సౌందర్య కీర్తనా, ప్రేమ ప్రకటనా
మోయలేక విఫలమైన అక్షరం
ఏ కాలపు, ఏ దేహపు మడతల్లోనో ముడుచుకుని –
ప్రియా, మళ్ళీ ఇన్నాళ్ళకి ఇంకో ప్రేమ కవిత

ఉవ్వెత్తున లేచిన వెచ్చటి నెత్తుటి ఉప్పెన
మోహాల దేహాలకు నేర్పిన అయస్కాంత భాషకు
చేజిక్కీ చిక్కదు అర్థం అవతలనే
ప్రియా, అంతా వొట్టి జ్ఞాపకం

లోలోపల ఏ దీపం ఎప్పుడు వెలిగిందో
జ్ఞాపకాల మిణుగురులు అంటుకుని
వేడిమి లేదు; అయినా
ప్రియా, ఈ వెలుతురు చాలు మనకు