‘మధురానగరిలో’ రాసినది శ్రీ చిత్తూరు సుబ్రమణియ పిళ్ళై గారే నండీ. కొన్నేళ్ళ క్రిందట ఆంధ్రజ్యోతిలో ఒక వ్యాసం వచ్చింది వీరిగురించి. అందులో మరొక విశేషం కూడా తెలిసింది. ఈ మధురానగరిలో పాటను కచేరీలలో విద్వాంసులు రకరకాల రాగాల్లో పాడుతుంటే చిత్తూరు వారి ఇది ఆనందభైరవిలోనే పాడవలసింది అని నిక్కచ్చిగా చెప్పారని. అవ్యాసంలోని విశేషాలను వారి కుమార్తె గారు అందించారని వ్రాసారు దానిలో.
వికీపీడియాలో వీరి గురించిన పేజీ ఉంది. దానిలో “ఆకాలంలో రికార్డింగు విధానం ప్రారంభ దశలో ఉండుటవలన, వీరు రచించిన మధురా నగరిలో చల్లలమ్మ బోను, కులములోన గొల్లదాన, మావల్లగాదమ్మ వంటి కొన్ని మాత్రము కొలంబియా సంస్థ ద్వారా రికార్డు చేయబడ్డాయి” అని రిఫరెన్సు ఇచ్చారు.
ప్రహ్లాద భక్తి విజయము లోని కందపద్యం ఈవ్యాసంలో కొన్ని తప్పులతో వచ్చింది.
కం: శ్రీ జానకీ మనోహర
రాజీవ భవాది సంధ్య రఘుకుల తిలకా
రాజీవ నయన మునిజన
పూజిత పద రామచంద్ర పుణ్యము చరితా
ఈపద్యం ఆంధ్రభారతి వారి సైటులో కూడా కొంత తప్పుగానే ఉంది. aarchive.org వారి సైటులో ఈపుస్తకం (ప్రచురణకు సంబంధించిన వివరాలు లేకుండా) లభిస్తోంది. అందులో ఉన్నపాఠమే ఆంధ్రభారతిలోనూ ఉంది.
అని. ఈపాఠంలో చివరి మాటను పుణ్యచరిత్రా అని సవరించితే ఛందస్సుకు సరిగా ఉంటుంది. ఈమాట వారి వ్యాసంలో వంద్యకు బదులు సంధ్య అని అదనపు తప్పు దొర్లింది. అంతే కాక పుణ్యచరిత్రా బదులు పుణ్యము చరితా అని ఉండటం జరిగింది. ఈ రెండు తప్పుల వలనా ఛందోభంగం జరుగకపోవటం విశేషమే కాని సరిజేసు కొనక తప్పదు.
మరొక్క మాట. సంస్కృతసమాసాలను మధ్యలో స్పేసెస్ ఇచ్చి వ్రాయటం సంప్రదాయం కాదు. సమాసం అంటే సాంకేతికంగా అది ఒకే పదం కాబట్టి దానిలోని పదాలను విడివిడిగా వ్రాయకూడదు. కాని ఈమధ్య అలా వ్రాయటం తరచుగానే చూస్తున్నాం.
[ ఛందోదోషమును, సమాసపదచ్ఛేదదోషమును చూపినందుకు ధన్యవాదాలు. సరిచేసినాము. — సం. ]
It seems you’re highlighting the selective memory and potential hypocrisy of some progressive voices, particularly concerning the authoritarian actions of the Indira Gandhi government and the sidelining of other critical perspectives.
“In the past, numerous ideologies clashed and interacted, a vibrant diversity that has largely died out, leaving behind a binary opposition of Hindu nationalists versus secularists. The discourse is now centered around this, which is the real tragedy.
Sarma wrote about Indira Gandhi’s criticisms of Hindu nationalists during that time, and simultaneously, the CPI’s dismissive attitude towards democracy. Does this ‘Baba’ (referring to the author of the progressive articles) know about the tragic and neglected death of socialist Snehalata Reddy, wife of Telugu poet Pattabhi, in jail? Is he aware of the torture faced by George Fernandes’ brother, a labor activist? Why did so many senior members of Viplava Rachayitala Sangham (VIRASAM – Revolutionary Writers’ Association) go to jail?
This progressive ‘cow’ of an essayist, Bolloloju Baba, doesn’t seem to care about the situation in Andhra Pradesh during the Emergency. Doesn’t he see Sanjay Gandhi forcibly demolishing the homes of the poor and carrying out forced sterilizations? For them, it seems enough to just talk about being progressive, no matter how dictatorial someone is.
That’s why Kancha Ilaiah praises Modi as a ‘Backward Caste Abraham Lincoln, ‘ and these people applaud.
communists, Maoists, and socialists once opposed the Emergency. Many labor leaders died neglected deaths. There were no newspapers. Ignoring all that, those who supported the dictatorship are the origin of today’s Hindu nationalist fascists. Sarma’s statement powerfully underscores the importance of historical memory, the dangers of selective outrage, and the need for consistent democratic principles across the political spectrum. suggesting that a critical examination of past authoritarian tendencies, even within seemingly progressive movements, is essential to understanding the present political landscape.
వేలూరి గారిని ఇంటర్వ్యూ శ్రీనివాస్ గారూ, నేనూ చేసాము. వీడియో ఇంటర్వ్యూ చెయ్యాలన్నది మా ప్రణాలిక. వీడియో కెమేరా మొరాయించింది. అందువలన సెల్ ఫోనులో రికార్డు చేసాము.
కొన్ని ప్రశ్నలు శ్రీనివాస్ అడిగితే, మరికొన్ని నేను అడిగాను. మామూలు పత్రికల్లో ఇంటర్వ్యూల్లాగా, ప్రశ్నలడిగేవారి పేర్లు పెట్టలేదు.
ఇక్కడ ఎవరు ప్రశ్న అడిగారన్నది ముఖ్యం కాదు. ప్రశ్న ఏవిటన్నదే ముఖ్యం.
శ్రీశ్రీ అమెరికా వచ్చారా? అన్నది శ్రీనివాస్ గారు అడిగితే, తదుపరి ప్రశ్న నేను అడిగింది. శ్రీశ్రీ అమెరికా ప్రయాణం గురించి నాకు వివరం తెలుసు; అదీ వేలూరి గారి ద్వారానే! ఇది సవరించమని ఈమాటకి తెలియ పరుస్తాము.
సంజీవ్ దేవుకి రంగులు తెలీయవని చెప్పాను–అన్న మాట ఆ ఎగ్జిబిషన్ సమయంలో మాటల మధ్య అన్నారు. దానిమీద అక్కడ చర్చ జరిగుండకపోవచ్చు. అందుకే అదొక్క వాక్యం వేలూరి చెప్పారు. మేమూ దాన్ని పొడిగించలేదు. అంతే.
చిత్రలేఖనం వచ్చిన అందరికీ–ముఖ్యంగా పెయింటర్స్ (Water Colors or Oils) అందరికీ రంగుల ఎంపికపై అవగాహన వుండాలని లేదు. చిత్రకళలో రంగుల ఎంపికన్నది వేరే పెద్ద టాపిక్. వేలూరి గారు Modern Art Criticism మీద అమెరికాలో కోర్సులు చేసారు. ఒక పెయింటింగ్ ఎందుకు గొప్పదీ, ఎందుక్కాదూ అన్న అంశంపై గంటల కొద్దీ మాట్లాడగలరు–ఆయన పెయింటింగ్స్ వేయకపోయినా.
ఒకానొక సందర్భంలో –బాపు గారికీ కలర్స్ ఎంపిక సరిగా వుండదని నేనే అన్నాను ఆయనతోనే, డైరెక్టుగా. ఆయన పగలబడి నవ్వి–నేను గీతాకారుణ్ణి; కలర్‌కారుణ్ణి కాదంటూ భుజం తట్టారు.
నేను అలా అన్నానని ఆయన నాపై కోపగించుకోలేదు. బొమ్మల గురించి నీకేం తెలుసూ అని నన్ను తిట్టలేదు.
ప్రతీ ఆర్టిస్టుకూ కొన్ని ప్రత్యేకతలుంటాయి. కొన్ని అంశాల్లో పట్టింపు వుండదు. సరిగ్గా సంజీవ్‌దేవు గారి విషయంలో కూడా వేలూరి గారి మాటలివే. ఆయన రంగుల ఎంపిక అద్భుతంగా వుండదు. అద్భుతంగా గీతలుంటాయి. అందులో తక్కువ చేసిందీ, కించపరిచిందీ ఏమీ లేదు. కొంతమంది కవిత్వమూ, కథలూ రెండూ రాస్తారు. మీ కథలు బావుంటాయి, కవిత్వం కన్నా–అంటే కవిత్వం రాదన్నట్లు, తక్కువ చేసినట్లు భావించడం పొరపాటు.
ఈ క్రింది వాక్యం పెట్టమని ఈమాట వారిని అడుగుతాను.
“తామర కొలనులో మందారం (Hibiscus on the Lake)”
మా ఇంటర్వ్యూలో అసంబద్ధతలు సూచించినందుకు ధన్యవాదాలు.
వేలూరి గారి అరవయ్యేళ్ళ అమెరికా జీవితంలో ఇంకా చాలా ఆశ్చర్యకరమైన, గమ్మత్తైన అంశాలు ఖచ్చితంగా ఉండే వుంటాయి (నాకు తెలుసు). ఆయనే రాయాలి లేదా మాట్లాడాలి.
మా పరిధిలో మేము ప్రశ్నలడిగాం–అంతే.
ఏవైనా తప్పులు దొర్లితే మా అవగాహనా లోపమే.
ఈ సారికి మమ్మల్ని ఒగ్గేయండి 🙂
వేలూరి గారి జీవన ప్రస్థానం గురించి చాలా మంచి ఇంటర్వ్యూ….వ్యూ….చాలా, చాలా విషయాలు ప్రస్తావనకి రావడం ఆసక్తికరంగా ఉంది. ఎంతో సమర్ధులైన గొర్తి సాయి బ్రహ్మానందం గారు, పరుచూరి శ్రీనివాస్ గారు ఆయా అంశాల మీద ఇంకా విస్తృతమైన ఇంటర్వ్యూ చేస్తారని ఎదురుచూస్తున్నాను.
Above explanation from Hanumantha Rao garu reminded me the origin of petroleum and its products.
First, they used oil lamps. For better results the rich started using whale oil. One thing to keep in mind here, there was a vast business of hunting whales for this. Still the supply is short and price is high.
From there there are 2 paths for lighting. One electricity and other petroleum products.
In 1850’s, petrolem seepage was identified in Pensylvania. First, the tar was having novelty value. It is used for many things including medicine. Then the process of refining was invented and they started refining kerosene and this kerosene started replacing whale oil as cheaper alternative. It interesting to note that they used to discard all residue, after extracting kerosene. Also, as this residue is flammable, there were many accidents. Thus discarding this residue was a problem.
IC engine invention came as god send, at that time.(in 1900s). From then on slowly, petroleum turned gold.
Thank you Hanumatha rao garu and Ranga Rao garu, for informative discussion.
మనకు తెలియని మన త్యాగరాజు – 2 గురించి తాడిగడప శ్యామలరావు గారి అభిప్రాయం:
04/24/2025 12:17 pm
‘మధురానగరిలో’ రాసినది శ్రీ చిత్తూరు సుబ్రమణియ పిళ్ళై గారే నండీ. కొన్నేళ్ళ క్రిందట ఆంధ్రజ్యోతిలో ఒక వ్యాసం వచ్చింది వీరిగురించి. అందులో మరొక విశేషం కూడా తెలిసింది. ఈ మధురానగరిలో పాటను కచేరీలలో విద్వాంసులు రకరకాల రాగాల్లో పాడుతుంటే చిత్తూరు వారి ఇది ఆనందభైరవిలోనే పాడవలసింది అని నిక్కచ్చిగా చెప్పారని. అవ్యాసంలోని విశేషాలను వారి కుమార్తె గారు అందించారని వ్రాసారు దానిలో.
వికీపీడియాలో వీరి గురించిన పేజీ ఉంది. దానిలో “ఆకాలంలో రికార్డింగు విధానం ప్రారంభ దశలో ఉండుటవలన, వీరు రచించిన మధురా నగరిలో చల్లలమ్మ బోను, కులములోన గొల్లదాన, మావల్లగాదమ్మ వంటి కొన్ని మాత్రము కొలంబియా సంస్థ ద్వారా రికార్డు చేయబడ్డాయి” అని రిఫరెన్సు ఇచ్చారు.
మనకు తెలియని మన త్యాగరాజు – 2 గురించి తాడిగడప శ్యామలరావు గారి అభిప్రాయం:
04/24/2025 12:10 pm
ప్రహ్లాద భక్తి విజయము లోని కందపద్యం ఈవ్యాసంలో కొన్ని తప్పులతో వచ్చింది.
కం: శ్రీ జానకీ మనోహర
రాజీవ భవాది సంధ్య రఘుకుల తిలకా
రాజీవ నయన మునిజన
పూజిత పద రామచంద్ర పుణ్యము చరితా
ఈపద్యం ఆంధ్రభారతి వారి సైటులో కూడా కొంత తప్పుగానే ఉంది. aarchive.org వారి సైటులో ఈపుస్తకం (ప్రచురణకు సంబంధించిన వివరాలు లేకుండా) లభిస్తోంది. అందులో ఉన్నపాఠమే ఆంధ్రభారతిలోనూ ఉంది.
శ్రీ జానకీ మనోహర
రాజీవ భవాది వంద్య రఘుకులతిలకా
రాజీవనయన మునిజన
పూజితపద రామచంద్ర పుణ్యచరితా
అని. ఈపాఠంలో చివరి మాటను పుణ్యచరిత్రా అని సవరించితే ఛందస్సుకు సరిగా ఉంటుంది. ఈమాట వారి వ్యాసంలో వంద్యకు బదులు సంధ్య అని అదనపు తప్పు దొర్లింది. అంతే కాక పుణ్యచరిత్రా బదులు పుణ్యము చరితా అని ఉండటం జరిగింది. ఈ రెండు తప్పుల వలనా ఛందోభంగం జరుగకపోవటం విశేషమే కాని సరిజేసు కొనక తప్పదు.
మరొక్క మాట. సంస్కృతసమాసాలను మధ్యలో స్పేసెస్ ఇచ్చి వ్రాయటం సంప్రదాయం కాదు. సమాసం అంటే సాంకేతికంగా అది ఒకే పదం కాబట్టి దానిలోని పదాలను విడివిడిగా వ్రాయకూడదు. కాని ఈమధ్య అలా వ్రాయటం తరచుగానే చూస్తున్నాం.
[ ఛందోదోషమును, సమాసపదచ్ఛేదదోషమును చూపినందుకు ధన్యవాదాలు. సరిచేసినాము. — సం. ]
మనకు తెలియని మన త్యాగరాజు – 2 గురించి Ramakrishna DV గారి అభిప్రాయం:
04/23/2025 1:21 pm
బ్రహ్మనందం గారూ,
‘మధురానగరిలో’ రాసినది శ్రీ చిత్తూరు సుబ్రమణియ పిళ్ళై గారు కాదా? 1930-40 ల్లో అయుండచ్చు.
రామకృష్ణ
సెక్యులరిజం ముసుగులో కమ్యూనలిజం గురించి Radha గారి అభిప్రాయం:
04/23/2025 3:09 am
Bolloju baba Garu,
It seems you’re highlighting the selective memory and potential hypocrisy of some progressive voices, particularly concerning the authoritarian actions of the Indira Gandhi government and the sidelining of other critical perspectives.
“In the past, numerous ideologies clashed and interacted, a vibrant diversity that has largely died out, leaving behind a binary opposition of Hindu nationalists versus secularists. The discourse is now centered around this, which is the real tragedy.
Sarma wrote about Indira Gandhi’s criticisms of Hindu nationalists during that time, and simultaneously, the CPI’s dismissive attitude towards democracy. Does this ‘Baba’ (referring to the author of the progressive articles) know about the tragic and neglected death of socialist Snehalata Reddy, wife of Telugu poet Pattabhi, in jail? Is he aware of the torture faced by George Fernandes’ brother, a labor activist? Why did so many senior members of Viplava Rachayitala Sangham (VIRASAM – Revolutionary Writers’ Association) go to jail?
This progressive ‘cow’ of an essayist, Bolloloju Baba, doesn’t seem to care about the situation in Andhra Pradesh during the Emergency. Doesn’t he see Sanjay Gandhi forcibly demolishing the homes of the poor and carrying out forced sterilizations? For them, it seems enough to just talk about being progressive, no matter how dictatorial someone is.
That’s why Kancha Ilaiah praises Modi as a ‘Backward Caste Abraham Lincoln, ‘ and these people applaud.
communists, Maoists, and socialists once opposed the Emergency. Many labor leaders died neglected deaths. There were no newspapers. Ignoring all that, those who supported the dictatorship are the origin of today’s Hindu nationalist fascists. Sarma’s statement powerfully underscores the importance of historical memory, the dangers of selective outrage, and the need for consistent democratic principles across the political spectrum. suggesting that a critical examination of past authoritarian tendencies, even within seemingly progressive movements, is essential to understanding the present political landscape.
కోయిలబాస గురించి Vijay Koganti గారి అభిప్రాయం:
04/21/2025 2:08 pm
అద్భుతమైన ఊహ – పద్యాలు!నమః!
విశాఖ సముద్రపు హోరు వినిపించే ఎన్నెమ్మ కతలు గురించి ramadevi singaraju గారి అభిప్రాయం:
04/08/2025 9:26 am
సవివరమైన విశ్లేషణ! బాగుంది. ఎన్నమ్మ కతలు అనగానే పాకాల యశోదా రెడ్డి రాసిన ఎచ్చమ్మ కతలు గుర్తుకు వచ్చాయి. పేరు వరకే పోలిక అయినా.
ఏప్రిల్ 2025 గురించి తాడిగడప శ్యామలరావు గారి అభిప్రాయం:
04/08/2025 3:50 am
తెలుగు భావింప నలవిగాని పెద్దభాష అని బాగా చెప్పారు.
ఆంధ్రత్వమాంధ్రభాషాచ నాల్పస్య తపసః ఫలం అని అన్నారు తమిళులైన అప్పయ దీక్షితులు అన్నారని విన్నాను.
వేలూరిగారితో ఒక సంభాషణ గురించి సాయి బ్రహ్మానందం గొర్తి గారి అభిప్రాయం:
04/08/2025 2:00 am
హనుమంతరావు గారికి:
మీరు సూచించిన అసంబద్ధత గురించి, నా వివరణ.
వేలూరి గారిని ఇంటర్వ్యూ శ్రీనివాస్ గారూ, నేనూ చేసాము. వీడియో ఇంటర్వ్యూ చెయ్యాలన్నది మా ప్రణాలిక. వీడియో కెమేరా మొరాయించింది. అందువలన సెల్ ఫోనులో రికార్డు చేసాము.
కొన్ని ప్రశ్నలు శ్రీనివాస్ అడిగితే, మరికొన్ని నేను అడిగాను. మామూలు పత్రికల్లో ఇంటర్వ్యూల్లాగా, ప్రశ్నలడిగేవారి పేర్లు పెట్టలేదు.
ఇక్కడ ఎవరు ప్రశ్న అడిగారన్నది ముఖ్యం కాదు. ప్రశ్న ఏవిటన్నదే ముఖ్యం.
శ్రీశ్రీ అమెరికా వచ్చారా? అన్నది శ్రీనివాస్ గారు అడిగితే, తదుపరి ప్రశ్న నేను అడిగింది. శ్రీశ్రీ అమెరికా ప్రయాణం గురించి నాకు వివరం తెలుసు; అదీ వేలూరి గారి ద్వారానే! ఇది సవరించమని ఈమాటకి తెలియ పరుస్తాము.
సంజీవ్ దేవుకి రంగులు తెలీయవని చెప్పాను–అన్న మాట ఆ ఎగ్జిబిషన్ సమయంలో మాటల మధ్య అన్నారు. దానిమీద అక్కడ చర్చ జరిగుండకపోవచ్చు. అందుకే అదొక్క వాక్యం వేలూరి చెప్పారు. మేమూ దాన్ని పొడిగించలేదు. అంతే.
చిత్రలేఖనం వచ్చిన అందరికీ–ముఖ్యంగా పెయింటర్స్ (Water Colors or Oils) అందరికీ రంగుల ఎంపికపై అవగాహన వుండాలని లేదు. చిత్రకళలో రంగుల ఎంపికన్నది వేరే పెద్ద టాపిక్. వేలూరి గారు Modern Art Criticism మీద అమెరికాలో కోర్సులు చేసారు. ఒక పెయింటింగ్ ఎందుకు గొప్పదీ, ఎందుక్కాదూ అన్న అంశంపై గంటల కొద్దీ మాట్లాడగలరు–ఆయన పెయింటింగ్స్ వేయకపోయినా.
ఒకానొక సందర్భంలో –బాపు గారికీ కలర్స్ ఎంపిక సరిగా వుండదని నేనే అన్నాను ఆయనతోనే, డైరెక్టుగా. ఆయన పగలబడి నవ్వి–నేను గీతాకారుణ్ణి; కలర్‌కారుణ్ణి కాదంటూ భుజం తట్టారు.
నేను అలా అన్నానని ఆయన నాపై కోపగించుకోలేదు. బొమ్మల గురించి నీకేం తెలుసూ అని నన్ను తిట్టలేదు.
ప్రతీ ఆర్టిస్టుకూ కొన్ని ప్రత్యేకతలుంటాయి. కొన్ని అంశాల్లో పట్టింపు వుండదు. సరిగ్గా సంజీవ్‌దేవు గారి విషయంలో కూడా వేలూరి గారి మాటలివే. ఆయన రంగుల ఎంపిక అద్భుతంగా వుండదు. అద్భుతంగా గీతలుంటాయి. అందులో తక్కువ చేసిందీ, కించపరిచిందీ ఏమీ లేదు. కొంతమంది కవిత్వమూ, కథలూ రెండూ రాస్తారు. మీ కథలు బావుంటాయి, కవిత్వం కన్నా–అంటే కవిత్వం రాదన్నట్లు, తక్కువ చేసినట్లు భావించడం పొరపాటు.
ఈ క్రింది వాక్యం పెట్టమని ఈమాట వారిని అడుగుతాను.
“తామర కొలనులో మందారం (Hibiscus on the Lake)”
మా ఇంటర్వ్యూలో అసంబద్ధతలు సూచించినందుకు ధన్యవాదాలు.
వేలూరి గారి అరవయ్యేళ్ళ అమెరికా జీవితంలో ఇంకా చాలా ఆశ్చర్యకరమైన, గమ్మత్తైన అంశాలు ఖచ్చితంగా ఉండే వుంటాయి (నాకు తెలుసు). ఆయనే రాయాలి లేదా మాట్లాడాలి.
మా పరిధిలో మేము ప్రశ్నలడిగాం–అంతే.
ఏవైనా తప్పులు దొర్లితే మా అవగాహనా లోపమే.
ఈ సారికి మమ్మల్ని ఒగ్గేయండి 🙂
వేలూరిగారితో ఒక సంభాషణ గురించి వంగూరి చిట్టెన్ రాజు గారి అభిప్రాయం:
04/08/2025 1:10 am
వేలూరి గారి జీవన ప్రస్థానం గురించి చాలా మంచి ఇంటర్వ్యూ….వ్యూ….చాలా, చాలా విషయాలు ప్రస్తావనకి రావడం ఆసక్తికరంగా ఉంది. ఎంతో సమర్ధులైన గొర్తి సాయి బ్రహ్మానందం గారు, పరుచూరి శ్రీనివాస్ గారు ఆయా అంశాల మీద ఇంకా విస్తృతమైన ఇంటర్వ్యూ చేస్తారని ఎదురుచూస్తున్నాను.
భవదీయుడు,
వంగూరి చిట్టెన్ రాజు
కంప్యూటర్ చిప్ కథ – 1: మసకబారిన ఎడిసన్ విద్యుద్దీపం గురించి Srinivas గారి అభిప్రాయం:
04/07/2025 11:11 pm
Above explanation from Hanumantha Rao garu reminded me the origin of petroleum and its products.
First, they used oil lamps. For better results the rich started using whale oil. One thing to keep in mind here, there was a vast business of hunting whales for this. Still the supply is short and price is high.
From there there are 2 paths for lighting. One electricity and other petroleum products.
In 1850’s, petrolem seepage was identified in Pensylvania. First, the tar was having novelty value. It is used for many things including medicine. Then the process of refining was invented and they started refining kerosene and this kerosene started replacing whale oil as cheaper alternative. It interesting to note that they used to discard all residue, after extracting kerosene. Also, as this residue is flammable, there were many accidents. Thus discarding this residue was a problem.
IC engine invention came as god send, at that time.(in 1900s). From then on slowly, petroleum turned gold.
Thank you Hanumatha rao garu and Ranga Rao garu, for informative discussion.