త్యాగరాజుపై సమగ్ర సమాచారం అందించినందుకు అందుకోండి నా మన:పూర్వక అభినందనలు. ఇదేలాగా కర్ణాటక సంగీతాన్ని గురించి, సమగ్ర వ్యాసాన్ని కూడా చూడాలని నా ఆశ. ఇది చిన్నపని కాదు అని తెలుసు. కానీ దీనివల్ల ప్రపంచంలో అతి ప్రాచీనమైన సంగీత సాంప్రదాయాన్ని, మాకందరికీ పరిచయం చేసినట్లవుతుంది.
కవి గారూ,
మీ ఈ వ్యాసాన్ని చాలా సార్లు చదివాను. క్షుద్బాధతో అన్నార్తుడైన వాడికి మిష్టాన్న భోజనం లాగా చాలా ఆనందం కలిగించింది.
మళ్ళీ ఇన్నేళ్ళకి ఇ
న్నాళ్ళకి పద్యాలు రాయు టది ఎట్లాంటే
పళ్ళూడిన ముసలిది కు
చ్చిళ్ళను సవరించినట్టు సిరి సిరి మువ్వా!
అనే పద్యం 20-25 ఏళ్ళ క్రిందట చదివి ఇటువంటి పద్యం ఇంకొక్కటైనా ఉంటుందా అని ఎదురు చూసిన నాకు మీరు చాలా పద్యాలు (వ్రాసి) చూపించారు. మీ స్వంత పద్యాలు కాక ఉదాహృత పద్యాలలో చాలా వాటికి ఈషణ్మాత్రమైనా గ్రాంధిక శైలి పోకడలున్నాయి. ఇక అన్య భాషా పదాలనుపయోగించి హాస్యరస పోషణకై చేసిన పద్యాలు చాలానే చూస్తూంటాం. లక్ష్మీ నివాసం సినిమాలో
కాలేజి జీతమ్ము కట్టమంటే మాని పెనుకళా సేవలో మునిగినాను
తల్లిదండ్రులనుండి తస్కరించిన సొమ్ము దోసిళ్ళతో తెచ్చి పోసినాను
ఆస్తి మూణ్ణాళ్ళలో నాస్తిగా గావించి చేబదుళ్ళెన్నియో చేసినాను
ఎంత వడ్డీ కైన ఇసుమంత జంకక బరబరా ప్రోనోట్లు బరికినాను
కటిక మార్వాడి కాబూలి కత్తులందు తుదకు గతిలేక నా తల దూర్చినాను
—- కోలుకొంటిని గావున కొంత నయము
అనే పద్యం హృద్యంగా ఉంటుంది. కానీ భక్తి రస ప్రధాన శతక సాహిత్యంలో వున్న ఈ క్రింది పద్యాన్ని చిత్తగించండి.
సకలాసురాసువుల్ బెకలించు నీ డాబు నిఖిలాగమములెల్ల నీ కితాబు
లలి జగత్రయములేలగ నెవ్వడు నవాబు తుద నెవ్వడిచ్చు నీతో జవాబు
నీ మానసమున జనించె నీ మహతాబు వైనతేయుడె నీ సవారి యాబు
కడముట్ట నిన్నెన్నగలదె నాకు హిబాబు పుడమి లేడిక నన్ను బోల్ గరీబు
నీకు బ్రహ్మాండ భాండంబు నిండు గాబు ఎల్ల వేల్పుల పొల్పు నీకే హిసాబు
నీ కటాక్షేక్షణ ప్రాప్తి నాకు జేబు కేశవస్వామి భాస్వత్ఖగేశ గామి
(శతకం ఆద్యంతమూ అంత్యనుప్రాసలతో సాగిన దీనికర్త మరింగంటి రాఘవాచార్యులు గారు)
ఇక మన ఛందో రీతులతో (దాక్షిణాత్యేతర) అన్య భాషా పద్యం వ్రాద్దామని నేను దాదాపు 1968-70 ప్రాంతంలో ప్రయత్నించాను. నేను వ్రాసినది నాకే నచ్చక అంతకు ముందు అలా వ్రాసిన పద్యాలేవీ లభ్యం కాక నా కోరిక అసంపూర్ణంగా మిగిలిపోయింది. అయ్యా! మీరు మరీ ఒకే ఒక పద్యం చూపించారు. ఒరవడి నేర్చుకోడానికి ఒకటి సరిపోదు. ఇంకొన్ని ఉదాహరణలు వేరు వేరు ఛందస్సులలో చూపగలందుకు ప్రార్ధన. నేను వ్రాసి నాకునచ్చని పద్యాలు ఇవి:
దౌ సీక్ ఫష్ట్ ది కింగ్డం ఆఫ్ హెవెను అండ్ దెన్ ఎవ్రి ధింగ్ విల్ బి యా
Thou first seek the kingdom of Heaven and then everything will be a
డెడ్ సర్టన్లి టు యూ ——————
dded certainly to you
చాలా వ్రాద్దామనుకొన్నా సమయాభావం వల్ల వ్రాయలేక పోతున్నాను. చాలా చాలా కృతజ్ఞుడను.
గమనిక:
తెలుగు వికీపీడియాలో “ఈమాట” గురించి చిన్న పరిచయ వ్యాసం వ్రాశాను. విషయమంతా పత్రికనుండి కాపీ కొట్టిందే అనుకోండి. ఏవైనా పొరపాట్లు లేదా సూచనలు ఉన్నట్లయితే ఆ వ్యాసం చర్చాపేజీలో వ్రాయమని కోరుతున్నాను –
“దిక్” తో వచ్చిన వాళ్ళ గురించి ఇస్మాయిల్ రాసింది: “The Digambara poets aim was to shock their readers into an awareness of their social apathy and personal degradation.”
“shock their readers” అనేది కూడా ఒక టెక్స్ట్ కు ఉండాల్సిన లక్షణమే!? అయితే, ఈ కవిత/Text చిందించిన మిగతా Texts ఈ కవితకు అవసరమైన టీకా టిప్పణికి పనికొస్తయి. Writer is dead after he wrote this Text.
A Disturbance must be understood by the graph it creates, like that quake that happened in Italy for example, can be read acorss the world if there is an instrument: it is least understood at the far end but will not be mistaken for something else that it is not. Every text written and followed up with by each subsequent commentor is another tick mark on the graph. I hope the data points here cross a century OR even a శత కోటి.
అన్నట్టు, రాసిన వాళ్ళు ఏం చెప్పక పోయినా, చదివిన వాళ్ళు దాన్ని గురించి చించుకున్నా తప్పులేదు. సంపాదకులు మాత్రం “దీంట్లో ఏం చూసి ప్రచురించారో చెప్పాలి” అన్న డిమాండ్ పాఠకుల నుంచి వస్తే వాళ్ళ అభిప్రాయం లేక వాళ్ళ రివ్యూయర్ల (పేర్లు లేకుండా) అభిప్రాయాలు కొంతయినా చెప్పటం అవసరమేమో!? అప్పుడు మరింత “మేత” దొరుకుతుంది అని నా అభిప్రాయం.
విప్లవ్
సంపాదకుల వారికి: మీరు ఈ మాట అభిప్రాయాల పేజీని సంస్కరించాలని తలిస్తే మాత్రం, పేరు మాత్రం మార్చి వదిలేయండి. ఇది “ఈ మాట: పాఠకుల బ్లాగ్” అంటే సరిపోతుంది. ఎక్కువ కండీషన్లు పెడితే సగం ఖండితం, సర్వం పీడితం టైపు అయిపోతుందని నా భయం.
బోడి పద్యం గురించి Srinivas Nagulapalli గారి అభిప్రాయం:
04/07/2009 2:11 am
అభిప్రాయం స్పష్టంగా లేదేమో అని ఇంకొక్క మాట. మసీదైనా, మందిరమైనా, Golden Temple గురుద్వారా అయినా, ప్రార్థించే ప్రదేశమేదైనా పవిత్రమే, ఎల్లప్పుడూ అందరికీ. మతమేదైనా పవిత్రత ఒక్కటే. కాని ఆ పవిత్రతకు కారణమైన ప్రార్థన, నమాజు అన్నవే లేనప్పుడు వాటిని పూర్వ గౌరవంతో ఆదరించడం ఎంత వరకు సబబు అన్నది కవులు, విజ్ఞులే కాదు మేధావులూ, పౌరులందరూ ఆలోచించి అభిప్రాయాలు పంచుకోవడం ఎంతో ఘర్షణను, రక్తపాతాన్ని నివారించడానికి సహాయం, కాదు- నేటి అవసరం అని కూడా అనుకుంటాను. హింసకు దారితీసిన, తీస్తున్న విషయాలు చర్చలకు దారితీసి వెలుగును వెత్తుక్కోవడం అన్నివిధాల మేలు చేస్తుందని కూడానమ్ముతాను.
________
విధేయుడు
-Srinivas
బోడి పద్యం గురించి Srinivas Nagulapalli గారి అభిప్రాయం:
04/07/2009 1:35 am
అశ్లీలమా, సచ్చీలమా అని కాక కదిలించిన దేదైనా దానిపై రాసే అధికారం కవి/రచయితకే కాదు, అభిప్రాయాలు రాసేవారికీ ఉంది, ఎప్పుడూనూ. వల్గారిటీ ఉందా లేదా, ఇది పద్యమా కాదా, అని కాక కదిలించిందేమిటి అని మాత్రమే చూస్తే, బాబ్రీ మసీదు ప్రస్తావన మాత్రం తాకింది, నాకైతే. ఆవేశం, ఆక్రోశం అక్షరాలా ఉంది. ఆలోచన, అవగాహన తక్కువైనట్టు తోచింది. అయినా నిజాయితీగానే రాసినట్లనిపించింది.
=========
విధేయుడు
-Srinivas
ఇక్కడ కవితలో కన్నా వ్యాఖ్యానాలలో ఎక్కువ వల్గారిటీ కనిపిస్తోంది. కళాకారునికి వస్తువు ఎన్నుకోవడంలో అది అశ్లీలమా, సచ్ఛీలమా అన్నవి ప్రమాణాలు కావు. ఏది కదిలించినా దానిపై రాసే అధికారం అతనికి ఉంది.
నిజానికి కవిత నాకూ అర్థం కాలేదు. కానీ నాకు ఈ సున్తీ సెరిమొనీ గురించి ఏమీ తెలియకపోవడం దానికి కారణమని సరిపెట్టుకున్నాను. లైలా గారి వ్యాఖ్యానం మరి కాస్త స్పష్టం చేసింది.
బోడి పద్యం గురించి ravikiran timmireddy గారి అభిప్రాయం:
04/04/2009 9:03 am
సమాజంలో బతకడం నేర్చుకోవాలట ఈ కవితనర్థం చేసుకోవడానికి. సమాజంలో బతకడవే సరిపోదట, వెనుకనున్న చారిత్రక సంఘటనల సారస్వం తెలిసుండాలట. కాకపోతే మరేదో వ్యాసం చదివి ఈ కవితని అర్థం చేసుకోవాలట. లేకపోతే, అర్థం లేకుండా గొప్పగా ధ్వనించే ఈ పదాల పజిల్ ని, ఒకదానికొకటి సంబంధంలేకుండా వున్న ఈ పదచిత్రాల ముక్కల్లో, నేలని విడిచి సాముచేసి, తెగిపడివున్న చర్మపు ముక్కనుంచి భూత, భవిష్యత్, వర్తమానాల్ని అన్వయించుకునే (పచ్చ, పచ్చటి డాలరు రంగులో, పడిపోతున్న అమెరికా హంగులో) ప్రత్యేకవైన రంగుల కళ్ళద్దాలన్నా కావాలట.
ఎవరికోసం ఈ కవిత? ఎందు కోసం ఈ కవిత? కొద్దో, గొప్పో చదవనేర్చిన వాళ్లకి కూడా అర్థం కాని ఈ కవిత. పాఠకుల ప్రయత్నంలో మాత్రవే విచ్చీ విచ్చకుండా విచ్చుకునే ఈ కవిత. కవితని చదివి అర్థం చేసుకోడానికి ఒక ప్రత్యేకవైన స్థాయి కావాలని కవిగారనుకునుంటే ఇక పేచీనే లేదు. మా పత్రిక ఆ స్థాయిగల పాఠకుల కోసవే అని సంపాదకులనుకుంటే కూడా పేచీ లేదు. కానీ ఇది సర్వ తెలుగు జనుల కోసం అనే అభిప్రాయం వుంటే మాత్రం కవి(తన కవితకి తానే వివరణ ఇచ్చుకోవడం కష్టవే), వివరణ ఇవ్వడం అవసరవేవో.
దుగ, తిగ అనే పదాలు కూడా ఉన్నాయి. ఇవి 2,3 సంఖ్యలను తెలియజేస్తాయి.
ఇకపోతే పనీ పాటా ఏమీ లేకుండా గడపాల్సిన సమయం చాలా ఉన్నప్పుడు మీరు చూపిన పనికిమాలిన ఆట ఆడుతూ మన మేధస్సును బాధించవచ్చు.
ఈమధ్య ఇక్కడ university లొ ఈ cinema చూపించారు. చాలామంది Americans వచ్హారు, mostly middle aged and elderly people, a few arts students. I was the only Indian in the group. There was a discussion about the movie after the screening, though a 20 minute time was allocated for discussion, it lasted more than an hour. I was amazed and surprised at the keenness and critical way they watched the movie and participated in the discussion. I noticed:
_ most of them have watched, if not all but most of the Ray’s movies.
_ they tried to draw parallel not only with other Ray’s movies but with other Bengali and other Indian movies of that period.
_ they had number of questions about the Bengali village life, local customs especially around the marriages. I tried to answer as much.
_ “I didn’t see much British culture or influence in the movie” one Questioned. Another answered : “There are few British writer’s books in the shelf”
of course there were some silly questions too. To make it short it this experience has changed my way of watching movies. I am sure this kind of discussions will go on for many more years.
మనకు తెలియని మన త్యాగరాజు – 4 గురించి రవిచంద్ర గారి అభిప్రాయం:
04/08/2009 3:02 am
సాయి బ్రహ్మానందం గారికి!
త్యాగరాజుపై సమగ్ర సమాచారం అందించినందుకు అందుకోండి నా మన:పూర్వక అభినందనలు. ఇదేలాగా కర్ణాటక సంగీతాన్ని గురించి, సమగ్ర వ్యాసాన్ని కూడా చూడాలని నా ఆశ. ఇది చిన్నపని కాదు అని తెలుసు. కానీ దీనివల్ల ప్రపంచంలో అతి ప్రాచీనమైన సంగీత సాంప్రదాయాన్ని, మాకందరికీ పరిచయం చేసినట్లవుతుంది.
అభినందనలతో
రవిచంద్ర
వాడుక భాషలో పద్యాలు గురించి M.S.Prasad గారి అభిప్రాయం:
04/08/2009 2:33 am
కవి గారూ,
మీ ఈ వ్యాసాన్ని చాలా సార్లు చదివాను. క్షుద్బాధతో అన్నార్తుడైన వాడికి మిష్టాన్న భోజనం లాగా చాలా ఆనందం కలిగించింది.
మళ్ళీ ఇన్నేళ్ళకి ఇ
న్నాళ్ళకి పద్యాలు రాయు టది ఎట్లాంటే
పళ్ళూడిన ముసలిది కు
చ్చిళ్ళను సవరించినట్టు సిరి సిరి మువ్వా!
అనే పద్యం 20-25 ఏళ్ళ క్రిందట చదివి ఇటువంటి పద్యం ఇంకొక్కటైనా ఉంటుందా అని ఎదురు చూసిన నాకు మీరు చాలా పద్యాలు (వ్రాసి) చూపించారు. మీ స్వంత పద్యాలు కాక ఉదాహృత పద్యాలలో చాలా వాటికి ఈషణ్మాత్రమైనా గ్రాంధిక శైలి పోకడలున్నాయి. ఇక అన్య భాషా పదాలనుపయోగించి హాస్యరస పోషణకై చేసిన పద్యాలు చాలానే చూస్తూంటాం. లక్ష్మీ నివాసం సినిమాలో
కాలేజి జీతమ్ము కట్టమంటే మాని పెనుకళా సేవలో మునిగినాను
తల్లిదండ్రులనుండి తస్కరించిన సొమ్ము దోసిళ్ళతో తెచ్చి పోసినాను
ఆస్తి మూణ్ణాళ్ళలో నాస్తిగా గావించి చేబదుళ్ళెన్నియో చేసినాను
ఎంత వడ్డీ కైన ఇసుమంత జంకక బరబరా ప్రోనోట్లు బరికినాను
కటిక మార్వాడి కాబూలి కత్తులందు తుదకు గతిలేక నా తల దూర్చినాను
—- కోలుకొంటిని గావున కొంత నయము
అనే పద్యం హృద్యంగా ఉంటుంది. కానీ భక్తి రస ప్రధాన శతక సాహిత్యంలో వున్న ఈ క్రింది పద్యాన్ని చిత్తగించండి.
సకలాసురాసువుల్ బెకలించు నీ డాబు నిఖిలాగమములెల్ల నీ కితాబు
లలి జగత్రయములేలగ నెవ్వడు నవాబు తుద నెవ్వడిచ్చు నీతో జవాబు
నీ మానసమున జనించె నీ మహతాబు వైనతేయుడె నీ సవారి యాబు
కడముట్ట నిన్నెన్నగలదె నాకు హిబాబు పుడమి లేడిక నన్ను బోల్ గరీబు
నీకు బ్రహ్మాండ భాండంబు నిండు గాబు ఎల్ల వేల్పుల పొల్పు నీకే హిసాబు
నీ కటాక్షేక్షణ ప్రాప్తి నాకు జేబు కేశవస్వామి భాస్వత్ఖగేశ గామి
(శతకం ఆద్యంతమూ అంత్యనుప్రాసలతో సాగిన దీనికర్త మరింగంటి రాఘవాచార్యులు గారు)
ఇక మన ఛందో రీతులతో (దాక్షిణాత్యేతర) అన్య భాషా పద్యం వ్రాద్దామని నేను దాదాపు 1968-70 ప్రాంతంలో ప్రయత్నించాను. నేను వ్రాసినది నాకే నచ్చక అంతకు ముందు అలా వ్రాసిన పద్యాలేవీ లభ్యం కాక నా కోరిక అసంపూర్ణంగా మిగిలిపోయింది. అయ్యా! మీరు మరీ ఒకే ఒక పద్యం చూపించారు. ఒరవడి నేర్చుకోడానికి ఒకటి సరిపోదు. ఇంకొన్ని ఉదాహరణలు వేరు వేరు ఛందస్సులలో చూపగలందుకు ప్రార్ధన. నేను వ్రాసి నాకునచ్చని పద్యాలు ఇవి:
ఆవో రే! ఇధరావొ! బైఠొ! సుఖు ఔర్ ఆరామ్ సే బాత్ కరో!
పీవో! షర్బత్ ఉధర్ తుమార పరివార్ ప్రేమ్ ఔర్ ముహబ్బత్ భరీ
భావోంసే భరపూరు జీవను ఖుదా పర్వర్దిగార్ కీ దువా
సే వాఁకీ రహతే? ఫికర్ న కరొ! బాత్ చీత్ బంద్ క్యోం హో గయే?
దౌ సీక్ ఫష్ట్ ది కింగ్డం ఆఫ్ హెవెను అండ్ దెన్ ఎవ్రి ధింగ్ విల్ బి యా
Thou first seek the kingdom of Heaven and then everything will be a
డెడ్ సర్టన్లి టు యూ ——————
dded certainly to you
చాలా వ్రాద్దామనుకొన్నా సమయాభావం వల్ల వ్రాయలేక పోతున్నాను. చాలా చాలా కృతజ్ఞుడను.
ఈమాట గురించి గురించి సుధాకర బాబు గారి అభిప్రాయం:
04/07/2009 11:17 pm
గమనిక:
తెలుగు వికీపీడియాలో “ఈమాట” గురించి చిన్న పరిచయ వ్యాసం వ్రాశాను. విషయమంతా పత్రికనుండి కాపీ కొట్టిందే అనుకోండి. ఏవైనా పొరపాట్లు లేదా సూచనలు ఉన్నట్లయితే ఆ వ్యాసం చర్చాపేజీలో వ్రాయమని కోరుతున్నాను –
http://te.wikipedia.org/wiki/ఈమాట
http://te.wikipedia.org/wiki/చర్చ:ఈమాట
చూడగలరు.
– కాజ సుధాకర బాబు
బోడి పద్యం గురించి విప్లవ్ గారి అభిప్రాయం:
04/07/2009 8:50 am
బోడి కామెంట్
“దిక్” తో వచ్చిన వాళ్ళ గురించి ఇస్మాయిల్ రాసింది: “The Digambara poets aim was to shock their readers into an awareness of their social apathy and personal degradation.”
“shock their readers” అనేది కూడా ఒక టెక్స్ట్ కు ఉండాల్సిన లక్షణమే!? అయితే, ఈ కవిత/Text చిందించిన మిగతా Texts ఈ కవితకు అవసరమైన టీకా టిప్పణికి పనికొస్తయి. Writer is dead after he wrote this Text.
A Disturbance must be understood by the graph it creates, like that quake that happened in Italy for example, can be read acorss the world if there is an instrument: it is least understood at the far end but will not be mistaken for something else that it is not. Every text written and followed up with by each subsequent commentor is another tick mark on the graph. I hope the data points here cross a century OR even a శత కోటి.
అన్నట్టు, రాసిన వాళ్ళు ఏం చెప్పక పోయినా, చదివిన వాళ్ళు దాన్ని గురించి చించుకున్నా తప్పులేదు. సంపాదకులు మాత్రం “దీంట్లో ఏం చూసి ప్రచురించారో చెప్పాలి” అన్న డిమాండ్ పాఠకుల నుంచి వస్తే వాళ్ళ అభిప్రాయం లేక వాళ్ళ రివ్యూయర్ల (పేర్లు లేకుండా) అభిప్రాయాలు కొంతయినా చెప్పటం అవసరమేమో!? అప్పుడు మరింత “మేత” దొరుకుతుంది అని నా అభిప్రాయం.
విప్లవ్
సంపాదకుల వారికి: మీరు ఈ మాట అభిప్రాయాల పేజీని సంస్కరించాలని తలిస్తే మాత్రం, పేరు మాత్రం మార్చి వదిలేయండి. ఇది “ఈ మాట: పాఠకుల బ్లాగ్” అంటే సరిపోతుంది. ఎక్కువ కండీషన్లు పెడితే సగం ఖండితం, సర్వం పీడితం టైపు అయిపోతుందని నా భయం.
బోడి పద్యం గురించి Srinivas Nagulapalli గారి అభిప్రాయం:
04/07/2009 2:11 am
అభిప్రాయం స్పష్టంగా లేదేమో అని ఇంకొక్క మాట. మసీదైనా, మందిరమైనా, Golden Temple గురుద్వారా అయినా, ప్రార్థించే ప్రదేశమేదైనా పవిత్రమే, ఎల్లప్పుడూ అందరికీ. మతమేదైనా పవిత్రత ఒక్కటే. కాని ఆ పవిత్రతకు కారణమైన ప్రార్థన, నమాజు అన్నవే లేనప్పుడు వాటిని పూర్వ గౌరవంతో ఆదరించడం ఎంత వరకు సబబు అన్నది కవులు, విజ్ఞులే కాదు మేధావులూ, పౌరులందరూ ఆలోచించి అభిప్రాయాలు పంచుకోవడం ఎంతో ఘర్షణను, రక్తపాతాన్ని నివారించడానికి సహాయం, కాదు- నేటి అవసరం అని కూడా అనుకుంటాను. హింసకు దారితీసిన, తీస్తున్న విషయాలు చర్చలకు దారితీసి వెలుగును వెత్తుక్కోవడం అన్నివిధాల మేలు చేస్తుందని కూడానమ్ముతాను.
________
విధేయుడు
-Srinivas
బోడి పద్యం గురించి Srinivas Nagulapalli గారి అభిప్రాయం:
04/07/2009 1:35 am
అశ్లీలమా, సచ్చీలమా అని కాక కదిలించిన దేదైనా దానిపై రాసే అధికారం కవి/రచయితకే కాదు, అభిప్రాయాలు రాసేవారికీ ఉంది, ఎప్పుడూనూ. వల్గారిటీ ఉందా లేదా, ఇది పద్యమా కాదా, అని కాక కదిలించిందేమిటి అని మాత్రమే చూస్తే, బాబ్రీ మసీదు ప్రస్తావన మాత్రం తాకింది, నాకైతే. ఆవేశం, ఆక్రోశం అక్షరాలా ఉంది. ఆలోచన, అవగాహన తక్కువైనట్టు తోచింది. అయినా నిజాయితీగానే రాసినట్లనిపించింది.
=========
విధేయుడు
-Srinivas
బోడి పద్యం గురించి Meher గారి అభిప్రాయం:
04/05/2009 11:57 pm
ఇక్కడ కవితలో కన్నా వ్యాఖ్యానాలలో ఎక్కువ వల్గారిటీ కనిపిస్తోంది. కళాకారునికి వస్తువు ఎన్నుకోవడంలో అది అశ్లీలమా, సచ్ఛీలమా అన్నవి ప్రమాణాలు కావు. ఏది కదిలించినా దానిపై రాసే అధికారం అతనికి ఉంది.
నిజానికి కవిత నాకూ అర్థం కాలేదు. కానీ నాకు ఈ సున్తీ సెరిమొనీ గురించి ఏమీ తెలియకపోవడం దానికి కారణమని సరిపెట్టుకున్నాను. లైలా గారి వ్యాఖ్యానం మరి కాస్త స్పష్టం చేసింది.
బోడి పద్యం గురించి ravikiran timmireddy గారి అభిప్రాయం:
04/04/2009 9:03 am
సమాజంలో బతకడం నేర్చుకోవాలట ఈ కవితనర్థం చేసుకోవడానికి. సమాజంలో బతకడవే సరిపోదట, వెనుకనున్న చారిత్రక సంఘటనల సారస్వం తెలిసుండాలట. కాకపోతే మరేదో వ్యాసం చదివి ఈ కవితని అర్థం చేసుకోవాలట. లేకపోతే, అర్థం లేకుండా గొప్పగా ధ్వనించే ఈ పదాల పజిల్ ని, ఒకదానికొకటి సంబంధంలేకుండా వున్న ఈ పదచిత్రాల ముక్కల్లో, నేలని విడిచి సాముచేసి, తెగిపడివున్న చర్మపు ముక్కనుంచి భూత, భవిష్యత్, వర్తమానాల్ని అన్వయించుకునే (పచ్చ, పచ్చటి డాలరు రంగులో, పడిపోతున్న అమెరికా హంగులో) ప్రత్యేకవైన రంగుల కళ్ళద్దాలన్నా కావాలట.
ఎవరికోసం ఈ కవిత? ఎందు కోసం ఈ కవిత? కొద్దో, గొప్పో చదవనేర్చిన వాళ్లకి కూడా అర్థం కాని ఈ కవిత. పాఠకుల ప్రయత్నంలో మాత్రవే విచ్చీ విచ్చకుండా విచ్చుకునే ఈ కవిత. కవితని చదివి అర్థం చేసుకోడానికి ఒక ప్రత్యేకవైన స్థాయి కావాలని కవిగారనుకునుంటే ఇక పేచీనే లేదు. మా పత్రిక ఆ స్థాయిగల పాఠకుల కోసవే అని సంపాదకులనుకుంటే కూడా పేచీ లేదు. కానీ ఇది సర్వ తెలుగు జనుల కోసం అనే అభిప్రాయం వుంటే మాత్రం కవి(తన కవితకి తానే వివరణ ఇచ్చుకోవడం కష్టవే), వివరణ ఇవ్వడం అవసరవేవో.
రవి
అంకెలు, సంఖ్యలు: రెండు గురించి M.S.Prasad గారి అభిప్రాయం:
04/04/2009 1:01 am
దుగ, తిగ అనే పదాలు కూడా ఉన్నాయి. ఇవి 2,3 సంఖ్యలను తెలియజేస్తాయి.
ఇకపోతే పనీ పాటా ఏమీ లేకుండా గడపాల్సిన సమయం చాలా ఉన్నప్పుడు మీరు చూపిన పనికిమాలిన ఆట ఆడుతూ మన మేధస్సును బాధించవచ్చు.
‘అపు సంసార్ ‘ – సత్యజిత్ రాయ్ సినిమా గురించి raman గారి అభిప్రాయం:
04/03/2009 6:09 pm
ఈమధ్య ఇక్కడ university లొ ఈ cinema చూపించారు. చాలామంది Americans వచ్హారు, mostly middle aged and elderly people, a few arts students. I was the only Indian in the group. There was a discussion about the movie after the screening, though a 20 minute time was allocated for discussion, it lasted more than an hour. I was amazed and surprised at the keenness and critical way they watched the movie and participated in the discussion. I noticed:
_ most of them have watched, if not all but most of the Ray’s movies.
_ they tried to draw parallel not only with other Ray’s movies but with other Bengali and other Indian movies of that period.
_ they had number of questions about the Bengali village life, local customs especially around the marriages. I tried to answer as much.
_ “I didn’t see much British culture or influence in the movie” one Questioned. Another answered : “There are few British writer’s books in the shelf”
of course there were some silly questions too. To make it short it this experience has changed my way of watching movies. I am sure this kind of discussions will go on for many more years.