మండు వేసవి మధ్యాహ్నప్పూట లేత కొబ్బరి బోండం తాగుతున్నట్టు… అల్లం, పచ్చి మిర్చీ, కొతిమీర వేసి దోరగా కాల్చిన వేడి వేడి పెసరట్టు కొబ్బరి పచ్చట్లో అద్దుకొని భోంచేసినట్టు… మంచు వెన్నెల్లో గోదారొడ్డున కూర్చుని అలల్తో ఆడుకునే చందమామను చూస్తూ మాగాయ పెరుగన్నం తిన్నట్టు… ఒక్క తెలుగు వాడూ మాత్రమే వ్రాయగలిగినట్టూ… రుచిగా, శుచిగా, చాలా చక్కగా వ్రాశారు. వేటురి గారి కలం జోరు, మీ పాట లాంటి కవితలో కొంచెం తొంగిచూసింది. ప్రేరణ కావచ్చు, లేపొతే… నాకు వేటూరి మీదున్న పిచ్చి కావచ్చు. విషయం ఏంటంటే, మీరిలా హ్యాపీగా సినిమా పాటలు వ్రాసేయొచ్చు. పొగడ్త కాదు. పచ్చి నిజం. సుబ్బరంగా దీన్నిలాగే తీసుకొని… వంశీ సినిమాలో ఇళయరాజా మ్యూజిక్ తో ఇరగదియ్యవచ్చు అన్నంత హాయిగా వుంది సార్ మీ రచన.
అయ్యా ! “మోహనరావు గారి పద్ధతి” అన్న మాట నాకు సరిగ్గా బోధపడలేదు గానీ, సాహిత్య విషయాల్లో స్పర్ధలు సామరస్యం గానే పరిష్కారం అయిపోతాయా అన్నిసార్లూ? సాహిత్యం లో ఎవరి emotions వారివి. ఒకరి గొంతు మారితే, రెండో వారి గొంతు కూడా అందుకు అనుగుణంగా మారుతుంది. రచ్చబండ లో “కృష్ణదేవరాయలు కన్నడిగుడా? తెలుగు వాడా?” అన్న దాని మీద మృదువుగా “ఎవరైతే మాత్రం ఏమిటీ?” అన్న రాజీ ధోరణి లో మోహనరావు గారిది ఒక అభిప్రాయం చదివాను. ఆయన మాదిరిగా అలా భావించని వారూ వున్నారు. మరి వారి భావాలు కూడా బయటికి రావాలి కదా? చరిత్రలో తేలని అనేక అంశాలు ఇంకా వున్నాయి. నా వుద్దేశ్యంలో చర్చని పనిగట్టుకుని పక్కదారి పట్టించకుండా వుంటే కొత్త గొంతులు విన్పిస్తాయి. కొత్త భావాలూ, బయటికి వస్తాయి. అందువల్ల లాభమే గానీ నష్టం వుండదు. ఇహ. మాట్లాడటం రాని వాళ్ళంటారా? అలాగే పడుతూ లేస్తూ నేర్చుకుంటారు. నలుగురికీ ఉపయోగపడే విషయం అయితే అదే గుర్తుంటుంది. లేదూ గాలికి పోతుంది. పోయింది పొల్లు. మిగిలిందే మనది… మోహన్ రావు గారి పట్ల గౌరవం గానే.
I was searching to read this literary work but not sure why the part 1 story is incomplete. Looked at others 7 parts too in the table of contents and they also seem to be incomplete. Not sure how to find the continuation of the story for each part.
చా లా బాగుంది. యతి కావాలనే చాలా చోట్ల వదిలేసినట్టుంది కానీ ఈ విషయాలు మన పద సంపదను పెంచుకోదానికి వుపయోగపదుతాయి కాబట్టి తప్పకుందా పాటించాలి. మిమ్మల్ని చూసి ప్ర్రారంభకులు అనుకరణ వల్ల చాలా పద సంపద పెంచుకోకుందా నష్ట పోతారు
కామేశ్వరరావుగారూ, చాలా విషయాలు తెలిసాయండీ ఈ వ్యాసం చదివాక. ముఖ్యంగా సోమన ఎందుకు విలక్షణమైన కవి అని మీరు ప్రతిపాదించిన మూడు లక్షణాలు గమనించదగినవి. మీకు కృతజ్ఞతాదర ప్రణామాలు.
‘గేటెడ్ కమ్యునిటీ’ చదివాక అక్కిరాజు భట్టిప్రోలు పేరు బాగా గుర్తు పెట్టుకున్నాను. కాని చదివిన కథలు తక్కువే..రాసినవే తక్కువని ఇప్పుడే తెలిసింది. కొత్తపాళీ గారి వల్ల ఈ కథ చదవగాలిగా. నేను ఊహించినట్టుగానే బాగుంది కథ. రాస్తూ ఉండండి..
అంతర్మథనం గురించి nutakki Raghavendra Rao గారి అభిప్రాయం:
02/07/2009 5:15 pm
గొప్ప రచయితలు మీరు. రాస్తూనే ఉండాలి. స్థానికత తొంగిచూసింది కథలో. మనిషి మనసులో వివిధ సందర్భాల్లో కొనసాగే వాస్తవ భావసంచలనమే మీ కథా సంవిథానం. మీ కథా, కథనం రెండూ బాగున్నాయి. ఇంకా కథలు రాయండి.
కొండ నుంచి కడలి దాకా గురించి Ramanath గారి అభిప్రాయం:
02/21/2009 11:44 am
Srinivas,
Thanks for this gem. I enjoyed it very much. Do you know who sang the padyam ‘vicceyavamma’
Ramanath
నాతి చరామి గురించి wb గారి అభిప్రాయం:
02/21/2009 1:49 am
మండు వేసవి మధ్యాహ్నప్పూట లేత కొబ్బరి బోండం తాగుతున్నట్టు… అల్లం, పచ్చి మిర్చీ, కొతిమీర వేసి దోరగా కాల్చిన వేడి వేడి పెసరట్టు కొబ్బరి పచ్చట్లో అద్దుకొని భోంచేసినట్టు… మంచు వెన్నెల్లో గోదారొడ్డున కూర్చుని అలల్తో ఆడుకునే చందమామను చూస్తూ మాగాయ పెరుగన్నం తిన్నట్టు… ఒక్క తెలుగు వాడూ మాత్రమే వ్రాయగలిగినట్టూ… రుచిగా, శుచిగా, చాలా చక్కగా వ్రాశారు. వేటురి గారి కలం జోరు, మీ పాట లాంటి కవితలో కొంచెం తొంగిచూసింది. ప్రేరణ కావచ్చు, లేపొతే… నాకు వేటూరి మీదున్న పిచ్చి కావచ్చు. విషయం ఏంటంటే, మీరిలా హ్యాపీగా సినిమా పాటలు వ్రాసేయొచ్చు. పొగడ్త కాదు. పచ్చి నిజం. సుబ్బరంగా దీన్నిలాగే తీసుకొని… వంశీ సినిమాలో ఇళయరాజా మ్యూజిక్ తో ఇరగదియ్యవచ్చు అన్నంత హాయిగా వుంది సార్ మీ రచన.
బహుముఖప్రతిభాశాలి రావి కొండలరావు గురించి rama bharadwaj గారి అభిప్రాయం:
02/19/2009 5:04 am
సంపాదకుల ద్వారా రోహిణీ ప్రసాద్ గారికి,
అయ్యా ! “మోహనరావు గారి పద్ధతి” అన్న మాట నాకు సరిగ్గా బోధపడలేదు గానీ, సాహిత్య విషయాల్లో స్పర్ధలు సామరస్యం గానే పరిష్కారం అయిపోతాయా అన్నిసార్లూ? సాహిత్యం లో ఎవరి emotions వారివి. ఒకరి గొంతు మారితే, రెండో వారి గొంతు కూడా అందుకు అనుగుణంగా మారుతుంది. రచ్చబండ లో “కృష్ణదేవరాయలు కన్నడిగుడా? తెలుగు వాడా?” అన్న దాని మీద మృదువుగా “ఎవరైతే మాత్రం ఏమిటీ?” అన్న రాజీ ధోరణి లో మోహనరావు గారిది ఒక అభిప్రాయం చదివాను. ఆయన మాదిరిగా అలా భావించని వారూ వున్నారు. మరి వారి భావాలు కూడా బయటికి రావాలి కదా? చరిత్రలో తేలని అనేక అంశాలు ఇంకా వున్నాయి. నా వుద్దేశ్యంలో చర్చని పనిగట్టుకుని పక్కదారి పట్టించకుండా వుంటే కొత్త గొంతులు విన్పిస్తాయి. కొత్త భావాలూ, బయటికి వస్తాయి. అందువల్ల లాభమే గానీ నష్టం వుండదు. ఇహ. మాట్లాడటం రాని వాళ్ళంటారా? అలాగే పడుతూ లేస్తూ నేర్చుకుంటారు. నలుగురికీ ఉపయోగపడే విషయం అయితే అదే గుర్తుంటుంది. లేదూ గాలికి పోతుంది. పోయింది పొల్లు. మిగిలిందే మనది… మోహన్ రావు గారి పట్ల గౌరవం గానే.
రమ.
అదృశ్య దృశ్యాలన్నీ… గురించి prasad గారి అభిప్రాయం:
02/17/2009 5:29 am
కమల ప్రసాద్ గారు మీ కవిత చాలా బావుంది
నాకు బాగా నచ్చింది. ఈ కవిత రాయడానికి మూలం ఎవరొ చెబుతారా
కళాపూర్ణోదయం -1: సిద్ధుడి ప్రవేశం గురించి Visa Tanikella గారి అభిప్రాయం:
02/16/2009 11:40 am
I was searching to read this literary work but not sure why the part 1 story is incomplete. Looked at others 7 parts too in the table of contents and they also seem to be incomplete. Not sure how to find the continuation of the story for each part.
కవిరాజశిఖామణి గురించి రాఘవ గారి అభిప్రాయం:
02/12/2009 9:47 pm
కృష్ణమోహనరావుగారూ, చాలా విషయాలు తెలిసాయండీ మీ వ్యాసం చదివాక. కృతజ్ఞతలు. తరువాతి భాగం కోసం ఎదురుచూస్తూంటాను.
అమెరికా సంక్రాంతి గురించి M.S.Prasad గారి అభిప్రాయం:
02/11/2009 3:36 am
చా లా బాగుంది. యతి కావాలనే చాలా చోట్ల వదిలేసినట్టుంది కానీ ఈ విషయాలు మన పద సంపదను పెంచుకోదానికి వుపయోగపదుతాయి కాబట్టి తప్పకుందా పాటించాలి. మిమ్మల్ని చూసి ప్ర్రారంభకులు అనుకరణ వల్ల చాలా పద సంపద పెంచుకోకుందా నష్ట పోతారు
జమిలి వేలుపు కావ్యం – ఉత్తర హరివంశం గురించి రాఘవ గారి అభిప్రాయం:
02/10/2009 10:14 pm
కామేశ్వరరావుగారూ, చాలా విషయాలు తెలిసాయండీ ఈ వ్యాసం చదివాక. ముఖ్యంగా సోమన ఎందుకు విలక్షణమైన కవి అని మీరు ప్రతిపాదించిన మూడు లక్షణాలు గమనించదగినవి. మీకు కృతజ్ఞతాదర ప్రణామాలు.
నందిని గురించి మురళి గారి అభిప్రాయం:
02/07/2009 10:33 pm
‘గేటెడ్ కమ్యునిటీ’ చదివాక అక్కిరాజు భట్టిప్రోలు పేరు బాగా గుర్తు పెట్టుకున్నాను. కాని చదివిన కథలు తక్కువే..రాసినవే తక్కువని ఇప్పుడే తెలిసింది. కొత్తపాళీ గారి వల్ల ఈ కథ చదవగాలిగా. నేను ఊహించినట్టుగానే బాగుంది కథ. రాస్తూ ఉండండి..
అంతర్మథనం గురించి nutakki Raghavendra Rao గారి అభిప్రాయం:
02/07/2009 5:15 pm
గొప్ప రచయితలు మీరు. రాస్తూనే ఉండాలి. స్థానికత తొంగిచూసింది కథలో. మనిషి మనసులో వివిధ సందర్భాల్లో కొనసాగే వాస్తవ భావసంచలనమే మీ కథా సంవిథానం. మీ కథా, కథనం రెండూ బాగున్నాయి. ఇంకా కథలు రాయండి.