సడి చేయదు
చీకటి అలలపై
నిదురపోని ఒంటరి గాలి
కల కదలదు
ఎక్కడివో ఒంటరి వీధిలో
ఆలోచనలు
వెలిగీ వెలగని జ్ఞాపకాల కింద
రొద చేస్తూ
సగం మెలకువ సగం మత్తు
లేచి చెదరగొట్టలేను
భరించనూలేను
చేజారిన ఇసుక రేణువులను వెతికి తీస్తున్న కల
నా నీడనే తవ్వి తీస్తున్నప్పుడు
ఎవరిదో నవ్వు
కల మారదు
చూరునుంచి జారుతూ
మందకొడిగా వాన
కురవదు నిలవదు
నానిన గడ్డి వాసన
ఎవరిదో పిలుపు
పలకలేని మొద్దుతనం
కొబ్బరిచెట్టు మొదలులో చేరిన
నిన్నటి మిడతల కీచురాగం
నిద్ర రాదు
కల సాగదు
కిటికీలోంచి గోడ మీద
వేటకు కాచుకున్న పిల్లి కళ్ళలో మెరుపు
పక్క దారి వెతికే ప్రయత్నంలో మనసు
ఏ నిదుర లేని ప్రపంచంలోకి?
అల కదలదు
పడవ సాగదు
పక్కనే కూచున్న మనిషి ఎవరో
ఉలుకూ పలుకూ లేకుండా
బండల మీద జారుతున్నట్లు భయం
మనసు మత్తు పూత
నిద్ర రాదు
మెలకువ లేదు
నల్లని శూన్యంలో ఓ మెదడు
లోలకమై ఊగుతూ
పరిహసిస్తూ
ఎక్కడో జ్ఞానోదయపు కోడి కూత
ఒక కలవరపు మెలకువ
ఇప్పుడంత దాని అవసరమేముందని?