. ఇదంతా నా హిపోక్రసీ అంటే చేయగలిగింది లేదు.
ఆ టీనేజీ కథకుడి లాగే నేనూ పెద్దయ్యాక కుటుంబానికి అది చేయాలీ ఇది చేయాలీ అని కలలు కనే వాడిని. భగవదనుగ్రహం వలన అవి చాలావరకూ నెరవేరాయి.
అన్నట్లు ఒక మాట. కాలేజీకి వెళ్తున్న పిల్లాడి నని ఒకసారి మా అమ్మగారు నాకు తను దాచుకున్న డబ్బులిచ్చి కాస్త మంచి చెప్పులు కొనుక్కో మన్నారు.
ఈకథ అరవైల నాటి వాస్తవిక జీవితాలను ఆవిష్కరించింది.
రచయితకు అభినందనలు.
కృత్రిమ మేధ, ప్రజ్ఞానం, నోబెల్ బహుమానాలు గురించి Srinivasarao Chaavli గారి అభిప్రాయం:
11/25/2024 11:00 pm
రచయిత తన వ్యాసాలలో భారతీయ గ్రంధాలనుంచి ఉదహరిస్తారు. కానీ, సైన్స్ వ్యాసాలమధ్యలో వాటిని ప్రస్తావించడం సందర్భోచితంగా అనిపించదు. మత/ఆధ్యాత్మిక గ్రంధాలు కొన్ని ఆలోచనలను ప్రస్తావిస్తాయి. అవి (సామాన్యంగా)ఆలోచనలు/ఊహలే కాని వాస్తవాలు లేదా ప్రయోగాలపై ఆధారపడిన నిజాలు కావు. ఇది ఆయా రచయితల ఊహలను కించపరచడం కాదు. కానీ, వాటికి కాన్సెప్ట్‌లను ఆపాదించడం సరైనది కాకపోవచ్చు. ఉదాహరణకు, “నేను టీ కోసం చంద్రునికి వెళ్ళి ఒక గంటలో తిరిగి రావచ్చు” అని ఒక వ్యాసం వ్రాయగలను. భవిష్యత్తులో, ఇది నిజం కావచ్చు. అటువంటి సందర్భంలో కూడా, ఇప్పటి నా ఆలోచన ఒక ఆలోచన/ఊహ మాత్రమే కాని నిరూపించగలిగిన వాస్తవం కాదు. నేను భవిష్య ద్రష్టను కాను.
ఈ విషయం రచయితకు చదువరులకు ఇక్కడ అర్థం అవుతుంది. కాని వీటిని చదివి కొంతమంది “ఇవన్ని వేదాలలొ ఉన్నాయిష” అనుకొనే ప్రమాదం ఉంది. చాలమంది ఇటువంటి వేదాలలొ పేర్కొన్న/నిరూపించిన అంశాల గురించి ఉపన్యాసాలలో ఉటంకించడం చూడవచ్చు.
ఈ వ్యాఖ్య వ్యాసం యొక్క విలువను తగ్గించడానికి కాదు. కాని ఇటువంటి వివరాలు footnoteలో ఇవ్వడం గురించి ఆలొచించవచ్చు.