Comment navigation

15782

« 1 ... 1575 1576 1577 1578 1579 »

1. గుర్రాలు – గుగ్గిళ్ళు గురించి gokul reddi గారి అభిప్రాయం:

   05/01/2006 12:41 pm

   నేను మీ పత్రిక చూడడం ఇదే మొదలు. పత్రిక చక్కగా ఉంది.
   మీ కథ చాలామంచి శెటైర్. Quite timely.
   ఈ కథలో చిన్న భూషయ్య ప్రెసిడెంటు బుష్. ఉలవ గుగ్గిళ్ళు పెట్రోలు.
   గుఱ్ఱాలు అమెరికాలో కార్లు. పోలికలు బాగున్నాయి.
   అన్నింటికన్నా బాగుంది, బుష్ ని హిరణ్య కసిపుడితో పోల్చిన పోతన భాగవత పద్యభాగాలు.
   మీ ఈమాట మీద ప్రభుత్వనిఘా వస్తుందేమో జాగ్రత్త!
   గోకుల్

2. బొంబాయిలో తెలుగు కార్యక్రమాలు గురించి Lakshmanna Vishnubhotla గారి అభిప్రాయం:

   05/01/2006 11:57 am

   డా. రోహిణీ ప్రసాద్ వ్యాసం చాలా బాగుంది. ఈ వ్యాసంలో కొంత భాగం నాకు ప్రత్యక్ష అనుభవం. నేను బొంబాయి (ముంబాయి) లో రెండు ఏళ్ళు మాస్టర్ డిగ్రీ ఐ.ఐ.టి లో చెయ్యటం వల్ల, ఐదేళ్ళు టి. ఐ.ఎఫ్.ఆర్ (తెలుగులో ఎలా రాయాలో తెలియలా) లో డాక్టరేట్ డిగ్రీ ఫిజిక్స్ లో చెయ్యటం వల్ల, నాకు బొంబాయి తెలుగు వారితో పరిచయం బాగానే ఉంది. ఫిజిక్స్ అనటం ఎందు కంటే, నేను నా రిసెర్చి కోసం అప్పుడప్పుడు, బార్క్ (బిఎఆర్సి) కి వెళ్ళేవాణ్ణి. రోహిణీ ప్రసాద్ తో అంతకు ముందే ఉన్న పరిచయం మరీ ఎక్కువైంది అలానే! నేను 1980లో బొంబాయి రాగానే, అప్పటికే రోహిణీ ప్రసాద్ తో పరిచయం ఉన్న మా అన్నయ్య (ప్రసాద్ విష్ణుభొట్ల) ద్వారా నా సంగీతపు అభిరుచులను కొంతవరకు మెరుగు పెట్టింది రోహిణీ ప్రసాదే! అప్పుడు ప్రత్యక్షంగా తెలుగు సంస్థల కోసం పని చెయ్యాలంటే ఎదురయ్యే కష్టనష్టాలు ఎలా ఉంటాయో తెలుసుకున్నా. ఎక్కడో కొలాబాకి దగ్గరగా ఉన్న నేను (దక్షిణ బోంబాయి) 30 కిలోమీటర్లు ప్రయాణించి, ఫ్లూట్ ప్రాక్టీసుకు అణు శక్తి నగర్ వచ్చేనన్ను చూసి రోహిణీ ప్రసాద్ మెచ్చుకొనే వారు. రోహిణీ ప్రసాద్ లాంటి వాళ్ళు పడే కష్టాల తో పోలిస్తే నేను పడ్డ కష్టాలు ఎక్కువేమీ కాదు.

   బొంబాయిలో కానీ, అమెరికాలో కానీ, మెరెక్కడైనా కానీ, ప్రవాసాంధ్రులు తెలుగు సంస్థల కోసం సేవా భావంతో పని చెయ్యాలంటే కష్టమే! తెలుగు వారు వ్యక్తులుగా ప్రతిభ చూపించగలరు, కానీ సమిష్టిగా విఫలులు అవుతారన్న మాటల్లో కొంత నిజం ఉందన్న విషయం నాకు స్వానుభవం.

   మంచి వ్యాసం రాసిన రోహిణీ ప్రసాద్ కు ధన్యవాదాలు.

   విష్ణుభొట్ల లక్ష్మన్న

3. బతుకు గురించి సురేశ్ కొలిచాల గారి అభిప్రాయం:

   05/01/2006 11:05 am

   అచ్చు తప్పులు ఎత్తిచూపినందుకు కృతజ్ఞతలు.

4. నా మాట: చాటువు – పేరడీ గురించి Ramanath గారి అభిప్రాయం:

   05/01/2006 10:55 am

   వేలూరి వారికి,
   భావ భవభోగ సత్కళా భావము కి వేరే మరొక అర్ధమున్నట్టు నాకు తోస్తున్నది.
   భావభవుడు అంటే మన్మధుడు. భావజుడని మీకు తెలిసే ఉంటుంది. భావజ
   మద సంహారి అని ఒక పాటలో కూడా ఉన్నది. భావభవ భోగ సత్కళా భావ
   ము అంటే మదన కళా భావమని చెప్పువచ్చేమో..
   రమానాథ

5. రాజనందన రాజ రాజాత్మజుల సాటి గురించి Ramanath గారి అభిప్రాయం:

   05/01/2006 10:49 am

   వేలూరి వారికి,
   భావ భవభోగ సత్కళా భావము కి వేరే మరొక అర్ధమున్నట్టు నాకు తోస్తున్నది.
   భావభవుడు అంటే మన్మధుడు. భావజుడని మీకు తెలిసే ఉంటుంది. భావజ
   మద సంహారి అని ఒక పాటలో కూడా ఉన్నది. భావభవ భోగ సత్కళా భావ
   ము అంటే మదన కళా భావమని చెప్పువచ్చేమో..
   రమానాథ

6. ‘వ్యయ’ ప్రయాస గురించి kiran kumar chava గారి అభిప్రాయం:

   05/01/2006 10:30 am

   మారుతీరావు గారూ,

   ఈ మాటకు సు స్వాగతం

   మీరు ఇలాగే మరిన్ని కవితలు (లాంటివి?) ఇక్కడ ప్రచురించాలని ఆశిస్తున్నాను

   దన్యవాదములు
   కిరణ్ కుమార్ చావా (నామధేయః)

7. తుది ప్రార్ధన గురించి kiran kumar chava గారి అభిప్రాయం:

   05/01/2006 10:26 am

   ఏమిటండీ లైలా గారు
   మరీ జనాలు అంతగనం ఇబ్బంది పెడుతున్నారా?

   ఓ ప్రభూ!
   నరకమైనా, స్వర్గమైనా
   భూమి అయినా పాతాళమయినా
   అడవి అయినా, జనారణ్యం అయినా
   ఎక్కడికైనా పంపు ఈ దేహాన్ని!
   కానీ,
   దానితో పాటు నీపై ప్రేమను పంపడం మరవకు సుమా

   ఓ ప్రభూ!
   కవితలు వ్రాయనీ, వ్రాయకపోనీ
   కథలు చెప్పనీ, చెప్పకపోనీ
   సంతానము ఇవ్వు, ఇవ్వకపో
   స్వర్ణము ఇవ్వు ఇవ్వకపో
   కానీ
   నీ ప్రేమను మాత్రము ఇవ్వు సుమా!
   ps: పేరడీలాగా వ్రాద్దాము అనుకున్నాను, కానీ ఇంకా చెయ్యి తిరగాలి 🙂

8. నా మాట: చాటువు – పేరడీ గురించి kiran kumar chava గారి అభిప్రాయం:

   05/01/2006 10:20 am

   RSS FEED కూడా చాలా బాగుంది

9. నా మాట: చాటువు – పేరడీ గురించి kiran kumar chava గారి అభిప్రాయం:

   05/01/2006 10:19 am

   మీ సైటు చాలా బాగుంది

   ఇలా ఏ వ్యాసానికి ఆవ్యాసం అభిప్రాయాలు వ్రాయడము చక్కని ఇంప్రూవుమెంటు

   ఇప్పుడు ఇది మరో రచ్చబండ అని జనాలు అనరేమో!

   పేరడీలు బాగానే ఉన్నది, కానీ ఇంకొన్ని ఉదాహరణలు ఇస్తే బాగుంది

   పేరడీలు అంటే నాకు కూడా ఓ చిన్న గీతలు గుర్తు వస్తుంది

   పోనీ పోనీ పోతే పోనీ
   కారుల్ బస్సుల్ జీపుల్
   రానీ రానీ వస్తే రానీ
   కోపాల, తాపాల మన హెడ్డుకి
   మనము మాత్రము క్లాసుకి ఎల్లప్పుడూ లెటే

   వంటివి నిజజీవితంలో చాలా విన్నాము వీటినన్నింటినీ గ్రంథస్థము చేయడము కష్టమేమో!

10. కొత్త కథకుల కష్టాలు గురించి JUBV Prasad గారి అభిప్రాయం:

    05/01/2006 8:00 am

    అక్కిరాజు గారూ,
    ఒక చిన్న విషయం. మీరు ఇలా రాశారు: “ఉదాహరణకి, ఓ పరమ నాస్తికుడి కథ చెప్తున్నామను కుందాం. ఏదో ఓ సీన్ లో తొంభై ఏళ్ళ వాళ్ళమ్మ వాడికి ప్రసాదం పెడితే వాడు కళ్ళకద్దుకుని తిన్నట్టు రాసామనుకోండి. అప్పుడా పాత్ర చెడిపోయినట్టా? నా దృష్టిలో మాత్రం అలా చేయడం ద్వారా ఆ పాత్ర విలువ పెరుగుతుందే గాని తగ్గదు. జీవితపు చరమాంకంలో ఉన్న వాళ్ళమ్మకి అర్జంటుగా నాస్తికత్వాన్ని బోధిస్తే కథ సర్వ నాశనమయిపోతుంది. ”
    ఆ పాత్ర ఆ ప్రసాదం తీసుకోవడం తప్పుగా వుండదు గానీ, “కళ్ళ కద్దుకోవడం” మాత్రం తప్పుగా వుంటుందని నా అభిప్రాయం. పెద్దావిడ పెట్టింది తీసుకుని తినడం బాగానే వుంటుంది గానీ, “కళ్ళ కద్దుకుని” ఆ పెద్దావిడని సంతోషపెట్టాలనుకోవడం మాత్రం తెలివి తక్కువగా వుంటుంది. ఇక వాళ్ళమ్మకి అర్జంటుగా నాస్తికత్వం బోధించక్కరలేదు గానీ, ఆవిడకి ఇతను నాస్తికుడు అని మాత్రం తెలిసితీరాలి. అంతేకాకుండా, అప్పుడొ ముక్కా, ఇప్పుడో ముక్కా అంటూ తన భావాలని కూడా బయట పెడుతూ వుండాలి, ఆవిడ తన భావాలని తన ఆచరణతో బయటపెట్టినట్టు. ఎక్కడికక్కడ లొంగి పోతూ వుంటే, ఆ పాత్రకి విలువుండదు.

    ప్రసాద్

« 1 ... 1575 1576 1577 1578 1579 »