“Latín proverbio: Incluso un dios encuentra difícil amar y ser sabio a la vez.
(Even a god finds it difficult to love and be wise at the same time.)”
As I read and think of American poet and critic T.S. Eliot’s life and that of German music composer Gustave Mahler, I notice they both had immense suffering from the behavior of their spouses. They both had to seek psychiatric help. Don’t know who exactly Eliot had consulted. Mahler consulted Sigmund Freud.
Seriously, a major part of Eliot’s life is trashed because of embarrassments the first wife caused him in public. (Vice versa.) Hot shot scholar Eliot could not even write a love poem for a long time, until he eventually married another woman who essentially acted as a keeper of Eliot’s books and works, a trustworthy doting female companion in public meetings, to occupy a chair next to him, as he received his literary prizes. Then at that point, finally there was a love poem from Eliot, and Holy Christ! how weak that is, it turns the stomach of love poetry lovers. Wish he refrained.
Mahler, (the poor little trumpet Jewish boy,) composing symphonies in his composer’s hut (Ah! that hut is so adorable!) was devastated when he knew of his wife’s adultery. What is the use of writing in his wife’s name into the final chords and melodies of his final symphony? Without understanding his wife’s needs, all along. That silliness is for biographers to enjoy. Mahler by then is at the end of his life anyway. And he is hoping perhaps, there are more incarnations ahead, where he can come back and have a better life. His biographers say that’s why it was not hard on him to switch from being a Jew to a Christian. Judaism promises nothing. Christianity offers hope, in future lives, (all such thinking being bogus for scientific minds.) In hard times, Mahler was turning to Christian God, and Eliot was sort of embracing Indian Gita.
It appears to me, given all upheavals of war, religion, socio economic conditions that drove their lives, Mahler was genuinely in love with his wife Alma and was loved back. Eliot wished to be loved by his wife Vivian and vice versa, but it did not happen.
I can hear Mahler’s symphonies, as conducted by others only, recorded or live. However, I did hear a recording of T.S. Eliot reading his own poetry on ‘you tube’ and I think Eliot gave the best reading when compared to other celebrity actors.
రుబాయీ ఛందములలో మూడింటిలో ఒకటి కందపద్యముల సరి పాదములకు సరిపోతుంది. కావున ఈ ఛందములకు విదేశీయతను ఆపాదించుట సబబు కాదు.
Isn’t this outstandingly outlandish, out of line thinking? Am I misreading the essayist? Hope J.K.M. explains, further.
Edward Fitzgerald and దువ్వూరి రామిరెడ్డి, they had genuine interest and warmth towards a foreign thought, a foreign language, expression and philosophy. They are not translators. They are appreciative poets. I am ever an admiring listener.
Channeling Khayyam and Fitzgerald; a simple Spanish quatrain, of mine.
¿Cuántas mesas hay aquí? ¿Cuántas sillas hay aquí?
¿Cuántas estudiantes en escuela es hay aquí?
La chica pregunto. Maestro suspiro y dijo: Ninguno.
Este árbol en flor, un poco pan, ¡vino tinto y solo Sakí!
చక్కటి అనువాదం.
వెస్ట్రన్ మీడియా, హాలీవుడ్ సినిమాలు లాటిన్ అమెరికన్ దేశాలను ప్రమాదకరమైన దేశాలుగా చూపిస్తాయి. శేషగిరిరావు గారి అనుభవం దానికి భిన్నంగా ఉంది.
నేను డా. శ్యామ్‌గారి కథలు ఎక్కువగా చదవలేదు. అయితే అత్యంత సన్నిహితుడు/శ్రేయోభిలాషి అయిన డా. శ్యామ్‌గారితో రెండున్నర దశాబ్దాలు అనుభవాల నేపధ్యంతో, రచయిత చాగంటి తులసిగారు వ్రాసిన వ్యాసం డా. శ్యామ్‌గారి రూపాన్నీ, వ్యక్తిత్వాన్ని, ప్రజ్ఞా పాటవాలను కళ్ళముందు స్ఫురింపచేసిందని నమ్ముతున్నాను. శ్యామ్‌గారి కథలలో సందేశాత్మకంగా, సులభమైన శైలితో పాఠకుడు తనకు తెలియకుండానే కథలో లీనమయ్యేలా చేసే గారడి ఉంది. వైద్యవృత్తిలో అందె వేసిన చెయ్యి. సమాజానికి దిశానిర్దేశం రచనలు మరికొన్ని రచనలు డా. శ్యామ్‌గారి కాలం నండి రావాలని మనస్ఫూర్తిగా కోరుకుంటున్నాను.
ఊహల ఊట 25 గురించి కొ o కే పూడి అనూరాధ గారి అభిప్రాయం:
06/06/2023 8:28 am
కథలు ఎలా రాయాలో ఎలా మనసు పెట్టి వినాలో బామ్మగారి పాత్ర ద్వారా చెప్పించడం తులసిగారి చాకచక్యం. సనాతన సాంప్రదాయాన్ని పుణికిపుచ్చుకుంటూనే మానవతా అభ్యుదయ భావాలను రచనలలో చూపించి నాటి కథలు నేటి తరానికి ఉపయోగపడేటట్లు రాసి చదివించడం తులసి గారు నైపుణ్యం.
ఇది మేమంతా మీ నుంచి నేర్చుకోవలసిన విషయము. అన్ని తరాలను కలుపుకుంటూ నడిచే మీ భావాలకు మనస్తత్వానికి ఎన్నెన్నో అభినందనలు మేడంగారు!
సామాజిక స్ఫుహ, వ్యక్తిగత బాధ్యతా గుర్తింపు తలపింపచేసే ప్రయత్నం కొంతమేరకు జరిగిందనవచ్చు, ఈకధలో. తనను ఏకాకిగా భావించిన, రచయిత ఎవరికైనా తమ అంతర్మథన గావించుకునే ప్రేరణకర్త కాగలడని ఆశిద్దాం. ఏమైనా, కధ నిడివిని కుదించి తేట తెలుగులో సాగి ఉంటే చదువరులకు సౌలభ్యం చేకూరేదేమో!
వర్తమాన ప్రపంచ జీవనపు సినారియో బహు చక్కగా ఆవిష్కరించారు కథకులు. మానవులుగా జీవిస్తున్న జీవుల అన్ని పార్శ్వాలను స్పృశిస్తూ సరికొత్తగా తమాషా పంథాలో చెప్పబడ్డ కథ. హృదయపూర్వక అభినందనలు.
ప్రకృతి అసమతుల్యతని పెంచి పోషిస్తున్న సమతుల్యత లోపించిన మనిషిని రచయిత తనదైన వినూత్న భావజాలపు శైలితో మూస కథలా కాకుండా కొత్తదనపు కథనంతో మలచారు. చక్కగా చదివించింది. ఆత్మకాకి ఘోష గురించి ఆలోచింపచేసింది. వెర్రి తలలు వేస్తున్న యువతుల ఫ్యాషన్ డ్రెస్సింగ్‌పై దృష్టి సారించినట్లే యువకుల ధోరణి కూడా స్పృశిస్తే బావుండేది.
ది వేస్ట్‌ లాండ్: 2. బరియల్ – చివరి దృశ్యం గురించి Lyla yerneni గారి అభిప్రాయం:
06/10/2023 8:08 am
“Latín proverbio: Incluso un dios encuentra difícil amar y ser sabio a la vez.
(Even a god finds it difficult to love and be wise at the same time.)”
As I read and think of American poet and critic T.S. Eliot’s life and that of German music composer Gustave Mahler, I notice they both had immense suffering from the behavior of their spouses. They both had to seek psychiatric help. Don’t know who exactly Eliot had consulted. Mahler consulted Sigmund Freud.
Seriously, a major part of Eliot’s life is trashed because of embarrassments the first wife caused him in public. (Vice versa.) Hot shot scholar Eliot could not even write a love poem for a long time, until he eventually married another woman who essentially acted as a keeper of Eliot’s books and works, a trustworthy doting female companion in public meetings, to occupy a chair next to him, as he received his literary prizes. Then at that point, finally there was a love poem from Eliot, and Holy Christ! how weak that is, it turns the stomach of love poetry lovers. Wish he refrained.
Mahler, (the poor little trumpet Jewish boy,) composing symphonies in his composer’s hut (Ah! that hut is so adorable!) was devastated when he knew of his wife’s adultery. What is the use of writing in his wife’s name into the final chords and melodies of his final symphony? Without understanding his wife’s needs, all along. That silliness is for biographers to enjoy. Mahler by then is at the end of his life anyway. And he is hoping perhaps, there are more incarnations ahead, where he can come back and have a better life. His biographers say that’s why it was not hard on him to switch from being a Jew to a Christian. Judaism promises nothing. Christianity offers hope, in future lives, (all such thinking being bogus for scientific minds.) In hard times, Mahler was turning to Christian God, and Eliot was sort of embracing Indian Gita.
It appears to me, given all upheavals of war, religion, socio economic conditions that drove their lives, Mahler was genuinely in love with his wife Alma and was loved back. Eliot wished to be loved by his wife Vivian and vice versa, but it did not happen.
I can hear Mahler’s symphonies, as conducted by others only, recorded or live. However, I did hear a recording of T.S. Eliot reading his own poetry on ‘you tube’ and I think Eliot gave the best reading when compared to other celebrity actors.
-Lyla
రుబాయీలు గురించి Lyla yerneni గారి అభిప్రాయం:
06/10/2023 7:01 am
Isn’t this outstandingly outlandish, out of line thinking? Am I misreading the essayist? Hope J.K.M. explains, further.
Edward Fitzgerald and దువ్వూరి రామిరెడ్డి, they had genuine interest and warmth towards a foreign thought, a foreign language, expression and philosophy. They are not translators. They are appreciative poets. I am ever an admiring listener.
Channeling Khayyam and Fitzgerald; a simple Spanish quatrain, of mine.
¿Cuántas mesas hay aquí? ¿Cuántas sillas hay aquí?
¿Cuántas estudiantes en escuela es hay aquí?
La chica pregunto. Maestro suspiro y dijo: Ninguno.
Este árbol en flor, un poco pan, ¡vino tinto y solo Sakí!
Have a nice weekend!
-Lyla
ఊహల ఊట 25 గురించి రజిత గారి అభిప్రాయం:
06/10/2023 2:00 am
అవును! ఏ నెలకి ఆ నెల గొప్పదే! అది మన సంస్కృతి 🙏మార్గశిరం గురించి మహ బాగుగా చెప్పారు. 🙏
మనమెరుగని మధ్య అమెరికా 1 గురించి rao vemuri గారి అభిప్రాయం:
06/08/2023 5:21 pm
చాలా బాగుంది. ఇంగ్లీషు మూలం చదివినా ఇదే అనుభూతి కలుగుతుందని అనుకుంటున్నాను. అనువాదం మాత్రం అద్భుతంగా ఉంది!!
మనమెరుగని మధ్య అమెరికా 2 గురించి B. Rama Naidu గారి అభిప్రాయం:
06/08/2023 2:03 am
చక్కటి అనువాదం.
వెస్ట్రన్ మీడియా, హాలీవుడ్ సినిమాలు లాటిన్ అమెరికన్ దేశాలను ప్రమాదకరమైన దేశాలుగా చూపిస్తాయి. శేషగిరిరావు గారి అనుభవం దానికి భిన్నంగా ఉంది.
స్ఫూర్తినిచ్ఛే కథలు: శ్యామ్‌యానా గురించి విస్తాలి పెద్దన్న గారి అభిప్రాయం:
06/06/2023 11:25 am
నేను డా. శ్యామ్‌గారి కథలు ఎక్కువగా చదవలేదు. అయితే అత్యంత సన్నిహితుడు/శ్రేయోభిలాషి అయిన డా. శ్యామ్‌గారితో రెండున్నర దశాబ్దాలు అనుభవాల నేపధ్యంతో, రచయిత చాగంటి తులసిగారు వ్రాసిన వ్యాసం డా. శ్యామ్‌గారి రూపాన్నీ, వ్యక్తిత్వాన్ని, ప్రజ్ఞా పాటవాలను కళ్ళముందు స్ఫురింపచేసిందని నమ్ముతున్నాను. శ్యామ్‌గారి కథలలో సందేశాత్మకంగా, సులభమైన శైలితో పాఠకుడు తనకు తెలియకుండానే కథలో లీనమయ్యేలా చేసే గారడి ఉంది. వైద్యవృత్తిలో అందె వేసిన చెయ్యి. సమాజానికి దిశానిర్దేశం రచనలు మరికొన్ని రచనలు డా. శ్యామ్‌గారి కాలం నండి రావాలని మనస్ఫూర్తిగా కోరుకుంటున్నాను.
ఊహల ఊట 25 గురించి కొ o కే పూడి అనూరాధ గారి అభిప్రాయం:
06/06/2023 8:28 am
కథలు ఎలా రాయాలో ఎలా మనసు పెట్టి వినాలో బామ్మగారి పాత్ర ద్వారా చెప్పించడం తులసిగారి చాకచక్యం. సనాతన సాంప్రదాయాన్ని పుణికిపుచ్చుకుంటూనే మానవతా అభ్యుదయ భావాలను రచనలలో చూపించి నాటి కథలు నేటి తరానికి ఉపయోగపడేటట్లు రాసి చదివించడం తులసి గారు నైపుణ్యం.
ఇది మేమంతా మీ నుంచి నేర్చుకోవలసిన విషయము. అన్ని తరాలను కలుపుకుంటూ నడిచే మీ భావాలకు మనస్తత్వానికి ఎన్నెన్నో అభినందనలు మేడంగారు!
ఆత్మకాకి గురించి పి . విశాలాక్షి గారి అభిప్రాయం:
06/06/2023 12:49 am
సామాజిక స్ఫుహ, వ్యక్తిగత బాధ్యతా గుర్తింపు తలపింపచేసే ప్రయత్నం కొంతమేరకు జరిగిందనవచ్చు, ఈకధలో. తనను ఏకాకిగా భావించిన, రచయిత ఎవరికైనా తమ అంతర్మథన గావించుకునే ప్రేరణకర్త కాగలడని ఆశిద్దాం. ఏమైనా, కధ నిడివిని కుదించి తేట తెలుగులో సాగి ఉంటే చదువరులకు సౌలభ్యం చేకూరేదేమో!
ఆత్మకాకి గురించి Suguna గారి అభిప్రాయం:
06/04/2023 11:18 am
I liked the name “Atma kaaki” and the depth behind it. Thanks Laxmana. ఇది చదివాక దిగులుగానే వున్నది.
ఆత్మకాకి గురించి సుందరి కొమర్రాజు గారి అభిప్రాయం:
06/04/2023 10:07 am
వర్తమాన ప్రపంచ జీవనపు సినారియో బహు చక్కగా ఆవిష్కరించారు కథకులు. మానవులుగా జీవిస్తున్న జీవుల అన్ని పార్శ్వాలను స్పృశిస్తూ సరికొత్తగా తమాషా పంథాలో చెప్పబడ్డ కథ. హృదయపూర్వక అభినందనలు.
ప్రకృతి అసమతుల్యతని పెంచి పోషిస్తున్న సమతుల్యత లోపించిన మనిషిని రచయిత తనదైన వినూత్న భావజాలపు శైలితో మూస కథలా కాకుండా కొత్తదనపు కథనంతో మలచారు. చక్కగా చదివించింది. ఆత్మకాకి ఘోష గురించి ఆలోచింపచేసింది. వెర్రి తలలు వేస్తున్న యువతుల ఫ్యాషన్ డ్రెస్సింగ్‌పై దృష్టి సారించినట్లే యువకుల ధోరణి కూడా స్పృశిస్తే బావుండేది.
సుందరి కొమర్రాజు