ఏమాట కామాట చెప్పు కోవాలి. అన్నికధలూ కూలంకషంగా చదివి అభిప్రాయాలు రాస్తారు. అది నాకు నచ్చినవిషయం.
ఇహ మిగతా విషయం. వేళాకోళము, వెక్కిరింత వగైరా. ముందే ప్రస్తావించేను. రిచ్ డాడ్ లు తప్పసాధారణ సగటు నాన్న లు, నాన్నగార్లు కూతురొచ్చి “నాన్నా వైటు కోటు” కొడుకొచ్చి “నాన్నా, ఎర్ర బూట్లు” “రేపుదయం వేసుకురమ్మన్నారు”, “రాకపోతేక్లాసులోకి రానివ్వరుట”, “బెంచీ ఎక్కంచీస్తారుట” అంటూంటే ముందు విసుగు పిల్లల మీద తర్వాత తెమ్మన్న ఆ టీచరు మీద ఆనక ఆస్కూలు మీద ఏదో విధంగా మనసులో అనుకోవడమో, గొణుగుకోవడమో, మరీ ఒళ్ళు మండితే బయటకి అనుకోవడం సహజం. ఆతర్వత కాస్తా నిమ్మళించినాక నాలిక కరుచుకోవడం (అది సంస్కారం) సహజం అన్నాను (చూడుడు: పేరా ఒకటి, పంక్తి ఆరు )!
ఇక పోతే “వలంపాటి పిన్నిగారు”, వగైరా డొక్కా వారి హాస్య పాయసం లో సన్నగా తరిగి వేయించిన కొబ్బరి ముక్కలుగా వేస్తే బాగుంటుందన్న సదుద్దేశం. కాని పాయసం మరో మారు “మారు” వేయించుకునేలోపలే అటకెక్కించేసారు సంపాదకుల వారు.
సంపాదకులకు చిన్న మనవి.
మరోచోట ముద్రించిన రచనలను మళ్ళీ ప్రచురించగూడదన్న ఈమాట నియమం ఉన్నప్పుడు రచయితల దగ్గర హామీ పత్రంలా ( ఈమైలు లేదా లిఖిత పూర్వకంగా రాసిమ్మంటే బాగుంటుంది. దాని వల్ల రచయితలకీ, పత్రికలవారికీ ఇబ్బందుండదు. కానీ ఇలా ఒకసారి ప్రచురించి, మరలా తీసేయడం లాంటివి పెద్ద మనిషి తరహాగా అనిపించుకోవు. తప్పొప్పులు ఎవరివైనా ఒకసారి, అదీ వారంపైగా ఉంచీ, దానీమీద ( కథ తీసేసినా, మరలా ఆ కథ బాగోగుల మీద ) చర్చలూ, కామెంట్లు ప్రచురించడం ఎబ్బెట్టుగా ఉంది. చదివే వాళ్ళకి కన్ఫ్యూజింగ్ గా ఉంది. కధైనా ఉంచండి లేదా కామెంట్లయినా ఆపేయ్యండి.
– సాయి బ్రహ్మానందం గొర్తి
నా పెరు జోనాథన్ , నేను ఇండియా నుంచి, మొదటి సారి మీ పత్రిక చుసాను , చాలా థాంక్స్. రొషామన్ గురుంచి చాల బాగా రాసారు. I’m indipendent filmmaker. I’ve done a short film on a film-making. I would like you to watch my film, and let me know your review.
కేశవస్వామి గారు “హేతువాదులు” గురించి నిర్వచనం బాగుంది. కానీ “హేతువాదులు” నాస్తికులు కాదనడం విడ్డూరమైన విషయం. “దేముడు” అనేది ఒక నమ్మకం. దానికి హేతువు లేదు. అంటే దానికి రుజువు లేదు. నమ్మకం ఆధారపడి, హేతువు లేని వాటిని హేతువాదులు అంటే, నాస్తికులు నమ్మరు. ఇక హేతువాదులు అనే పదానికి ఎవరికి వారు వారి కిష్టమైన అర్థం తీసుకుంటామంటే, కాదనేదెవరు. కానీ ఒక హేతువు అనేది కొందరికే హేతువుగా కనబడి (నమ్మకం మీద ఆధారపడిన హేతువు అన్నమాట), కొందరికి హేతువుగా కనబడక పోతే, అది ప్రశ్నించవలసిన హేతువు (అంటే నమ్మకం) అన్న మాట.
వ్యాసకర్త చక్కగా గోడకి ఒకవేపున వుండే రాశారు. “గోపి”లా రాయలేదు. అయితే అది అర్థం అయ్యేవారికే, రెండు వేపులా వున్నట్టు అర్థం అవుతోంది. ఆ మధ్య కధలే ఒక్కోరికి ఒక్కోలా అర్థం అవుతున్నాయనుకున్నాను. కవితలెప్పుడూ అలాగే అర్థం అవుతాయనుకోండీ. ఇప్పుడు వ్యాసాలు కూడా ఒక్కోరికి ఒక్కోలా అర్థం అవుతాయనిపిస్తోంది. ఇంకేం చెప్తాం. వ్యాసకర్త చక్కగా నమ్మకంతో గోడకి ఒకే వేపున వుండి, వివరంగా రాశారు. అది మనకి “ఒకరిని నొప్పించక, తానొవ్వక” అన్నట్టు కనబడితే, అది విడ్డూరమే.
రిచర్డ్ డాకిన్సు గట్టి నాస్తికుడు. జ్యోతిషంతో పాటూ, చాలా వాటిని విమర్శిస్తాడు. కిందటి వారం, ఆయన యూనివర్శిటీ ఆఫ్ బర్కిలీలో లెక్చరిస్తే, వెళ్ళాను. దాని గురించి వ్యాసం రాయాలనుంది, గానీ ఓపికే లేదు. ఈ వ్యాసం నచ్చిన వారికి, డాకిన్సు వ్యాసం నచ్చుతుందంటే అర్థమే లేదు. ఆ లెక్చరు విని వుండాలి, ఆయన ఆస్తికులని ఎంతగా విమర్శించారో తెలియడానికి. వారి నమ్మకాలని, జ్యోతిషంతో సహా, ఎంతగా విమర్శించారో, ఆయన మాటలు వింటే తెలుస్తుంది.
జ్యోతిషం మీద నమ్మకం వున్నవాళ్ళు, ఆ శాస్త్రం గురించి వ్యాసాలు రాస్తే, ఆ విషయం అర్థం అవుతుంది. నాస్తికులని చెప్పుకునే వారు, ఆ వ్యాసాల్ని మెచ్చేసుకుంటూ వుంటేనే విచిత్రంగా వుంటుంది.
– ప్రసాద్
లిటిల్‌సైంటిస్టు గురించి జె. యు. బి. వి. ప్రసాద్ గారి అభిప్రాయం:
03/12/2008 7:06 pm
కొస్యాసురా గారి కామెంటు చదివి, నా కామెంటు వెలగబెడదామనుకునేసరికి ఈ మాట వారు ఈ కధని తీసేశారు. ఇప్పుడు ఆ కధని కోట్ చెయ్యాలంటే, వంగూరి వారి బుక్ కోసం వెదకడం మొదలు పెట్టాలి.
దొరికింది. దొరికింది. రచయిత, “అసలు వీళ్ళ సైన్సు టీచర్ని చూడడానికి రెండు కళ్ళూ చాలవు. ఇంకో రెండు కళ్ళు అప్పు తెచ్చుకుంటేనేగానీ (ఇక్కడ వరకూ చదివే సరికి, మొదట్లో రచయిత ఆ టీచర్ గారి అందం గురించి రాస్తున్నారనుకున్నాను.) ఆ “అప్పూ”ని సాంతం చూడలేము. ఆ గుమ్మం నించి ఈ గుమ్మం దాకా వుంటుంది పాపం. ఆవిడే చెట్టయ్యి వుంటే రెండిళ్ళకి సరిపడా చెక్క అన్నమాట.” అని రాస్తే, మీరు దాన్ని “వెక్కిరించడం” కాదంటే, “వెక్కిరించడం” అంటే ఏమిటో మీరేదైనా నిర్వచనం చెప్పాలి. మనం ఒకరిని జోక్ చేస్తే, అది కూడా వారి శారీరక అవకరం గురించి. అది వెక్కిరింతే అవుతుంది.
నిజానికి మనలో సహనం తగ్గడం లేదండీ, సంస్కారం పెరుగుతోంది. రెండవ పేరాలో మీరు ఇచ్చిన ఉదాహరణల్లో, వారు తమ మీద తాము జోక్ చేసుకున్నారు. అది తప్పు కాదు. అది వారి సెన్స్ ఆఫ్ హ్యూమర్. అదే మనం అవతల వారి శారీరక అవకరం మీద జోక్ చేస్తే, అది కుసంస్కారం. మనం మీద మనం జోక్ చేసుకోవడానికి మనకి అన్ని హక్కులూ వుంటాయి. అవతల వాళ్ళ మీద వాళ్ళు కూడా జోక్ గా తీసుకుంటేనే, జోక్ చెయ్యాలి. లేకపోతే అది అవతల వాళ్ళని కించ పరచడమే. లావుగా వుండే వాళ్ళు, వాళ్ళ లావు మీద వాళ్ళు జోక్ చేసుకోవడం వేరు, వేరే వాళ్ళు జోక్ చెయ్యడం వేరు. ఇలాగా మిగిలిన శారీరక అవకరాలన్నీ. ఇది అర్థం కాకపోతే, ఇక చెప్పడానికి నాదగ్గర వేరే జవాబు లేదు.
కేశవ స్వామి గారూ, ధన్యవాదాలు. నిషేక కాలంలో వేసే చక్రాన్ని ఆధాన చక్రం (Pre-Natal Horoscope) అంటారు. నాకు తెలిసినంతమటుకు ఆధాన చక్రాన్ని పుట్టబోయే బిడ్డ లింగనిర్ధారణకి వినియోగిస్తారు. అలాగే జన్మ సమయాన్ని బట్టి వేసే జాతకచక్రం నుంచి వెనక్కి లెక్కలు కట్టి ఆధాన చక్రాన్ని వేస్తారు. ఆ చక్రానికీ, జాతక చక్రానికీ బాంధవ్యం సరిపోతోందో లేదో చూసి దాన్ని బట్టి జాతకుడి జన్మ సమయాన్ని సరిచేసే సాంప్రదాయం ఒకటి ఉన్నది. అయితే నాకు తెలిసినంతవరకూ ఆధాన చక్రాన్నే జాతక చక్రంగా పరిగణించాలన్న నియమం గానీ, సాంప్రదాయం గానీ లేదు.
వ్యాసం చాలా బాగుంది. ఇలాంటి విషయాల్ని మీరు చెప్పినట్టు “గోపి” లా రాయటం చాలా కష్టం. రెండు వైపులా నొప్పించకుండా విషయాన్ని చెప్పిన తీరు, నేర్పు, కూర్పు ఎంచదగినవి!
అభిప్రాయాల్లో జ్యోతిష్యం నించి, శాస్త్రీయంగా ఆలోచించడం దాటి ఆస్థిక, నాస్థికత్వాల దాకా చర్చలు సాగాయి. అది వ్యాసం పండిందంటానికి సూచన.
ప్రస్తుత వ్యాసానికీ, చర్చకీ ఇదెంత సంబంధమో తెలీదుగానీ, NPR లో వచ్చిన ఈ ఇంటర్వ్యూ చూడండి/వినండి. ఈ వ్యాసం నచ్చిన వాళ్ళకి ఇది కూడా నచ్చుతుందని నా నమ్మకం:
లిటిల్‌సైంటిస్టు గురించి kosyasura గారి అభిప్రాయం:
03/15/2008 9:44 am
ప్రసాదు గారూ
ఏమాట కామాట చెప్పు కోవాలి. అన్నికధలూ కూలంకషంగా చదివి అభిప్రాయాలు రాస్తారు. అది నాకు నచ్చినవిషయం.
ఇహ మిగతా విషయం. వేళాకోళము, వెక్కిరింత వగైరా. ముందే ప్రస్తావించేను. రిచ్ డాడ్ లు తప్పసాధారణ సగటు నాన్న లు, నాన్నగార్లు కూతురొచ్చి “నాన్నా వైటు కోటు” కొడుకొచ్చి “నాన్నా, ఎర్ర బూట్లు” “రేపుదయం వేసుకురమ్మన్నారు”, “రాకపోతేక్లాసులోకి రానివ్వరుట”, “బెంచీ ఎక్కంచీస్తారుట” అంటూంటే ముందు విసుగు పిల్లల మీద తర్వాత తెమ్మన్న ఆ టీచరు మీద ఆనక ఆస్కూలు మీద ఏదో విధంగా మనసులో అనుకోవడమో, గొణుగుకోవడమో, మరీ ఒళ్ళు మండితే బయటకి అనుకోవడం సహజం. ఆతర్వత కాస్తా నిమ్మళించినాక నాలిక కరుచుకోవడం (అది సంస్కారం) సహజం అన్నాను (చూడుడు: పేరా ఒకటి, పంక్తి ఆరు )!
ఇక పోతే “వలంపాటి పిన్నిగారు”, వగైరా డొక్కా వారి హాస్య పాయసం లో సన్నగా తరిగి వేయించిన కొబ్బరి ముక్కలుగా వేస్తే బాగుంటుందన్న సదుద్దేశం. కాని పాయసం మరో మారు “మారు” వేయించుకునేలోపలే అటకెక్కించేసారు సంపాదకుల వారు.
కొ స్యా సు రా
లిటిల్‌సైంటిస్టు గురించి Sai Brahmanandam Gorti గారి అభిప్రాయం:
03/15/2008 9:44 am
సంపాదకులకు చిన్న మనవి.
మరోచోట ముద్రించిన రచనలను మళ్ళీ ప్రచురించగూడదన్న ఈమాట నియమం ఉన్నప్పుడు రచయితల దగ్గర హామీ పత్రంలా ( ఈమైలు లేదా లిఖిత పూర్వకంగా రాసిమ్మంటే బాగుంటుంది. దాని వల్ల రచయితలకీ, పత్రికలవారికీ ఇబ్బందుండదు. కానీ ఇలా ఒకసారి ప్రచురించి, మరలా తీసేయడం లాంటివి పెద్ద మనిషి తరహాగా అనిపించుకోవు. తప్పొప్పులు ఎవరివైనా ఒకసారి, అదీ వారంపైగా ఉంచీ, దానీమీద ( కథ తీసేసినా, మరలా ఆ కథ బాగోగుల మీద ) చర్చలూ, కామెంట్లు ప్రచురించడం ఎబ్బెట్టుగా ఉంది. చదివే వాళ్ళకి కన్ఫ్యూజింగ్ గా ఉంది. కధైనా ఉంచండి లేదా కామెంట్లయినా ఆపేయ్యండి.
– సాయి బ్రహ్మానందం గొర్తి
ఏది నిజం? – “రషోమాన్” జాపనీస్ సినిమా గురించి Jonathan గారి అభిప్రాయం:
03/14/2008 10:21 pm
లక్ష్మన్న గారు,
నా పెరు జోనాథన్ , నేను ఇండియా నుంచి, మొదటి సారి మీ పత్రిక చుసాను , చాలా థాంక్స్. రొషామన్ గురుంచి చాల బాగా రాసారు. I’m indipendent filmmaker. I’ve done a short film on a film-making. I would like you to watch my film, and let me know your review.
You can view my film here
Thanks,
Jonathan
అర్హత గురించి Chaitanya గారి అభిప్రాయం:
03/14/2008 7:52 am
Its very good story .. After a long time i red such a good story ..
Thanks to the author ..
Regards,
Chaitanya.
Guntur.
జ్యోతిషమూ – లోపలి సంగతులూ – 1 గురించి జె. యు. బి. వి. ప్రసాద్ గారి అభిప్రాయం:
03/12/2008 7:27 pm
కేశవస్వామి గారు “హేతువాదులు” గురించి నిర్వచనం బాగుంది. కానీ “హేతువాదులు” నాస్తికులు కాదనడం విడ్డూరమైన విషయం. “దేముడు” అనేది ఒక నమ్మకం. దానికి హేతువు లేదు. అంటే దానికి రుజువు లేదు. నమ్మకం ఆధారపడి, హేతువు లేని వాటిని హేతువాదులు అంటే, నాస్తికులు నమ్మరు. ఇక హేతువాదులు అనే పదానికి ఎవరికి వారు వారి కిష్టమైన అర్థం తీసుకుంటామంటే, కాదనేదెవరు. కానీ ఒక హేతువు అనేది కొందరికే హేతువుగా కనబడి (నమ్మకం మీద ఆధారపడిన హేతువు అన్నమాట), కొందరికి హేతువుగా కనబడక పోతే, అది ప్రశ్నించవలసిన హేతువు (అంటే నమ్మకం) అన్న మాట.
వ్యాసకర్త చక్కగా గోడకి ఒకవేపున వుండే రాశారు. “గోపి”లా రాయలేదు. అయితే అది అర్థం అయ్యేవారికే, రెండు వేపులా వున్నట్టు అర్థం అవుతోంది. ఆ మధ్య కధలే ఒక్కోరికి ఒక్కోలా అర్థం అవుతున్నాయనుకున్నాను. కవితలెప్పుడూ అలాగే అర్థం అవుతాయనుకోండీ. ఇప్పుడు వ్యాసాలు కూడా ఒక్కోరికి ఒక్కోలా అర్థం అవుతాయనిపిస్తోంది. ఇంకేం చెప్తాం. వ్యాసకర్త చక్కగా నమ్మకంతో గోడకి ఒకే వేపున వుండి, వివరంగా రాశారు. అది మనకి “ఒకరిని నొప్పించక, తానొవ్వక” అన్నట్టు కనబడితే, అది విడ్డూరమే.
రిచర్డ్ డాకిన్సు గట్టి నాస్తికుడు. జ్యోతిషంతో పాటూ, చాలా వాటిని విమర్శిస్తాడు. కిందటి వారం, ఆయన యూనివర్శిటీ ఆఫ్ బర్కిలీలో లెక్చరిస్తే, వెళ్ళాను. దాని గురించి వ్యాసం రాయాలనుంది, గానీ ఓపికే లేదు. ఈ వ్యాసం నచ్చిన వారికి, డాకిన్సు వ్యాసం నచ్చుతుందంటే అర్థమే లేదు. ఆ లెక్చరు విని వుండాలి, ఆయన ఆస్తికులని ఎంతగా విమర్శించారో తెలియడానికి. వారి నమ్మకాలని, జ్యోతిషంతో సహా, ఎంతగా విమర్శించారో, ఆయన మాటలు వింటే తెలుస్తుంది.
జ్యోతిషం మీద నమ్మకం వున్నవాళ్ళు, ఆ శాస్త్రం గురించి వ్యాసాలు రాస్తే, ఆ విషయం అర్థం అవుతుంది. నాస్తికులని చెప్పుకునే వారు, ఆ వ్యాసాల్ని మెచ్చేసుకుంటూ వుంటేనే విచిత్రంగా వుంటుంది.
– ప్రసాద్
లిటిల్‌సైంటిస్టు గురించి జె. యు. బి. వి. ప్రసాద్ గారి అభిప్రాయం:
03/12/2008 7:06 pm
కొస్యాసురా గారి కామెంటు చదివి, నా కామెంటు వెలగబెడదామనుకునేసరికి ఈ మాట వారు ఈ కధని తీసేశారు. ఇప్పుడు ఆ కధని కోట్ చెయ్యాలంటే, వంగూరి వారి బుక్ కోసం వెదకడం మొదలు పెట్టాలి.
దొరికింది. దొరికింది. రచయిత, “అసలు వీళ్ళ సైన్సు టీచర్ని చూడడానికి రెండు కళ్ళూ చాలవు. ఇంకో రెండు కళ్ళు అప్పు తెచ్చుకుంటేనేగానీ (ఇక్కడ వరకూ చదివే సరికి, మొదట్లో రచయిత ఆ టీచర్ గారి అందం గురించి రాస్తున్నారనుకున్నాను.) ఆ “అప్పూ”ని సాంతం చూడలేము. ఆ గుమ్మం నించి ఈ గుమ్మం దాకా వుంటుంది పాపం. ఆవిడే చెట్టయ్యి వుంటే రెండిళ్ళకి సరిపడా చెక్క అన్నమాట.” అని రాస్తే, మీరు దాన్ని “వెక్కిరించడం” కాదంటే, “వెక్కిరించడం” అంటే ఏమిటో మీరేదైనా నిర్వచనం చెప్పాలి. మనం ఒకరిని జోక్ చేస్తే, అది కూడా వారి శారీరక అవకరం గురించి. అది వెక్కిరింతే అవుతుంది.
నిజానికి మనలో సహనం తగ్గడం లేదండీ, సంస్కారం పెరుగుతోంది. రెండవ పేరాలో మీరు ఇచ్చిన ఉదాహరణల్లో, వారు తమ మీద తాము జోక్ చేసుకున్నారు. అది తప్పు కాదు. అది వారి సెన్స్ ఆఫ్ హ్యూమర్. అదే మనం అవతల వారి శారీరక అవకరం మీద జోక్ చేస్తే, అది కుసంస్కారం. మనం మీద మనం జోక్ చేసుకోవడానికి మనకి అన్ని హక్కులూ వుంటాయి. అవతల వాళ్ళ మీద వాళ్ళు కూడా జోక్ గా తీసుకుంటేనే, జోక్ చెయ్యాలి. లేకపోతే అది అవతల వాళ్ళని కించ పరచడమే. లావుగా వుండే వాళ్ళు, వాళ్ళ లావు మీద వాళ్ళు జోక్ చేసుకోవడం వేరు, వేరే వాళ్ళు జోక్ చెయ్యడం వేరు. ఇలాగా మిగిలిన శారీరక అవకరాలన్నీ. ఇది అర్థం కాకపోతే, ఇక చెప్పడానికి నాదగ్గర వేరే జవాబు లేదు.
ప్రసాద్
జ్యోతిషమూ – లోపలి సంగతులూ – 1 గురించి నాగమురళి గారి అభిప్రాయం:
03/12/2008 6:43 am
అక్కిరాజు గారూ, మీ ప్రోత్సాహానికి చాలా సంతోషం కలిగింది. కృతఙ్ఞతలు.
జ్యోతిషమూ – లోపలి సంగతులూ – 1 గురించి నాగమురళి గారి అభిప్రాయం:
03/12/2008 2:00 am
కేశవ స్వామి గారూ, ధన్యవాదాలు. నిషేక కాలంలో వేసే చక్రాన్ని ఆధాన చక్రం (Pre-Natal Horoscope) అంటారు. నాకు తెలిసినంతమటుకు ఆధాన చక్రాన్ని పుట్టబోయే బిడ్డ లింగనిర్ధారణకి వినియోగిస్తారు. అలాగే జన్మ సమయాన్ని బట్టి వేసే జాతకచక్రం నుంచి వెనక్కి లెక్కలు కట్టి ఆధాన చక్రాన్ని వేస్తారు. ఆ చక్రానికీ, జాతక చక్రానికీ బాంధవ్యం సరిపోతోందో లేదో చూసి దాన్ని బట్టి జాతకుడి జన్మ సమయాన్ని సరిచేసే సాంప్రదాయం ఒకటి ఉన్నది. అయితే నాకు తెలిసినంతవరకూ ఆధాన చక్రాన్నే జాతక చక్రంగా పరిగణించాలన్న నియమం గానీ, సాంప్రదాయం గానీ లేదు.
ఓ చందమామ గురించి సోమ శంకర్ గారి అభిప్రాయం:
03/12/2008 1:00 am
చాలా బాగుంది! కొత్త పాళీ గారు లింక్ ద్వారా అందించిన “పిచ్చినాన్న” కవిత కూడ బాగుంది. రెండు, రెండే నాన్న వాత్సల్యాన్ని బాగా వ్యక్తం చేసాయి.
సోమ శంకర్
జ్యోతిషమూ – లోపలి సంగతులూ – 1 గురించి అక్కిరాజు భట్టిప్రోలు గారి అభిప్రాయం:
03/12/2008 12:38 am
వ్యాసం చాలా బాగుంది. ఇలాంటి విషయాల్ని మీరు చెప్పినట్టు “గోపి” లా రాయటం చాలా కష్టం. రెండు వైపులా నొప్పించకుండా విషయాన్ని చెప్పిన తీరు, నేర్పు, కూర్పు ఎంచదగినవి!
అభిప్రాయాల్లో జ్యోతిష్యం నించి, శాస్త్రీయంగా ఆలోచించడం దాటి ఆస్థిక, నాస్థికత్వాల దాకా చర్చలు సాగాయి. అది వ్యాసం పండిందంటానికి సూచన.
ప్రస్తుత వ్యాసానికీ, చర్చకీ ఇదెంత సంబంధమో తెలీదుగానీ, NPR లో వచ్చిన ఈ ఇంటర్వ్యూ చూడండి/వినండి. ఈ వ్యాసం నచ్చిన వాళ్ళకి ఇది కూడా నచ్చుతుందని నా నమ్మకం:
Richard Dawkins: An Argument for Atheism.
అక్కిరాజు భట్టిప్రోలు