కెవిఎస్ రామారావు గారు మాచిరాజు గారి అద్భుతమైన వ్యంగ్య పద్యాలను గుర్తు తెచ్చారు. నిజానికి ఆ పద్యాలు Oliver Goldsmith వ్రాసిన Elegy on mad dog కు అనుకరణ.
ఆ పద్యాలలో మిగిలినవి భావకవుల ధోరణులను అద్వితీయంగా వెక్కిరించినవి:
అంత ఉండుండి ఒకనాడమాంతముగను
ఆవరించె నన్నొక మహాజ్వరంబు,
వళ్ళు వేణ్ణీళ్ళ డేగిసా, కళ్ళు సిద్ధ-
ప్రణయినీ అధరసమాన పాటలములు.
మంచి విషయాలు చెప్పారండి. అల్పాచమానానికీ విషం విరుగుడు సంగతి వినలేదు.
మా తాతగారి ఊరిలో పాములు అనేకంగా వస్తూ ఉండేవి. అక్కడకి వెళ్ళేసరికి రోజూ భయం. పెరట్లో, ధాన్యం గాదుల దగ్గిరా ఎప్పుడు ఏది కనిపిస్తుందో అని. దానికి తోడు రోజూ ఎవరో ఒకరు వచ్చి పాము కాటు కబురు చెప్పిపోయేవారు ఊళ్ళో అక్కడ పాము కరిచింది, ఇక్కడ కాటు వేసింది అంటూ. పెరట్లో ఆవుకి పాలుతీసే అతను వచ్చి అబ్బో ఆ తాచు ఇంత పొడవు ఇంత లావు అంటూ మమ్మల్ని మరింత భయపెట్టేవాడు. సరిగ్గా పదీ పదకొండింటికి పాముల వాడు దిగేవాడు బుట్టతో. నాగస్వరమో మరోటో ఏదో బూర తీసి ఊదుతూంటే బయటకి వచ్చేది ఆరడుగుల పాము – పడగ విప్పి. ‘చూడండి నాగరాజు’ అంటూ ఆడించేవాడు. వాడికి బియ్యమో, డబ్బులో ఇచ్చేవారు. వాడు వెళ్ళాక మేము వణికిపోతూ ఉంటే ఇంట్లో ఊరడించేవారు – అబ్బే అది కరవదు, దానికి కోరల్లో విషం తీసేసారు అంటూ. ఇంక ఆ రోజుకి నిద్ర పట్టేది కాదు. మా అమ్మగారి లాజిక్ బాగుండేది ఇందులో. ఆ చిన్న పాముని చూసి నువ్వెంత భయపడుతున్నావో అలాగే నిలువెత్తు ఉన్న నిన్ను చూసి ఆ పాము ఎంత భయపడుతుందో ఆలోచించు అనేవారు. నిజమే కదా.
మరో వింత ఆచారం ఉండేది. పాము వస్తే “పాము, పాము” అని అరవకూడదుట. దానికి తెల్సిపోతుందిట. అందువల్ల “స్నేక్, స్నేక్” అనేవారు. మా ఇంట్లో కట్ల పాములు వస్తే అదే వీధిలో ఉన్న మరొకరికి కబురు చేసేవారు. ఆయన వచ్చి సునాయాసంగా దాన్ని చంపి ‘ఇదిగో చూడండి’ అంటూ చచ్చినపాము తోక పట్టుకుని చూపించి వెళ్ళేవాడు హీరో లాగా నడుచుకుంటూ.
బిబిసి వారి నేచర్ ప్రోగ్రాంలో డేవిడ్ అటెన్ బరో గారు – ది గ్రేట్ ఇండియన్ కింగ్ కోబ్రా కరిస్తే ఏనుగు కూడా చచ్చిపోతుందని చెప్పడం చూసినట్టు గుర్తు. అమెరికాలో కాపర్ హెడ్ అనేది అతి ఎక్కువ విషం ఉన్నది అంటారు.
పరీక్షిత్తుని కరిచిన తక్షకుడి విషానికి పెద్ధ కధ ఉంది కదా. మంత్రంతో తక్షకుడి విషాగ్నిని తప్పించే బ్రాహ్మడికి బంగారం లంచం ఇచ్చి ఆయన్ని తక్షకుడే వెనక్కి పంపాడు అని కధ ఉంది. దాదాపు అందరు హిందూ దేవుళ్ళకీ పాము ఏదో రకంగా ఆపాదించబడడం చూడవచ్చు. దాని అంతరార్ధం ఏమిటో మరి.
ఈ రోజుల్లో చోరీ చేస్తూ పట్టుబడిన పిల్లలు ఎవరైనా పుస్తకాలు కొనడానికి దొంగతనం చేశాను అని ఏడుపుముఖంతో అంటే వాళ్ళని దగ్గరికి తీసుకుని ముద్దు పెట్టుకోబుద్ధి వేస్తుంది
చాలా చక్కటి జ్ఞాపకాల దొంతర. అద్భుతంగా వుంది. god bless you. very nostalgic.
కథ బావుంది. అతను పనికొచ్చేడనే ఆఖరి పేరా ముగింపు అవసరం లేకపోయినా, కథలో లోపం లేదు. నిజానికి “పనికిరాని వాళ్ళు” అందరూ పనికొచ్చేవాళ్ళే. ప్రపంచం వాళ్ళ వల్లే నడుస్తుంది అని చెప్పకూడదు కానీ చాలా మంది వాళ్ళనడ్డంపెట్టుకునే బతుకుతారు.
ఎప్పుడు గుర్తొచ్చినా గిలిగింతలు పెట్టే మరో పేరడీ పద్యాన్ని మీతో పంచుకుని ముగింపు పలుకుతాను.
కించిత్తిక్త కషాయ షాడబ రస క్షేపాతిరేకాతి వా
క్సంచార ప్రచయావకాశములలో కవ్యుర్ఘ! గండాశ్మముల్
చంచల్లీల నుదాత్త వాగ్గరిమతో సాధించి వేధించుమా
పంచారించి ప్రవహ్లికాకృతిని ఓ పాషాణపాకప్రభూ !
దీని కర్త జలసూత్రం రుక్మిణీనాథశాస్త్రి (జరుక్ శాస్త్రి). ఇది ఎవరి శైలికి పేరడీయో చెప్పక్కర్లేదు. చివరి సంబోధన ఆ ప్రసిద్ధకవికి దాదాపు పర్యాయపదంగా మారింది కూడ!
చక్కని పరిశీలన. భావకవుల చాపల్యాన్ని బాగా పట్టుకొచ్చారు. పరిమితమైన శబ్ద శక్తితో, భాషా పటిమతో రాయప్రోలు, కరుణశ్రీలు పద్యాలు రాయగలరేమో గానీ వాటిలో కలికానిక్కూడా కవిత్వం కనిపించదు. ప్రధానంగా వీరు ఉపాధ్యాయులు – ఇరువురూ నిర్దుష్టంగా వచనం రాయలేరు. ఉట్టికెక్కలేనమ్మ – స్వర్గానికి అన్నట్టు ఉంటాయి వీరి పద్యాలు. ‘ఏ మంచి పూవులన్ ప్రేమించినావో, నీ తల్లి నిను మోసె కనక గర్భమున’ అన్నప్పుడు మాత్రం రాయప్రోలు ప్రతిభ ద్యోతకమవుతుంది, అంతవరకే. వృత్తాలు , జాతులు అంటే ‘భగవంతుడా’ అని గోచి సవరించుకొని లేచి పోవాలి అనిపిస్తుంది. మా నాన్న స్నేహితులు కరుణశ్రీ ‘అమర్ ఖయ్యాం’ పద్యాలు ఆంధ్రజ్యోతిలో వస్తున్నప్పుడు ‘ఆహా ఓహో’ అనేవారు, నాకు బొత్తిగా రుచించేవి కావు. శ్రీనాథుడు దరులొరుసుకొని ప్రవహించే ఒక గంగా నది. జవజీవాలు ఉట్టిపడే ఆ పద్యాలూ, శాస్త్రస్పర్శచే గట్టి పడిన వచనం – మరెవ్వరిలో చూడము.
“Approach love and cooking with reckless abandon.” దలైలామా అన్నట్టు చెప్పబడే వాక్యం, టీకా టిప్పణితో ఈ సందర్భంలో ఉటంకించవలసిందే.
‘Approach love and cooking with reckless abandon’ is a quote attributed to the Dalai Lama. The phrase ‘reckless abandon’ means to give oneself to a passion or impulse without regard for convention, appearances, or risk. When applied to love, it can mean to love with a whole heart, without considering outside influences.
శ్రీనాథుడిలో ఉన్న దొమ్మ పొగరు (reckless abandon) నిఖార్సైన ఏ కవిలోనైనా గమనించవచ్చు. మన భావకవుల్లో – ముఖ్యంగా వీరిద్దరిలో లేనిదే అది. నేను భావకవిని కావున ‘చాలా అందంగా’ చెప్పాలి అన్న కట్టుబాటులోనే ఉంది అసలు గొడవ. శ్రీనాథుడిది కవిత్వంలో రాజమార్గం – దిమ్మసా కొట్టిన హై రోడ్డు!
శ్రీనాథుడికి కట్టుబాట్ల మీద బొత్తిగా ఖాతిరీ లేదు. కావునే ‘అంత ప్రాధాన్యం లేని విధంగా’ (as a matter of fact తీరున) చెప్పేశాడు. లోతుగా ఆలోచిస్తే ‘అంత ప్రాధాన్యం లేని విధంగా’ అంటే అలవోకగా కవిత్వం రాయటం నిజంగా కష్టం.
“ A pancreas transplant ( surgical procedure ) is done to place a healthy pancreas from a deceased donor into a person whose pancreas no longer functions properly.
One of the main functions of pancreas is to make insulin, a hormone that regulates the absorption of sugar into cells. If the pancreas doesn’t make enough insulin, blood sugar levels can rise to unhealthy levels, resulting in type 1 diabetes.
Most pancreas transplants are done to treat type 1 diabetes… typically reserved for those with serious complications of diabetes because the side effects of a pancreas transplant can be significant.
In some cases, pancreas transplants may also treat type 2 diabetes. Rarely, pancreas transplants may be used in the treatment of pancreatic cancer, bile duct cancer or other cancers.
A pancreas transplant is often done in conjunction with a kidney transplant in people whose kidneys have been damaged by diabetes. “
ప్రియమైన శ్రీ వేమూరి వేంకటేశ్వర రావు గారికి నమస్కరించి చేయు విన్నపం…
మధుమేహం–రక్తపోటు ల గురించి విపులము, విశ్లేష్నాత్మక వ్యాసం అందించిన మీరు శ్రమ తీసుకుని థైరాయిడ్ గ్రంథి, థైరాయిడ్ హార్మోన్ T3, T4, TSH ( థైరాయిడ్ స్టిములేటింగ్ హార్మోన్) వల్ల కలిగే ఆరోగ్య సమస్యలు, నివారణలు గురించి కూడా రాయగలరు… పదుగురికి ఉపయోగపడుతుంది.
వేలూరి వారి అభిప్రాయాన్ని ఆలస్యంగా చూశాను. దాన్లో వారు భావకవుల గురించి నేను వాడిన “చాపల్యం” అనే పదానికి అభ్యంతరం చెప్పారు. నాకూ వాళ్ళ చాలా పద్యాలు నచ్చుతాయి. ఐతే కొన్నిట్ని చూశాక నవ్వు కూడ వస్తుంది. అలాటి కలగాపులగపు భావాల్నుంచి పడిన పదమే ఆ “చాపల్యం”.
ఈ పద్యాలు చూడండి:
అతను డాక్టరయ్యోరు, మహావిశుద్ధ
జీవి, నిత్యస్నానాలంకృతా విశేష
భూషితుండు, ఆరోగ్య సంభాషితుండు
ధర రుజాబాధిత ప్రజా దండధరుడు. ॥
పూజ్యులౌ వారి వైద్యసామ్రాజ్యమందు
రోజులూ నెల్లు పట్టు, ఐవేజు లేదు
అమృతమూర్తి మందీయ ఒప్పాడ చాలు
మినిటులూ లిప్తలూ సెకన్ల మీద చంపు ॥
ఇంట యేర్కన్న సుస్తి యొకింతజేయ
అసలు ఇంటి కింజక్షనీయాలి యనును
అంత ఓ ఘడియన్నర కా గృహమ్ము
అమర కైలాసగిరి క్రింది అప్పడమ్ము ॥
భావకవిత్వపు రోజుల్లోనే వారి శైలిని వెక్కిరిస్తూ మాచిరాజు దేవీప్రసాద్ రాసిన పేరడీ.
కరుణశ్రీ: తపోభంగము గురించి సురేశ్ కొలిచాల గారి అభిప్రాయం:
09/01/2024 3:55 pm
కెవిఎస్ రామారావు గారు మాచిరాజు గారి అద్భుతమైన వ్యంగ్య పద్యాలను గుర్తు తెచ్చారు. నిజానికి ఆ పద్యాలు Oliver Goldsmith వ్రాసిన Elegy on mad dog కు అనుకరణ.
ఆ పద్యాలలో మిగిలినవి భావకవుల ధోరణులను అద్వితీయంగా వెక్కిరించినవి:
అంత ఉండుండి ఒకనాడమాంతముగను
ఆవరించె నన్నొక మహాజ్వరంబు,
వళ్ళు వేణ్ణీళ్ళ డేగిసా, కళ్ళు సిద్ధ-
ప్రణయినీ అధరసమాన పాటలములు.
భృత్యులత్యధికంపుటాత్రుతలు రేగ,
మైకలంగ, భిషక్ శిఖామణులకొరకు
పరుగు తీసి, పరుగు తీసి, పరుగు తీసి,
తరుముకొచ్చిరీ అమృతహస్తమ్ము గాణ్ణి.
ఊరు ఊ రెల్ల “హా” యంచు, “హోరు” మంచు
వారి గాంచి నాపైన్ ఆశ వదలినారు
నిలిపినిలిపొక్కబొట్టు కన్నీరు రాల్చి
నన్ను, శ్రీ నన్ను, కీ.శే. అన్నారు జనము.
వారి పరిషత్తు వారు చేరారు చుట్టు
కంఠమందొక వింత గద్గదిక వొడమ
రేపు తెల్లవారేప్పటి కీపళంగ
కవుల సంఖ్యలొ ఒకడు తగ్గాడు అనిరి.
ఆ మహత్తర దివ్యవాక్యాల నాల-
కించి, బత్తాయి మ్రింగి నిద్రించినాను
అంత తెల్లనాయెను ప్రాగ్దిశాంతభయద-
కాలభైరవ ఘూర్ణిత కాళరాత్రి.
పాముకాటుకి చెంపదెబ్బ? గురించి శర్మ దంతుర్తి గారి అభిప్రాయం:
09/01/2024 2:52 pm
మంచి విషయాలు చెప్పారండి. అల్పాచమానానికీ విషం విరుగుడు సంగతి వినలేదు.
మా తాతగారి ఊరిలో పాములు అనేకంగా వస్తూ ఉండేవి. అక్కడకి వెళ్ళేసరికి రోజూ భయం. పెరట్లో, ధాన్యం గాదుల దగ్గిరా ఎప్పుడు ఏది కనిపిస్తుందో అని. దానికి తోడు రోజూ ఎవరో ఒకరు వచ్చి పాము కాటు కబురు చెప్పిపోయేవారు ఊళ్ళో అక్కడ పాము కరిచింది, ఇక్కడ కాటు వేసింది అంటూ. పెరట్లో ఆవుకి పాలుతీసే అతను వచ్చి అబ్బో ఆ తాచు ఇంత పొడవు ఇంత లావు అంటూ మమ్మల్ని మరింత భయపెట్టేవాడు. సరిగ్గా పదీ పదకొండింటికి పాముల వాడు దిగేవాడు బుట్టతో. నాగస్వరమో మరోటో ఏదో బూర తీసి ఊదుతూంటే బయటకి వచ్చేది ఆరడుగుల పాము – పడగ విప్పి. ‘చూడండి నాగరాజు’ అంటూ ఆడించేవాడు. వాడికి బియ్యమో, డబ్బులో ఇచ్చేవారు. వాడు వెళ్ళాక మేము వణికిపోతూ ఉంటే ఇంట్లో ఊరడించేవారు – అబ్బే అది కరవదు, దానికి కోరల్లో విషం తీసేసారు అంటూ. ఇంక ఆ రోజుకి నిద్ర పట్టేది కాదు. మా అమ్మగారి లాజిక్ బాగుండేది ఇందులో. ఆ చిన్న పాముని చూసి నువ్వెంత భయపడుతున్నావో అలాగే నిలువెత్తు ఉన్న నిన్ను చూసి ఆ పాము ఎంత భయపడుతుందో ఆలోచించు అనేవారు. నిజమే కదా.
మరో వింత ఆచారం ఉండేది. పాము వస్తే “పాము, పాము” అని అరవకూడదుట. దానికి తెల్సిపోతుందిట. అందువల్ల “స్నేక్, స్నేక్” అనేవారు. మా ఇంట్లో కట్ల పాములు వస్తే అదే వీధిలో ఉన్న మరొకరికి కబురు చేసేవారు. ఆయన వచ్చి సునాయాసంగా దాన్ని చంపి ‘ఇదిగో చూడండి’ అంటూ చచ్చినపాము తోక పట్టుకుని చూపించి వెళ్ళేవాడు హీరో లాగా నడుచుకుంటూ.
పాముల నర్సయ్య గారి గురించి ఆ మధ్య వాట్సాప్ లో ఎవరో పంపినది ఈ బ్లాగులో రాసారు.
https://nakhilram.blogspot.com/2019/07/blog-post.html – పాముల నర్సయ్య
ఇక్కడ తెలుగు వికీలో కొంచెం ఉంది.
https://te.wikipedia.org/wiki/పల్లెల్లో_వైద్యం
టైం పత్రికలో రాసినట్టు (ఆ లింక్ దొరకలేదు) అమెరికాలో పాము కరిస్తే విరుగుడికి మందు చాలా ఖరీదు అంటారు. దాని విషయం ఇక్కడ చూడొచ్చు.
https://www.forbes.com/sites/ariannajohnson/2024/07/17/blood-thinner-may-be-new-cheap-antidote-for-snake-bites-study-suggests/#
బిబిసి వారి నేచర్ ప్రోగ్రాంలో డేవిడ్ అటెన్ బరో గారు – ది గ్రేట్ ఇండియన్ కింగ్ కోబ్రా కరిస్తే ఏనుగు కూడా చచ్చిపోతుందని చెప్పడం చూసినట్టు గుర్తు. అమెరికాలో కాపర్ హెడ్ అనేది అతి ఎక్కువ విషం ఉన్నది అంటారు.
పరీక్షిత్తుని కరిచిన తక్షకుడి విషానికి పెద్ధ కధ ఉంది కదా. మంత్రంతో తక్షకుడి విషాగ్నిని తప్పించే బ్రాహ్మడికి బంగారం లంచం ఇచ్చి ఆయన్ని తక్షకుడే వెనక్కి పంపాడు అని కధ ఉంది. దాదాపు అందరు హిందూ దేవుళ్ళకీ పాము ఏదో రకంగా ఆపాదించబడడం చూడవచ్చు. దాని అంతరార్ధం ఏమిటో మరి.
చదువు అనే ఆరోవేలు గురించి Ramesh గారి అభిప్రాయం:
09/01/2024 11:50 am
చాలా చక్కటి జ్ఞాపకాల దొంతర. అద్భుతంగా వుంది. god bless you. very nostalgic.
ఆమె మొగుడు గురించి Indra Prasad గారి అభిప్రాయం:
09/01/2024 10:44 am
కథ బావుంది. అతను పనికొచ్చేడనే ఆఖరి పేరా ముగింపు అవసరం లేకపోయినా, కథలో లోపం లేదు. నిజానికి “పనికిరాని వాళ్ళు” అందరూ పనికొచ్చేవాళ్ళే. ప్రపంచం వాళ్ళ వల్లే నడుస్తుంది అని చెప్పకూడదు కానీ చాలా మంది వాళ్ళనడ్డంపెట్టుకునే బతుకుతారు.
శరీరంబుట్ట గురించి Anwar గారి అభిప్రాయం:
09/01/2024 7:04 am
ఎంత మంచిగా ఉంది.
కరుణశ్రీ: తపోభంగము గురించి K.V.S. Ramarao గారి అభిప్రాయం:
08/31/2024 1:52 pm
ఎప్పుడు గుర్తొచ్చినా గిలిగింతలు పెట్టే మరో పేరడీ పద్యాన్ని మీతో పంచుకుని ముగింపు పలుకుతాను.
కించిత్తిక్త కషాయ షాడబ రస క్షేపాతిరేకాతి వా
క్సంచార ప్రచయావకాశములలో కవ్యుర్ఘ! గండాశ్మముల్
చంచల్లీల నుదాత్త వాగ్గరిమతో సాధించి వేధించుమా
పంచారించి ప్రవహ్లికాకృతిని ఓ పాషాణపాకప్రభూ !
దీని కర్త జలసూత్రం రుక్మిణీనాథశాస్త్రి (జరుక్ శాస్త్రి). ఇది ఎవరి శైలికి పేరడీయో చెప్పక్కర్లేదు. చివరి సంబోధన ఆ ప్రసిద్ధకవికి దాదాపు పర్యాయపదంగా మారింది కూడ!
కరుణశ్రీ: తపోభంగము గురించి తమ్మినేని యదుకుల భూషణ్ గారి అభిప్రాయం:
08/31/2024 3:31 am
చక్కని పరిశీలన. భావకవుల చాపల్యాన్ని బాగా పట్టుకొచ్చారు. పరిమితమైన శబ్ద శక్తితో, భాషా పటిమతో రాయప్రోలు, కరుణశ్రీలు పద్యాలు రాయగలరేమో గానీ వాటిలో కలికానిక్కూడా కవిత్వం కనిపించదు. ప్రధానంగా వీరు ఉపాధ్యాయులు – ఇరువురూ నిర్దుష్టంగా వచనం రాయలేరు. ఉట్టికెక్కలేనమ్మ – స్వర్గానికి అన్నట్టు ఉంటాయి వీరి పద్యాలు. ‘ఏ మంచి పూవులన్ ప్రేమించినావో, నీ తల్లి నిను మోసె కనక గర్భమున’ అన్నప్పుడు మాత్రం రాయప్రోలు ప్రతిభ ద్యోతకమవుతుంది, అంతవరకే. వృత్తాలు , జాతులు అంటే ‘భగవంతుడా’ అని గోచి సవరించుకొని లేచి పోవాలి అనిపిస్తుంది. మా నాన్న స్నేహితులు కరుణశ్రీ ‘అమర్ ఖయ్యాం’ పద్యాలు ఆంధ్రజ్యోతిలో వస్తున్నప్పుడు ‘ఆహా ఓహో’ అనేవారు, నాకు బొత్తిగా రుచించేవి కావు. శ్రీనాథుడు దరులొరుసుకొని ప్రవహించే ఒక గంగా నది. జవజీవాలు ఉట్టిపడే ఆ పద్యాలూ, శాస్త్రస్పర్శచే గట్టి పడిన వచనం – మరెవ్వరిలో చూడము.
“Approach love and cooking with reckless abandon.” దలైలామా అన్నట్టు చెప్పబడే వాక్యం, టీకా టిప్పణితో ఈ సందర్భంలో ఉటంకించవలసిందే.
‘Approach love and cooking with reckless abandon’ is a quote attributed to the Dalai Lama. The phrase ‘reckless abandon’ means to give oneself to a passion or impulse without regard for convention, appearances, or risk. When applied to love, it can mean to love with a whole heart, without considering outside influences.
శ్రీనాథుడిలో ఉన్న దొమ్మ పొగరు (reckless abandon) నిఖార్సైన ఏ కవిలోనైనా గమనించవచ్చు. మన భావకవుల్లో – ముఖ్యంగా వీరిద్దరిలో లేనిదే అది. నేను భావకవిని కావున ‘చాలా అందంగా’ చెప్పాలి అన్న కట్టుబాటులోనే ఉంది అసలు గొడవ. శ్రీనాథుడిది కవిత్వంలో రాజమార్గం – దిమ్మసా కొట్టిన హై రోడ్డు!
శ్రీనాథుడికి కట్టుబాట్ల మీద బొత్తిగా ఖాతిరీ లేదు. కావునే ‘అంత ప్రాధాన్యం లేని విధంగా’ (as a matter of fact తీరున) చెప్పేశాడు. లోతుగా ఆలోచిస్తే ‘అంత ప్రాధాన్యం లేని విధంగా’ అంటే అలవోకగా కవిత్వం రాయటం నిజంగా కష్టం.
మధుమేహం – రక్తపోటు 2 గురించి కె.కె. రామయ్య గారి అభిప్రాయం:
08/31/2024 2:02 am
“ A pancreas transplant ( surgical procedure ) is done to place a healthy pancreas from a deceased donor into a person whose pancreas no longer functions properly.
One of the main functions of pancreas is to make insulin, a hormone that regulates the absorption of sugar into cells. If the pancreas doesn’t make enough insulin, blood sugar levels can rise to unhealthy levels, resulting in type 1 diabetes.
Most pancreas transplants are done to treat type 1 diabetes… typically reserved for those with serious complications of diabetes because the side effects of a pancreas transplant can be significant.
In some cases, pancreas transplants may also treat type 2 diabetes. Rarely, pancreas transplants may be used in the treatment of pancreatic cancer, bile duct cancer or other cancers.
A pancreas transplant is often done in conjunction with a kidney transplant in people whose kidneys have been damaged by diabetes. “
~ Mayo Clinic
మధుమేహం – రక్తపోటు 2 గురించి కె.కె. రామయ్య గారి అభిప్రాయం:
08/31/2024 1:53 am
ప్రియమైన శ్రీ వేమూరి వేంకటేశ్వర రావు గారికి నమస్కరించి చేయు విన్నపం…
మధుమేహం–రక్తపోటు ల గురించి విపులము, విశ్లేష్నాత్మక వ్యాసం అందించిన మీరు శ్రమ తీసుకుని థైరాయిడ్ గ్రంథి, థైరాయిడ్ హార్మోన్ T3, T4, TSH ( థైరాయిడ్ స్టిములేటింగ్ హార్మోన్) వల్ల కలిగే ఆరోగ్య సమస్యలు, నివారణలు గురించి కూడా రాయగలరు… పదుగురికి ఉపయోగపడుతుంది.
కరుణశ్రీ: తపోభంగము గురించి K.V.S. Ramarao గారి అభిప్రాయం:
08/30/2024 6:19 pm
వేలూరి వారి అభిప్రాయాన్ని ఆలస్యంగా చూశాను. దాన్లో వారు భావకవుల గురించి నేను వాడిన “చాపల్యం” అనే పదానికి అభ్యంతరం చెప్పారు. నాకూ వాళ్ళ చాలా పద్యాలు నచ్చుతాయి. ఐతే కొన్నిట్ని చూశాక నవ్వు కూడ వస్తుంది. అలాటి కలగాపులగపు భావాల్నుంచి పడిన పదమే ఆ “చాపల్యం”.
ఈ పద్యాలు చూడండి:
అతను డాక్టరయ్యోరు, మహావిశుద్ధ
జీవి, నిత్యస్నానాలంకృతా విశేష
భూషితుండు, ఆరోగ్య సంభాషితుండు
ధర రుజాబాధిత ప్రజా దండధరుడు. ॥
పూజ్యులౌ వారి వైద్యసామ్రాజ్యమందు
రోజులూ నెల్లు పట్టు, ఐవేజు లేదు
అమృతమూర్తి మందీయ ఒప్పాడ చాలు
మినిటులూ లిప్తలూ సెకన్ల మీద చంపు ॥
ఇంట యేర్కన్న సుస్తి యొకింతజేయ
అసలు ఇంటి కింజక్షనీయాలి యనును
అంత ఓ ఘడియన్నర కా గృహమ్ము
అమర కైలాసగిరి క్రింది అప్పడమ్ము ॥
భావకవిత్వపు రోజుల్లోనే వారి శైలిని వెక్కిరిస్తూ మాచిరాజు దేవీప్రసాద్ రాసిన పేరడీ.