జ్యోతిషంలో గందరగోళం

జ్యోతిషం – సంకేతాల శాస్త్రం అన్న అంశంలో జాతకం చెప్పడం ఎలా జరుగుతుందో ఉదాహరణ ఇచ్చాను. అది చదివిన వారికి ఓస్, జాతకం చెప్పడం అంటే ఇంతేనా అనిపిస్తే అది వాళ్ళ తప్పు కాదు, నా తప్పు. ఎందుకంటే జాతకాలు చెప్పడం అంత సులభమేమీ కాదు. జ్యోతిషంలో కొన్ని వందల సూత్రాలు, సంప్రదాయాలు ఉంటాయి. ఏదీ స్పష్టంగా సూటిగా ఉండదు. ఆ సూత్రాల్లో చాలా పరస్పరం విరుద్ధమైనవి కూడా ఉంటాయి.

నా కుర్రతనంలో మరొక జ్యోతిష్కునితో పరిచయం అయింది. ఆయన డెబ్భై సంవత్సరాల వయసు దాటిన పెద్దవారు. జ్యోతిషంలో కనీసం ఒక నలభై సంవత్సరాల అనుభవం ఉన్నది. ఆయన సమక్షంలో ఒక జాతకం చూసి పంచమంలో గురుడున్నాడండీ, చాలా చక్కటి సంతానం ఉండి ఉండాలి ఈ జాతకునికి అన్నాను. (పంచమ భావం లేదా అయిదవ ఇల్లు సంతానాన్ని సూచిస్తుంది). ఆయన నన్ను అజ్ఞానిలా చూసి, గాఠిగా నవ్వి, పంచమంలో గురుడుంటే సత్సంతానమని ఏ ప్రమాణ గ్రంథంలో రాసి ఉన్నదో చూపించు అన్నాడు. నేను తెల్లబోయాను. కారకో భావ నాశాయ అన్న సూత్రం చెప్పి అసలీ జాతకుడికి సంతానమే లేదు అని చెప్పాడాయన. (ఆ జాతకుడు ఆయనకి స్నేహితుడు లెండి). ఆ సూత్రానికి అర్ధమేమిటంటే, ఏ గ్రహం దేనికి కారకుడౌతుందో, అదే కారకత్వం కలిగిన భావంలో ఆ గ్రహం ఉంటే ఆ భావం నాశనమై దాని ఫలితాలు రావు అని. గురుడు సంతాన కారకుడు కాబట్టి పంచమంలో గురుడుంటే సంతానం కలగదుట.

మరింకేం, ఖచ్చితమైన సూత్రం దొరికిందిగా అని సంబరపడిపోకండి. శుక్రుడు సప్తమంలో ఉంటే పెళ్ళికాదుటగా, గురుడు పంచమంలో ఉంటే సంతానం కలగదటగా అని వేరే ఎవరైనా జ్యోతిష్కులదగ్గర మాత్రం అనకండేం. వాళ్ళు మిమ్మల్ని అపహాస్యం చేసే ప్రమాదం ఉంటుంది. అలా ఏ ఒక్క సూత్రంతోనూ ఏ ఒక్క ఫలితాన్నీ నిర్ణయించకూడదని జ్యోతిష్కుల ఇంటిమీద కాకి కూడా చెప్తుంది. ఒక్కో ఫలితాన్ని నిర్ణయించడానికి కనీసం ఒక పదో, ఇరవయ్యో అంశాల్ని పరిగణనలోకి తీసుకుని వాటి బలాబలాలనీ, శుభాశుభాలనీ బేరీజువేసి కొంత మేధోశక్తితోనూ, కొంత ఉపాసనా బలంతోనూ, కొంత వాక్శుద్ధితోనూ, కొంత దైవానుగ్రహంతోనూ ఫలితాలు చెప్పాలిట. జ్యోతిషం ఖచ్చితమైన శాస్త్రమైతే ఇవి అన్నీ ఎందుకని కొందరు సందేహవాదుల బాధ.

జ్యోతిషం నేర్చుకునేవాళ్ళెవరికైనా మొదట్లో ఏ కారకత్వాన్ని ఎక్కడ అన్వయించాలో తెలియక చాలా ఇబ్బందిగా ఉంటుంది. ఈ ప్రపంచంలో ఉన్న విషయాలన్నిటినీ పరిమితమైన (ముప్ఫై, నలభైకి మించని) జ్యోతిష సంకేతాల్లో ఇరికించాలి. వాటిని ఏ సందర్భంలో ఎలా ఉపయోగించాలో తెలియదు. ఉదాహరణ – ఒకాయన జాతకంలో పదో ఇల్లు ధనూరాశి అయింది అనుకోండి. ధనూరాశి కారకత్వాలు చూస్తే – మత సంబంధమైన విషయాలు, గుళ్ళూ గోపురాలు, ధర్మం, గురుత్వం, దూర, విదేశీ ప్రయాణాలు, ఆటలు మొదలైనవి ఎన్నో ఉంటాయి. వీటినిబట్టి చూస్తే వచ్చిన జాతకుడు వీటిల్లో ఎవరైనా కావచ్చు- పూజారి, ఉపాధ్యాయుడు, లాయరు, ఆటగాడు, గుళ్ళు కట్టించేవాడు, మతబోధకుడు, చారిటీ వర్కు చేసేవాడు, మత గ్రంధాలు రాసేవాడు, ట్రావెల్ ఏజెంటు, గుర్రప్పందాలు ఆడేవాడు – ఇలా ఈ జాబితాకి అంతులేదు.

పోనీ అలా ఒకే అంశం మీద ఆధారపడి ఏమీ నిర్ణయించకూడదు, మిగతా అంశాలు కూడా చూడాలి, అన్నీ కలిపి చూస్తేగానీ ఒక ఫలితం రాదు అనుకుందాం. మరి ప్రతీ అంశానికీ కారకత్వాలు అనంతమేగా. ఒక్కో అంశానికీ కనీసం ఒక పది కారకత్వాలు తీసుకుంటే, నాలుగు అంశాల ద్వారా ఫలితం వస్తుంది అనుకుంటే, ఆ నాలుగు అంశాల కారకత్వాలూ ఎలా కలపాలో, ఎలా తీసెయ్యాలో, చివరికి వాటి ద్వారా ఒకే ఫలితాన్ని ఎలా రప్పించాలో ఎక్కడా నియమాలూ, సూత్రాలూ ఉండవు. అనుభవం ద్వారా వస్తుంది అని కొందరంటారు. అనుభవం గలవాళ్ళు ఎన్నో గ్రంథాలు రాసినా, ఖచ్చితమైన ఫలితాలకోసం ఖచ్చితమైన నియమాలు ఇంతవరకూ పుట్టలేదు.

ఇలా వాదించేవాళ్ళని జ్యోతిష్కులు కోప్పడతారు. కామన్ సెన్సు ఉపయోగించడం ద్వారానూ, ఒకానొక అంతః ప్రబోధం (intuition) వల్లా, దైవబలం వల్లా మాత్రమే ఫలితాలు చెప్పడం వస్తుందట. కేవలం శాస్త్రం చదివితే రాదుట. అంతఃప్రబోధం, దైవబలం వలన ఫలితాలు తెలిస్తే, అసలీ జ్యోతిష నియమాలూ, సూత్రాలూ ఎందుకు అని నాకు మొదటినుంచీ ఒక సందేహం. కళ్ళు మూసుకుని ఫలితాలు చెప్తే సరిపోతుందిగా. లేదు, ఇక్కడో విచిత్రం ఉంది. జ్యోతిష్కుడిగా రాణించడానికి తప్పకుండా కామన్ సెన్సూ, దైవబలమూ కావాలనుకోండి. అవి ఉన్నప్పటికీ, ఫలితాలు చెప్పడానికి ఈ నియమాలన్నీ కావాలి – అవి నిజమైనా కాకపోయినా సరే. వాటి అవసరం ఏమిటో, అవి లేకుండా పని ఎందుకు జరగదో ముందు ముందు వివరిస్తాను. (జ్యోతిషం ఎందుకు పనిచేస్తున్నట్టనిపిస్తుంది అన్న అంశంలో).
ఈ అనేక అంశాల సమన్వయం, అంతఃప్రబోధం మొదలైన గందరగోళాల్ని పక్కనపెట్టి జ్యోతిషంలోని కొన్ని అత్యంత ప్రాధమికమైన వైరుధ్యాలు కొన్నిటిని పరిశీలిద్దాము.