ఈ కథలోని భగవానుడు, ఈ పత్రిక లోనే ప్రచురించబడిన “మేనక” తెలుగు ఆపెరాలో – ప్రదర్శించబడిన సుందరి-నందుడి ఉపనాటికలోని బుద్ధభగవానుడు ఒకరేనా? ఆ కథలో బుద్ధుడు ఎంత అఘాయిత్యం చేశాడో మీరు చదవనే లేదా?
అక్కడి కథ ప్రకారం – సుందరీ, నందుడు, తింటానికి ఉంటానికి సరిపడా ఉన్న యువదంపతులు. ఒకరంటే ఒకరికి ఇష్టం. హాయిగా ఉంటున్న వాళ్లింటికి, బుద్ధుడు అడుక్కోటానికి వెళ్లి, భిక్ష తీసుకుని పోకుండా, వాళ్ల సంసారం చెడగొట్టి, లిటరల్లీ -నందుడికి చిప్ప చేతికిచ్చాడు బుద్ధుడు. ఆ తర్వాత మళ్లీ వాళ్లకు ఫేవర్ చేస్తున్నట్టు, సుందరి క్కూడా, ‘అర్హత?’ ఇప్పిస్తానంటాడు. తన జన్మ లోనే తనే ఇంత క్రూరపు పని చేసి, ఆ ఇంగితం లేనివాడు, ఇతరులకు, ఇతడు ముందు జన్మలు గురించి ఏం బోధలు చేస్తాడు?
ఎందుకు నందుని ఊరివాళ్లు బుద్ధుడికి జడుస్తున్నారు? వాళ్ల ఇళ్లూ వాకిళ్లూ ఊడగొట్టుకుని, ఈయన అడుక్కుని కట్టించే వసతులకు పోయి, ఉన్న జుట్టు గొరిగించుకుని, గోచీలు పెట్టుకుని ఇతని సోది వింటూ పడి ఉండాల్సిన పనేమిటి? Makes no sense at all. భగవానుడు ఏం చేశాడయ్యా అంటే -నందుడు, సుందరి ఆస్తి అంతా అప్పనంగా పట్టేశాడు. My God! What a scam! తన రాజ్యం వదిలేసానంటూ, ఇంకో ఇంటర్నేషనల్ సన్యాసిరాజ్యం స్ధాపించాడా?
ఈ కధలో ఉన్నదీ ఆ భగవానుడేనా? ఈయన లెక్చర్లలో విషయాలకు ఇప్పటికీ లాజికల్ కనెక్షన్ కనపడదు. ఆ సిల్లీ ఉపన్యాసం సోపంతా అయ్యాక, ఉన్నట్టుండి -ఏవో జంతువుల గురించి -వాటిని చంపొచ్చా, మనమే చచ్చిపోతే మంచిదా,- ఆ గోలేంటి? ఆనందుడికి సుతీమతీ లేదు ఈ భగవానుడితో రోడ్లమ్మట తిరగటానికి?
ఆ రోడ్డు పక్కన ముసలమ్మ చుట్టూ వారిద్దరూ ఆ వెర్రి చేష్టలేంటి? హల్లీసకాల శ్రీశ్రీ కవిత్వంలో ప్రశ్నల కన్నా ఈ కథలో వీరి ప్రవర్తన ఇంకా సిల్లీయర్ గా ఉంది. శ్రీ శ్రీ పద్యం చదివారా? (మా ఒక కమ్యూనిస్ట్ చుట్టం అమెరికా వచ్చినప్పుడు నాకు ముందుగా చదివి వినిపించిన పద్యం ఇది. కమ్యూనిస్టులకు ఎందుకు ఈ పద్యం ఇష్టం?)
“ఆ అవ్వే మరణిస్తే
ఆ పాపం ఎవ్వరిదని
వెర్రిగాలి ప్రశ్నిస్తూ వెళ్లిపోయింది
ఎముకముక్క కొరుక్కొంటు
ఏమీ అనలేదు కుక్క
ఒక ఈగను పడవేసుకు
తొందరగా తొలగె తొండ” ( విన్నకోట రవిశంకర్ వ్యాసం నుండి తీసుకున్నాను. Thank you. నా పుస్తకాలు కనబడలేదు.)
గాలిలోకి విసురుతారు వెర్రి ప్రశ్నలు కొందరు కవులు. వారి జాలి హృదయం చూసి ఇతరులు మురిసి మూర్ఛ పోవాలని. ఎముక ముక్క, కుక్క, తొక్క, ఈగ, తొండ. ఏమిటీ సొల్లు అనకుండా, చతుర్మాత్రలు, పంచ మాత్రలు అంటూ కొందరు ఛాందసులు వ్యాసాలూ, కొందరు అరస-విరసులు సభలూ, సన్మానాలూ. ఆ ముసలామెకి తిండి తెచ్చిపెట్టరు. ఆమెనెందుకు తన షెల్టరు లోకి తీసుకువెళ్లడు బుద్ధుడు? ఈ జన్మలో ఒక్కరోజు అన్నం పెట్టించలేని వాడు, ముందు జన్మలు లేకుండా చేస్తాడంట? బుద్ధుడు తన కొంప కూలదోసుకొని, ఆ తర్వాత సిస్టమేటిక్గా, చాలామంది సంసారాలు చెడగొట్టినట్టుంది ఈ కథలు చదువుతుంటే. “ఆలికి అన్నం పెట్టలేనివాడు ఊరికి ఉపకారంట” అని తన కమ్యూనిస్ట్ మార్టియర్ మొగుడి గురించి ఒక స్త్రీ చెప్పిన తెలుగు సామెత నాకు తట్టకుండా ఎలా ఉంటుంది!
రోడ్డు మీద కారులో వెళ్తుంటే, మెళ్లో కార్డ్ బోర్డ్ మీద “Broke. No money to buy food” అని రోడ్డు మధ్యలో డివైడర్ మీద బక్కచిక్కిపోయి, మనిషి కనిపిస్తుంటే, లేన్లు మారి, కారు విండో దించి, చేతికందిన కేష్ ఇస్తారెందరో. నేనిస్తాను. అతడు అప్పటికి అడుగుతున్నది అదే. ఆ రోజుకు బతికితే, మరోరోజుకి అవసరమైతే మరి కొందరిస్తారు. బతుకుతాడు. పాపం, పుణ్యం, బ్లేమ్ గేమ్, లాయర్ సవాళ్లలో ఏం లాభం లేదు. Darwinism is Darwinism. కాక్ రోచ్ గా పుట్టినా, మనిషిగా పుట్టినా ఆ ప్రాణికి ఒకటే జన్మ. మరో జన్మ లేదు. Dust to dust, ashes to ashes. The game is over.
దిశానిర్దేశం. క్రొత్త పాత కవులకు మంచి అంశం. కవిత కావ్యం, వచన కవిత్వం యొక్క అవసరం, ప్రాధాన్యత వంటి చాలా ఉపయుక్తమైన మౌలిక విషయాలు తెలియజేశారు. ఎలా వ్రాయాలి, ఎలా వ్రాయకూడదు అనే విషయాన్ని కూలంకషంగా చర్చించారు. ధన్యవాదాలు నమస్సులు.
తాడేపల్లి సుబ్రమణ్యం గారు, ఈ రచనను ప్రింట్ లో తేవడానికి ప్రయత్నాలు జరుగుతున్నాయి. ఇప్పుడు ఈ మాటలో మీరు చదువుతున్న ప్రతి భాగాన్ని తాజాగా మూడు నాలుగు సార్లు తిరగవ్రాస్తున్నాను.మాటలు ఇంకా వీలయినంత సరళంగా, చవకగా, పొదుపుగా,తేలిగ్గా ఉండేలా. అనిపించేలా. పుస్తకం అచ్చులోకి రాగానే ఈ మాట పత్రిక ద్వారానే అందరికీ తెలియజేసే ప్రయత్నమూ చేస్తాను. ధన్యవాదాలు.
నేను ఒక ప్రభుత్వరంగ సంస్థ లో పనిచేస్తున్నప్పుడు ఆర్మీకి కావలసిన కొన్ని పరికరాలు పంపి వాటి శిక్షణ సమయంలో సిపాయి నుంచి కమాండింగ్ ఆఫీసర్ వరకు కొన్ని నెలలు వారితో గడిపిన రోజులు గుర్తుకొచ్చాయి.
రచయిత్రి, నంబూరి పరిపూర్ణ బొమ్మ, క్వీన్ ఎలిజబెత్ బొమ్మ చూస్తే -నాకేం తేడా కనిపించలేదు. దాదాపు ఇద్దరిదీ ఒకే వయసు కదా. 93, 97. ఒక్కలాగే ఉండక ఈ ఇద్దరు ఆడవాళ్లు, ఇంకెలా ఉంటారు!
ఇద్దరూ పనిమంతులే. ఒక్కరోజు ఖాళీగా కూర్చున్నట్టు లేరు. వారికి ఎన్నో బాధ్యతలు, మరి.
బయొలాజికల్ గా మనిషి జీవితాలను గురించి ఆలోచించేవారికి, ఏ జీవితాల్లోనూ పెద్ద తేడాలుండవు. మగ జంతువులు, స్పెర్మ్ ఇచ్చి, ఆడజంతువులు అండాలిచ్చి -సంతానం ఉత్పత్తి చేస్తారు. ఆడవాళ్లు, పాలిచ్చి ఆ ఒకరో, ఇద్దరో, ఇంకా ఎక్కువ సంతానాన్నో సాకుతారు. సాకక చస్తారా! అది జంతువులలో built in parental care.
దీనిలో మాత్రం పరిపూర్ణకూ, ఎలిజబెత్ కీ ఏమి తేడా ఉంది. ఆ తర్వాత వారి సంతానాన్నీ, మళ్లీ వారి సంతానాన్నీ, నేను చూస్తే మాత్రం, ఏం తేడా ఉంటుంది? మానవులంతా చేసేది ఈ జంతు కార్యక్రమమే.
మరి ఎందుకు -హేరీ, మేగన్- ఆ మొగుడూ పెళ్లం బొమ్మలు చూస్తానికే, మళ్లీ వాళ్ల పిల్లల బొమ్మలు చూస్తానికే ప్రజలు ఎగబడి చస్తారో నాకైతే అర్ధం కాదు. ఏ ఆడామగా, ఎవరి ప్రేమ కలాపాలకు మాత్రం ఏమి తేడా ఉంటుంది. డెలివరీ రూమ్ లో, ఎలిజబెత్ ప్రసవించినా, డయానా కన్నా, ఆ తర్వాత కేట్, మేగన్ – ఏ ఆడది కన్నా గాని, పిల్లో, పిల్లడోనే ఉద్భవించేది! అందరూ ప్రపంచం లోకి వచ్చే ద్వారం ఒకటే. ఆ ఘట్టం మారదు.
కొన్నేళ్ల క్రితం నేను రచ్చబండలో రాస్తున్నప్పుడు, అప్పుడే తెలుగు వికీపీడియా నిర్మించటం మొదలు పెట్టారు. నన్ను అందులో సహాయం చెయ్యమంటే, నాకు టెంప్లేట్లు, లైఫ్ హిస్టరీ డిక్టేషన్లు బాగా అలవాటే కాబట్టి, నమూనాలేగదా తెలుగువారికి కావలసింది అని, నా సంగతే రాస్తానన్నా. నా పేరూ, ఊరూ, మా అమ్మానాన్నా పేర్లూ, పుట్టిన ఊళ్లూ గట్రా నాకన్నా ఎవరికి బాగా తెలుస్తాయి? పని తేలిక గదా అందుకని.
అప్పుడు నాకు చెప్పబడింది ఏంటంటే, వికీపీడియాలు – ‘ఫేమస్ పీపుల్’ ను ప్రజలకు పరిచయం చెయ్యటానికి అని. ఎవరి సంగతి వాళ్లు రాయటానికి రూల్స్ ఒప్పవంట. నేను, నా జీవితాన్ని తక్కువ చేసుకుని, నేను ఇంపార్టెంట్ కాదనుకుని, నేను అప్పటి దాకా చేసిన పని పిచ్చదండగ అనుకుని, -పోయి ఏ వేమననో , శ్రీశ్రీ నో, ఎంటిఆర్ నో గురించి వాకబు చేసి వాళ్లను గురించి శ్రద్ధాభక్తులతో, వికిపీడియాలు నిర్మించాలి. అది నేను చెయ్యగలిగిన పని కాదు.
ఆ తర్వాత కొన్నేళ్ళకు, ఒక తెలుగు మేగజిన్ కి నేను ఆర్టికల్ రాసి, కావాలంటే మేగజీన్ అట్టమీద నా బొమ్మ వేసుకోమన్నా. ఎవరి బొమ్మేస్తే మాత్రం ఏం? నాకైతే ఏం తేడా లేదు. కాని మేగజీన్కి ఉంది. అట్టలమీద లంబాడీలు, బుట్టలల్లేవాళ్లు, లోక్సత్తా నాయకులు, కొత్త ప్రధానులు, దేవుళ్ల బొమ్మలు, నేను చూసి, ఆహా, ఓహో అని మెచ్చాలి. నా బొమ్మ వాళ్లెందుకు చూడకూడదు? వాళ్లను గురించే మిగతా ప్రపంచం ఎందుకు తెలుసుకోవాలి? నాకు అర్ధంకాదు. ఆ పత్రిక అట్టలు, వేరే కల్చర్ కల నా మెయిల్ మేన్ కి భయం కలిగించాయి. అతని భయం నా కర్ధమయింది. కాని ఆయా దేశస్థుల సంస్కృతీ విషయాల సర్దుబాట్ల గురించి, ప్రచారం గురించీ, కూడా నాకు ఆసక్తి లేదు.
ఇవ్వాళ క్వీన్ ఎలిజబెత్ స్కాట్లెండ్ ఇంటిమీద డబుల్ ఇంద్రధనుస్సు కనిపించిందంట, అందరూ చూస్తున్నారు. చూడవలిసిందే. తప్పక. ‘పరిపూర్ణ’ పేరు గురించి, ఆమె జీవితంలో పరిపూర్ణత ఉన్నదా లేదా అని ఏమీ గుంజాటన పడక్కర్లేదు. ఆవిడ బొమ్మ ఎంతో బాగుంది. చూడవలిసిందే తప్పక. ఆవిడను, ఆమె పిల్లలను గురించి నేను వికీలో చదివాను. ఏం తేడాలేదు. అందరి జీవితం లానే. అందరి పిల్లల్లాటి పిల్లలే.
ఏం తేడాలుండవు మానవజీవితాలలో. అందరికీ ఆకాశంలో ఇంద్రధనుస్సులు, అందరికీ, అందరికీ ఒకటే.
స్థితప్రజ్ఞతా వాదం: వర్తమాన సమస్యలకి ప్రాచీన పరిష్కారం గురించి rao vemuri గారి అభిప్రాయం:
09/15/2022 5:31 pm
“సెనెకా గ్రీకు నాటకకర్త… ” సెనెకా రోమన్ నాటకకర్త. గ్రీకు కాదు.
[తప్పు సరిదిద్దాం. గమనికకు కృతజ్ఞతలు – సం.]
చందమామ ఎంత దూరం గురించి రహ్మానుద్దీన్ గారి అభిప్రాయం:
09/15/2022 1:58 am
చాలా బావుంది!
ఉద్ధరేదాత్మనాత్మానం గురించి Lyla yerneni గారి అభిప్రాయం:
09/14/2022 2:02 pm
ఈ కథలోని భగవానుడు, ఈ పత్రిక లోనే ప్రచురించబడిన “మేనక” తెలుగు ఆపెరాలో – ప్రదర్శించబడిన సుందరి-నందుడి ఉపనాటికలోని బుద్ధభగవానుడు ఒకరేనా? ఆ కథలో బుద్ధుడు ఎంత అఘాయిత్యం చేశాడో మీరు చదవనే లేదా?
అక్కడి కథ ప్రకారం – సుందరీ, నందుడు, తింటానికి ఉంటానికి సరిపడా ఉన్న యువదంపతులు. ఒకరంటే ఒకరికి ఇష్టం. హాయిగా ఉంటున్న వాళ్లింటికి, బుద్ధుడు అడుక్కోటానికి వెళ్లి, భిక్ష తీసుకుని పోకుండా, వాళ్ల సంసారం చెడగొట్టి, లిటరల్లీ -నందుడికి చిప్ప చేతికిచ్చాడు బుద్ధుడు. ఆ తర్వాత మళ్లీ వాళ్లకు ఫేవర్ చేస్తున్నట్టు, సుందరి క్కూడా, ‘అర్హత?’ ఇప్పిస్తానంటాడు. తన జన్మ లోనే తనే ఇంత క్రూరపు పని చేసి, ఆ ఇంగితం లేనివాడు, ఇతరులకు, ఇతడు ముందు జన్మలు గురించి ఏం బోధలు చేస్తాడు?
ఎందుకు నందుని ఊరివాళ్లు బుద్ధుడికి జడుస్తున్నారు? వాళ్ల ఇళ్లూ వాకిళ్లూ ఊడగొట్టుకుని, ఈయన అడుక్కుని కట్టించే వసతులకు పోయి, ఉన్న జుట్టు గొరిగించుకుని, గోచీలు పెట్టుకుని ఇతని సోది వింటూ పడి ఉండాల్సిన పనేమిటి? Makes no sense at all. భగవానుడు ఏం చేశాడయ్యా అంటే -నందుడు, సుందరి ఆస్తి అంతా అప్పనంగా పట్టేశాడు. My God! What a scam! తన రాజ్యం వదిలేసానంటూ, ఇంకో ఇంటర్నేషనల్ సన్యాసిరాజ్యం స్ధాపించాడా?
ఈ కధలో ఉన్నదీ ఆ భగవానుడేనా? ఈయన లెక్చర్లలో విషయాలకు ఇప్పటికీ లాజికల్ కనెక్షన్ కనపడదు. ఆ సిల్లీ ఉపన్యాసం సోపంతా అయ్యాక, ఉన్నట్టుండి -ఏవో జంతువుల గురించి -వాటిని చంపొచ్చా, మనమే చచ్చిపోతే మంచిదా,- ఆ గోలేంటి? ఆనందుడికి సుతీమతీ లేదు ఈ భగవానుడితో రోడ్లమ్మట తిరగటానికి?
ఆ రోడ్డు పక్కన ముసలమ్మ చుట్టూ వారిద్దరూ ఆ వెర్రి చేష్టలేంటి? హల్లీసకాల శ్రీశ్రీ కవిత్వంలో ప్రశ్నల కన్నా ఈ కథలో వీరి ప్రవర్తన ఇంకా సిల్లీయర్ గా ఉంది. శ్రీ శ్రీ పద్యం చదివారా? (మా ఒక కమ్యూనిస్ట్ చుట్టం అమెరికా వచ్చినప్పుడు నాకు ముందుగా చదివి వినిపించిన పద్యం ఇది. కమ్యూనిస్టులకు ఎందుకు ఈ పద్యం ఇష్టం?)
“ఆ అవ్వే మరణిస్తే
ఆ పాపం ఎవ్వరిదని
వెర్రిగాలి ప్రశ్నిస్తూ వెళ్లిపోయింది
ఎముకముక్క కొరుక్కొంటు
ఏమీ అనలేదు కుక్క
ఒక ఈగను పడవేసుకు
తొందరగా తొలగె తొండ” ( విన్నకోట రవిశంకర్ వ్యాసం నుండి తీసుకున్నాను. Thank you. నా పుస్తకాలు కనబడలేదు.)
గాలిలోకి విసురుతారు వెర్రి ప్రశ్నలు కొందరు కవులు. వారి జాలి హృదయం చూసి ఇతరులు మురిసి మూర్ఛ పోవాలని. ఎముక ముక్క, కుక్క, తొక్క, ఈగ, తొండ. ఏమిటీ సొల్లు అనకుండా, చతుర్మాత్రలు, పంచ మాత్రలు అంటూ కొందరు ఛాందసులు వ్యాసాలూ, కొందరు అరస-విరసులు సభలూ, సన్మానాలూ. ఆ ముసలామెకి తిండి తెచ్చిపెట్టరు. ఆమెనెందుకు తన షెల్టరు లోకి తీసుకువెళ్లడు బుద్ధుడు? ఈ జన్మలో ఒక్కరోజు అన్నం పెట్టించలేని వాడు, ముందు జన్మలు లేకుండా చేస్తాడంట? బుద్ధుడు తన కొంప కూలదోసుకొని, ఆ తర్వాత సిస్టమేటిక్గా, చాలామంది సంసారాలు చెడగొట్టినట్టుంది ఈ కథలు చదువుతుంటే. “ఆలికి అన్నం పెట్టలేనివాడు ఊరికి ఉపకారంట” అని తన కమ్యూనిస్ట్ మార్టియర్ మొగుడి గురించి ఒక స్త్రీ చెప్పిన తెలుగు సామెత నాకు తట్టకుండా ఎలా ఉంటుంది!
రోడ్డు మీద కారులో వెళ్తుంటే, మెళ్లో కార్డ్ బోర్డ్ మీద “Broke. No money to buy food” అని రోడ్డు మధ్యలో డివైడర్ మీద బక్కచిక్కిపోయి, మనిషి కనిపిస్తుంటే, లేన్లు మారి, కారు విండో దించి, చేతికందిన కేష్ ఇస్తారెందరో. నేనిస్తాను. అతడు అప్పటికి అడుగుతున్నది అదే. ఆ రోజుకు బతికితే, మరోరోజుకి అవసరమైతే మరి కొందరిస్తారు. బతుకుతాడు. పాపం, పుణ్యం, బ్లేమ్ గేమ్, లాయర్ సవాళ్లలో ఏం లాభం లేదు. Darwinism is Darwinism. కాక్ రోచ్ గా పుట్టినా, మనిషిగా పుట్టినా ఆ ప్రాణికి ఒకటే జన్మ. మరో జన్మ లేదు. Dust to dust, ashes to ashes. The game is over.
-Lyla
తెలుగు కవిత – ప్రస్తుత పరిస్థితి గురించి జాన్ గారి అభిప్రాయం:
09/12/2022 10:24 am
దిశానిర్దేశం. క్రొత్త పాత కవులకు మంచి అంశం. కవిత కావ్యం, వచన కవిత్వం యొక్క అవసరం, ప్రాధాన్యత వంటి చాలా ఉపయుక్తమైన మౌలిక విషయాలు తెలియజేశారు. ఎలా వ్రాయాలి, ఎలా వ్రాయకూడదు అనే విషయాన్ని కూలంకషంగా చర్చించారు. ధన్యవాదాలు నమస్సులు.
ఆర్. కె. లక్ష్మణ్ – నా కథ 9 గురించి Anwar గారి అభిప్రాయం:
09/11/2022 9:06 pm
తాడేపల్లి సుబ్రమణ్యం గారు, ఈ రచనను ప్రింట్ లో తేవడానికి ప్రయత్నాలు జరుగుతున్నాయి. ఇప్పుడు ఈ మాటలో మీరు చదువుతున్న ప్రతి భాగాన్ని తాజాగా మూడు నాలుగు సార్లు తిరగవ్రాస్తున్నాను.మాటలు ఇంకా వీలయినంత సరళంగా, చవకగా, పొదుపుగా,తేలిగ్గా ఉండేలా. అనిపించేలా. పుస్తకం అచ్చులోకి రాగానే ఈ మాట పత్రిక ద్వారానే అందరికీ తెలియజేసే ప్రయత్నమూ చేస్తాను. ధన్యవాదాలు.
శెలవు రోజున గురించి rammohan gs గారి అభిప్రాయం:
09/10/2022 12:26 pm
good one
Madre: రెండు వాచకాలు గురించి gopal sumkara గారి అభిప్రాయం:
09/10/2022 4:22 am
beautiful poem
ఆర్. కె. లక్ష్మణ్ – నా కథ 9 గురించి Tadepalli subrahmanyam గారి అభిప్రాయం:
09/09/2022 5:43 am
అన్వర్ గారు వ్రాస్తున్న తెలుగు పరమాద్భుతంగా వున్నది. పిల్లలచేత చదివించటానికి ప్రింట్-ఎడిషన్ ఉంటే దయచేసి ఉటంకించగలరు.
సోల్జర్ చెప్పిన కథలు: మొదటి నెల గురించి శ్రీనివాస్ గారి అభిప్రాయం:
09/08/2022 9:16 pm
నేను ఒక ప్రభుత్వరంగ సంస్థ లో పనిచేస్తున్నప్పుడు ఆర్మీకి కావలసిన కొన్ని పరికరాలు పంపి వాటి శిక్షణ సమయంలో సిపాయి నుంచి కమాండింగ్ ఆఫీసర్ వరకు కొన్ని నెలలు వారితో గడిపిన రోజులు గుర్తుకొచ్చాయి.
ష్‌! ఆమె పని చేసుకుంటోంది గురించి Lyla yerneni గారి అభిప్రాయం:
09/08/2022 7:51 pm
రచయిత్రి, నంబూరి పరిపూర్ణ బొమ్మ, క్వీన్ ఎలిజబెత్ బొమ్మ చూస్తే -నాకేం తేడా కనిపించలేదు. దాదాపు ఇద్దరిదీ ఒకే వయసు కదా. 93, 97. ఒక్కలాగే ఉండక ఈ ఇద్దరు ఆడవాళ్లు, ఇంకెలా ఉంటారు!
ఇద్దరూ పనిమంతులే. ఒక్కరోజు ఖాళీగా కూర్చున్నట్టు లేరు. వారికి ఎన్నో బాధ్యతలు, మరి.
బయొలాజికల్ గా మనిషి జీవితాలను గురించి ఆలోచించేవారికి, ఏ జీవితాల్లోనూ పెద్ద తేడాలుండవు. మగ జంతువులు, స్పెర్మ్ ఇచ్చి, ఆడజంతువులు అండాలిచ్చి -సంతానం ఉత్పత్తి చేస్తారు. ఆడవాళ్లు, పాలిచ్చి ఆ ఒకరో, ఇద్దరో, ఇంకా ఎక్కువ సంతానాన్నో సాకుతారు. సాకక చస్తారా! అది జంతువులలో built in parental care.
దీనిలో మాత్రం పరిపూర్ణకూ, ఎలిజబెత్ కీ ఏమి తేడా ఉంది. ఆ తర్వాత వారి సంతానాన్నీ, మళ్లీ వారి సంతానాన్నీ, నేను చూస్తే మాత్రం, ఏం తేడా ఉంటుంది? మానవులంతా చేసేది ఈ జంతు కార్యక్రమమే.
మరి ఎందుకు -హేరీ, మేగన్- ఆ మొగుడూ పెళ్లం బొమ్మలు చూస్తానికే, మళ్లీ వాళ్ల పిల్లల బొమ్మలు చూస్తానికే ప్రజలు ఎగబడి చస్తారో నాకైతే అర్ధం కాదు. ఏ ఆడామగా, ఎవరి ప్రేమ కలాపాలకు మాత్రం ఏమి తేడా ఉంటుంది. డెలివరీ రూమ్ లో, ఎలిజబెత్ ప్రసవించినా, డయానా కన్నా, ఆ తర్వాత కేట్, మేగన్ – ఏ ఆడది కన్నా గాని, పిల్లో, పిల్లడోనే ఉద్భవించేది! అందరూ ప్రపంచం లోకి వచ్చే ద్వారం ఒకటే. ఆ ఘట్టం మారదు.
కొన్నేళ్ల క్రితం నేను రచ్చబండలో రాస్తున్నప్పుడు, అప్పుడే తెలుగు వికీపీడియా నిర్మించటం మొదలు పెట్టారు. నన్ను అందులో సహాయం చెయ్యమంటే, నాకు టెంప్లేట్లు, లైఫ్ హిస్టరీ డిక్టేషన్లు బాగా అలవాటే కాబట్టి, నమూనాలేగదా తెలుగువారికి కావలసింది అని, నా సంగతే రాస్తానన్నా. నా పేరూ, ఊరూ, మా అమ్మానాన్నా పేర్లూ, పుట్టిన ఊళ్లూ గట్రా నాకన్నా ఎవరికి బాగా తెలుస్తాయి? పని తేలిక గదా అందుకని.
అప్పుడు నాకు చెప్పబడింది ఏంటంటే, వికీపీడియాలు – ‘ఫేమస్ పీపుల్’ ను ప్రజలకు పరిచయం చెయ్యటానికి అని. ఎవరి సంగతి వాళ్లు రాయటానికి రూల్స్ ఒప్పవంట. నేను, నా జీవితాన్ని తక్కువ చేసుకుని, నేను ఇంపార్టెంట్ కాదనుకుని, నేను అప్పటి దాకా చేసిన పని పిచ్చదండగ అనుకుని, -పోయి ఏ వేమననో , శ్రీశ్రీ నో, ఎంటిఆర్ నో గురించి వాకబు చేసి వాళ్లను గురించి శ్రద్ధాభక్తులతో, వికిపీడియాలు నిర్మించాలి. అది నేను చెయ్యగలిగిన పని కాదు.
ఆ తర్వాత కొన్నేళ్ళకు, ఒక తెలుగు మేగజిన్ కి నేను ఆర్టికల్ రాసి, కావాలంటే మేగజీన్ అట్టమీద నా బొమ్మ వేసుకోమన్నా. ఎవరి బొమ్మేస్తే మాత్రం ఏం? నాకైతే ఏం తేడా లేదు. కాని మేగజీన్కి ఉంది. అట్టలమీద లంబాడీలు, బుట్టలల్లేవాళ్లు, లోక్సత్తా నాయకులు, కొత్త ప్రధానులు, దేవుళ్ల బొమ్మలు, నేను చూసి, ఆహా, ఓహో అని మెచ్చాలి. నా బొమ్మ వాళ్లెందుకు చూడకూడదు? వాళ్లను గురించే మిగతా ప్రపంచం ఎందుకు తెలుసుకోవాలి? నాకు అర్ధంకాదు. ఆ పత్రిక అట్టలు, వేరే కల్చర్ కల నా మెయిల్ మేన్ కి భయం కలిగించాయి. అతని భయం నా కర్ధమయింది. కాని ఆయా దేశస్థుల సంస్కృతీ విషయాల సర్దుబాట్ల గురించి, ప్రచారం గురించీ, కూడా నాకు ఆసక్తి లేదు.
ఇవ్వాళ క్వీన్ ఎలిజబెత్ స్కాట్లెండ్ ఇంటిమీద డబుల్ ఇంద్రధనుస్సు కనిపించిందంట, అందరూ చూస్తున్నారు. చూడవలిసిందే. తప్పక. ‘పరిపూర్ణ’ పేరు గురించి, ఆమె జీవితంలో పరిపూర్ణత ఉన్నదా లేదా అని ఏమీ గుంజాటన పడక్కర్లేదు. ఆవిడ బొమ్మ ఎంతో బాగుంది. చూడవలిసిందే తప్పక. ఆవిడను, ఆమె పిల్లలను గురించి నేను వికీలో చదివాను. ఏం తేడాలేదు. అందరి జీవితం లానే. అందరి పిల్లల్లాటి పిల్లలే.
ఏం తేడాలుండవు మానవజీవితాలలో. అందరికీ ఆకాశంలో ఇంద్రధనుస్సులు, అందరికీ, అందరికీ ఒకటే.
-Lyla