ఓహో యాత్రికుడా.. గురించి Siddineni Bhava Narayana గారి అభిప్రాయం:
05/14/2011 10:50 pm
Rohini Prasad garu,
You cannot blame us if we expect a lot more of anecdotal trivia from you, as you possess an eye for detail and are privileged to observe the people and incidents from close quarters. I am happy at the unique way of analyzing the originality of the composer. We request you to give us more of such analysis, throwing further light on his extraordinary penchant for cajoling a classical raga to be subverted, and to yield the melodious essence in the from of a tune. How Saluri’s orchestration and his selection of instruments are different from that of others – And how these twin features contribute to the overall creativity in his compositions. How his transition from one raga to the shade of another is brilliantly fused and almost falls on the ear as a seamless unit of fused components! His skill in variously combining thesis and antithesis, His ingenuity in exploiting the evocative potential of a set of elements by juxtaposing the homogeneous and the alien..
Saluri Rajeshwara rao deliberately devises a musical context of swara combination, the logical conclusion o f which can only be a melodious crescendo. I request the experts to work some further elaboration of this trait of saluri’s composition..
పాడే వారు తమ కంఠంతో అందుకోలేని తారస్థాయిని, ఆర్కెస్ట్రాలో వినిపిస్తారు రాజేశ్వరరావు. ఇందుకు “చిగురులు వేసిన కలలన్ని ..” అనే పాట మంచి ఉదాహరణ.
As you aptly pointed out, he often depends on his Instruments for making a statement of high notes. Though capricious he was. He worked and excelled in the ambit of commercial cinema..
Choosing a singer for his tunes was not exclusively left to his judgment. The word of the producer or that of the director is bound to prevail over the preferences of the music director in this matter [S..Janaki in Pooja phalam, Asha latha kulakarni in Chaduvukunna Ammayilu, K B K Mohana Raju in Poolarangadu]. We have a few anecdotes of Saluri being not satisfied with the rendering of such and such a singer. Rather than overtly complaining or succumbing to the lure of easy escape by altering the tune to the pitch capabilities of the given singer, I fancy, Saluri leaves the gap between the instrumental notes and that of the human voice unalterd. His instruments exploit the given scope of the tune and reach a pinnacle and negotiate notes at that elevation. The human voice fails to raise and to negotiate with the same ease and the same grace as the instruments do.
My imagination prompts that it is a device of registering defiance and is nothing but a deliberate exercise in sarcasm.I assume the song Jagame Maarinadee Madhramugaa Ee Vela the female voice does not synchronize with the pitch and the frequency of the notes of the orchestra, and the tune is left unconsummated as a musical unit]. But we do have examples to the contrary. What strikes us as truly relevant is not his statement of defiance but his predilection for consummate creativity and for deliberately exploiting the nuances of a musical context. to the maximum possible evocative excellence. We have examples of his genius in this genre and the female voice deftly raising to the crescendo and finds it self optimally compatible with the pitch a and the frequency by gracefully negotiating the same elevation ,even more deftly than any instrument can possibly do. [kaLLu terachi kanraa of,Rajupeda,, Kaanaga raavaa, of ChenchLakshmi, Takataka Dhimitha [I do not remeber the title of the film]. These songs pop up immediately The suppleness and the spontaneity of the voice are so profoundly optimesed that we crave for more and more out- put were there in the same combination.
Sidineni Bhavanarayana.
N.B: I vaguely remember Saluri declaring in an interview ,published in a telugu daily, that three songs sung by Managalampalli were set to tune by the singer himself rather than by saluri. The inter view was silent as to orchestration and recording supervision. May I request you to verify?
2 .Refering to your pice of information – పహాడీ ( నీవు లేక వీణా, నిన్నలేని అందమేదో), My untrained ear subconsciously draws parallels between the Raga DURGA of the Hindusthani system. and he song ‘Ninnaleni andamedo of poojaphalam. Is it over reading into the tune? Might I have misinterpreted? Could you please clarify?
శ్రీనివాస్ గారూ,
Excuse me for the misprints and lack of clarity in my remarks, and for the delay to the tune of almost one decade. I still am under the spell of సామవేద సారము. i express my joy and gratitude for your effort in giving a coherent unity to the myriad details of the individual and his career. I especially thank you for your success in offering the old number ‘దీనావనుడనే.’
Beautiful. Having enjoyed it, feel I should reciprocate with a matching contribution.
కౌసల్యా కుమార!
నా ఎడ కఠినుడవు కాబోకు!
మున్ను నే చేసిన సేవలన్ని
ఎన్నదగినవి రా దొరా!
చిన్న విన్నపమును శ్రీవారు
చిత్తగించవలెను
మెత్తటి పూవంటి దాన!
ఒత్తిడినిక నస్సలు నే ఓర్చలేను
అత్తరి నను జేర్చునపుడు
హత్తుకొమ్ము నీ రొమ్ముకు
ఒత్తిగిలజాలుదు నే నీ
ఒక్కని కౌగిలి యందే.
It is a great privilege to be able to listen to the voices of great telugu people. Many thanks to Paruchuri Srinivas. It is one of the invaluable experiences internet offers to its users. I feel no hesitation at all in mentioning in this context about the great speeches of swami vivekananda made in the USA back in 1893 IN HIS ORIGINAL VOICE! wonderful experience too! ( for those who have not heard them already on internet wwwdot you tubedot com’ ).
ఏదో అమలాపురం అన్న ఊరిపేరు, జగ్గనతోట తీర్థం వంటివి తప్ప కోనసీమ నేటివిటీ ఏముంది ఈ కధలో. అంటే కోనసీమ కథలు అని పేరుపెట్టేంత. ఇదో సార్వజనీనమైన ఇతివృత్తమే కదా?
కోనసీమ కధలు అనగానే, వివిధ ఊర్లపేర్లు, జరిగే తీర్థాలు, కాటన్ కాలువలు, కొబ్బరి చెట్లు, పిండివంటలు ఇంటిపేర్లు వీటన్నింటినీ (కధ కనుక కనీసం కొన్నింటిని) ఊహించాను.
ఏ మైనా కధ బాగుంది.
పెళ్లయిన కూతురు తన అత్తవారింటినుంచి తప్పించుకొని ఏళ్ళ తరబడి మరో చోట ఉన్న విషయం పుట్టింటి వారికి తెలియకపోవటం నమ్మశఖ్యంగా లేదు. కధనం కూడా సమర్ధించే విధంగా బలంగా లేదు
దమయంతి విలేఖరి పాత్రను దులిపేయతం – అంతవరకూ ఆమె వ్యక్తిత్వాన్ని ఉన్నతంగా చిత్రించిన తీరుకు విరుద్ధంగా అనిపించింది.
ఓహో యాత్రికుడా.. గురించి Siddineni Bhava Narayana గారి అభిప్రాయం:
05/14/2011 10:50 pm
Rohini Prasad garu,
You cannot blame us if we expect a lot more of anecdotal trivia from you, as you possess an eye for detail and are privileged to observe the people and incidents from close quarters. I am happy at the unique way of analyzing the originality of the composer. We request you to give us more of such analysis, throwing further light on his extraordinary penchant for cajoling a classical raga to be subverted, and to yield the melodious essence in the from of a tune. How Saluri’s orchestration and his selection of instruments are different from that of others – And how these twin features contribute to the overall creativity in his compositions. How his transition from one raga to the shade of another is brilliantly fused and almost falls on the ear as a seamless unit of fused components! His skill in variously combining thesis and antithesis, His ingenuity in exploiting the evocative potential of a set of elements by juxtaposing the homogeneous and the alien..
Saluri Rajeshwara rao deliberately devises a musical context of swara combination, the logical conclusion o f which can only be a melodious crescendo. I request the experts to work some further elaboration of this trait of saluri’s composition..
పాడే వారు తమ కంఠంతో అందుకోలేని తారస్థాయిని, ఆర్కెస్ట్రాలో వినిపిస్తారు రాజేశ్వరరావు. ఇందుకు “చిగురులు వేసిన కలలన్ని ..” అనే పాట మంచి ఉదాహరణ.
As you aptly pointed out, he often depends on his Instruments for making a statement of high notes. Though capricious he was. He worked and excelled in the ambit of commercial cinema..
Choosing a singer for his tunes was not exclusively left to his judgment. The word of the producer or that of the director is bound to prevail over the preferences of the music director in this matter [S..Janaki in Pooja phalam, Asha latha kulakarni in Chaduvukunna Ammayilu, K B K Mohana Raju in Poolarangadu]. We have a few anecdotes of Saluri being not satisfied with the rendering of such and such a singer. Rather than overtly complaining or succumbing to the lure of easy escape by altering the tune to the pitch capabilities of the given singer, I fancy, Saluri leaves the gap between the instrumental notes and that of the human voice unalterd. His instruments exploit the given scope of the tune and reach a pinnacle and negotiate notes at that elevation. The human voice fails to raise and to negotiate with the same ease and the same grace as the instruments do.
My imagination prompts that it is a device of registering defiance and is nothing but a deliberate exercise in sarcasm.I assume the song Jagame Maarinadee Madhramugaa Ee Vela the female voice does not synchronize with the pitch and the frequency of the notes of the orchestra, and the tune is left unconsummated as a musical unit]. But we do have examples to the contrary. What strikes us as truly relevant is not his statement of defiance but his predilection for consummate creativity and for deliberately exploiting the nuances of a musical context. to the maximum possible evocative excellence. We have examples of his genius in this genre and the female voice deftly raising to the crescendo and finds it self optimally compatible with the pitch a and the frequency by gracefully negotiating the same elevation ,even more deftly than any instrument can possibly do. [kaLLu terachi kanraa of,Rajupeda,, Kaanaga raavaa, of ChenchLakshmi, Takataka Dhimitha [I do not remeber the title of the film]. These songs pop up immediately The suppleness and the spontaneity of the voice are so profoundly optimesed that we crave for more and more out- put were there in the same combination.
Sidineni Bhavanarayana.
N.B: I vaguely remember Saluri declaring in an interview ,published in a telugu daily, that three songs sung by Managalampalli were set to tune by the singer himself rather than by saluri. The inter view was silent as to orchestration and recording supervision. May I request you to verify?
2 .Refering to your pice of information – పహాడీ ( నీవు లేక వీణా, నిన్నలేని అందమేదో), My untrained ear subconsciously draws parallels between the Raga DURGA of the Hindusthani system. and he song ‘Ninnaleni andamedo of poojaphalam. Is it over reading into the tune? Might I have misinterpreted? Could you please clarify?
షికారు పోయి చూదమా …. గురించి Siddineni Bhava Narayana గారి అభిప్రాయం:
05/14/2011 10:00 pm
శ్రీనివాస్ గారూ,
Excuse me for the misprints and lack of clarity in my remarks, and for the delay to the tune of almost one decade. I still am under the spell of సామవేద సారము. i express my joy and gratitude for your effort in giving a coherent unity to the myriad details of the individual and his career. I especially thank you for your success in offering the old number ‘దీనావనుడనే.’
Yours thankfully,
Siddineni Bhava Narayana
కృష్ణం వందే జగద్గురుం గురించి Rohiniprasad గారి అభిప్రాయం:
05/14/2011 8:35 am
సుశీల చెప్పిన కొన్ని విషయాలు ఇక్కడ చదువుకోవచ్చు.
ప్రేమ కవితలు గురించి vani గారి అభిప్రాయం:
05/13/2011 8:14 am
మీ కవితలు చాలా బాగున్నాయి.
త్యాగరాజు కృతుల్లో శబ్దాలంకారాలు గురించి lyla yerneni గారి అభిప్రాయం:
05/12/2011 3:43 pm
“యోగము నీపై యనురాగము గాని” -త్యాగరాజు
Beautiful. Having enjoyed it, feel I should reciprocate with a matching contribution.
కౌసల్యా కుమార!
నా ఎడ కఠినుడవు కాబోకు!
మున్ను నే చేసిన సేవలన్ని
ఎన్నదగినవి రా దొరా!
చిన్న విన్నపమును శ్రీవారు
చిత్తగించవలెను
మెత్తటి పూవంటి దాన!
ఒత్తిడినిక నస్సలు నే ఓర్చలేను
అత్తరి నను జేర్చునపుడు
హత్తుకొమ్ము నీ రొమ్ముకు
ఒత్తిగిలజాలుదు నే నీ
ఒక్కని కౌగిలి యందే.
లైలా
కోనసీమ కథలు: విలేకరి గురించి jyothi గారి అభిప్రాయం:
05/12/2011 2:26 pm
story is good, you never know who insprired by you/ your writings!
త్యాగరాజు కృతుల్లో శబ్దాలంకారాలు గురించి మోహన గారి అభిప్రాయం:
05/10/2011 3:35 pm
మరొక శృంగారరసపూరితమైన త్యాగరాజ కీర్తన –
రాగము: హిందోళ వసంతము
తాళము: రూపకము
పల్లవి – రార సీతారమణి మనోహర
అనుపల్లవి – నీరజనయన ఒక ముద్దీర
చరణములు –
బంగారు వల్వలు నే బాగుగా గట్టెద మరి
శృంగారించి సేవ జేసి కౌగిట జేర్చెద
సారెకు నుదుటను కస్తూరి తిలకము బెట్టెద
సారమైన ముక్తా హారముల నిక దిద్దెద
యోగము నీపై యనురాగము గాని వే-
రే గతి ఎవరు, శ్రీ త్యాగరాజ వినుత
విధేయుడు – మోహన
కొన్ని అపురూపమైన గొంతుకలు గురించి Dr.Sudhakar గారి అభిప్రాయం:
05/09/2011 3:22 pm
It is a great privilege to be able to listen to the voices of great telugu people. Many thanks to Paruchuri Srinivas. It is one of the invaluable experiences internet offers to its users. I feel no hesitation at all in mentioning in this context about the great speeches of swami vivekananda made in the USA back in 1893 IN HIS ORIGINAL VOICE! wonderful experience too! ( for those who have not heard them already on internet wwwdot you tubedot com’ ).
కోనసీమ కథలు: విలేకరి గురించి bollojubaba గారి అభిప్రాయం:
05/09/2011 2:48 am
ఏదో అమలాపురం అన్న ఊరిపేరు, జగ్గనతోట తీర్థం వంటివి తప్ప కోనసీమ నేటివిటీ ఏముంది ఈ కధలో. అంటే కోనసీమ కథలు అని పేరుపెట్టేంత. ఇదో సార్వజనీనమైన ఇతివృత్తమే కదా?
కోనసీమ కధలు అనగానే, వివిధ ఊర్లపేర్లు, జరిగే తీర్థాలు, కాటన్ కాలువలు, కొబ్బరి చెట్లు, పిండివంటలు ఇంటిపేర్లు వీటన్నింటినీ (కధ కనుక కనీసం కొన్నింటిని) ఊహించాను.
ఏ మైనా కధ బాగుంది.
పెళ్లయిన కూతురు తన అత్తవారింటినుంచి తప్పించుకొని ఏళ్ళ తరబడి మరో చోట ఉన్న విషయం పుట్టింటి వారికి తెలియకపోవటం నమ్మశఖ్యంగా లేదు. కధనం కూడా సమర్ధించే విధంగా బలంగా లేదు
దమయంతి విలేఖరి పాత్రను దులిపేయతం – అంతవరకూ ఆమె వ్యక్తిత్వాన్ని ఉన్నతంగా చిత్రించిన తీరుకు విరుద్ధంగా అనిపించింది.
మొత్తం మీద కధలో గుర్తుండిపోయే పాత్ర దమయంతి.
బొల్లోజు బాబా
కొన్ని అపురూపమైన గొంతుకలు గురించి ydaya గారి అభిప్రాయం:
05/08/2011 4:31 am
thank you sir,
it is verry good work and verry usefull for next genaration.