ఎంత అందమైన జ్ఞాపకాలు ఇవి! చదువుతున్న కొద్దీ నా చిన్నతనపు ఙ్ఞాపకాలే తరుముకుంటూ వస్తున్నాయి. బజారుఘాటు లోని చిన్న గ్రంథాలయం, ఆబిడ్స్ ఫుట్ పాత్ పైని పాతపుస్తకాలు, నాంపల్లి గాంధిభవన్ స్కూలు కెళ్ళే దారిలో కొనుక్కున్న పల్లీవుండలు, ఇంకా ఎన్ని కతలో… అదో ప్రపంచం. అందులో విహరిస్తూ రోజులు గడిపేయొచ్చు.
ఇంత చక్కని జ్ఞాపకాలను కురిపించినందుకు ధన్యవాదాలు అన్వర్.
ఆమె మొగుడు గురించి Sivakumara Sarma గారి అభిప్రాయం:
09/01/2024 7:01 pm
రంధ్రాన్వేషణ అని అనచ్చు గానీ, “ఎటిఎమ్ దగ్గరికెళ్ళి అయిదువేలు కేష్ తీశాడు” అనేది సత్యదూరం అనిపించడానికి కారణం, నా అనుభవంలో రోజువారీ ఎటిఎం పరిమితి కొన్ని వందలు మాత్రమే.
శర్మగారూ , చాలా ఉపయోగకరమైన అంతర్జాలపు లంకెలు ఇచ్చినందుకు ధన్యవాదాలు . ఎందువల్లనో ఇటీవల ఇంగ్లీషు పత్రికా ప్రపంచంలో కూడా పాము కాట్ల మీద పెక్కు వ్యాసాలు కనబడ్డాయి .
కెవిఎస్ రామారావు గారు మాచిరాజు గారి అద్భుతమైన వ్యంగ్య పద్యాలను గుర్తు తెచ్చారు. నిజానికి ఆ పద్యాలు Oliver Goldsmith వ్రాసిన Elegy on mad dog కు అనుకరణ.
ఆ పద్యాలలో మిగిలినవి భావకవుల ధోరణులను అద్వితీయంగా వెక్కిరించినవి:
అంత ఉండుండి ఒకనాడమాంతముగను
ఆవరించె నన్నొక మహాజ్వరంబు,
వళ్ళు వేణ్ణీళ్ళ డేగిసా, కళ్ళు సిద్ధ-
ప్రణయినీ అధరసమాన పాటలములు.
మంచి విషయాలు చెప్పారండి. అల్పాచమానానికీ విషం విరుగుడు సంగతి వినలేదు.
మా తాతగారి ఊరిలో పాములు అనేకంగా వస్తూ ఉండేవి. అక్కడకి వెళ్ళేసరికి రోజూ భయం. పెరట్లో, ధాన్యం గాదుల దగ్గిరా ఎప్పుడు ఏది కనిపిస్తుందో అని. దానికి తోడు రోజూ ఎవరో ఒకరు వచ్చి పాము కాటు కబురు చెప్పిపోయేవారు ఊళ్ళో అక్కడ పాము కరిచింది, ఇక్కడ కాటు వేసింది అంటూ. పెరట్లో ఆవుకి పాలుతీసే అతను వచ్చి అబ్బో ఆ తాచు ఇంత పొడవు ఇంత లావు అంటూ మమ్మల్ని మరింత భయపెట్టేవాడు. సరిగ్గా పదీ పదకొండింటికి పాముల వాడు దిగేవాడు బుట్టతో. నాగస్వరమో మరోటో ఏదో బూర తీసి ఊదుతూంటే బయటకి వచ్చేది ఆరడుగుల పాము – పడగ విప్పి. ‘చూడండి నాగరాజు’ అంటూ ఆడించేవాడు. వాడికి బియ్యమో, డబ్బులో ఇచ్చేవారు. వాడు వెళ్ళాక మేము వణికిపోతూ ఉంటే ఇంట్లో ఊరడించేవారు – అబ్బే అది కరవదు, దానికి కోరల్లో విషం తీసేసారు అంటూ. ఇంక ఆ రోజుకి నిద్ర పట్టేది కాదు. మా అమ్మగారి లాజిక్ బాగుండేది ఇందులో. ఆ చిన్న పాముని చూసి నువ్వెంత భయపడుతున్నావో అలాగే నిలువెత్తు ఉన్న నిన్ను చూసి ఆ పాము ఎంత భయపడుతుందో ఆలోచించు అనేవారు. నిజమే కదా.
మరో వింత ఆచారం ఉండేది. పాము వస్తే “పాము, పాము” అని అరవకూడదుట. దానికి తెల్సిపోతుందిట. అందువల్ల “స్నేక్, స్నేక్” అనేవారు. మా ఇంట్లో కట్ల పాములు వస్తే అదే వీధిలో ఉన్న మరొకరికి కబురు చేసేవారు. ఆయన వచ్చి సునాయాసంగా దాన్ని చంపి ‘ఇదిగో చూడండి’ అంటూ చచ్చినపాము తోక పట్టుకుని చూపించి వెళ్ళేవాడు హీరో లాగా నడుచుకుంటూ.
బిబిసి వారి నేచర్ ప్రోగ్రాంలో డేవిడ్ అటెన్ బరో గారు – ది గ్రేట్ ఇండియన్ కింగ్ కోబ్రా కరిస్తే ఏనుగు కూడా చచ్చిపోతుందని చెప్పడం చూసినట్టు గుర్తు. అమెరికాలో కాపర్ హెడ్ అనేది అతి ఎక్కువ విషం ఉన్నది అంటారు.
పరీక్షిత్తుని కరిచిన తక్షకుడి విషానికి పెద్ధ కధ ఉంది కదా. మంత్రంతో తక్షకుడి విషాగ్నిని తప్పించే బ్రాహ్మడికి బంగారం లంచం ఇచ్చి ఆయన్ని తక్షకుడే వెనక్కి పంపాడు అని కధ ఉంది. దాదాపు అందరు హిందూ దేవుళ్ళకీ పాము ఏదో రకంగా ఆపాదించబడడం చూడవచ్చు. దాని అంతరార్ధం ఏమిటో మరి.
ఈ రోజుల్లో చోరీ చేస్తూ పట్టుబడిన పిల్లలు ఎవరైనా పుస్తకాలు కొనడానికి దొంగతనం చేశాను అని ఏడుపుముఖంతో అంటే వాళ్ళని దగ్గరికి తీసుకుని ముద్దు పెట్టుకోబుద్ధి వేస్తుంది
చాలా చక్కటి జ్ఞాపకాల దొంతర. అద్భుతంగా వుంది. god bless you. very nostalgic.
కథ బావుంది. అతను పనికొచ్చేడనే ఆఖరి పేరా ముగింపు అవసరం లేకపోయినా, కథలో లోపం లేదు. నిజానికి “పనికిరాని వాళ్ళు” అందరూ పనికొచ్చేవాళ్ళే. ప్రపంచం వాళ్ళ వల్లే నడుస్తుంది అని చెప్పకూడదు కానీ చాలా మంది వాళ్ళనడ్డంపెట్టుకునే బతుకుతారు.
ఎప్పుడు గుర్తొచ్చినా గిలిగింతలు పెట్టే మరో పేరడీ పద్యాన్ని మీతో పంచుకుని ముగింపు పలుకుతాను.
కించిత్తిక్త కషాయ షాడబ రస క్షేపాతిరేకాతి వా
క్సంచార ప్రచయావకాశములలో కవ్యుర్ఘ! గండాశ్మముల్
చంచల్లీల నుదాత్త వాగ్గరిమతో సాధించి వేధించుమా
పంచారించి ప్రవహ్లికాకృతిని ఓ పాషాణపాకప్రభూ !
దీని కర్త జలసూత్రం రుక్మిణీనాథశాస్త్రి (జరుక్ శాస్త్రి). ఇది ఎవరి శైలికి పేరడీయో చెప్పక్కర్లేదు. చివరి సంబోధన ఆ ప్రసిద్ధకవికి దాదాపు పర్యాయపదంగా మారింది కూడ!
శరీరంబుట్ట గురించి డాక్టర్ బండి సత్యనారాయణ గారి అభిప్రాయం:
09/01/2024 11:43 pm
ఎప్పటికీ తేలని జీవన కొలమానాన్ని ‘అనుభూతి పద్ధతిలో’ కొలిచి చూపించారు. కవిగారికి శుభాకాంక్షలు.
– డాక్టర్ బండి
చదువు అనే ఆరోవేలు గురించి శ్రీహరి అక్కిరాజు గారి అభిప్రాయం:
09/01/2024 8:32 pm
ఎంత అందమైన జ్ఞాపకాలు ఇవి! చదువుతున్న కొద్దీ నా చిన్నతనపు ఙ్ఞాపకాలే తరుముకుంటూ వస్తున్నాయి. బజారుఘాటు లోని చిన్న గ్రంథాలయం, ఆబిడ్స్ ఫుట్ పాత్ పైని పాతపుస్తకాలు, నాంపల్లి గాంధిభవన్ స్కూలు కెళ్ళే దారిలో కొనుక్కున్న పల్లీవుండలు, ఇంకా ఎన్ని కతలో… అదో ప్రపంచం. అందులో విహరిస్తూ రోజులు గడిపేయొచ్చు.
ఇంత చక్కని జ్ఞాపకాలను కురిపించినందుకు ధన్యవాదాలు అన్వర్.
ఆమె మొగుడు గురించి Sivakumara Sarma గారి అభిప్రాయం:
09/01/2024 7:01 pm
రంధ్రాన్వేషణ అని అనచ్చు గానీ, “ఎటిఎమ్ దగ్గరికెళ్ళి అయిదువేలు కేష్ తీశాడు” అనేది సత్యదూరం అనిపించడానికి కారణం, నా అనుభవంలో రోజువారీ ఎటిఎం పరిమితి కొన్ని వందలు మాత్రమే.
పాముకాటుకి చెంపదెబ్బ? గురించి రావు వేమూరి గారి అభిప్రాయం:
09/01/2024 5:49 pm
శర్మగారూ , చాలా ఉపయోగకరమైన అంతర్జాలపు లంకెలు ఇచ్చినందుకు ధన్యవాదాలు . ఎందువల్లనో ఇటీవల ఇంగ్లీషు పత్రికా ప్రపంచంలో కూడా పాము కాట్ల మీద పెక్కు వ్యాసాలు కనబడ్డాయి .
కరుణశ్రీ: తపోభంగము గురించి సురేశ్ కొలిచాల గారి అభిప్రాయం:
09/01/2024 3:55 pm
కెవిఎస్ రామారావు గారు మాచిరాజు గారి అద్భుతమైన వ్యంగ్య పద్యాలను గుర్తు తెచ్చారు. నిజానికి ఆ పద్యాలు Oliver Goldsmith వ్రాసిన Elegy on mad dog కు అనుకరణ.
ఆ పద్యాలలో మిగిలినవి భావకవుల ధోరణులను అద్వితీయంగా వెక్కిరించినవి:
అంత ఉండుండి ఒకనాడమాంతముగను
ఆవరించె నన్నొక మహాజ్వరంబు,
వళ్ళు వేణ్ణీళ్ళ డేగిసా, కళ్ళు సిద్ధ-
ప్రణయినీ అధరసమాన పాటలములు.
భృత్యులత్యధికంపుటాత్రుతలు రేగ,
మైకలంగ, భిషక్ శిఖామణులకొరకు
పరుగు తీసి, పరుగు తీసి, పరుగు తీసి,
తరుముకొచ్చిరీ అమృతహస్తమ్ము గాణ్ణి.
ఊరు ఊ రెల్ల “హా” యంచు, “హోరు” మంచు
వారి గాంచి నాపైన్ ఆశ వదలినారు
నిలిపినిలిపొక్కబొట్టు కన్నీరు రాల్చి
నన్ను, శ్రీ నన్ను, కీ.శే. అన్నారు జనము.
వారి పరిషత్తు వారు చేరారు చుట్టు
కంఠమందొక వింత గద్గదిక వొడమ
రేపు తెల్లవారేప్పటి కీపళంగ
కవుల సంఖ్యలొ ఒకడు తగ్గాడు అనిరి.
ఆ మహత్తర దివ్యవాక్యాల నాల-
కించి, బత్తాయి మ్రింగి నిద్రించినాను
అంత తెల్లనాయెను ప్రాగ్దిశాంతభయద-
కాలభైరవ ఘూర్ణిత కాళరాత్రి.
పాముకాటుకి చెంపదెబ్బ? గురించి శర్మ దంతుర్తి గారి అభిప్రాయం:
09/01/2024 2:52 pm
మంచి విషయాలు చెప్పారండి. అల్పాచమానానికీ విషం విరుగుడు సంగతి వినలేదు.
మా తాతగారి ఊరిలో పాములు అనేకంగా వస్తూ ఉండేవి. అక్కడకి వెళ్ళేసరికి రోజూ భయం. పెరట్లో, ధాన్యం గాదుల దగ్గిరా ఎప్పుడు ఏది కనిపిస్తుందో అని. దానికి తోడు రోజూ ఎవరో ఒకరు వచ్చి పాము కాటు కబురు చెప్పిపోయేవారు ఊళ్ళో అక్కడ పాము కరిచింది, ఇక్కడ కాటు వేసింది అంటూ. పెరట్లో ఆవుకి పాలుతీసే అతను వచ్చి అబ్బో ఆ తాచు ఇంత పొడవు ఇంత లావు అంటూ మమ్మల్ని మరింత భయపెట్టేవాడు. సరిగ్గా పదీ పదకొండింటికి పాముల వాడు దిగేవాడు బుట్టతో. నాగస్వరమో మరోటో ఏదో బూర తీసి ఊదుతూంటే బయటకి వచ్చేది ఆరడుగుల పాము – పడగ విప్పి. ‘చూడండి నాగరాజు’ అంటూ ఆడించేవాడు. వాడికి బియ్యమో, డబ్బులో ఇచ్చేవారు. వాడు వెళ్ళాక మేము వణికిపోతూ ఉంటే ఇంట్లో ఊరడించేవారు – అబ్బే అది కరవదు, దానికి కోరల్లో విషం తీసేసారు అంటూ. ఇంక ఆ రోజుకి నిద్ర పట్టేది కాదు. మా అమ్మగారి లాజిక్ బాగుండేది ఇందులో. ఆ చిన్న పాముని చూసి నువ్వెంత భయపడుతున్నావో అలాగే నిలువెత్తు ఉన్న నిన్ను చూసి ఆ పాము ఎంత భయపడుతుందో ఆలోచించు అనేవారు. నిజమే కదా.
మరో వింత ఆచారం ఉండేది. పాము వస్తే “పాము, పాము” అని అరవకూడదుట. దానికి తెల్సిపోతుందిట. అందువల్ల “స్నేక్, స్నేక్” అనేవారు. మా ఇంట్లో కట్ల పాములు వస్తే అదే వీధిలో ఉన్న మరొకరికి కబురు చేసేవారు. ఆయన వచ్చి సునాయాసంగా దాన్ని చంపి ‘ఇదిగో చూడండి’ అంటూ చచ్చినపాము తోక పట్టుకుని చూపించి వెళ్ళేవాడు హీరో లాగా నడుచుకుంటూ.
పాముల నర్సయ్య గారి గురించి ఆ మధ్య వాట్సాప్ లో ఎవరో పంపినది ఈ బ్లాగులో రాసారు.
https://nakhilram.blogspot.com/2019/07/blog-post.html – పాముల నర్సయ్య
ఇక్కడ తెలుగు వికీలో కొంచెం ఉంది.
https://te.wikipedia.org/wiki/పల్లెల్లో_వైద్యం
టైం పత్రికలో రాసినట్టు (ఆ లింక్ దొరకలేదు) అమెరికాలో పాము కరిస్తే విరుగుడికి మందు చాలా ఖరీదు అంటారు. దాని విషయం ఇక్కడ చూడొచ్చు.
https://www.forbes.com/sites/ariannajohnson/2024/07/17/blood-thinner-may-be-new-cheap-antidote-for-snake-bites-study-suggests/#
బిబిసి వారి నేచర్ ప్రోగ్రాంలో డేవిడ్ అటెన్ బరో గారు – ది గ్రేట్ ఇండియన్ కింగ్ కోబ్రా కరిస్తే ఏనుగు కూడా చచ్చిపోతుందని చెప్పడం చూసినట్టు గుర్తు. అమెరికాలో కాపర్ హెడ్ అనేది అతి ఎక్కువ విషం ఉన్నది అంటారు.
పరీక్షిత్తుని కరిచిన తక్షకుడి విషానికి పెద్ధ కధ ఉంది కదా. మంత్రంతో తక్షకుడి విషాగ్నిని తప్పించే బ్రాహ్మడికి బంగారం లంచం ఇచ్చి ఆయన్ని తక్షకుడే వెనక్కి పంపాడు అని కధ ఉంది. దాదాపు అందరు హిందూ దేవుళ్ళకీ పాము ఏదో రకంగా ఆపాదించబడడం చూడవచ్చు. దాని అంతరార్ధం ఏమిటో మరి.
చదువు అనే ఆరోవేలు గురించి Ramesh గారి అభిప్రాయం:
09/01/2024 11:50 am
చాలా చక్కటి జ్ఞాపకాల దొంతర. అద్భుతంగా వుంది. god bless you. very nostalgic.
ఆమె మొగుడు గురించి Indra Prasad గారి అభిప్రాయం:
09/01/2024 10:44 am
కథ బావుంది. అతను పనికొచ్చేడనే ఆఖరి పేరా ముగింపు అవసరం లేకపోయినా, కథలో లోపం లేదు. నిజానికి “పనికిరాని వాళ్ళు” అందరూ పనికొచ్చేవాళ్ళే. ప్రపంచం వాళ్ళ వల్లే నడుస్తుంది అని చెప్పకూడదు కానీ చాలా మంది వాళ్ళనడ్డంపెట్టుకునే బతుకుతారు.
శరీరంబుట్ట గురించి Anwar గారి అభిప్రాయం:
09/01/2024 7:04 am
ఎంత మంచిగా ఉంది.
కరుణశ్రీ: తపోభంగము గురించి K.V.S. Ramarao గారి అభిప్రాయం:
08/31/2024 1:52 pm
ఎప్పుడు గుర్తొచ్చినా గిలిగింతలు పెట్టే మరో పేరడీ పద్యాన్ని మీతో పంచుకుని ముగింపు పలుకుతాను.
కించిత్తిక్త కషాయ షాడబ రస క్షేపాతిరేకాతి వా
క్సంచార ప్రచయావకాశములలో కవ్యుర్ఘ! గండాశ్మముల్
చంచల్లీల నుదాత్త వాగ్గరిమతో సాధించి వేధించుమా
పంచారించి ప్రవహ్లికాకృతిని ఓ పాషాణపాకప్రభూ !
దీని కర్త జలసూత్రం రుక్మిణీనాథశాస్త్రి (జరుక్ శాస్త్రి). ఇది ఎవరి శైలికి పేరడీయో చెప్పక్కర్లేదు. చివరి సంబోధన ఆ ప్రసిద్ధకవికి దాదాపు పర్యాయపదంగా మారింది కూడ!