ఇది నాకు కూడ నచ్చిన పద్యము. తెలుగు కన్నడ భాషలలో కవులు ఎక్కువగా చంపక, ఉత్పలమాలలను, మత్తేభ, శార్దూలవిక్రీడితాలను ఆ క్రమములో వాడారు. పోతన మాత్రము మత్తేభవిక్రీడితాన్ని ఎక్కువగా వాడాడు. తెలుగులో ఈ వృత్తములో ఇంత చక్కగా వ్రాయగలిగిన కవి పోతన మాత్రమే. ఈ రుక్మిణీకల్యాణము ఎన్ని కావ్యాలకు దారితీసిందో? సంస్కృతములో మాఘుని శిశుపాలవధ (మొదటి చంపకమాల ఈ కవియే ధృతశ్రీ అనే పేరుతో వ్రాసాడు), వాదిరాజయతి రుక్మిణీశవిజయము ఈ సంఘటనపైన ఆధారపడినదే. రుక్మిణీకల్యాణము ఒక గొప్ప ప్రేమకథ. బృందావనరావుగారన్నట్లు గౌరీదేవి హృదయము కరుణామృతభరితము. అందుకే రజ్జువును కాపాడమని ఇప్పుడు కూడా స్త్రీలు మంగళగౌరిని పూజిస్తారు. వినాయకచవితి సమయములో మొట్టమొదట పసుపు గౌరిని పూజించిన తరువాతే ఆమె ముద్దుల తనయుని పూజిస్తారు. అందుకే కర్ణాటకములో వినాయకచవితిని గౌరి-గణేశ హబ్బ అంటారు. బృందావనరావుగారు, మీ సాహితీసేవ ఇలాగే నిరంతరముగా కొనసాగనీయమని భగవంతుని ప్రార్థిస్తున్నాను. విధేయుడు – మోహన
సురేశ్ గారికి
ఓ గంటన్నరగా మీ అనువాదాన్ని చదువుతూ ఉన్నాను. మొత్తం చదివాక మళ్ళీ ఇంకో “వ్యాఖ్య” రాస్తాను. ఈలోపు…
1. అస్సామీ… అని మీరు మొదలెట్టిన చాంతాండంత జాబితా – అస్సామీలో రామాయణాలు ఉన్నాయన్నది నిజమే కానీ, రామానుజన్ గారి లిస్టులో మొదటి పేరు అన్నామీస్ . అన్నాం వియత్నాంకి పూర్వనామం అనుకుంటాను.
(ఆంగ్ల వ్యాసంలో ఈ భాషల చిట్టా ఆంగ్ల వర్ణమాలాక్రమంలో ఉంటుంది సరే… మీరు అకార క్రమంలో రాసి ఉండాల్సిందేమో. 🙂
2. sculpture and bas-reliefs అనే మాట కి “శిల్ప ప్రదర్శన” అనే అనువాదం నప్పలేదు. అభినయనం అనే మాట అప్పు తచ్చు కాబోలు.
3. “వాక్య విశారదుడైన రాఘవుడు అలా అడగగా విని, మహాతేజస్సు గల మహాముని విశ్వామిత్రుడు ఇలా సమాధానమిచ్చాడు.” – ఈ శ్లోకంలో వాక్య విశారదుడు విశ్వామిత్రుడు. మీరు పేర్కొన్న శ్లోకంలో విభక్తులను అన్వయించుకొని చూడండి. రామానుజన్ గారి అనువాదంలో ఇలా ఉంది:
“Hearing Raghava’s words, the great sage
Visvamitra, man of fire,
expert in words answered,…”
4. ‘ఈ ఆశ్రమం ఎవరిదో, ఏ మహాత్ముడు కోపంతో శాపమిచ్చాడో ఆ కథను సంతోషంగా చెబుతాను రాఘవా!” – శాపమిచ్చిన కథను “సంతోషంగా” చెప్పాడా విశ్వామిత్రుడు? 🙂
5. “పూర్వం దివ్య సంకాశంతో, దేవతలచే పూజింపబడిన ఈ ఆశ్రమం”? సంకాశము అంటే పోల్చదగ్గది/ సమానమైనది అని అర్థం. దివ్య సంకాశము అంటే స్వర్గ సమానము అని అర్థం. మాతృకలో ఇచ్చిన ఆంగ్లానువాదం: this ashram that reminds you of heaven, worshipped even by the gods.
మీరు పూర్తిగా అనువదించని కొన్ని మాటలకి అర్థాలు ఇక్కడ రాస్తాను:
1) “దుర్మేధస్సు” అంటే మూర్ఖత్వమని అర్థం కాబోలు మోనియర్ విలియమ్స్ ప్రకారం. చెడ్డ కోరికలు – evil intentions అనే అనువాదాన్నీ చూసాను నేను
2) వృత్త సంపన్నుడు = సుగుణ సంపన్నుడు
3) దుర్ధర్షుడు = అజేయుడు
4) దుర్వృత్తి = నేరము
బాగుంది. అసలు మనం గమనించని అతి చిన్న విషయం ఒక్కో సారి ఎంత ఘాడవైన జ్ఞాపకంగా మారగలదో కవి చాలా బాగా చెప్పేడు. కానీ ఈ అందవైన జ్ఞాపకాల కవితల్లోంచి నిజవైన బతుకుని, ఆ కష్టాన్ని, సుఖాన్ని కవి కవితా వస్తువుగా మార్చగలిగేదెప్పుడో! మూలా గారు నేల మీద కాళ్ళు పెట్టగలిగితే బాగుండు.
ఇందులో అంత వివాదాస్పదం కావాల్సిన విషయం ఏముందో అర్థం కాలేదు వ్యాసం మొత్తం చదివాక.
అకాడమీ కౌన్సిల్ లో 90 శాతం మంది ఈ వ్యాసాన్ని తొలగించాలని వోటు వేస్తే పదిమంది మాత్రమే ఈ వ్యాసం ఉంచాలని వోటు వేసారంటే ఈ వ్యాసంపై జరిగిన దుష్ప్రచారాన్ని మీరూహించుకోవచ్చు. ఈ వ్యాసాన్ని వ్యతిరేకించే వారు చేసే వాదాలలో నాకర్థమైన విషయాలు కొన్ని:
1. రాముడు 100 కోట్లమంది హిందువులకు ఆరాధ్యదైవము. రామాయణం హిందువుల పవిత్ర గ్రంథం. ఆ గ్రంథాన్ని కించపరిచే విధంగా ఉన్న ఈ వ్యాసం పాఠ్యపుస్తకాలలో ఉండడానికి వీల్లేదు. ఈ కుహనా వామపక్ష మేథావులు హిందూ దేవతలను కించపరిచే విధంగా రాస్తారు గానీ, అదే ముస్లిం పవిత్ర గ్రంథమైన ఖురాన్ గురించో, క్రైస్తవుల బైబిల్ గురించో ఇలా అవాకులు, చవాకులు పేలగలరా?
2. వాల్మీకిని ఆదికవిగా, రామాయణాన్ని తొలికావ్యంగా హిందువులు ఆరాధిస్తారు. రామాయణం రాసిన ప్రతి కవి వాల్మీకి రామాయణమే తమకు ఆధారమని పేర్కొన్నారు. అంటే రాముని కథకు విశ్వసనీయమైన ఆధార గ్రంథం వాల్మీకి రాసిన రామాయణమే. వాల్మీకి రాసిన రామాయణగాథ అంతగా ప్రజాదరణ పొందింది కాబట్టే, ఆ కథకు పామర కవులు, జానపదులు తమకు తోచిన విధంగా మార్పులు చేస్తూ రాసుకున్నారు. మహాకవి అయిన వాల్మీకి రాసిన రామాయణం ఎంత ప్రమాణమో మిగిలిన రామాయణాలు కూడా అంతే ప్రమాణమని పనిగట్టుకొని వాదించే ఈ వ్యాసం యొక్క అసలు ఉద్దేశ్యం వాల్మీకి గొప్పతనాన్ని, రాముని గొప్పతనాన్ని తక్కువచేయడమే!
3. రామాయణ, మహాభారతాలను ఇతిహాసాలు అంటారు. అంటే మన పూర్వీకులు మనకు అందించిన చరిత్ర ఇందులో ఉంది. భారతదేశ చరిత్రను క్షుణ్ణంగా వివరించే సూర్య, చంద్ర రాజుల వంశక్రమం తో సహా ఎన్నో వివరాలు ఉన్న ఈ మహాగ్రంధాలను, తక్కువచేసి మాట్లాడటం, బ్రిటిష్ వలసదారులు మనకు అంటించిన “ఆర్యుల దండయాత్ర” వంటి కాలం చెల్లిన సిద్ధాంతాలను ఇంకా వల్లెవేయడమే ఈ కుహనా చరిత్రకాలుల మేధావితనం. అయోధ్య, ద్వారక మొదలైన చోట్ల దొరుకుతున్న ఆధారాలను బట్టి రామాయణ, మహాభారతాలు ఉజ్వలమైన మనపూర్వ చరిత్రను తెలుపుతున్నాయన్న సత్యాన్ని వీరు జీర్ణించుకోలేకపోతున్నారు.
4. ఎన్ని కష్ట, నష్టాలకోర్చైనా ధర్మాన్ని, సత్యాన్ని ఎలా ఆచరించాలో, పరిపూర్ణ మానవుడిగా ఎలా జీవించాలో బోధించే మహా గ్రంథంలో విపరీతబుద్ధి (perverted minds) గల మన కుహనా మేధావులకు కనిపించేది “అహల్య అక్రమ సంబంధ వివరాలు”, “సీతకు రావణునిపై, లక్ష్మణునిపై మోహం”, “కూతురైన సీతపై రావణుని కోర్కె” వంటి గజ్జల్లో వేడి పుట్టించే విషయాలు. ఒకవేళ అవి వాల్మీకి రామాయణంలో కనిపించకపోతే, అటువంటి విషయాలు కనిపించే రామాయణాలను వెతికి పట్టుకొని వాటిమీద వ్యాసం రాస్తారు; అటువంటి వ్యాసాన్ని మిగితా కుహనా మేధావి పాఠకవర్గం లొట్టలు వేసుకుంటూ చదివి అది రాసిన రామానుజన్ ను మహా మేధావి అని కీర్తిస్తారు. Perverted minds, they are, and perverted essay it is! Good riddance!
5. ఇది డిల్లీ విశ్వవిద్యాలయం ఆంతరంగిక విషయం. ఏ పాఠం వారి సిలబస్సులో ఉండాలో, ఏది ఉండకూడదో వారు నిర్ణయించుకుంటే ఈ కుహనా మేథావులు ఇంత రాద్ధాంతం చేయడం అనవసరం. చిన్న సిలబస్ మార్పును అంతర్జాతీయ సమస్యగా చిత్రీకరించి భారతదేశ పరువు ప్రతిష్టలను బజారుకీడ్చే మేథావులకు, ఈ దేశ ప్రతిష్టకన్నా వారి కుహనా సిద్ధాంతాలమీదే ఎక్కువ అభిమానమన్న విషయం తేటతెల్లమౌతుంది.
ఆచార్య భద్రిరాజు గారి వ్యాసమ్ చదివి నేను ‘ఒళ్ళు పులకించింది’ అని నా అభిప్రాయాన్ని తెలియ చేసాను. మీరు నా అభిప్రాయాన్ని ప్రచురించ లేదు. ఆ వ్యాసం చదివి నా ఒళ్ళు పులకించటం నిజం. సాహిత్య వ్యాసం చదివితే ఒళ్ళు పులకించ గూడదా అలా అభిప్రాయం చెప్పగూడదా?
బూదరాజు గారు చెప్పిన మొదటి భాగంతో పూర్తిగా ఏకీభవిస్తాను. ప్రపంచంలోని ఏ భాష అయినా, ఏ కాలంలోనైనా వాక్యాల సమాహారంగానే ఉంది గాని దానికి కేవల ధాతు దశ, కేవల పదదశ, కేవల వాక్యదశ ఏనాడూ లేదు. అయితే, ఆయన రెండో భాగంలో ఏం చెబుతున్నారో నాకు పూర్తిగా అర్థంకాలేదు. ఆయన ధాతునిర్ణయం కల్పితమైన శాస్త్రమని అంటున్నారా? కాదనే నేననుకుంటాను. ఆధునిక భాషాశాస్త్రం ఎరిగిన వ్యక్తిగా, ఆధునిక వ్యుత్పత్తిశాస్త్రం ఎంత శాస్త్రీయంగా అభివృద్ధి చెందిందో ఆయనకు బాగా తెలుసు. ఆయన చెబుతున్నది ప్రాచీన వ్యాకర్తలు నిర్ణయించిన ధాతుపదాలగురించి అనుకుంటాను.
వ్యుత్పత్తిశాస్త్రం కొంతమంది భాషాశాస్త్ర ఔత్సాహికుల దుర్వినియోగం వల్ల గత శతాబ్దంలో కొంత చెడ్డ పేరు తెచ్చుకున్నది గానీ, Historical linguistics, comparative linguistics వంటి భాషాశాస్త్ర శాఖలకు పునాది వ్యుత్పత్తిశాస్త్రం. గత రెండు శతాబ్దాల్లో “ఆధునిక వ్యుత్పత్తిశాస్త్రం” ఎలాంటి మార్పులు చెందిందో తెలుసుకోవాలంటే Yakov Malkiel రాసిన Etymology అన్న పుస్తకం చూడవచ్చు.
నాకు నచ్చిన పద్యం: రుక్మిణీ వర్తమానం గురించి మోహన గారి అభిప్రాయం:
11/03/2011 2:48 pm
ఇది నాకు కూడ నచ్చిన పద్యము. తెలుగు కన్నడ భాషలలో కవులు ఎక్కువగా చంపక, ఉత్పలమాలలను, మత్తేభ, శార్దూలవిక్రీడితాలను ఆ క్రమములో వాడారు. పోతన మాత్రము మత్తేభవిక్రీడితాన్ని ఎక్కువగా వాడాడు. తెలుగులో ఈ వృత్తములో ఇంత చక్కగా వ్రాయగలిగిన కవి పోతన మాత్రమే. ఈ రుక్మిణీకల్యాణము ఎన్ని కావ్యాలకు దారితీసిందో? సంస్కృతములో మాఘుని శిశుపాలవధ (మొదటి చంపకమాల ఈ కవియే ధృతశ్రీ అనే పేరుతో వ్రాసాడు), వాదిరాజయతి రుక్మిణీశవిజయము ఈ సంఘటనపైన ఆధారపడినదే. రుక్మిణీకల్యాణము ఒక గొప్ప ప్రేమకథ. బృందావనరావుగారన్నట్లు గౌరీదేవి హృదయము కరుణామృతభరితము. అందుకే రజ్జువును కాపాడమని ఇప్పుడు కూడా స్త్రీలు మంగళగౌరిని పూజిస్తారు. వినాయకచవితి సమయములో మొట్టమొదట పసుపు గౌరిని పూజించిన తరువాతే ఆమె ముద్దుల తనయుని పూజిస్తారు. అందుకే కర్ణాటకములో వినాయకచవితిని గౌరి-గణేశ హబ్బ అంటారు. బృందావనరావుగారు, మీ సాహితీసేవ ఇలాగే నిరంతరముగా కొనసాగనీయమని భగవంతుని ప్రార్థిస్తున్నాను. విధేయుడు – మోహన
మూడు వందల రామాయణాలు గురించి Srinivas Vuruputuri గారి అభిప్రాయం:
11/03/2011 2:48 pm
సురేశ్ గారికి
ఓ గంటన్నరగా మీ అనువాదాన్ని చదువుతూ ఉన్నాను. మొత్తం చదివాక మళ్ళీ ఇంకో “వ్యాఖ్య” రాస్తాను. ఈలోపు…
1. అస్సామీ… అని మీరు మొదలెట్టిన చాంతాండంత జాబితా – అస్సామీలో రామాయణాలు ఉన్నాయన్నది నిజమే కానీ, రామానుజన్ గారి లిస్టులో మొదటి పేరు అన్నామీస్ . అన్నాం వియత్నాంకి పూర్వనామం అనుకుంటాను.
(ఆంగ్ల వ్యాసంలో ఈ భాషల చిట్టా ఆంగ్ల వర్ణమాలాక్రమంలో ఉంటుంది సరే… మీరు అకార క్రమంలో రాసి ఉండాల్సిందేమో. 🙂
2. sculpture and bas-reliefs అనే మాట కి “శిల్ప ప్రదర్శన” అనే అనువాదం నప్పలేదు. అభినయనం అనే మాట అప్పు తచ్చు కాబోలు.
3. “వాక్య విశారదుడైన రాఘవుడు అలా అడగగా విని, మహాతేజస్సు గల మహాముని విశ్వామిత్రుడు ఇలా సమాధానమిచ్చాడు.” – ఈ శ్లోకంలో వాక్య విశారదుడు విశ్వామిత్రుడు. మీరు పేర్కొన్న శ్లోకంలో విభక్తులను అన్వయించుకొని చూడండి. రామానుజన్ గారి అనువాదంలో ఇలా ఉంది:
“Hearing Raghava’s words, the great sage
Visvamitra, man of fire,
expert in words answered,…”
4. ‘ఈ ఆశ్రమం ఎవరిదో, ఏ మహాత్ముడు కోపంతో శాపమిచ్చాడో ఆ కథను సంతోషంగా చెబుతాను రాఘవా!” – శాపమిచ్చిన కథను “సంతోషంగా” చెప్పాడా విశ్వామిత్రుడు? 🙂
5. “పూర్వం దివ్య సంకాశంతో, దేవతలచే పూజింపబడిన ఈ ఆశ్రమం”? సంకాశము అంటే పోల్చదగ్గది/ సమానమైనది అని అర్థం. దివ్య సంకాశము అంటే స్వర్గ సమానము అని అర్థం. మాతృకలో ఇచ్చిన ఆంగ్లానువాదం: this ashram that reminds you of heaven, worshipped even by the gods.
మీరు పూర్తిగా అనువదించని కొన్ని మాటలకి అర్థాలు ఇక్కడ రాస్తాను:
1) “దుర్మేధస్సు” అంటే మూర్ఖత్వమని అర్థం కాబోలు మోనియర్ విలియమ్స్ ప్రకారం. చెడ్డ కోరికలు – evil intentions అనే అనువాదాన్నీ చూసాను నేను
2) వృత్త సంపన్నుడు = సుగుణ సంపన్నుడు
3) దుర్ధర్షుడు = అజేయుడు
4) దుర్వృత్తి = నేరము
ఎగిరే కొబ్బరి చెట్టు గురించి k.venkata rama krishna గారి అభిప్రాయం:
11/03/2011 2:00 pm
A beautiful poem.
ఎగిరే కొబ్బరి చెట్టు గురించి ravikiran timmireddy గారి అభిప్రాయం:
11/03/2011 12:43 pm
బాగుంది. అసలు మనం గమనించని అతి చిన్న విషయం ఒక్కో సారి ఎంత ఘాడవైన జ్ఞాపకంగా మారగలదో కవి చాలా బాగా చెప్పేడు. కానీ ఈ అందవైన జ్ఞాపకాల కవితల్లోంచి నిజవైన బతుకుని, ఆ కష్టాన్ని, సుఖాన్ని కవి కవితా వస్తువుగా మార్చగలిగేదెప్పుడో! మూలా గారు నేల మీద కాళ్ళు పెట్టగలిగితే బాగుండు.
రవికిరణ్ తిమ్మిరెడ్డి
మూడు వందల రామాయణాలు గురించి సురేశ్ కొలిచాల గారి అభిప్రాయం:
11/03/2011 7:47 am
అకాడమీ కౌన్సిల్ లో 90 శాతం మంది ఈ వ్యాసాన్ని తొలగించాలని వోటు వేస్తే పదిమంది మాత్రమే ఈ వ్యాసం ఉంచాలని వోటు వేసారంటే ఈ వ్యాసంపై జరిగిన దుష్ప్రచారాన్ని మీరూహించుకోవచ్చు. ఈ వ్యాసాన్ని వ్యతిరేకించే వారు చేసే వాదాలలో నాకర్థమైన విషయాలు కొన్ని:
1. రాముడు 100 కోట్లమంది హిందువులకు ఆరాధ్యదైవము. రామాయణం హిందువుల పవిత్ర గ్రంథం. ఆ గ్రంథాన్ని కించపరిచే విధంగా ఉన్న ఈ వ్యాసం పాఠ్యపుస్తకాలలో ఉండడానికి వీల్లేదు. ఈ కుహనా వామపక్ష మేథావులు హిందూ దేవతలను కించపరిచే విధంగా రాస్తారు గానీ, అదే ముస్లిం పవిత్ర గ్రంథమైన ఖురాన్ గురించో, క్రైస్తవుల బైబిల్ గురించో ఇలా అవాకులు, చవాకులు పేలగలరా?
2. వాల్మీకిని ఆదికవిగా, రామాయణాన్ని తొలికావ్యంగా హిందువులు ఆరాధిస్తారు. రామాయణం రాసిన ప్రతి కవి వాల్మీకి రామాయణమే తమకు ఆధారమని పేర్కొన్నారు. అంటే రాముని కథకు విశ్వసనీయమైన ఆధార గ్రంథం వాల్మీకి రాసిన రామాయణమే. వాల్మీకి రాసిన రామాయణగాథ అంతగా ప్రజాదరణ పొందింది కాబట్టే, ఆ కథకు పామర కవులు, జానపదులు తమకు తోచిన విధంగా మార్పులు చేస్తూ రాసుకున్నారు. మహాకవి అయిన వాల్మీకి రాసిన రామాయణం ఎంత ప్రమాణమో మిగిలిన రామాయణాలు కూడా అంతే ప్రమాణమని పనిగట్టుకొని వాదించే ఈ వ్యాసం యొక్క అసలు ఉద్దేశ్యం వాల్మీకి గొప్పతనాన్ని, రాముని గొప్పతనాన్ని తక్కువచేయడమే!
3. రామాయణ, మహాభారతాలను ఇతిహాసాలు అంటారు. అంటే మన పూర్వీకులు మనకు అందించిన చరిత్ర ఇందులో ఉంది. భారతదేశ చరిత్రను క్షుణ్ణంగా వివరించే సూర్య, చంద్ర రాజుల వంశక్రమం తో సహా ఎన్నో వివరాలు ఉన్న ఈ మహాగ్రంధాలను, తక్కువచేసి మాట్లాడటం, బ్రిటిష్ వలసదారులు మనకు అంటించిన “ఆర్యుల దండయాత్ర” వంటి కాలం చెల్లిన సిద్ధాంతాలను ఇంకా వల్లెవేయడమే ఈ కుహనా చరిత్రకాలుల మేధావితనం. అయోధ్య, ద్వారక మొదలైన చోట్ల దొరుకుతున్న ఆధారాలను బట్టి రామాయణ, మహాభారతాలు ఉజ్వలమైన మనపూర్వ చరిత్రను తెలుపుతున్నాయన్న సత్యాన్ని వీరు జీర్ణించుకోలేకపోతున్నారు.
4. ఎన్ని కష్ట, నష్టాలకోర్చైనా ధర్మాన్ని, సత్యాన్ని ఎలా ఆచరించాలో, పరిపూర్ణ మానవుడిగా ఎలా జీవించాలో బోధించే మహా గ్రంథంలో విపరీతబుద్ధి (perverted minds) గల మన కుహనా మేధావులకు కనిపించేది “అహల్య అక్రమ సంబంధ వివరాలు”, “సీతకు రావణునిపై, లక్ష్మణునిపై మోహం”, “కూతురైన సీతపై రావణుని కోర్కె” వంటి గజ్జల్లో వేడి పుట్టించే విషయాలు. ఒకవేళ అవి వాల్మీకి రామాయణంలో కనిపించకపోతే, అటువంటి విషయాలు కనిపించే రామాయణాలను వెతికి పట్టుకొని వాటిమీద వ్యాసం రాస్తారు; అటువంటి వ్యాసాన్ని మిగితా కుహనా మేధావి పాఠకవర్గం లొట్టలు వేసుకుంటూ చదివి అది రాసిన రామానుజన్ ను మహా మేధావి అని కీర్తిస్తారు. Perverted minds, they are, and perverted essay it is! Good riddance!
5. ఇది డిల్లీ విశ్వవిద్యాలయం ఆంతరంగిక విషయం. ఏ పాఠం వారి సిలబస్సులో ఉండాలో, ఏది ఉండకూడదో వారు నిర్ణయించుకుంటే ఈ కుహనా మేథావులు ఇంత రాద్ధాంతం చేయడం అనవసరం. చిన్న సిలబస్ మార్పును అంతర్జాతీయ సమస్యగా చిత్రీకరించి భారతదేశ పరువు ప్రతిష్టలను బజారుకీడ్చే మేథావులకు, ఈ దేశ ప్రతిష్టకన్నా వారి కుహనా సిద్ధాంతాలమీదే ఎక్కువ అభిమానమన్న విషయం తేటతెల్లమౌతుంది.
🙂
కినిమా మాసపత్రిక: హాస్యనటుల అనుభవాలు గురించి రాణి. గారి అభిప్రాయం:
11/03/2011 7:14 am
అద్భుతం.
కొడవటిగంటివారూ, ఎంత శ్రద్ధగా దాచివుంచారండీ. ఇది మన సాంస్కృతిక వారసత్వ సంపద. ఇలాంటివి ఎన్ని చదివినా మరిన్ని చదవాలనే దాహం మాత్రం తీరదు.
తిక్కన భారతంలో పలుకులపొందు గురించి Tahataha గారి అభిప్రాయం:
11/03/2011 6:24 am
ఆచార్య భద్రిరాజు గారి వ్యాసమ్ చదివి నేను ‘ఒళ్ళు పులకించింది’ అని నా అభిప్రాయాన్ని తెలియ చేసాను. మీరు నా అభిప్రాయాన్ని ప్రచురించ లేదు. ఆ వ్యాసం చదివి నా ఒళ్ళు పులకించటం నిజం. సాహిత్య వ్యాసం చదివితే ఒళ్ళు పులకించ గూడదా అలా అభిప్రాయం చెప్పగూడదా?
రెండు కవితలు గురించి suvarna గారి అభిప్రాయం:
11/03/2011 3:41 am
తూనీగ కవిత చాలా నచ్చింది.
యాపిల్ కవిత తమాషాగా అనిపించింది.
మొత్తంగా కవితల్లో కొత్తదనం ఉన్నది.
అభినందనలు.
సువర్ణ.
ఒక (అ)నాగరిక ఆనందం గురించి ramakrishna గారి అభిప్రాయం:
11/02/2011 8:15 pm
నారాయణ్ గారు మీ కవిత బాగుంది. అభినందనలు. శీర్షిక నచ్చలేదు.
పలుకుబడి: సంఖ్యాపదాలు – 3 గురించి సురేశ్ కొలిచాల గారి అభిప్రాయం:
11/02/2011 3:04 pm
బూదరాజు గారు చెప్పిన మొదటి భాగంతో పూర్తిగా ఏకీభవిస్తాను. ప్రపంచంలోని ఏ భాష అయినా, ఏ కాలంలోనైనా వాక్యాల సమాహారంగానే ఉంది గాని దానికి కేవల ధాతు దశ, కేవల పదదశ, కేవల వాక్యదశ ఏనాడూ లేదు. అయితే, ఆయన రెండో భాగంలో ఏం చెబుతున్నారో నాకు పూర్తిగా అర్థంకాలేదు. ఆయన ధాతునిర్ణయం కల్పితమైన శాస్త్రమని అంటున్నారా? కాదనే నేననుకుంటాను. ఆధునిక భాషాశాస్త్రం ఎరిగిన వ్యక్తిగా, ఆధునిక వ్యుత్పత్తిశాస్త్రం ఎంత శాస్త్రీయంగా అభివృద్ధి చెందిందో ఆయనకు బాగా తెలుసు. ఆయన చెబుతున్నది ప్రాచీన వ్యాకర్తలు నిర్ణయించిన ధాతుపదాలగురించి అనుకుంటాను.
వ్యుత్పత్తిశాస్త్రం కొంతమంది భాషాశాస్త్ర ఔత్సాహికుల దుర్వినియోగం వల్ల గత శతాబ్దంలో కొంత చెడ్డ పేరు తెచ్చుకున్నది గానీ, Historical linguistics, comparative linguistics వంటి భాషాశాస్త్ర శాఖలకు పునాది వ్యుత్పత్తిశాస్త్రం. గత రెండు శతాబ్దాల్లో “ఆధునిక వ్యుత్పత్తిశాస్త్రం” ఎలాంటి మార్పులు చెందిందో తెలుసుకోవాలంటే Yakov Malkiel రాసిన Etymology అన్న పుస్తకం చూడవచ్చు.