ఈ వ్యాసం ఆసక్తికరంగా ఉంది. ఈ రోజుల్లో, ఈమాటలో పాపులర్ సైన్స్ పై అనేక వ్యాసాలు ప్రచురితమవుతున్నాయి. అనుభవజ్ఞులైన రచయితలు పాఠకులు సులభంగా అర్థం చేసుకోవడానికి వీలుగా సంక్లిష్టమైన శాస్త్రీయ అంశాలను సరళీకరించి వ్యాసాలలొ అందిస్తున్నారు. రచయితకు ధన్యవాదములు. ఈ వ్యాస పరంపర ఇలాగే కొనసాగాలని కోరుకుంటున్నాను.
ఈ వ్యాసంలో కూడా ఎప్పట్లానే గందరగోళం, అయోమయం. ఇవి మీ హాల్ మార్క్. ఒకె
ఇది ఎజెండా డ్రివెన్ వ్యాసం.
సెక్యులరిస్టులు, ప్రగతిశీలవాదులు, కమ్యూనిష్టులు భారతదేశంలో కమ్యూనలిజం/ఫాసిజం పెంచటానికి దోహదపడ్డారు అని అనటం …. సమకాలీన హిందుత్వ వాదుల వాదన.
రాణిగారు పైకి ప్రగతిశీల వాదిలా కనిపించినా కరడుకట్టిన హిందుత్వ వాది అని ఈ స్టాండ్ తెలియచేస్తుంది.
దళిత, కుల ఉద్యమాలు, బ్రాహ్మణమతంపట్ల సరైన అవగాహన రావటాం మనుస్మృతిని తిరిగి అధ్యయనం చేయటమే. ఈ అంశాన్ని విస్మరించి మనుస్మృతిగురించి మాట్లాడటమే తప్పు అనటం అనవగాహన.
ఇక హిందూకోడ్ బిల్ మత సంబంధం కాదు. 80% ప్రజలు స్వేచ్ఛ, సమానత్వం, సౌభ్రాతృత్వాలతో బతికే హక్కులను కల్పించిన బిల్లు. అవి ఒదులుకొని మనుస్మృతుని తీసుకురావాలని హిందుత్వవాదుల వాదన చేస్తున్నారు రాణిగారు.
హిందుత్వ అనేది దళితబహుజనులలో ఆదరణపొందటం ప్రగతికి సూచన కాదు. పతనానికి. హిందుత్వవాదులు స్ప్రెడ్ చేసిన విభజనకు, ద్వేషానికి సూచన.
రాజ్యాంగంలో అనేక్ చెక్స్ అండ్ బౌన్సెస్ ఇచ్చారు డా. అంబేద్కర్ గారు. అవి దాని బలం. వాటిని లూప్ హోల్స్ గా చూడటం ఇంటలెక్చువల్ బాంక్రప్ట్సీ. డా.అంబేద్కర్ గారిపై హిందుత్వ వాదుల వలే కావాలని బురదజల్లే ప్రయత్నం. ఇది రాణిగారినుంచి రావటం ఆశ్చర్యం.
సెక్యులరిజం, కమ్యూనిజం, దళితబహుజన ఉద్యమాలు, రాజ్యాంగం లాంటి సంబంధం లేని విషయాలను ఒకతాటిమీదకు తెచ్చి, వాటన్నిటినీ కమ్యునలిజానికి కారణం అని నిరూపించబూనటం ఈ వ్యాసంలో కనిపించే అయోమయం, గందరగోళం. ఏ ఒక్క అంశాన్ని కూడా సోదాహరణంగా ఉపపత్తులతో చెప్పలేకఫోయారు. పూర్తి వాట్సప్ బత్తాయిల వ్యాసంలా మిగిలిపోయింది. వాళ్ళేనయం, ఒక్కొక్కటితీసుకొని చెబుతారు, అన్నీ ఒకేసారి మింగేయాలని చూడరు…. ఈ వ్యాసంలోలా
ఈ వ్యాసం హిందుత్వాని సమర్ధిస్తుంది
ఇందిరాగాంధిని విమర్శిస్తుంది
రాజ్యాంగం తప్పు అంటుంది
సెక్యులరిస్టులు, అంబేద్కరిస్టులు, ప్రగతిశీలవాదులు నేటి ఫాసిజానికి కారణం అంటుంది……….. ఇవన్నీ హిందుత్వ వాదులు విడివిడిగా ఛేస్తున్న వాదనలు….. రాణిగారు అన్నికాకిరెట్టలనీ సేకరించి సమన్వయం కుదర్చలేక ఒక గందరగోళ వ్యాసంగా రాసారు.
(రాణిగారిపట్ల నాకు గౌరవం ఆయన నాకు మిత్రులు. ఈ విమర్శ వ్యాసంపైనే)
తిరుపతిలో తెలుగు భాషోద్యమ సమితి 20వ వార్షికోత్సవంలో కలిసాము. ఇన్నాళ్ళకు మళ్ళీ మీ సోబగైన తెలుగు చదువుతుంటే కలిగిన ఆనందం చెప్పనలవి కానిది. మళ్ళీ కలిసే భాగ్యము ఎప్పుడో.
సంపాదకమహాశయులు ఈ తీగను పట్టుకుని చదువరులు ఆయన ఆత్మకథలోని శతాపత్రాలను చదువాలనేది మా పెద్ద కోరిక అన్నారు. చాలా సంతోషం. బహుసముచితమైన కోరిక. చదువరులు ఎంతమంది ఆకోరికను తీర్చటానికి పూనుకుంటారో తెలియదు. అలా పూనుకొని తీర్చినవారు ఇక్కడ తెలియజేస్తే సంపాదకులతో పాటు చదువరులూ మిక్కిలి సంతోషిస్తారన్నది నిర్వివాదం అనుకుంటాను.
నేను గడియారం రామకృష్ణశర్మ గారి ఆత్మకథ ‘శతపత్రము’ కోసం https://archive.org/ సైటును ఆశ్రయించి చూచాను కాని అది అక్కద లభ్యం కాలేదు. అక్కద వారి రచనలు మన వాస్తుసంపద, విజ్ణానవల్లరి, తెలుగులో పదకవిత కనిపించాయి.
ఈ పుస్తకం మీద సమీక్ష ఒకటి నాకు https://pustakam.net/?p=19853 అనేది కనిపించింది. కనీసం ఏడేళ్ళ క్రిందటి వ్యాసం అనుకుంటాను. ఇంకా చదువలేదు. కొంచెం పెద్దది గానే ఉందది. వ్యాసం మొదట్లోనే పుస్తకం లభించు చోటు ‘ఇది’ అంటూ ఒక లింక్ ఇచ్చారు సహృదయంతో. దురదృష్టవశాత్తు ఆలింక్ ఇప్పుడు పనిచేయటం లేదు.
ఈపుస్తకం Navodaya Book House, Hyderabad వారి వద్ద లభిస్తుందని ఒకచోట చూసాను. వారిని సంప్రదించి చూడాలి. మరొక రకంగా లభ్యం అవుతోందా అన్నది తెలియదు. సంపాదకులకు గాని, చదువరుల్లో ఎవరికైనా గాని తెలిస్తే చెప్పవలసిందిగా విన్నపం చేస్తున్నాను.
Essentially,
‘రాధికా సాంత్వనము’ కామకేళి గురించిన పద్యముల కూర్పు. ఇందులో ఒక మగవాడు, ఇద్దరు స్త్రీల సంభోగం గురించిన కథ ఉంటుంది. జరిగే ప్రదేశం వ్రేపల్లె. మగవాడు కృష్ణుడు. ఆడవాళ్లు రాధ, ఇళ. ఈ కథలో రాధ కృష్ణుడి మేనత్త. ఆమె తన మేనల్లుడు చిన్న వయసులో ఉన్నప్పుడే సెక్స్ పాఠాలు చెప్పి, అతడితో కామకలాపాలు జరుపుతుంది. కాలక్రమాన ఆమె, కృష్ణుడికి చిన్నపిల్ల, అతని మరదలు ఐన ఇళనిచ్చి పెళ్లి చేయిస్తుంది. ఇళ రజస్వల కాగానే ఆమెతో, కృష్ణుడితో రతి కార్యక్రమాలు మొదలెట్టిస్తుంది. ఇళకు కామశాస్త్రం నేర్పింది కూడా రాధయే. ఇక ఆపైన, ఒక్క మగవాడిని పంచుకోటంలో ఆ ఇద్దరు ఆడవారికి కలిగే ఇబ్బందులు సబ్బందులు, తమ శారీరక కోర్కె అవసరాన్ని బట్టి పరస్పర సానుభూతి, సహాయాలు; తాత్కాలిక విరోధాలు, విలాపాలే ఈ కథ సారాంశం.
ఎమెస్కో పబ్లికేషన్ లో, కేవలం సెన్సార్ చెయ్యబడిన -రతి అతిగా ఉన్న పద్యాలు- చదువుకోవాలంటే, ఆరుద్ర తన పరిచయంలో వీలుగా లిస్ట్ ఇచ్చాడు. నేను లైబ్రరీ నుండి ఫ్రెంచ్ బూదలేర్ పొయట్రీ తెచ్చుకున్నప్పుడు కూడా సెన్సార్ చెయ్యబడిన పద్యాలకు అంతకు ముందు పాఠకులు చక్కగా గుర్తులు పెట్టారు. మంచి పని. ముందుగా అవే చదివాను. తెలుగు పద్యాలు, ఫ్రెంచ్ పద్యాలు ఏవి సెక్సీగా ఉన్నవని రెండూ చదివిన పాఠకులు నిర్ణయించుకోవచ్చు.
ఈ కథ ముద్దుపళని ప్రబంధ శైలిలో రాసింది. ఆమె తన సమకాలీనులకు తన పాండిత్యం చూపటానికి ఆ ప్రక్రియను ఎంచుకున్నది. అందువల్ల ప్రబంధాల తరహా -ప్రారంభం, అంకితం, ఆశ్వాసాల ముగింపులు, పదే పదే, అవే చంపకమాలలు, కందాలు, సీసాలు, గద్యాలు వాడుతూ, వాటి ఛందస్సులు, వ్యాకరణం, ఆయా రూల్స్ పాటిస్తూ రాసింది. ఆ రూల్స్ గురించి తెలిపే చక్కని వ్యాసాలు ‘ఈమాట’ పత్రికలోనే ఉన్నవి. అవి చదువుకుని, ఆసక్తి ఉన్నవారు ఇప్పటికీ తెలుగు ప్రబంధాలు రాయవచ్చును. అవి మునుపటి వాటికన్నా బాగానూ ఉండొచ్చును.
పళని తను సంగీత సాహిత్య భరతకళావిశారద నని చెప్పుకున్నది కాని ఆమె కామకేళి గురించే ప్రధానంగా రాసింది. ఎంతైనా ఆమె కోర్టిసాన్ కదా. సంఘంలో ఆడ మగ మధ్య రతి సంబంధాలు, పెళ్లిళ్లు, ఆమె కాలం నాటివే. పళని వాడినన్ని తెలుగు సామెతలు, మా తెలుగు మేనత్తలు కూడా వాడలేదు.
మా మేనత్తలు -వాళ్లు రైటర్లు, సానులు కారుగాని, ఇరవయ్యో శతాబ్ది పూర్వార్ధపు తెలుగు ప్రపంచం, వితంతుతనం, పునిస్త్రీతనం, బాల్య వివాహాలు, మగవాడి రెండో, ఇంకా ఎక్కువో పెళ్లిల్లు, స్త్రీని ఉంచుకోటాలు, వారితో లేచిపోటాలు, ఇంట్లోనే అక్రమ అవినీతి సంబంధాలు, రంకు పుటకలు, అబార్షన్లు, ఒకరి సంతుని ఇంకొకడిదిగా చెలామణి చెయ్యటాలు, ఈ వ్యవహారాల సమాచారాలన్నీ బాగా తెలుసు. మొదటికి వారు పల్లెటూరి గొల్లభామలు కదా. వారు చెప్పిన సమాచారం బట్టి, నాకు తెలియని హాఫ్ సిస్టర్సో, బ్రదర్సో, కజిన్సో, కొందరు అక్కడక్కడా ఉండే ఉంటారు బహుశా.
రాధికాసాంత్వనం ప్రబంధకావ్యంలోని ఇద్దరి ఆడవాళ్ల రభసలు, తిట్టుకోటాలు, తన్నటాలు, తన్నించుకోటాలు, వెళ్లగొట్టటాలు, వెళ్లిపోటాలు, మగవాడి అపేక్ష కోసం పోటీలు -నాకు ఇంగ్లిష్ లో ఈమధ్యే చదివినట్టు అనిపించాయి. ఎవరా అలాటి రచన చేసింది అంటే ఆశ్చర్యంగా అది సమకాలీనుడైన అమెరికన్ మగవాడు. పాపా హెమింగ్వే.
His novel ‘The Garden of Eden’ is set in Southwest France coast, close to Spain. It is about sexual issues, between two women and one man. Catherine is the man’s wife. Marita is the mistress. These two women are attracted to each other too, and engage in sex, when they are bored with the man. (David Bourne) It is a widely read book of Hemingway’s. Published posthumously, like his other book, a memoir -sort of story book, ‘The moveable feast’. (The movie ‘Midnight in Paris’ is Woody Allen’s creation, and Woody’s thematic idea, as well as a lot of characters/famous people and their dialogue are from Hemingway’s book, the moveable feast.)
In the novel ‘Garden of Eden’ -male lead character is an addict not only to alcohol, but to the act of writing itself. Obviously, the main character is Hemingway himself. The writing is papa’s. But, the name of novel, the content, the ending – it appears there is a great deal of editors’ participation in the publication of this book. It sold well, possibly, mainly because Hemingway by then is already a Nobel Laureate for his other literary works.
To me, the book is a bit of a drag, there are repetitious drinking scenes, swimming, sunning, bathing together scenes, too sleepy a wife in bed, too many interspersed excerpts of ‘real writing’ to prove to us, the protagonist is a real writer indeed. (There is a descriptive fishing scene of dragging a poor fish in the sea, no doubt which the writer expanded later into a hundred-page novel -The old man and the sea. A book which was followed later by an excellent movie, starring Spencer Tracy. Love the movie.)
The hidden and emerging homosexuality and bisexuality of all characters is rather boring. Perhaps because Hemingway probably lost his nerve about writing on sex, after too frequent attendance at Gertrude Stein’s Salons. And listening to her admonitions about writing about perverted sex. Or sexual aggression. Hemingway is too shy, too cryptic, and comparatively, Telugu Palani is more direct and explicit in her writing.
I just could not figure out why in the first place either Radha, or Catherine, themselves take the ‘other woman’ by hand, put her into their lover/husband’s bed. And then start on their jealousy and abusive binge. And turn on the tears. What kind of craziness is that? Surely, they brought the misery on themselves.
Anyways, there is no tenderness, no ardor, in these relationships, in either writing. As you could hear in this Shakeel Badayuni’s Hindi poetry,
..tadap rahe hain ham yaha, tumhare intjaar mein,
khija ka rang aa chala hai mausam-e-bahar mein
hava bhi rukh badal chuki, na jaane tum kab aaoge..
Add Naushad’s music, Rafi’s voice, hear the lyric -one would believe, after all there was romantic spirit at some time, somewhere in India.
-Lyla
కంప్యూటర్ చిప్ కథ – 1: మసకబారిన ఎడిసన్ విద్యుద్దీపం గురించి Srinivas గారి అభిప్రాయం:
04/01/2025 12:18 pm
ఈ వ్యాసం ఆసక్తికరంగా ఉంది. ఈ రోజుల్లో, ఈమాటలో పాపులర్ సైన్స్ పై అనేక వ్యాసాలు ప్రచురితమవుతున్నాయి. అనుభవజ్ఞులైన రచయితలు పాఠకులు సులభంగా అర్థం చేసుకోవడానికి వీలుగా సంక్లిష్టమైన శాస్త్రీయ అంశాలను సరళీకరించి వ్యాసాలలొ అందిస్తున్నారు. రచయితకు ధన్యవాదములు. ఈ వ్యాస పరంపర ఇలాగే కొనసాగాలని కోరుకుంటున్నాను.
సెక్యులరిజం ముసుగులో కమ్యూనలిజం గురించి బొల్లోజుబాబా గారి అభిప్రాయం:
04/01/2025 11:40 am
ఈ వ్యాసంలో కూడా ఎప్పట్లానే గందరగోళం, అయోమయం. ఇవి మీ హాల్ మార్క్. ఒకె
ఇది ఎజెండా డ్రివెన్ వ్యాసం.
సెక్యులరిస్టులు, ప్రగతిశీలవాదులు, కమ్యూనిష్టులు భారతదేశంలో కమ్యూనలిజం/ఫాసిజం పెంచటానికి దోహదపడ్డారు అని అనటం …. సమకాలీన హిందుత్వ వాదుల వాదన.
రాణిగారు పైకి ప్రగతిశీల వాదిలా కనిపించినా కరడుకట్టిన హిందుత్వ వాది అని ఈ స్టాండ్ తెలియచేస్తుంది.
దళిత, కుల ఉద్యమాలు, బ్రాహ్మణమతంపట్ల సరైన అవగాహన రావటాం మనుస్మృతిని తిరిగి అధ్యయనం చేయటమే. ఈ అంశాన్ని విస్మరించి మనుస్మృతిగురించి మాట్లాడటమే తప్పు అనటం అనవగాహన.
ఇక హిందూకోడ్ బిల్ మత సంబంధం కాదు. 80% ప్రజలు స్వేచ్ఛ, సమానత్వం, సౌభ్రాతృత్వాలతో బతికే హక్కులను కల్పించిన బిల్లు. అవి ఒదులుకొని మనుస్మృతుని తీసుకురావాలని హిందుత్వవాదుల వాదన చేస్తున్నారు రాణిగారు.
హిందుత్వ అనేది దళితబహుజనులలో ఆదరణపొందటం ప్రగతికి సూచన కాదు. పతనానికి. హిందుత్వవాదులు స్ప్రెడ్ చేసిన విభజనకు, ద్వేషానికి సూచన.
రాజ్యాంగంలో అనేక్ చెక్స్ అండ్ బౌన్సెస్ ఇచ్చారు డా. అంబేద్కర్ గారు. అవి దాని బలం. వాటిని లూప్ హోల్స్ గా చూడటం ఇంటలెక్చువల్ బాంక్రప్ట్సీ. డా.అంబేద్కర్ గారిపై హిందుత్వ వాదుల వలే కావాలని బురదజల్లే ప్రయత్నం. ఇది రాణిగారినుంచి రావటం ఆశ్చర్యం.
సెక్యులరిజం, కమ్యూనిజం, దళితబహుజన ఉద్యమాలు, రాజ్యాంగం లాంటి సంబంధం లేని విషయాలను ఒకతాటిమీదకు తెచ్చి, వాటన్నిటినీ కమ్యునలిజానికి కారణం అని నిరూపించబూనటం ఈ వ్యాసంలో కనిపించే అయోమయం, గందరగోళం. ఏ ఒక్క అంశాన్ని కూడా సోదాహరణంగా ఉపపత్తులతో చెప్పలేకఫోయారు. పూర్తి వాట్సప్ బత్తాయిల వ్యాసంలా మిగిలిపోయింది. వాళ్ళేనయం, ఒక్కొక్కటితీసుకొని చెబుతారు, అన్నీ ఒకేసారి మింగేయాలని చూడరు…. ఈ వ్యాసంలోలా
ఈ వ్యాసం హిందుత్వాని సమర్ధిస్తుంది
ఇందిరాగాంధిని విమర్శిస్తుంది
రాజ్యాంగం తప్పు అంటుంది
సెక్యులరిస్టులు, అంబేద్కరిస్టులు, ప్రగతిశీలవాదులు నేటి ఫాసిజానికి కారణం అంటుంది……….. ఇవన్నీ హిందుత్వ వాదులు విడివిడిగా ఛేస్తున్న వాదనలు….. రాణిగారు అన్నికాకిరెట్టలనీ సేకరించి సమన్వయం కుదర్చలేక ఒక గందరగోళ వ్యాసంగా రాసారు.
(రాణిగారిపట్ల నాకు గౌరవం ఆయన నాకు మిత్రులు. ఈ విమర్శ వ్యాసంపైనే)
బొల్లోజు బాబా
వేలూరిగారితో ఒక సంభాషణ గురించి Rao Vemuri గారి అభిప్రాయం:
04/01/2025 9:42 am
చాలా బాగుంది. ఆసాంతం చదివించింది. ప్రశ్నలు అడిగినవారు సమర్ధులు. సమాధానాలు చెప్పిన వ్యక్తి బాగా సమర్ధుడు!
వేలూరిగారితో ఒక సంభాషణ గురించి anwar గారి అభిప్రాయం:
04/01/2025 7:59 am
ఆయన మాట్లాడారు, దానిని ఇట్లా చదువుతున్నాం అంటే ఎంత అదృష్టం అన్నమాట.
కలుపుకొంటే కలుపుకొన్నంత గురించి రమేశ్ బాబు జవ్వాజి గారి అభిప్రాయం:
04/01/2025 7:28 am
తిరుపతిలో తెలుగు భాషోద్యమ సమితి 20వ వార్షికోత్సవంలో కలిసాము. ఇన్నాళ్ళకు మళ్ళీ మీ సోబగైన తెలుగు చదువుతుంటే కలిగిన ఆనందం చెప్పనలవి కానిది. మళ్ళీ కలిసే భాగ్యము ఎప్పుడో.
వందనాలు సోదరా
కలుపుకొంటే కలుపుకొన్నంత గురించి కాశీపురం ప్రభాకర్ రెడ్డి గారి అభిప్రాయం:
04/01/2025 12:54 am
మదురై చుట్టుపక్కల ఇప్పటికీ తెలుగు మాట్లాడే పల్లెలు ఉన్నాయి.అయితే తమిళ్ తేవర్లు, గౌండర్లు వంటి స్థానికుల డామినేషన్ తో నలిగి పోతున్నారు
వచన రచనలో పదస్వరూపాలు, సింటాక్స్ గురించి Surendra Nagaraju గారి అభిప్రాయం:
03/24/2025 10:15 am
సాయి బ్రహ్మానందం గొర్తి, కొడవళ్ళ హనుమంతరావు, నేర్పరి గార్ల స్పందనలను ఇప్పుడే చూశాను. ముగ్గురికీ కృతజ్ఞతలు.
నా కవితా వ్యాసంగం గురించి తాడిగడప శ్యామలరావు గారి అభిప్రాయం:
03/24/2025 4:07 am
సంపాదకమహాశయులు ఈ తీగను పట్టుకుని చదువరులు ఆయన ఆత్మకథలోని శతాపత్రాలను చదువాలనేది మా పెద్ద కోరిక అన్నారు. చాలా సంతోషం. బహుసముచితమైన కోరిక. చదువరులు ఎంతమంది ఆకోరికను తీర్చటానికి పూనుకుంటారో తెలియదు. అలా పూనుకొని తీర్చినవారు ఇక్కడ తెలియజేస్తే సంపాదకులతో పాటు చదువరులూ మిక్కిలి సంతోషిస్తారన్నది నిర్వివాదం అనుకుంటాను.
నేను గడియారం రామకృష్ణశర్మ గారి ఆత్మకథ ‘శతపత్రము’ కోసం https://archive.org/ సైటును ఆశ్రయించి చూచాను కాని అది అక్కద లభ్యం కాలేదు. అక్కద వారి రచనలు మన వాస్తుసంపద, విజ్ణానవల్లరి, తెలుగులో పదకవిత కనిపించాయి.
ఈ పుస్తకం మీద సమీక్ష ఒకటి నాకు https://pustakam.net/?p=19853 అనేది కనిపించింది. కనీసం ఏడేళ్ళ క్రిందటి వ్యాసం అనుకుంటాను. ఇంకా చదువలేదు. కొంచెం పెద్దది గానే ఉందది. వ్యాసం మొదట్లోనే పుస్తకం లభించు చోటు ‘ఇది’ అంటూ ఒక లింక్ ఇచ్చారు సహృదయంతో. దురదృష్టవశాత్తు ఆలింక్ ఇప్పుడు పనిచేయటం లేదు.
మరొక వ్యాసం ఈపుస్తకం గురించినది కూడా అదే సైటులో https://pustakam.net/?p=1766 ఉంది.
అలాగే ఈపుస్తకం గురించి డా. వాడ్రేవు వీరలక్క్ష్మీదేవి గారు వ్రాసిన సుదీర్ఘసమీక్ష కనిపించింది. దానికి లింక్ https://avkf.org/BookLink/book_of_week/562_book_detail.pdf.
ఈపుస్తకం Navodaya Book House, Hyderabad వారి వద్ద లభిస్తుందని ఒకచోట చూసాను. వారిని సంప్రదించి చూడాలి. మరొక రకంగా లభ్యం అవుతోందా అన్నది తెలియదు. సంపాదకులకు గాని, చదువరుల్లో ఎవరికైనా గాని తెలిస్తే చెప్పవలసిందిగా విన్నపం చేస్తున్నాను.
విద్యాసుందరి – వ్యాసానుబంధము గురించి తాడిగడప శ్యామలరావు గారి అభిప్రాయం:
03/23/2025 4:00 am
ఈమాటలోని ఒక వ్యాఖ్యను శోధినిలో చూచి ఈవ్యాసం దగ్గరకు వచ్చాను.
నిత్యస్మరణీయురాలు బెంగుళూరు నాగరత్నమ్మ గారి మధురగానాన్ని విని చాలా ఆనందించాను.
యూట్యూబులో కూడా నాగరత్నమ్మ గారి సంగీతం కొద్దిగా ఉన్నట్లుగా కనిపించింది.
అది కూడా విని సంతోషించాలి.
విద్యాసుందరి – వ్యాసానుబంధము గురించి Lyla Yerneni గారి అభిప్రాయం:
03/22/2025 11:53 am
గ్రంథసూచి 9. ముద్దుపళని రాధికాసాంత్వనము, ఆరుద్ర ప్రవేశిక, EMSCO Books, విజయవాడ, 1997.
Essentially,
‘రాధికా సాంత్వనము’ కామకేళి గురించిన పద్యముల కూర్పు. ఇందులో ఒక మగవాడు, ఇద్దరు స్త్రీల సంభోగం గురించిన కథ ఉంటుంది. జరిగే ప్రదేశం వ్రేపల్లె. మగవాడు కృష్ణుడు. ఆడవాళ్లు రాధ, ఇళ. ఈ కథలో రాధ కృష్ణుడి మేనత్త. ఆమె తన మేనల్లుడు చిన్న వయసులో ఉన్నప్పుడే సెక్స్ పాఠాలు చెప్పి, అతడితో కామకలాపాలు జరుపుతుంది. కాలక్రమాన ఆమె, కృష్ణుడికి చిన్నపిల్ల, అతని మరదలు ఐన ఇళనిచ్చి పెళ్లి చేయిస్తుంది. ఇళ రజస్వల కాగానే ఆమెతో, కృష్ణుడితో రతి కార్యక్రమాలు మొదలెట్టిస్తుంది. ఇళకు కామశాస్త్రం నేర్పింది కూడా రాధయే. ఇక ఆపైన, ఒక్క మగవాడిని పంచుకోటంలో ఆ ఇద్దరు ఆడవారికి కలిగే ఇబ్బందులు సబ్బందులు, తమ శారీరక కోర్కె అవసరాన్ని బట్టి పరస్పర సానుభూతి, సహాయాలు; తాత్కాలిక విరోధాలు, విలాపాలే ఈ కథ సారాంశం.
ఎమెస్కో పబ్లికేషన్ లో, కేవలం సెన్సార్ చెయ్యబడిన -రతి అతిగా ఉన్న పద్యాలు- చదువుకోవాలంటే, ఆరుద్ర తన పరిచయంలో వీలుగా లిస్ట్ ఇచ్చాడు. నేను లైబ్రరీ నుండి ఫ్రెంచ్ బూదలేర్ పొయట్రీ తెచ్చుకున్నప్పుడు కూడా సెన్సార్ చెయ్యబడిన పద్యాలకు అంతకు ముందు పాఠకులు చక్కగా గుర్తులు పెట్టారు. మంచి పని. ముందుగా అవే చదివాను. తెలుగు పద్యాలు, ఫ్రెంచ్ పద్యాలు ఏవి సెక్సీగా ఉన్నవని రెండూ చదివిన పాఠకులు నిర్ణయించుకోవచ్చు.
ఈ కథ ముద్దుపళని ప్రబంధ శైలిలో రాసింది. ఆమె తన సమకాలీనులకు తన పాండిత్యం చూపటానికి ఆ ప్రక్రియను ఎంచుకున్నది. అందువల్ల ప్రబంధాల తరహా -ప్రారంభం, అంకితం, ఆశ్వాసాల ముగింపులు, పదే పదే, అవే చంపకమాలలు, కందాలు, సీసాలు, గద్యాలు వాడుతూ, వాటి ఛందస్సులు, వ్యాకరణం, ఆయా రూల్స్ పాటిస్తూ రాసింది. ఆ రూల్స్ గురించి తెలిపే చక్కని వ్యాసాలు ‘ఈమాట’ పత్రికలోనే ఉన్నవి. అవి చదువుకుని, ఆసక్తి ఉన్నవారు ఇప్పటికీ తెలుగు ప్రబంధాలు రాయవచ్చును. అవి మునుపటి వాటికన్నా బాగానూ ఉండొచ్చును.
పళని తను సంగీత సాహిత్య భరతకళావిశారద నని చెప్పుకున్నది కాని ఆమె కామకేళి గురించే ప్రధానంగా రాసింది. ఎంతైనా ఆమె కోర్టిసాన్ కదా. సంఘంలో ఆడ మగ మధ్య రతి సంబంధాలు, పెళ్లిళ్లు, ఆమె కాలం నాటివే. పళని వాడినన్ని తెలుగు సామెతలు, మా తెలుగు మేనత్తలు కూడా వాడలేదు.
మా మేనత్తలు -వాళ్లు రైటర్లు, సానులు కారుగాని, ఇరవయ్యో శతాబ్ది పూర్వార్ధపు తెలుగు ప్రపంచం, వితంతుతనం, పునిస్త్రీతనం, బాల్య వివాహాలు, మగవాడి రెండో, ఇంకా ఎక్కువో పెళ్లిల్లు, స్త్రీని ఉంచుకోటాలు, వారితో లేచిపోటాలు, ఇంట్లోనే అక్రమ అవినీతి సంబంధాలు, రంకు పుటకలు, అబార్షన్లు, ఒకరి సంతుని ఇంకొకడిదిగా చెలామణి చెయ్యటాలు, ఈ వ్యవహారాల సమాచారాలన్నీ బాగా తెలుసు. మొదటికి వారు పల్లెటూరి గొల్లభామలు కదా. వారు చెప్పిన సమాచారం బట్టి, నాకు తెలియని హాఫ్ సిస్టర్సో, బ్రదర్సో, కజిన్సో, కొందరు అక్కడక్కడా ఉండే ఉంటారు బహుశా.
రాధికాసాంత్వనం ప్రబంధకావ్యంలోని ఇద్దరి ఆడవాళ్ల రభసలు, తిట్టుకోటాలు, తన్నటాలు, తన్నించుకోటాలు, వెళ్లగొట్టటాలు, వెళ్లిపోటాలు, మగవాడి అపేక్ష కోసం పోటీలు -నాకు ఇంగ్లిష్ లో ఈమధ్యే చదివినట్టు అనిపించాయి. ఎవరా అలాటి రచన చేసింది అంటే ఆశ్చర్యంగా అది సమకాలీనుడైన అమెరికన్ మగవాడు. పాపా హెమింగ్వే.
His novel ‘The Garden of Eden’ is set in Southwest France coast, close to Spain. It is about sexual issues, between two women and one man. Catherine is the man’s wife. Marita is the mistress. These two women are attracted to each other too, and engage in sex, when they are bored with the man. (David Bourne) It is a widely read book of Hemingway’s. Published posthumously, like his other book, a memoir -sort of story book, ‘The moveable feast’. (The movie ‘Midnight in Paris’ is Woody Allen’s creation, and Woody’s thematic idea, as well as a lot of characters/famous people and their dialogue are from Hemingway’s book, the moveable feast.)
In the novel ‘Garden of Eden’ -male lead character is an addict not only to alcohol, but to the act of writing itself. Obviously, the main character is Hemingway himself. The writing is papa’s. But, the name of novel, the content, the ending – it appears there is a great deal of editors’ participation in the publication of this book. It sold well, possibly, mainly because Hemingway by then is already a Nobel Laureate for his other literary works.
To me, the book is a bit of a drag, there are repetitious drinking scenes, swimming, sunning, bathing together scenes, too sleepy a wife in bed, too many interspersed excerpts of ‘real writing’ to prove to us, the protagonist is a real writer indeed. (There is a descriptive fishing scene of dragging a poor fish in the sea, no doubt which the writer expanded later into a hundred-page novel -The old man and the sea. A book which was followed later by an excellent movie, starring Spencer Tracy. Love the movie.)
The hidden and emerging homosexuality and bisexuality of all characters is rather boring. Perhaps because Hemingway probably lost his nerve about writing on sex, after too frequent attendance at Gertrude Stein’s Salons. And listening to her admonitions about writing about perverted sex. Or sexual aggression. Hemingway is too shy, too cryptic, and comparatively, Telugu Palani is more direct and explicit in her writing.
I just could not figure out why in the first place either Radha, or Catherine, themselves take the ‘other woman’ by hand, put her into their lover/husband’s bed. And then start on their jealousy and abusive binge. And turn on the tears. What kind of craziness is that? Surely, they brought the misery on themselves.
Anyways, there is no tenderness, no ardor, in these relationships, in either writing. As you could hear in this Shakeel Badayuni’s Hindi poetry,
..tadap rahe hain ham yaha, tumhare intjaar mein,
khija ka rang aa chala hai mausam-e-bahar mein
hava bhi rukh badal chuki, na jaane tum kab aaoge..
Add Naushad’s music, Rafi’s voice, hear the lyric -one would believe, after all there was romantic spirit at some time, somewhere in India.
-Lyla