పూలన్నీ మౌనంగా చూస్తుంటే
పూర్ణిమ విచ్చుకోకుండానే
ఆ రేయి గడచిపోతుంటే
గుండెకు గుచ్చుకునే
ఆ సమయాలను
ఎలా చెప్పను!?
రచయిత వివరాలు
ఇతరపేర్లు:
సొంత ఊరు:
ప్రస్తుత నివాసం:
వృత్తి:
ఇష్టమైన రచయితలు:
హాబీలు:
సొంత వెబ్ సైటు:
లక్ష్మి కందిమళ్ళ రచనలు
అంతా పాత కథే
జ్ఞాపకాల గాయాలు
సలుపుతూ
లోపలా బయటా
అంతా ఎడారిలా
స్పృహ కోల్పోయిన క్షణాలు
మళ్ళీ –
ఆకుల కదలికలకు కూడా
ఉలిక్కిపడుతూ
కొమ్మపైన వాలిన పిట్ట అరుపులో
సమాధానాన్ని వెతుక్కుంటుంటావు
వసంతంలో పూచే
పూల పలకరింపుకై ఎదురుచూస్తూ.
కలవరంగా అరుస్తున్న
కాకి దుఃఖం
ఒక ఖాళీ మధ్యాహ్నంలో
చెంపలపై
కన్నీటి చారికలు
అద్దం
మసక నదిలా కనిపిస్తో
కలలా
హెచ్చరిస్తూ
దగ్గరగానో
దూరంగానో
మాటి మాటకి
ఉలిక్కిపడుతూ
నేను వంద మాటలు మాట్లాడితే
నువ్వు ఒక్క నవ్వు నవ్వుతావు.
నేను మౌనంగా ఉంటే
కలవరంతో
ఎలా ఉన్నావు, జాగ్రత్త అంటావు.
ఇక, ఆ మాటతో
నేను నదినై గలగలమంటానా