చాలా బాగుంది మీ యాత్రానుభవాలు. ఈ వ్యాసాన్ని చదివిన అందరూ
ఇలాటి వారి అనుభవాలను పంచుకొంటే నేనొక మంచి ఆర్మ్ చేర్
ట్రావెలర్ అవుతాను. ఇందులో కొన్ని విషయాలు మా పెద్ద వాడికి
చెప్పాలి. వచ్చే నెలనుండి రెండేళ్ళు పారీలో ఉంటాడు వాడు. రచయితకు
ధన్యవాదాలు. – మోహన
This story is really nice.It gives simple touch of human life i quite a few pages.now a days things are going in the same way described in the story.
After earning these material assets and other luxuries what is the meaning of life if we cannot stay closer to the heart of near and dear.The day may come for all ppl like HARI when they will know what they have lost in the life.But by that time they won’t have anyone beside them to share a shoulder of support.
We are humans. let’s not tamper the pages of a book called life with unnecessary materialism.Upto me i support what rajarao has done because everybody has the right to live their life to their accord until it is legal.
“Nothing else in this world can be better than a non working mother for childern” So share all u r love with childern to make them ” Future Stars”.
Simply superb Sir…..
కథ లో సమస్య వివరించారు కాని పరిష్కారం చూపలేదు.ఆర్దిక స్వాతంత్ర్యం లేనపుడు బానిస బతుకు కింద లెక్క. కాని వ్యవస్త తీరు లో మహిళ బానిస కు బానిస మాత్రమే. మగవాళ్ళ జీవితం కూడా కార్యాలయాలలొ బానిస జివితమే కాదంటారా. ఇరువురి మద్య వ్యక్తిత్వ పోరాటం లో పిల్లల విషయం సమస్య గా మారుతుంది. నేను కథ చదువుతున్నపుడు అలాగే వెలుతుంది అనుకున్నాను. శశాంకె బాల్యంలో తను కొల్పోయిన ఆత్మీయత గురించి చెపతాడనుకున్నాను. ఉత్పత్తి కంటే పునరుత్పత్తి గొప్పది. పిల్లలని వుంచె క్రెచెస కి వెల్లి చూస్తె సంపాదన, వ్యక్తిత్వం, హక్కుల పోరాటం లో మద్యలో నిజంగా నలిగి పోతుంది వాళ్ళే అనిపిస్తుంది. కథలో చివరికి నలుగురిలో గుర్తింపు కోసమే ఉద్యోగం అనడం సమస్యను పక్కదారి పట్టించినట్టు అయింది. స్వేచ్చ కోసం చేసే పోరాటం గుర్తింపు కోసం చేసే పోరాటం వేరు. హక్కుల కోసం పోరాటం చెసేటపుడు ఇతరుల పట్ల బాద్యతను గుర్తెరుగుతారు. ఉమ్మడి కుటుంబాలను హొల్డ్ చెసే ఓపిక, బాద్యత తక్కువ అవుతున్నపుడు మద్యలో నిజంగా కొల్పోతుంది పిల్లలే. బ్లాగ్ గురించి తెలిసి ఈ రొజే ఒపెన్ చేసి నా అబిప్రాయం చెపుతున్నాను. మొదటి సారి తెలుగు లో వ్రాయడం (టయిప్ చేయడం ఇబ్బంది ఐంది) స్పష్టంగా చెప్పలేకపొతే అన్యద బవించకండి.
తెలుగు భాష ప్రాచీనత గురించిన తర్జనభర్జనలు జరుగుతున్న ప్రస్తుత పరిస్థితిలో తెలుగు భాష యొక్క చరిత్ర పట్ల ఆసక్తి పెరుగుతోంది. అందుచేత ఇంతవరకూ తెలుగుభాషా శాస్త్రంలో జరిగిన కృషి గురించి నలుగురూ తెలుసుకోవలసిన అవసరం కనిపిస్తోంది. సామాన్యంగా తెలుగు సాహిత్యం అంటే ఇష్టపడేవారు సైతం ఇటువంటి అంశాలతో ఎక్కువ పరిచయం కలిగి ఉండరు. ఇటీవల ‘ఆంధ్రభూమి’లో దీన్ని గురించి సురేశ్ కొలిచాలగారి వ్యాసం వెలువడింది. విషయాలని గురించి సులభశైలిలో విశదపరిచే వ్యాసాలని ఆయన ‘ఈమాట’లో ఒక పరంపరగా రాస్తే బావుంటుందని నేననుకుంటున్నాను.
హాలాహలం గురించి Suman Katragadda గారి అభిప్రాయం:
09/04/2007 2:14 am
నిజంగా నా కళ్ళు కాసెపు చెమ్మ గిల్లాయీ … చాలా బాగుంది.
అతిథి వ్యయో భవ గురించి renuka గారి అభిప్రాయం:
09/03/2007 8:58 pm
ఈ కథ చాల బాగుంది.
Because now a days, so many peoples behave like this. It is a real life story.
మా ఫ్రాన్స్ అనుభవాలు గురించి J K Mohana Rao గారి అభిప్రాయం:
09/03/2007 5:15 pm
చాలా బాగుంది మీ యాత్రానుభవాలు. ఈ వ్యాసాన్ని చదివిన అందరూ
ఇలాటి వారి అనుభవాలను పంచుకొంటే నేనొక మంచి ఆర్మ్ చేర్
ట్రావెలర్ అవుతాను. ఇందులో కొన్ని విషయాలు మా పెద్ద వాడికి
చెప్పాలి. వచ్చే నెలనుండి రెండేళ్ళు పారీలో ఉంటాడు వాడు. రచయితకు
ధన్యవాదాలు. – మోహన
ఒంటరి విహంగం గురించి bhaskar గారి అభిప్రాయం:
09/02/2007 2:22 am
This story is really nice.It gives simple touch of human life i quite a few pages.now a days things are going in the same way described in the story.
After earning these material assets and other luxuries what is the meaning of life if we cannot stay closer to the heart of near and dear.The day may come for all ppl like HARI when they will know what they have lost in the life.But by that time they won’t have anyone beside them to share a shoulder of support.
We are humans. let’s not tamper the pages of a book called life with unnecessary materialism.Upto me i support what rajarao has done because everybody has the right to live their life to their accord until it is legal.
జీవితానికి ఎన్ని రంగులో!!! గురించి Suman Katragadda గారి అభిప్రాయం:
08/31/2007 6:05 am
“Nothing else in this world can be better than a non working mother for childern” So share all u r love with childern to make them ” Future Stars”.
Simply superb Sir…..
నిద్ర గురించి KS Kiran Kumar గారి అభిప్రాయం:
08/31/2007 1:32 am
Wonderful Poem. అద్భుతంగా ఉంది.
రెండు కవితలు గురించి KS Kiran Kumar గారి అభిప్రాయం:
08/31/2007 1:27 am
చాలా చాలా బాగున్నాయి.
చిలక – గోరింక గురించి Raghu గారి అభిప్రాయం:
08/29/2007 1:43 am
కథ లో సమస్య వివరించారు కాని పరిష్కారం చూపలేదు.ఆర్దిక స్వాతంత్ర్యం లేనపుడు బానిస బతుకు కింద లెక్క. కాని వ్యవస్త తీరు లో మహిళ బానిస కు బానిస మాత్రమే. మగవాళ్ళ జీవితం కూడా కార్యాలయాలలొ బానిస జివితమే కాదంటారా. ఇరువురి మద్య వ్యక్తిత్వ పోరాటం లో పిల్లల విషయం సమస్య గా మారుతుంది. నేను కథ చదువుతున్నపుడు అలాగే వెలుతుంది అనుకున్నాను. శశాంకె బాల్యంలో తను కొల్పోయిన ఆత్మీయత గురించి చెపతాడనుకున్నాను. ఉత్పత్తి కంటే పునరుత్పత్తి గొప్పది. పిల్లలని వుంచె క్రెచెస కి వెల్లి చూస్తె సంపాదన, వ్యక్తిత్వం, హక్కుల పోరాటం లో మద్యలో నిజంగా నలిగి పోతుంది వాళ్ళే అనిపిస్తుంది. కథలో చివరికి నలుగురిలో గుర్తింపు కోసమే ఉద్యోగం అనడం సమస్యను పక్కదారి పట్టించినట్టు అయింది. స్వేచ్చ కోసం చేసే పోరాటం గుర్తింపు కోసం చేసే పోరాటం వేరు. హక్కుల కోసం పోరాటం చెసేటపుడు ఇతరుల పట్ల బాద్యతను గుర్తెరుగుతారు. ఉమ్మడి కుటుంబాలను హొల్డ్ చెసే ఓపిక, బాద్యత తక్కువ అవుతున్నపుడు మద్యలో నిజంగా కొల్పోతుంది పిల్లలే. బ్లాగ్ గురించి తెలిసి ఈ రొజే ఒపెన్ చేసి నా అబిప్రాయం చెపుతున్నాను. మొదటి సారి తెలుగు లో వ్రాయడం (టయిప్ చేయడం ఇబ్బంది ఐంది) స్పష్టంగా చెప్పలేకపొతే అన్యద బవించకండి.
అతిథి వ్యయో భవ గురించి Sobhan గారి అభిప్రాయం:
08/27/2007 9:15 pm
The story is really very good and interesting.
నామాట: తెలుగు అంతర్జాతీయ భాషగా…! (నిజంగానా?) గురించి Rohiniprasad గారి అభిప్రాయం:
08/26/2007 8:29 am
తెలుగు భాష ప్రాచీనత గురించిన తర్జనభర్జనలు జరుగుతున్న ప్రస్తుత పరిస్థితిలో తెలుగు భాష యొక్క చరిత్ర పట్ల ఆసక్తి పెరుగుతోంది. అందుచేత ఇంతవరకూ తెలుగుభాషా శాస్త్రంలో జరిగిన కృషి గురించి నలుగురూ తెలుసుకోవలసిన అవసరం కనిపిస్తోంది. సామాన్యంగా తెలుగు సాహిత్యం అంటే ఇష్టపడేవారు సైతం ఇటువంటి అంశాలతో ఎక్కువ పరిచయం కలిగి ఉండరు. ఇటీవల ‘ఆంధ్రభూమి’లో దీన్ని గురించి సురేశ్ కొలిచాలగారి వ్యాసం వెలువడింది. విషయాలని గురించి సులభశైలిలో విశదపరిచే వ్యాసాలని ఆయన ‘ఈమాట’లో ఒక పరంపరగా రాస్తే బావుంటుందని నేననుకుంటున్నాను.