ఉపేంద్ర గారూ,
మీలాటి వారు రాయడం, పీట ముడితో సహా, నాలాటి వాళ్ళ అద్రుష్టం. దానికి తోడు నాలాటివాళ్ళ (తెలుగులో సిల్లీ) సందేహాలకి ఓపికగా సమాధానాలు ఇవ్వడం ఇంకా గొప్ప. దీన్నే కదా మీరు (తెలుగులో) డైలాగు అన్నారు. కాదా?
మీ వ్యాసం క్షమార్హం ఎలా అవుతుంది? అది చదివి డైలాగు మొదలెట్టకపోతే తప్పున్నర మాది.
5. బాలగోపాల్ గారు అంత ఎక్సిప్లిసిట్ గా అన్నారా? అన్లేదేమో!
దేన్ని ఎట్లా అనుసంధానం చేసుకోవాలి అన్నది మిలియన్ డాలర్ల ప్రెశ్న. కదండీ.
మన ఖర్మ, ఎవరి ఖర్మ కెవరు బాధ్యులూ అనో; ఆళ్ళు మన్ని దెబ్బ తీసేరు, దెబ్బకి దెబ్బ, అయితే నాటె పెన్నీ మోర్ నాటే పెన్నీ లెస్ అనో; సహేంద్ర తక్షకాయస్వాహా అనో; ఇలా రకరకాలుగా కదా ప్రెతీ ఇబ్బందినీ ఇబ్బందిపడ్డ ప్రెతివాడూ అనుసంధానించుకుంటాడు వాడి సత్తువని బట్టి.
అంతేగానీ, మార్కెట్టు రాజ్యంలో ఇలా అయిన్నీకాబట్టి ఈ మార్కెట్లని దుంప నాశనం చేసెయ్యాలి అనిన్నీ; కొత్త వ్యవస్థ మొదలెట్టాలి అనిన్నీ; యెజ్నంలో కుర్రాడి లాగ నా పిల్లలు ఇలాటి బతుకు బతక కూడదనిన్నీ; రాకెట్టప్పారావులాగ ఇలాటి బతుకు ఇలాగే బతకాలనిన్నీ; ఇలాటి బతుకులో పోలీసోడి “అక్కరెన్సు” రిపోర్టు ని ఏ జడ్జీ కాదంటాడో సూద్దారి అనిన్నీ; లాయరు మూర్తి గారి లాగ ఇలాగెలా బతకడం అనిన్నీ; ముత్తేలమ్మలాగ ఇలాక్కూడా బతకొచ్చనిన్నీ; ఆ జడ్జీ గోరిలాగ పిచ్చెక్కకపోతె బతకలేవఁనిన్నీ; ఇంకా బోల్డన్ని ….. లాగెలా అనుసంధానించుకోగలరు?
With regard to the comments from READER, every great thing shall start from a small initiation. So, it started from this.
I want to quote this line which I dont recall the source (but was in Hindi). I am translating this in to English for easy reference
“I know that with a small drop of water, I can not fill the river,
I know with a small piece of bread, I can not cater to the hunger of the world
I know with a small amount of money, I can not fulfill the need of all poor
However, when the history of mankind will be written, my name will not be under the destructors, but will be on the side of constructors”
Want to close with the comment that we need to start somewhere on our own instead of waiting for the politicians, rich people, god. If you start, I am sure there are many out there who want to join & support.
3. నాగార్జున కవిత్వాన్ని పరిచయం చేసే చిన్న వ్యాసంగానే మొదలు పెట్టాను. మొదట్లోనే ఒక ప్రశ్న ఎదురయింది. నాగార్జుననే ఎందుకు పరిచయం చేస్తున్నాను అని. అది తేల్చుకునే సరికి, తెలుగు కవుల రామాయణంలో నా పిడకల వేట ఏమిటి అని అనుమానం వచ్చింది. ఇదంతా సాఫీగా చిక్కులు లేకుండా రాయటానికి ఉన్న టైము చాలా తక్కువ. మే నెల సంచికకి పంపక పోతే ఇది మళ్ళీ రాయలేను అనిపించింది. పీట ముడితో సహా పంపించేశాను. చదవటానికి వీలుగా లేక పోతే సంపాదకులు చెప్తారు, అది దాటితే, చదివిన వాళ్ళలో ఎవరో ఒకరు ముడి విప్పటానికి సహాయం చేస్తారులే అన్న మొండి ధైర్యం తప్ప వేరే ఏమీ సంజాయిషీ చెప్పుకోలేను. క్షమార్హం కాదంటే చెప్పండి.
5. బతుకునీ కవిత్వాన్నీ కేవలం మార్క్సిస్టు దృక్పథం తోటే అర్ధం చేసుకోవటం సాధ్యం కాదు అనే కదా బాలగోపాల్ చెప్పినది కూడానూ?
చెట్టంత కొడుకు చచ్చిపోతే కుమిలి పోతున్న తండ్రికి గతి తార్కిక భౌతిక వాదం ఎందుకు పనికొస్తుంది అని అడగొచ్చు. నాకు ఉద్యోగం ఎందుకు రాలేదు, మా నాన్న ఎందుకు అప్పుల్లో మునిగి పొయాడు అని అడిగే రైతు కొడుకుకి ఏదో ఒక విశ్లేషణ (మార్క్సిజమే కానక్కరలేదు) లేకుండా సమాధానం ఎట్లా చెప్తావు అని కూడా అడగొచ్చు. అప్పుల వాళ్ళు చేసిన అవమానం భరించలేక తండ్రి ఉరి వేసుకుంటే ఆ కొడుక్కి సమాధానం చెప్పాలంటే మన దగ్గర ఏమున్నది అన్నది ప్రశ్న అయితే – దేన్ని ఎట్లా అనుసంధానం చేసుకోవాలి అన్న ప్రశ్న తప్పని సరే కదా?
మీ ప్రశ్నలు 2 & 4 లకి జవాబు కొంచెం తీరుబడిగా చెప్పాలి. ఒకటి రెండు రోజుల్లో. 🙂
కథలు ఇక్కడ ప్రచురించినవీ, ఎక్కడా ప్రచురించనివీ కూడా నాబ్లాగులో పెట్టుకున్నప్పుడు పాఠకులకి రాని సందేహాలు పీర్ రెవ్యూయరులకి వస్తున్నాయి. దీనికి మంచి ఉదాహరణ నాబ్లాగులో కొత్తకథ, భయం. దీనిమీద బోలెడు ప్రశ్నలు వేయొచ్చు. కానీ నాబ్లాగు పాఠకులకి ఏమీ సందేహాలు వచ్చినట్టు లేదు.
దానిక్కారణం మీ బ్లాగు పాఠకులు మీ పీర్లు కాకపోడమేమో. ఒక కథని చులాగ్గా చదివి పడేసే వాళ్ళకీ, దాన్ని క్రిటికల్గా చదివేవాళ్ళకీ తేడా లేకపోతే సమీక్ష అనే ప్రహసనానికి అర్థం ఉండదు.
ఉదాహరణకి ఈ కథలోనే:
నెలరోజులయింది. శ్రీరంగశయనం గతించినభార్యనీ, ఆమె ధార్మికచరిత్రనీ కీర్తిస్తూనే ఉన్నారు, గంగాప్రవాహఝరిలా.
అంతవరకూ మాటాడకుండా కూర్చున్న కొడుకూ, కోడలూ లేచారు.
అంటే నెలరోజులూ మాట్లాడకుండా ఉన్న కొడుకూ కోడలూ అనా?
నెలరోజులయింది. శ్రీరంగశయనం గతించినభార్యనీ, ఆమె ధార్మికచరిత్రనీ కీర్తిస్తూనే ఉన్నారు, గంగాప్రవాహఝరిలా. మాసికానికి వచ్చినవారందరూ ఒకొకరే పొద్దు పోతోందంటూ లేచేరు.
అంతవరకూ మాటాడకుండా కూర్చున్న కొడుకూ, కోడలూ లేచారు.
మాసికానికి అన్న వాక్యం ఒక్కటి చేర్చడం వల్ల తేడా ఏమీ కనపడలేదా?
ఇంప్లిసిట్ గా పాఠకులు భావాలని అర్థం చేసుకోడం వేరు, ఇలా తప్పుల్ని సరిదిద్దుకుని చదువుకోడం వేరు. రాశేటప్పుడు శ్రద్ధగా రాయడం ముఖ్యం. అతిచిన్నదిగా కనపడే ఈ తప్పుని ఎత్తిపట్టింది ఇలాంటి చిన్న చిన్న సవరింపులూ, మెరుగులతోటి కథకు పెట్టే నగిషీ రచయిత గురించి చాలా చెపుతుంది. ఏం?
రచయితలు ఒకటి గుర్తెట్టుకోవాలి – వారు చెప్పదలచుకున్న కథ, వారు చెప్పిన కథ వేరు వేరని. చెప్పదలచుకున్నది వారి మెదడులో ఉంటుంది, దానిలో ఏ తప్పులూ లోటుపాట్లూ ఉండవు. చెప్పింది కాగితం మీద ఉంటుంది, అన్ని అవలక్షణాలతోనూ. రచయితకు ఆ రెండు ఒకేలా కనపడతై. అది మామూలే, రాసింది వారే కదా. కానీ అందరూ చదివేది కాగితం మీద ఉన్న కథని. వారి విమర్శ ఆ చెప్పిన కథ మీదే ఉంటుంది. విమర్శని తీసుకోలేకపోతున్నప్పుడు జరుగుతున్నది ఏమిటంటే రచయిత తను “చెప్పిన కథ”ను కాకుండా తను “చెప్పదలచుకున్న కథ”ను విమర్శిస్తున్నారనే అపోహలో పడి తన రచనను వెనకేసుకురావడం, విమర్శను ఒదిలిపెట్టి విమర్శకుల ఉద్దేశాలపై తీర్పు చెప్పుకోడం. (చెప్పదల్చుకున్న కథని ఏమీ చెడకుండా చెప్పడం రచయితలు అందరూ చేయగల్గే పని కాదు. చేయగలమనే భ్రమ కూడా మామూలే. సంపాదకులు చేయాల్సిన పని – చెప్పిన కథ ఆధారంగా చెప్పదల్చుకున్న కథను అర్థం చేసుకుని చెప్పిన కథకు మెరుగులు దిద్ది ఆ రెండిటినీ వీలైనంత ఒకటిగా చేయడం, రచయితకు ఆ రచనలో సహాయపడ్డం. ఇది కూడా అందరూ చేసే చేయగల్గే పని కాదు మరి.)
కథలో క్లుప్తత ముఖ్యం అన్న మీరే ఈ కథలో ఆఖరి వాక్యం ఆ క్లుప్తతను దెబ్బతీసిందని గమనించకపోడం ఆశ్చర్యమే. అంతకు ముందు మీర్రాశిన ఆ వైజాగు బీచిలో అక్కాతమ్ముళ్ళ కథలోనూ ఇలాగే చివరి వాక్యం ఆ కథని చంపేశింది. ఈ చివరి వాక్యాలు పాఠకుల మేథకి వదిలిపెట్టాల్సినవి. నిజానికి చదివినప్పుడల్లా మీ కథల్ని చాలానే సాన పట్టాలని నాకనిపిస్తుంది. ఇదంతా నా చాదస్తేమేనేమో. పోనిద్దురూ..
మీ బ్లాగులోనే ఎప్పుడో రాశేరు కాదూ… అసలీ కథలు ఏదో ఊసుపోక రాశేవి వాటి కింత శ్రద్ధ అవసరమా అనీనూ, నిజంగా సంపాదకులకి ఇంత టైమ్ ఉంటుందా, వారు నిజంగా ఇవన్నీ ఇంత శ్రద్ధగా చదువుతారా అనీనూ. మీరే నిజమేమో, సంపాదకులు మీ కథని చదవకుండానే అచ్చేసినట్టున్నారు, ఊసుపోకకి రాసిందనేమో 🙂
ఏమాటకామాటే – ఈ కథ మీ మిగతా కథలు చాలావాటికంటే బాగా రాశేరు. (ఇంకొంచెం నగిషీ పెట్టి ఉండాల్సింది.) ఇదేదో మెచ్చుకోలుకి అంటున్న మాట కాదు.
(మీ కథ గురించి కదా అని మీరింకెక్కడో రాసిన కామెంటుకి ఇక్కడ ప్రతిస్పందించాను. ఏవనుకోకండి).
ఇదేటమ్మా ఇలా రాస్సేవూ?
నువ్వు రోకలి వి కాదు తల్లీ. రోకళ్ళకి చివుర్లు తొడిగించీదానివి తల్లీ.
కళ్ళ్ళు తుడిచీసుకుని పాపిష్టి పీడకలని మర్చిపో.
ఇలా ఇంకెప్పుడూ రాయకు.
సాహితీ మిత్రులు వైదేహి గారికి,
మీరు బాగా రాస్తారు. తిరుగులేదు.
కానీ రాసిందే రాస్తారు. రకరకాలుగా అదే రాస్తారు. బావుంటాయి. కానీ ఏదో వెలితి. ఠుమ్రీలు మానీసి పూర్తి రాగవేఁ రాయాలి మీరు.
బాబ్జీలు
ఉపేంద్ర గారూ,
సంభాషణని తెలుగులో “డైలాగు” అంటారని మర్చిపోయేను. క్షమించండి.
కానీ “డైలాగు” ఇద్దరి మద్దెనే కదా నడుస్తుంది? ఇదీ వొదిలీయండి.
మీరిచ్చిన లింకులు చూసేను. మంచి లింకులు.
1. గులాబీ ఛూడియాఁ: బాబా కవిత చదవడం మొదలెట్టకముందే ఆ పిల్ల తల్లి చనిపోయిందని చెప్పీసేరు. దాంతో “మున్నీ కా అమానత్” అంటే కొంచెం అర్ధఁవయ్యింది. ఇది మీరిచ్చిన లింకు చూడక ముందు “క్రిస్టల్ క్లియర్” గా అర్ధవఁవ్వలేదు. ఇది చూసేక ఈ మాట లొ ప్రచురించీ కవితలని పాత భారతి టైపులో కాకుండా ఆడియో వో వీడియొ వో ఇస్తే, అందులో ఆ కవి పూర్వా పరాలు చెప్పి కవిత చదివితే లేపోతే ఇంకోళ్ళతో చదివిస్తే బాగుంటుందేమో? ఇదీ వొదిలీయండి. ఇది వేవే గారు చూసుకోవాలి.
2.బాలగోపాల్ గారి లింకు(లు): చరిత్ర గట్రాల వేపు వెళ్ళలేదు, దమ్ము లేక. రెండో దాంట్లో (ఎవరో శ్రీనివాస్ గారి ఇంటర్వ్యూ) కన్యాశుల్కం మీద ఆయన అభిప్రాయం (తెలుగులో కామెంటు) మీద మీ అభిప్రాయం? అంటే మీరేవంటారూ అని. ఏదో ఒకటి అనండి దయచేసి. మనద్రుష్టవేఁవిఁటంటే మనం కన్యాశుల్కాన్నీ, మహాప్రస్ఠాన్నీ దాటి కరెన్సీ లోకి రాకపోవడం. లేపోతే ఆ రెండూ ఇంకా కరెన్సీ గా చెలామణీ లో వుండడం. సరిగ్గా రాయలేకపోతున్నాను. సాధన చేస్తాను, సరిగ్గా రాయడం. కానీ అర్ధం చేసుకుని ఈ “తీరని దాహాన్ని” తీర్చడానికి ప్రయత్నించండి అంటే తెలుగులో ట్రై చెయ్యరూ, మరోసారి దయచేసి!
3. మీరు మామూలుగా నాగార్జున గారి కవిత్వాన్ని పరిచయం చేసి వుంటే ఈ వ్యాసం మరోలా వుండును. దానిని ” ఆ రెండు డైలాగు” లతో ముడి పెట్టి పీట ముడి వేసేరని అనుకుంటున్నాను. కాదని మీరనుకుంటే మా అద్రుష్టం.
4. మిగిలిన భారతీయ భాషల్లోని కవులు: మీరన్నట్టు తెలుగు లెస్స అన్న గీర కాదు వాళ్ళని పట్టించుకోపోవడం. వారందరికన్నా మన తెలుగు కవులు; అస్మదీయులైనా, తస్మదీయులైనా; ఒకాకు ఎక్కువే. కాదని నిరూపించండి. దండగ అని వొదిలీకండి దయచేసి.
5. చివరగా: బతుకునీ, కవిత్వాన్నీ మారని మార్క్సిస్టుల ద్రుక్పధం తోనో, మారిన మార్క్సిస్టుల ద్రుక్పధం తోనో చూడ్డం తప్ప వేరే దారి లేదా?
బాబ్జీలు
వ్రాస్తున్నాను మహా ప్రభూ వ్రాస్తున్నాను: రెండు చెదురుతున్న సంభాషణలూ, ఒక కవి పరిచయమూ గురించి baabjeelu గారి అభిప్రాయం:
05/14/2010 12:29 pm
ఉపేంద్ర గారూ,
మీలాటి వారు రాయడం, పీట ముడితో సహా, నాలాటి వాళ్ళ అద్రుష్టం. దానికి తోడు నాలాటివాళ్ళ (తెలుగులో సిల్లీ) సందేహాలకి ఓపికగా సమాధానాలు ఇవ్వడం ఇంకా గొప్ప. దీన్నే కదా మీరు (తెలుగులో) డైలాగు అన్నారు. కాదా?
మీ వ్యాసం క్షమార్హం ఎలా అవుతుంది? అది చదివి డైలాగు మొదలెట్టకపోతే తప్పున్నర మాది.
5. బాలగోపాల్ గారు అంత ఎక్సిప్లిసిట్ గా అన్నారా? అన్లేదేమో!
దేన్ని ఎట్లా అనుసంధానం చేసుకోవాలి అన్నది మిలియన్ డాలర్ల ప్రెశ్న. కదండీ.
మన ఖర్మ, ఎవరి ఖర్మ కెవరు బాధ్యులూ అనో; ఆళ్ళు మన్ని దెబ్బ తీసేరు, దెబ్బకి దెబ్బ, అయితే నాటె పెన్నీ మోర్ నాటే పెన్నీ లెస్ అనో; సహేంద్ర తక్షకాయస్వాహా అనో; ఇలా రకరకాలుగా కదా ప్రెతీ ఇబ్బందినీ ఇబ్బందిపడ్డ ప్రెతివాడూ అనుసంధానించుకుంటాడు వాడి సత్తువని బట్టి.
అంతేగానీ, మార్కెట్టు రాజ్యంలో ఇలా అయిన్నీకాబట్టి ఈ మార్కెట్లని దుంప నాశనం చేసెయ్యాలి అనిన్నీ; కొత్త వ్యవస్థ మొదలెట్టాలి అనిన్నీ; యెజ్నంలో కుర్రాడి లాగ నా పిల్లలు ఇలాటి బతుకు బతక కూడదనిన్నీ; రాకెట్టప్పారావులాగ ఇలాటి బతుకు ఇలాగే బతకాలనిన్నీ; ఇలాటి బతుకులో పోలీసోడి “అక్కరెన్సు” రిపోర్టు ని ఏ జడ్జీ కాదంటాడో సూద్దారి అనిన్నీ; లాయరు మూర్తి గారి లాగ ఇలాగెలా బతకడం అనిన్నీ; ముత్తేలమ్మలాగ ఇలాక్కూడా బతకొచ్చనిన్నీ; ఆ జడ్జీ గోరిలాగ పిచ్చెక్కకపోతె బతకలేవఁనిన్నీ; ఇంకా బోల్డన్ని ….. లాగెలా అనుసంధానించుకోగలరు?
బాబ్జీలు
తడి గురించి Venkata Sudhakar గారి అభిప్రాయం:
05/14/2010 4:09 am
I really appreciate the story and the concluion.
With regard to the comments from READER, every great thing shall start from a small initiation. So, it started from this.
I want to quote this line which I dont recall the source (but was in Hindi). I am translating this in to English for easy reference
“I know that with a small drop of water, I can not fill the river,
I know with a small piece of bread, I can not cater to the hunger of the world
I know with a small amount of money, I can not fulfill the need of all poor
However, when the history of mankind will be written, my name will not be under the destructors, but will be on the side of constructors”
Want to close with the comment that we need to start somewhere on our own instead of waiting for the politicians, rich people, god. If you start, I am sure there are many out there who want to join & support.
వ్రాస్తున్నాను మహా ప్రభూ వ్రాస్తున్నాను: రెండు చెదురుతున్న సంభాషణలూ, ఒక కవి పరిచయమూ గురించి చాకిరేవు ఉపేంద్ర గారి అభిప్రాయం:
05/14/2010 12:27 am
బాబ్జీలు గారూ
3. నాగార్జున కవిత్వాన్ని పరిచయం చేసే చిన్న వ్యాసంగానే మొదలు పెట్టాను. మొదట్లోనే ఒక ప్రశ్న ఎదురయింది. నాగార్జుననే ఎందుకు పరిచయం చేస్తున్నాను అని. అది తేల్చుకునే సరికి, తెలుగు కవుల రామాయణంలో నా పిడకల వేట ఏమిటి అని అనుమానం వచ్చింది. ఇదంతా సాఫీగా చిక్కులు లేకుండా రాయటానికి ఉన్న టైము చాలా తక్కువ. మే నెల సంచికకి పంపక పోతే ఇది మళ్ళీ రాయలేను అనిపించింది. పీట ముడితో సహా పంపించేశాను. చదవటానికి వీలుగా లేక పోతే సంపాదకులు చెప్తారు, అది దాటితే, చదివిన వాళ్ళలో ఎవరో ఒకరు ముడి విప్పటానికి సహాయం చేస్తారులే అన్న మొండి ధైర్యం తప్ప వేరే ఏమీ సంజాయిషీ చెప్పుకోలేను. క్షమార్హం కాదంటే చెప్పండి.
5. బతుకునీ కవిత్వాన్నీ కేవలం మార్క్సిస్టు దృక్పథం తోటే అర్ధం చేసుకోవటం సాధ్యం కాదు అనే కదా బాలగోపాల్ చెప్పినది కూడానూ?
చెట్టంత కొడుకు చచ్చిపోతే కుమిలి పోతున్న తండ్రికి గతి తార్కిక భౌతిక వాదం ఎందుకు పనికొస్తుంది అని అడగొచ్చు. నాకు ఉద్యోగం ఎందుకు రాలేదు, మా నాన్న ఎందుకు అప్పుల్లో మునిగి పొయాడు అని అడిగే రైతు కొడుకుకి ఏదో ఒక విశ్లేషణ (మార్క్సిజమే కానక్కరలేదు) లేకుండా సమాధానం ఎట్లా చెప్తావు అని కూడా అడగొచ్చు. అప్పుల వాళ్ళు చేసిన అవమానం భరించలేక తండ్రి ఉరి వేసుకుంటే ఆ కొడుక్కి సమాధానం చెప్పాలంటే మన దగ్గర ఏమున్నది అన్నది ప్రశ్న అయితే – దేన్ని ఎట్లా అనుసంధానం చేసుకోవాలి అన్న ప్రశ్న తప్పని సరే కదా?
మీ ప్రశ్నలు 2 & 4 లకి జవాబు కొంచెం తీరుబడిగా చెప్పాలి. ఒకటి రెండు రోజుల్లో. 🙂
సంగీత పట్నం – కదనకుతూహలం గురించి Sivasankar Ayyalasomayajula గారి అభిప్రాయం:
05/13/2010 4:31 pm
చాలా విషయములు ఓపికగా చక్కగా వివరించినందుకు ధన్యవాదములు.
ఉత్తమాయిల్లాలు గురించి సంచారి గారి అభిప్రాయం:
05/13/2010 11:47 am
దానిక్కారణం మీ బ్లాగు పాఠకులు మీ పీర్లు కాకపోడమేమో. ఒక కథని చులాగ్గా చదివి పడేసే వాళ్ళకీ, దాన్ని క్రిటికల్గా చదివేవాళ్ళకీ తేడా లేకపోతే సమీక్ష అనే ప్రహసనానికి అర్థం ఉండదు.
ఉదాహరణకి ఈ కథలోనే:
అంటే నెలరోజులూ మాట్లాడకుండా ఉన్న కొడుకూ కోడలూ అనా?
మాసికానికి అన్న వాక్యం ఒక్కటి చేర్చడం వల్ల తేడా ఏమీ కనపడలేదా?
ఇంప్లిసిట్ గా పాఠకులు భావాలని అర్థం చేసుకోడం వేరు, ఇలా తప్పుల్ని సరిదిద్దుకుని చదువుకోడం వేరు. రాశేటప్పుడు శ్రద్ధగా రాయడం ముఖ్యం. అతిచిన్నదిగా కనపడే ఈ తప్పుని ఎత్తిపట్టింది ఇలాంటి చిన్న చిన్న సవరింపులూ, మెరుగులతోటి కథకు పెట్టే నగిషీ రచయిత గురించి చాలా చెపుతుంది. ఏం?
రచయితలు ఒకటి గుర్తెట్టుకోవాలి – వారు చెప్పదలచుకున్న కథ, వారు చెప్పిన కథ వేరు వేరని. చెప్పదలచుకున్నది వారి మెదడులో ఉంటుంది, దానిలో ఏ తప్పులూ లోటుపాట్లూ ఉండవు. చెప్పింది కాగితం మీద ఉంటుంది, అన్ని అవలక్షణాలతోనూ. రచయితకు ఆ రెండు ఒకేలా కనపడతై. అది మామూలే, రాసింది వారే కదా. కానీ అందరూ చదివేది కాగితం మీద ఉన్న కథని. వారి విమర్శ ఆ చెప్పిన కథ మీదే ఉంటుంది. విమర్శని తీసుకోలేకపోతున్నప్పుడు జరుగుతున్నది ఏమిటంటే రచయిత తను “చెప్పిన కథ”ను కాకుండా తను “చెప్పదలచుకున్న కథ”ను విమర్శిస్తున్నారనే అపోహలో పడి తన రచనను వెనకేసుకురావడం, విమర్శను ఒదిలిపెట్టి విమర్శకుల ఉద్దేశాలపై తీర్పు చెప్పుకోడం. (చెప్పదల్చుకున్న కథని ఏమీ చెడకుండా చెప్పడం రచయితలు అందరూ చేయగల్గే పని కాదు. చేయగలమనే భ్రమ కూడా మామూలే. సంపాదకులు చేయాల్సిన పని – చెప్పిన కథ ఆధారంగా చెప్పదల్చుకున్న కథను అర్థం చేసుకుని చెప్పిన కథకు మెరుగులు దిద్ది ఆ రెండిటినీ వీలైనంత ఒకటిగా చేయడం, రచయితకు ఆ రచనలో సహాయపడ్డం. ఇది కూడా అందరూ చేసే చేయగల్గే పని కాదు మరి.)
కథలో క్లుప్తత ముఖ్యం అన్న మీరే ఈ కథలో ఆఖరి వాక్యం ఆ క్లుప్తతను దెబ్బతీసిందని గమనించకపోడం ఆశ్చర్యమే. అంతకు ముందు మీర్రాశిన ఆ వైజాగు బీచిలో అక్కాతమ్ముళ్ళ కథలోనూ ఇలాగే చివరి వాక్యం ఆ కథని చంపేశింది. ఈ చివరి వాక్యాలు పాఠకుల మేథకి వదిలిపెట్టాల్సినవి. నిజానికి చదివినప్పుడల్లా మీ కథల్ని చాలానే సాన పట్టాలని నాకనిపిస్తుంది. ఇదంతా నా చాదస్తేమేనేమో. పోనిద్దురూ..
మీ బ్లాగులోనే ఎప్పుడో రాశేరు కాదూ… అసలీ కథలు ఏదో ఊసుపోక రాశేవి వాటి కింత శ్రద్ధ అవసరమా అనీనూ, నిజంగా సంపాదకులకి ఇంత టైమ్ ఉంటుందా, వారు నిజంగా ఇవన్నీ ఇంత శ్రద్ధగా చదువుతారా అనీనూ. మీరే నిజమేమో, సంపాదకులు మీ కథని చదవకుండానే అచ్చేసినట్టున్నారు, ఊసుపోకకి రాసిందనేమో 🙂
ఏమాటకామాటే – ఈ కథ మీ మిగతా కథలు చాలావాటికంటే బాగా రాశేరు. (ఇంకొంచెం నగిషీ పెట్టి ఉండాల్సింది.) ఇదేదో మెచ్చుకోలుకి అంటున్న మాట కాదు.
(మీ కథ గురించి కదా అని మీరింకెక్కడో రాసిన కామెంటుకి ఇక్కడ ప్రతిస్పందించాను. ఏవనుకోకండి).
జీలకర్ర – బెల్లం గురించి baabjeelu గారి అభిప్రాయం:
05/13/2010 11:45 am
ఇదేటమ్మా ఇలా రాస్సేవూ?
నువ్వు రోకలి వి కాదు తల్లీ. రోకళ్ళకి చివుర్లు తొడిగించీదానివి తల్లీ.
కళ్ళ్ళు తుడిచీసుకుని పాపిష్టి పీడకలని మర్చిపో.
ఇలా ఇంకెప్పుడూ రాయకు.
బాబ్జీలు
కవితావిర్భావం గురించి baabjeelu గారి అభిప్రాయం:
05/13/2010 11:37 am
సాహితీ మిత్రులు వైదేహి గారికి,
మీరు బాగా రాస్తారు. తిరుగులేదు.
కానీ రాసిందే రాస్తారు. రకరకాలుగా అదే రాస్తారు. బావుంటాయి. కానీ ఏదో వెలితి. ఠుమ్రీలు మానీసి పూర్తి రాగవేఁ రాయాలి మీరు.
బాబ్జీలు
వ్రాస్తున్నాను మహా ప్రభూ వ్రాస్తున్నాను: రెండు చెదురుతున్న సంభాషణలూ, ఒక కవి పరిచయమూ గురించి baabjeelu గారి అభిప్రాయం:
05/13/2010 11:06 am
ఉపేంద్ర గారూ,
సంభాషణని తెలుగులో “డైలాగు” అంటారని మర్చిపోయేను. క్షమించండి.
కానీ “డైలాగు” ఇద్దరి మద్దెనే కదా నడుస్తుంది? ఇదీ వొదిలీయండి.
మీరిచ్చిన లింకులు చూసేను. మంచి లింకులు.
1. గులాబీ ఛూడియాఁ: బాబా కవిత చదవడం మొదలెట్టకముందే ఆ పిల్ల తల్లి చనిపోయిందని చెప్పీసేరు. దాంతో “మున్నీ కా అమానత్” అంటే కొంచెం అర్ధఁవయ్యింది. ఇది మీరిచ్చిన లింకు చూడక ముందు “క్రిస్టల్ క్లియర్” గా అర్ధవఁవ్వలేదు. ఇది చూసేక ఈ మాట లొ ప్రచురించీ కవితలని పాత భారతి టైపులో కాకుండా ఆడియో వో వీడియొ వో ఇస్తే, అందులో ఆ కవి పూర్వా పరాలు చెప్పి కవిత చదివితే లేపోతే ఇంకోళ్ళతో చదివిస్తే బాగుంటుందేమో? ఇదీ వొదిలీయండి. ఇది వేవే గారు చూసుకోవాలి.
2.బాలగోపాల్ గారి లింకు(లు): చరిత్ర గట్రాల వేపు వెళ్ళలేదు, దమ్ము లేక. రెండో దాంట్లో (ఎవరో శ్రీనివాస్ గారి ఇంటర్వ్యూ) కన్యాశుల్కం మీద ఆయన అభిప్రాయం (తెలుగులో కామెంటు) మీద మీ అభిప్రాయం? అంటే మీరేవంటారూ అని. ఏదో ఒకటి అనండి దయచేసి. మనద్రుష్టవేఁవిఁటంటే మనం కన్యాశుల్కాన్నీ, మహాప్రస్ఠాన్నీ దాటి కరెన్సీ లోకి రాకపోవడం. లేపోతే ఆ రెండూ ఇంకా కరెన్సీ గా చెలామణీ లో వుండడం. సరిగ్గా రాయలేకపోతున్నాను. సాధన చేస్తాను, సరిగ్గా రాయడం. కానీ అర్ధం చేసుకుని ఈ “తీరని దాహాన్ని” తీర్చడానికి ప్రయత్నించండి అంటే తెలుగులో ట్రై చెయ్యరూ, మరోసారి దయచేసి!
3. మీరు మామూలుగా నాగార్జున గారి కవిత్వాన్ని పరిచయం చేసి వుంటే ఈ వ్యాసం మరోలా వుండును. దానిని ” ఆ రెండు డైలాగు” లతో ముడి పెట్టి పీట ముడి వేసేరని అనుకుంటున్నాను. కాదని మీరనుకుంటే మా అద్రుష్టం.
4. మిగిలిన భారతీయ భాషల్లోని కవులు: మీరన్నట్టు తెలుగు లెస్స అన్న గీర కాదు వాళ్ళని పట్టించుకోపోవడం. వారందరికన్నా మన తెలుగు కవులు; అస్మదీయులైనా, తస్మదీయులైనా; ఒకాకు ఎక్కువే. కాదని నిరూపించండి. దండగ అని వొదిలీకండి దయచేసి.
5. చివరగా: బతుకునీ, కవిత్వాన్నీ మారని మార్క్సిస్టుల ద్రుక్పధం తోనో, మారిన మార్క్సిస్టుల ద్రుక్పధం తోనో చూడ్డం తప్ప వేరే దారి లేదా?
బాబ్జీలు
భవబంధాల సాక్షిగా… గురించి శేఖర్ పెద్దగోపు గారి అభిప్రాయం:
05/13/2010 10:36 am
liked it….you took a different point…..nice….
కవితావిర్భావం గురించి Satya గారి అభిప్రాయం:
05/13/2010 9:44 am
కవికి కవిత్వం, రచయితకు కథ, ఆటగానికి మైదానం, నాట్యానికి పాటగానికి వేదిక… దేనికైనా అవకాశం, సమయం, సందర్భం కావాలి…అప్పటిదాకా సుషుప్తావస్థలో వున్నవి వెలుగులోకి రావాలి. వచ్చిన అవకాశం చేజారనీయకూడదు, చేజారినా పట్టు విడవకూడదు.
కవిత చాలా బాగుంది.
–సత్య