వర్షాని గురించిన మీ వర్ణన నన్ను నా బాల్యంలోకి తీసుకుపోయింది. చిన్ననాటి ఆ జ్ఞాపకాలోంచి ప్రస్తుతానికి వచ్చేసరికి బయట వాన కురుస్తోంది.వానలో సరదాగా తడవటానికి ఇప్పుడు బాలలం కాదుకదా అని మనసుని కట్టడి చేసుకోవలసి వచ్చింది. చక్కగా రచించిన మీకు నా హృదయపూర్వక అభినందనలు.
మీరు ఎనిమిదేళ్ళ క్రితం రాసిన వ్యాసం చదువుతూ నేను ప్రతి వాక్యం దగ్గరా – అవును…అవును..అవునవును..అనుకుంటూనే ఉన్నాను.
నేను ఈమధ్యే ఒక వారం రోజులు నార్వేలో ఉన్నాను. మీరన్నట్లే, అక్కడ అందరికీ ఆంగ్లం తెలుసు. కానీ, వాళ్ళలో వాళ్ళు నార్వేజియన్ భాషలోనే మాట్లాడుకుంటూ ఉన్నారు. మాతో చక్కటి ఆంగ్లం కూడా మాట్లాడారు. నాకు జరిగిన అతి పెద్ద అవమానం ఏమిటీ అంటే – మా సమావేశం జరిగే చోట, దాదాపు పదిహేను దేశాల వారున్నారు. వీరిలో, నేను చూసినంత మట్టుకు, అందరూ వారి వారి అంకోపరులలో (ల్యాఫ్టాపు) వారి భాషల ఇంటర్ఫేస్ వాడుతున్నారు… నాదొక్కటే ఇంగ్లీష్ లో ఉంది! 🙁
” నేనుసైతమ” అన్నట్టు తమరు కూడా ఊరికే ” ఫిర్యాదులు” వంటి అనవసరమైన పదాలని ఉపయోగించకుండా ఉంటే బాగుండేదని సత్వరం గ్రహించగలరు. మనంవాడే భాష ఇతరులకి ఇబ్బందిని కల్గించినప్పుడే కదా….అవతలి వారి వాక్యాలు అందుకు అనుగుణంగా మారవలసి వస్తుందీ!! . తనకి ఒక సూత్రమూ మరొకరికి మరొక సూత్రమూ వర్తించవు కదా మరి. ఏదేమైనా మీకు విషయం అర్ధమైందని తెల్పినదుకు సంతోషం.
ఇలాంటిదొకటి ఈమాటలో చూస్తాననుకోలేదు!!!
రెండు సీవీలూ – ఎవర్ని ఉద్దేశించి రాసారనేది ఊహించడం అంత బ్రహ్మవిద్యేమీ కాదు కానీ, అసలు ఈమాటలో ఎందుకు వచ్చింది అన్నది ఊహించడం మాత్రం కనీసం నా మట్టుకు నాకు బ్రహ్మవిద్యే. ఉన్నదానికి తోడు, కనీసం, మధ్యలో రోమన్ లిపిలో వచ్చిన అక్షరాలు తెలుగులోకి మార్చడంకూడా చూస్కోలేదంటే ఏమనుకోవాలో తెలియడం లేదు.
(బహుశా ఈ వ్యాఖ్యని అనుమతించరనుకుంటా!!)
[విపరీతమైన పని ఒత్తిడిలో జరిగిన పొరపాట్లు సరిదిద్దుతున్నాము. ఎంతగా దిద్దినా ఏవో తప్పులు అక్కడక్కడా మా చేతివేళ్ళలోంచి జారిపోతూనే ఉన్నాయి. క్షమించాలి. మా పాఠకులు మాకంటే జాగరూకులనే మాకు భయమూ, ధైర్యమూనూ. ఇలాంటి కథ ఈమాటలో ఎందుకు చూస్తాననుకోలేదో చెప్పివుంటే బాగుండేది. అలానే ఈ వ్యాఖ్యని అనుమతించరని అనుకోవడం కూడా! 🙂 – సం.]
మీ వ్యాసం మా.గోఖలే పరిచయం లా ఉంది, కథ నచ్చిన కారణంకంటే కూడా! 🙂
అయితే, సినిమాల్లో కనబడే – “కళ : గోఖలే” ఈయనే నా?
కథ ఆపకుండా చదివించింది (ముగింపు నేను కాసేపట్లోనే ఊహించినా, అదేనా కాదా అని కనుక్కోడానికి చదివాను). భాషతో కొంచెం కష్టపడ్డాను. కానీ, పోలిక మాత్రం బాగా నచ్చింది. అలాగే,
ప్రశాంత్‌గారూ,
మీ అభిప్రాయమేమిటో నాకు తెలియదని మీరనుకోనవసరంలేదు. అదేమంత క్లిష్టమైన విషయం కాదు. దానికి మొదట్లోనే స్పందించాను.
మీ కామెంట్లలోని భాషతోనే “విభేదించవలసిన సంగతి” ఉంది. మీరు వాడే పదాలు “హైరానా పడిపోవడమ్, దారి మళ్ళించడమ్” వగైరాలన్నీ వాడేటప్పుడు మీరు కాస్త ఆలోచించాలి.
“అస్తవ్యస్తంగానూ అస్పస్టగానూ” అనిపించే ఈ గొంతుకలన్నీ ఆల్ ఇండియా రేడియోవారు సేకరించినవే. ప్రస్తుత సందర్భంలో “శ్రీనివాస్ గారి కౄషి” వాటిని మనకు అందించడమే. (ఆయనకు ఇంకా ఎన్నో శక్తిసామర్థ్యాలున్నాయి)
సంస్థల క్వాలిటీ ఇలాగే ఉంటుందనుకోవచ్చు.
ప్రభుత్వసంస్థలకూ, యూనివర్సిటీలకూ చారిత్రాత్మక విషయాలమీద వ్యక్తిగత స్థాయిలో ఆసక్తి ఏమీ ఉండదని మీకు తెలియదా? అటువంటి సంస్థలు సాలార్‌జంగ్ మ్యూజియంవంటివాటికి కారణం కాగలవా?
మన మధ్యనే జీవిస్తున్న పెద్ద రచయితల, కళాకారుల సంగతి ఏ సంస్థా పట్టించుకోనప్పుడు ఈమాటలోని కామెంట్లు చదివి ఆ సంస్థలు మేలుకుంటాయా? వ్యక్తిగతంగా మనం ఏదైనా సేకరించడం, సేకరించకపోవడం అనేదాన్ని బట్టే వాటి స్పందన ఉంటుందా? ఇదంతా నాకు తెలియదని మీరనుకుంటున్నారా?
ఎవరు ఏ కామెంట్ రాసినా అది మీతో ఏకీభవించడమో, వ్యతిరేకించడమో అనే రెండు పరిమిత పద్ధతుల్లో ఆలోచించవద్దు.
ఉల్లమును జల్లు మనిపించే పాత జ్ఞాపకాలు అతి ఉల్లాసముగా ఉన్నాయి. వాన కూడ ఒక వసంతకాలములాటిదే. అందుకే వానాకాలాన్ని నీరామని అంటారు. మీ వ్యాసం బాగుంది. నేను కూడ ఇలాటి భావాలే కొన్ని ఇక్కడ 8 నుండి 11 పద్యాలలో తెలిపి ఉన్నాను. గ్రీష్మాతపతాపాన్ని చల్లార్చే వర్షపు చినుకుల్లా మీ వాన జల్లు ఆనందపరిచింది, కృతజ్ఞతలు.
జ్ఞాపకాల తోటలో వాన పూల జల్లు! గురించి Achanta hymavathy గారి అభిప్రాయం:
07/02/2011 2:13 pm
వర్షాని గురించిన మీ వర్ణన నన్ను నా బాల్యంలోకి తీసుకుపోయింది. చిన్ననాటి ఆ జ్ఞాపకాలోంచి ప్రస్తుతానికి వచ్చేసరికి బయట వాన కురుస్తోంది.వానలో సరదాగా తడవటానికి ఇప్పుడు బాలలం కాదుకదా అని మనసుని కట్టడి చేసుకోవలసి వచ్చింది. చక్కగా రచించిన మీకు నా హృదయపూర్వక అభినందనలు.
స్వీడన్‌లో మాతృ భాష వాడకం గురించి Sowmya గారి అభిప్రాయం:
07/02/2011 12:49 pm
మీరు ఎనిమిదేళ్ళ క్రితం రాసిన వ్యాసం చదువుతూ నేను ప్రతి వాక్యం దగ్గరా – అవును…అవును..అవునవును..అనుకుంటూనే ఉన్నాను.
నేను ఈమధ్యే ఒక వారం రోజులు నార్వేలో ఉన్నాను. మీరన్నట్లే, అక్కడ అందరికీ ఆంగ్లం తెలుసు. కానీ, వాళ్ళలో వాళ్ళు నార్వేజియన్ భాషలోనే మాట్లాడుకుంటూ ఉన్నారు. మాతో చక్కటి ఆంగ్లం కూడా మాట్లాడారు. నాకు జరిగిన అతి పెద్ద అవమానం ఏమిటీ అంటే – మా సమావేశం జరిగే చోట, దాదాపు పదిహేను దేశాల వారున్నారు. వీరిలో, నేను చూసినంత మట్టుకు, అందరూ వారి వారి అంకోపరులలో (ల్యాఫ్టాపు) వారి భాషల ఇంటర్ఫేస్ వాడుతున్నారు… నాదొక్కటే ఇంగ్లీష్ లో ఉంది! 🙁
మరికొన్ని అపురూపమైన గొంతుకలు గురించి prashanth gundavarapu గారి అభిప్రాయం:
07/02/2011 12:48 pm
” నేనుసైతమ” అన్నట్టు తమరు కూడా ఊరికే ” ఫిర్యాదులు” వంటి అనవసరమైన పదాలని ఉపయోగించకుండా ఉంటే బాగుండేదని సత్వరం గ్రహించగలరు. మనంవాడే భాష ఇతరులకి ఇబ్బందిని కల్గించినప్పుడే కదా….అవతలి వారి వాక్యాలు అందుకు అనుగుణంగా మారవలసి వస్తుందీ!! . తనకి ఒక సూత్రమూ మరొకరికి మరొక సూత్రమూ వర్తించవు కదా మరి. ఏదేమైనా మీకు విషయం అర్ధమైందని తెల్పినదుకు సంతోషం.
ప్రశాంత్ .
సన్మానానికి రెండు సీ.వీ.లు గురించి Sowmya గారి అభిప్రాయం:
07/02/2011 12:39 pm
ఇలాంటిదొకటి ఈమాటలో చూస్తాననుకోలేదు!!!
రెండు సీవీలూ – ఎవర్ని ఉద్దేశించి రాసారనేది ఊహించడం అంత బ్రహ్మవిద్యేమీ కాదు కానీ, అసలు ఈమాటలో ఎందుకు వచ్చింది అన్నది ఊహించడం మాత్రం కనీసం నా మట్టుకు నాకు బ్రహ్మవిద్యే. ఉన్నదానికి తోడు, కనీసం, మధ్యలో రోమన్ లిపిలో వచ్చిన అక్షరాలు తెలుగులోకి మార్చడంకూడా చూస్కోలేదంటే ఏమనుకోవాలో తెలియడం లేదు.
(బహుశా ఈ వ్యాఖ్యని అనుమతించరనుకుంటా!!)
[విపరీతమైన పని ఒత్తిడిలో జరిగిన పొరపాట్లు సరిదిద్దుతున్నాము. ఎంతగా దిద్దినా ఏవో తప్పులు అక్కడక్కడా మా చేతివేళ్ళలోంచి జారిపోతూనే ఉన్నాయి. క్షమించాలి. మా పాఠకులు మాకంటే జాగరూకులనే మాకు భయమూ, ధైర్యమూనూ. ఇలాంటి కథ ఈమాటలో ఎందుకు చూస్తాననుకోలేదో చెప్పివుంటే బాగుండేది. అలానే ఈ వ్యాఖ్యని అనుమతించరని అనుకోవడం కూడా! 🙂 – సం.]
స్మరణ: కథ నచ్చిన కారణం గురించి Sowmya గారి అభిప్రాయం:
07/02/2011 12:27 pm
మీ వ్యాసం మా.గోఖలే పరిచయం లా ఉంది, కథ నచ్చిన కారణంకంటే కూడా! 🙂
అయితే, సినిమాల్లో కనబడే – “కళ : గోఖలే” ఈయనే నా?
కథ ఆపకుండా చదివించింది (ముగింపు నేను కాసేపట్లోనే ఊహించినా, అదేనా కాదా అని కనుక్కోడానికి చదివాను). భాషతో కొంచెం కష్టపడ్డాను. కానీ, పోలిక మాత్రం బాగా నచ్చింది. అలాగే,
“మడుసుల్ని మడుసులు విరిసి సంపుక మింగి తింటుంటే, పాములూ, కప్పలూ ఏంలెక్కలోకొచ్చి బయపెడతై, ఎంకూ?” అన్న డైలాగు. అద్భుతం!
మరికొన్ని అపురూపమైన గొంతుకలు గురించి SeshatalpaSayee Vadapalli గారి అభిప్రాయం:
07/02/2011 11:49 am
చివరి గొంతుక “రాళ్లబండి” (“రాళ్ళపల్లి” కాదు) సుబ్బారావుగారిది. (తొందరలోటైప్‌చేసినట్టున్నారు!)
Regards,
SeshatalpaSayee.
[తప్పు సరిదిద్దాము. కృతజ్ఞతలు – సం.]
మరికొన్ని అపురూపమైన గొంతుకలు గురించి Rohiniprasad గారి అభిప్రాయం:
07/02/2011 10:08 am
ప్రశాంత్‌గారూ,
మీ అభిప్రాయమేమిటో నాకు తెలియదని మీరనుకోనవసరంలేదు. అదేమంత క్లిష్టమైన విషయం కాదు. దానికి మొదట్లోనే స్పందించాను.
మీ కామెంట్లలోని భాషతోనే “విభేదించవలసిన సంగతి” ఉంది. మీరు వాడే పదాలు “హైరానా పడిపోవడమ్, దారి మళ్ళించడమ్” వగైరాలన్నీ వాడేటప్పుడు మీరు కాస్త ఆలోచించాలి.
“అస్తవ్యస్తంగానూ అస్పస్టగానూ” అనిపించే ఈ గొంతుకలన్నీ ఆల్ ఇండియా రేడియోవారు సేకరించినవే. ప్రస్తుత సందర్భంలో “శ్రీనివాస్ గారి కౄషి” వాటిని మనకు అందించడమే. (ఆయనకు ఇంకా ఎన్నో శక్తిసామర్థ్యాలున్నాయి)
సంస్థల క్వాలిటీ ఇలాగే ఉంటుందనుకోవచ్చు.
ప్రభుత్వసంస్థలకూ, యూనివర్సిటీలకూ చారిత్రాత్మక విషయాలమీద వ్యక్తిగత స్థాయిలో ఆసక్తి ఏమీ ఉండదని మీకు తెలియదా? అటువంటి సంస్థలు సాలార్‌జంగ్ మ్యూజియంవంటివాటికి కారణం కాగలవా?
మన మధ్యనే జీవిస్తున్న పెద్ద రచయితల, కళాకారుల సంగతి ఏ సంస్థా పట్టించుకోనప్పుడు ఈమాటలోని కామెంట్లు చదివి ఆ సంస్థలు మేలుకుంటాయా? వ్యక్తిగతంగా మనం ఏదైనా సేకరించడం, సేకరించకపోవడం అనేదాన్ని బట్టే వాటి స్పందన ఉంటుందా? ఇదంతా నాకు తెలియదని మీరనుకుంటున్నారా?
ఎవరు ఏ కామెంట్ రాసినా అది మీతో ఏకీభవించడమో, వ్యతిరేకించడమో అనే రెండు పరిమిత పద్ధతుల్లో ఆలోచించవద్దు.
జ్ఞాపకాల తోటలో వాన పూల జల్లు! గురించి మోహన గారి అభిప్రాయం:
07/02/2011 8:47 am
ఉల్లమును జల్లు మనిపించే పాత జ్ఞాపకాలు అతి ఉల్లాసముగా ఉన్నాయి. వాన కూడ ఒక వసంతకాలములాటిదే. అందుకే వానాకాలాన్ని నీరామని అంటారు. మీ వ్యాసం బాగుంది. నేను కూడ ఇలాటి భావాలే కొన్ని ఇక్కడ 8 నుండి 11 పద్యాలలో తెలిపి ఉన్నాను. గ్రీష్మాతపతాపాన్ని చల్లార్చే వర్షపు చినుకుల్లా మీ వాన జల్లు ఆనందపరిచింది, కృతజ్ఞతలు.
విధేయుడు – మోహన
నీళ్ళు కాచే పనిపిల్ల గురించి Madhurasri గారి అభిప్రాయం:
07/02/2011 5:50 am
“తమ బూడిద రెప్పలు విప్పి
ఎర్రని కళ్ళు తెరుస్తాయి నిప్పులు
ఎండు పుల్లలు జాలిగా వింటాయి
ఊదు గొట్టం చెప్పుకునే రహస్యాలు
కాలుతున్న పిడకల మీద
చిన్ని చేతుల ముద్రలు”
వాక్యాలు భావస్ఫోరకంగా ఉన్నాయి.
నీళ్ళు కాచే పనిపిల్ల గురించి Sowmya గారి అభిప్రాయం:
07/02/2011 4:32 am
“విసన కర్ర చెప్పినట్టల్లా
తలలాడిస్తాయి మంటలు”
“ఎండు పుల్లలు జాలిగా వింటాయి
ఊదు గొట్టం చెప్పుకునే రహస్యాలు”
-Wow!!! భలే చెప్పారు!!