ధన్యవాదాలు
*
శ్రీ మోహన,
శ్రీ యదుకుల భూషణ్ గారికి,
నమస్తే.
ముందుగా మీ ఇరువురికీ నా మనఃపూర్వక ధన్యవాదాలు తెలుపుకుంటున్నా.
మోహన గారూ!
మీరు అన్నదీ నిజమే. వచన రచనలో ఒక మూడ్, ఆ నీడల ప్రభావం కవిత మీద జీరాడుతూ వుంటాయి.
యదుకుల భూషణ్ గారూ! మీ ప్రశంస నాకొక బహుమతి లాంటిది.అంతే కాదు, బహు స్ఫూర్తిదాయకం కూడా!
రామాయణం కథ నాలాటి అపండిత పల్లెటూరి ఘటం చదువుకుంటే, ప్రతి పాత్ర దేనికదే స్పష్టంగా ఉంటుంది. ఎన్నో పేర్లు వస్తూ ఉంటాయి. రాముడు, లక్ష్మణుడు, భరతుడు, శత్రుఘ్నుడు – అందరూ విడివిడిగానే కనిపిస్తారు. ఋషులుంటే వశిష్టుడు, విశ్వామిత్రుడు, ఋష్యశృంగుడు. ఇలా ఎవరికి వారే. ఎవరి పాత్ర వారిదే. మనుషులకేనా అంటే కోతులకు కూడా వారి ఐడెంటిటీలున్నయ్. వాలి, సుగ్రీవుడు, హనుమంతుడు, అంగదుడు – ఇలా ఎన్ని పేర్లు గుర్తుంచుకోటానికీ ఏం ఇబ్బంది లేదు.
కధలు ఇష్టపడేవాళ్ళు నాలాటి వారు అనేక రకాల పాత్రలను ఇష్టపడతారు. ఆ పాత్రల వైవిధ్యం లోంచి, వారి సంభాషణల నుంచీ, స్నేహాల నుంచీ, ఘర్షణల్నుంచీ, వినోదం కలుగుతుంది. ఆ జరిగే సంఘటనల మీదా, రాబొయే ఘట్టాల మీదా నాకు ఆసక్తి. అది నా తెలియనితనం లో నుంచి వచ్చిన రక్తి.
కాని పండిత వ్యాసులకు, ఇట్టి మామూలు కథల మామూలు మానవులకుండే అట్టి ఎదురు చూపుల అమాయకమైన ఆనందాలు లేవు. Scholars ఉన్నవీ లేనివీ అర్థాలు తీసుకుని, ప్రతిదీ లోతుగా తవ్వుకుని పోతూ, ఆ గూఢార్థాల గోతిలో పడి చివరికి -అన్నీ ఒకే అర్థం చెప్పుకుని, అన్నీఅంతకు ముందే తెలుసుననుకుని, అంతా ఒకటై పోయి- నిరవధిక, నిరామయ, నిర్గుణ సుఖం అనుభవిస్తూ ఉంటారు.
ఆ సుఖం నాకొద్దండి.
రామాయణంలో సీతా రాముడూ ఒకరే అంటే, ఆ మతమేంటో నాకు మాత్రం అంటించకండి. పైగా శబరి పాత్ర కల్పనకు కారణం ఏంటని ఆలోచన చెస్తూ, సీతా, శబరీ కూడా రాముడికి ఒకటేనంటే, ఇక నేను ‘ఏమి రామ కథ! శబరీ, శబరీ’ – అని లబలబలాడాల్సిందే.
రామా=సీతా= శబరి= బ్రహ్మ పదార్థం.
రాముడు = సీత = విశ్వనాథ = you know who= you know why.
Satan = Milton = T.S. Eliot = H. Bloom=
ఈ వ్యాసంలో ఎవరి అభిప్రాయాలు ఏవో విడదీయటం, ఎవరి తరం?
రెండు నెలలకోసారి ఒక సాహిత్య పురుషుడిపై ప్రేమ ప్రకటనలు చెయ్యమని సంపాదకులు అడిగితే, రాసే ‘మధుర భక్తి’ వ్యాసాలు ఇలాగే గజిబిజిగా ఉంటాయి. అప్పటి వరకు బాగున్న నాకు ఇట్టి ‘కోవెల’ లోకి అడుగు పెట్టగానే ‘జీవుని వేదన’ ఆరంభమవుతుంది.
ఒక పుష్కర కాలంలో ఈ మాటలో వచ్చిన అందమైన అభిప్రాయాల జాబితా ఒకటి తయారు చేస్తే అందులో దమయంతి గారి పేరు అగ్ర భాగాన ఉంటుంది అనడంలో సందేహం లేదు. జాగ్రత్తగా పరిష్కరించి విడిగా ప్రచురించినా ఈ అభిప్రాయం నిలబడుతుంది, దమయంతి గారి భావుకత్వానికి ఎత్తిన పతాకగా రెప రెప లాడుతూ. కొత్త కవులకు కొన్ని సంగతులు చెప్పే ప్రయత్నం నేనైతే చేశాను. గతంలో అదే పేరుతో మరొక వ్యాసం ఈ సంచికల్లో (నవంబర్ 2002 )ఉండేది , అది సాంకేతిక కారణాల వల్ల మరుగున పడినా దాని మీద వేడి వాడి చర్చ జరిగింది. అదీ సంగతి.
సంసారి గురించి Aditya Bhagavan Dhulipala గారి అభిప్రాయం:
02/22/2011 7:40 am
బావుంది మాస్టారు కధ.
ఎంత అయినా మీ తెలుగు నాకు నచ్చుతుంది…మీ తెలుగు లో గోదావరి వాసన తగుల్తూ ఉంటుంది.
కమాండో: డా. నిసి షామల్ నొవెల్లా గురించి Aditya Bhagavan Dhulipala గారి అభిప్రాయం:
02/22/2011 7:29 am
నాకైతే అస్సలు నచ్చలేదు.
నిజానికి సస్పెన్స్ పండించడం కోసం కధ ని మిస్ అయినట్టు అనిపించింది!
గుర్రం జాషువా పాపాయి పద్యాలు గురించి V.L.RAGHAVA RAO గారి అభిప్రాయం:
02/18/2011 6:50 am
ఆధునిక తెలుగు పద్యమునకు కరుణను,పాపాయితనమును,తెనుగుయెదతేనెను,లాలిత్యమును,తెనుగుసొగసును ప్రసాదించిన కవికోకిల, కవితాచక్రవర్తి గుర్రం జాషువ.
పద్య కవితకు ప్రాణము;పదపదునుకు
రూపము;కరుణ మదిలోని జపవిలాస
తేజము;తెలుగు తల్లికి దివ్యజగము
జాషువాయన్న సత్యము జయముజయము
వాగుమూడి లక్ష్మీ రాఘవరావు
మధురకవి,ఉభయభాషాబంధు,భారతీయగణితబ్రహ్మ,వేదగణితబ్రహ్మ
9849448947లేదా 7416624885్ లేదా7569073645
కమాండో: డా. నిసి షామల్ నొవెల్లా గురించి Raghu గారి అభిప్రాయం:
02/17/2011 7:51 am
కథ చాలా పెద్దదిగా ఉంది. చిన్నగా ఉంటే బాగుండేది.
రచయితలకు సూచనలు గురించి shailaja గారి అభిప్రాయం:
02/17/2011 4:16 am
అభినందనలు!
చాలా సంతొషముగా ఉంది.
చాలా exciting గా ఉంది.
wish u all the best.
ఒక ప్రముఖ చర్చకు పునఃపరిచయం గురించి ఆర్.దమయంతి. గారి అభిప్రాయం:
02/14/2011 1:29 am
ధన్యవాదాలు
*
శ్రీ మోహన,
శ్రీ యదుకుల భూషణ్ గారికి,
నమస్తే.
ముందుగా మీ ఇరువురికీ నా మనఃపూర్వక ధన్యవాదాలు తెలుపుకుంటున్నా.
మోహన గారూ!
మీరు అన్నదీ నిజమే. వచన రచనలో ఒక మూడ్, ఆ నీడల ప్రభావం కవిత మీద జీరాడుతూ వుంటాయి.
యదుకుల భూషణ్ గారూ! మీ ప్రశంస నాకొక బహుమతి లాంటిది.అంతే కాదు, బహు స్ఫూర్తిదాయకం కూడా!
కృతజ్ఞతాభినందనలతో-
ఆర్.దమయంతి.
కలకీ కలకీ మధ్య గురించి కిరన్ గారి అభిప్రాయం:
02/13/2011 11:56 pm
నాకు ఏమీ అర్ధము కాలేదు.
విశ్వనాథ కోవెల గురించి lyla yerneni గారి అభిప్రాయం:
02/13/2011 4:19 pm
రామాయణం కథ నాలాటి అపండిత పల్లెటూరి ఘటం చదువుకుంటే, ప్రతి పాత్ర దేనికదే స్పష్టంగా ఉంటుంది. ఎన్నో పేర్లు వస్తూ ఉంటాయి. రాముడు, లక్ష్మణుడు, భరతుడు, శత్రుఘ్నుడు – అందరూ విడివిడిగానే కనిపిస్తారు. ఋషులుంటే వశిష్టుడు, విశ్వామిత్రుడు, ఋష్యశృంగుడు. ఇలా ఎవరికి వారే. ఎవరి పాత్ర వారిదే. మనుషులకేనా అంటే కోతులకు కూడా వారి ఐడెంటిటీలున్నయ్. వాలి, సుగ్రీవుడు, హనుమంతుడు, అంగదుడు – ఇలా ఎన్ని పేర్లు గుర్తుంచుకోటానికీ ఏం ఇబ్బంది లేదు.
కధలు ఇష్టపడేవాళ్ళు నాలాటి వారు అనేక రకాల పాత్రలను ఇష్టపడతారు. ఆ పాత్రల వైవిధ్యం లోంచి, వారి సంభాషణల నుంచీ, స్నేహాల నుంచీ, ఘర్షణల్నుంచీ, వినోదం కలుగుతుంది. ఆ జరిగే సంఘటనల మీదా, రాబొయే ఘట్టాల మీదా నాకు ఆసక్తి. అది నా తెలియనితనం లో నుంచి వచ్చిన రక్తి.
కాని పండిత వ్యాసులకు, ఇట్టి మామూలు కథల మామూలు మానవులకుండే అట్టి ఎదురు చూపుల అమాయకమైన ఆనందాలు లేవు. Scholars ఉన్నవీ లేనివీ అర్థాలు తీసుకుని, ప్రతిదీ లోతుగా తవ్వుకుని పోతూ, ఆ గూఢార్థాల గోతిలో పడి చివరికి -అన్నీ ఒకే అర్థం చెప్పుకుని, అన్నీఅంతకు ముందే తెలుసుననుకుని, అంతా ఒకటై పోయి- నిరవధిక, నిరామయ, నిర్గుణ సుఖం అనుభవిస్తూ ఉంటారు.
ఆ సుఖం నాకొద్దండి.
రామాయణంలో సీతా రాముడూ ఒకరే అంటే, ఆ మతమేంటో నాకు మాత్రం అంటించకండి. పైగా శబరి పాత్ర కల్పనకు కారణం ఏంటని ఆలోచన చెస్తూ, సీతా, శబరీ కూడా రాముడికి ఒకటేనంటే, ఇక నేను ‘ఏమి రామ కథ! శబరీ, శబరీ’ – అని లబలబలాడాల్సిందే.
రామా=సీతా= శబరి= బ్రహ్మ పదార్థం.
రాముడు = సీత = విశ్వనాథ = you know who= you know why.
Satan = Milton = T.S. Eliot = H. Bloom=
ఈ వ్యాసంలో ఎవరి అభిప్రాయాలు ఏవో విడదీయటం, ఎవరి తరం?
రెండు నెలలకోసారి ఒక సాహిత్య పురుషుడిపై ప్రేమ ప్రకటనలు చెయ్యమని సంపాదకులు అడిగితే, రాసే ‘మధుర భక్తి’ వ్యాసాలు ఇలాగే గజిబిజిగా ఉంటాయి. అప్పటి వరకు బాగున్న నాకు ఇట్టి ‘కోవెల’ లోకి అడుగు పెట్టగానే ‘జీవుని వేదన’ ఆరంభమవుతుంది.
లైలా
తవ్విపోత గురించి aaa గారి అభిప్రాయం:
02/13/2011 11:04 am
బాగుంది
ఒక ప్రముఖ చర్చకు పునఃపరిచయం గురించి తమ్మినేని యదుకుల భూషణ్ గారి అభిప్రాయం:
02/13/2011 10:14 am
ఒక పుష్కర కాలంలో ఈ మాటలో వచ్చిన అందమైన అభిప్రాయాల జాబితా ఒకటి తయారు చేస్తే అందులో దమయంతి గారి పేరు అగ్ర భాగాన ఉంటుంది అనడంలో సందేహం లేదు. జాగ్రత్తగా పరిష్కరించి విడిగా ప్రచురించినా ఈ అభిప్రాయం నిలబడుతుంది, దమయంతి గారి భావుకత్వానికి ఎత్తిన పతాకగా రెప రెప లాడుతూ. కొత్త కవులకు కొన్ని సంగతులు చెప్పే ప్రయత్నం నేనైతే చేశాను. గతంలో అదే పేరుతో మరొక వ్యాసం ఈ సంచికల్లో (నవంబర్ 2002 )ఉండేది , అది సాంకేతిక కారణాల వల్ల మరుగున పడినా దాని మీద వేడి వాడి చర్చ జరిగింది. అదీ సంగతి.
తమ్మినేని యదుకుల భూషణ్.