తృతీయాంకము

ప్రథమదృశ్యము

(స్థలము: భీమవర్మ దుర్గములోని విశాలమైన వివాహశాల; భద్రగోపుఁడు సపరివారముగా కామినితో వివాహనిశ్చితార్థమై భీమవర్మ దుర్గమున కేతెంచును. ఆ పరివారము నాహ్వానించుటకై భీమవర్మ స్వకీయపరివారమును సిద్ధము చేసి యుండును. ఆపరివారమే ఈక్రింది కోరస్‌ను పాడుచు పుష్పగుచ్ఛాదులందించి అతిథివర్గమును సత్కరించుచు స్వాగతము పల్కును.)

ద్వితీయదృశ్యము

(మాళవములో తన కార్యమును ముగించుకొన్న ప్రవరసేనుఁడు ఉత్తరోక్తవిధముగా కామినినిగుఱించి ఆలోచించుచు తిరిగివచ్చును.)

తృతీయదృశ్యము

(పైవిధముగా తిరిగి వచ్చిన ప్రవరసేనుఁ డెంతో ఉత్సాహముతో కామినిని వివాహ మాడవలెనను ఆశయముతో ఆమెను దర్శింపఁబోవును. అది కామినీభద్రుల వివాహనిర్ణయము జరిగిననాటి మఱుసటిదినము. ప్రవరసేనుఁడు భీమవర్మ దుర్గమును సమీపించుచుండఁగా స్వస్థానమునకు బయలుదేఱిన భద్రగోపుని పరివారమునకు వీడ్కోలు నిచ్చుచున్న భీమవర్మ ఆతని కంటఁబడును.)

భీమవర్మ:

భద్రగోపుఁడు:

కోరస్:

(బయలుదేఱిన భద్రగోపుని గూర్చి కోరస్ పాడుచున్న పై పాటను దూరమునుండి ప్రవరసేనుఁడు విని వివాహనిశ్చయము కామినితోనే జరిగినదని అనుమానించి, ఈ క్రిందివిధముగా స్పందించును.)

(అనుచు పరిక్రమించి, లోనికి పోఁబోగా భవనమునందు విష్ణణయై యున్న కామిని దూరమునుండియే అతనికి గన్పడును. అతఁడచ్చట కొంచెమాగి ఇట్లనుకొనును; అనుశయము=పశ్చాత్తాపము.)

(ఇంతలో భీమవర్మ పరివారము, కోరస్ లోనికి పూర్తిగా నిష్క్రమించును. ప్రవరసేనుఁడు ఖడ్గధారుఁడై లోనికి పోఁబోగా భటు లడ్డుకొందురు.)

ప్రవరసేనుఁడు:

భటులు:

ప్రవరసేనుఁడు:

(కత్తిని దూసి యుద్ధమునకు సిద్ధమగును)

భటులు:

(ఖడ్గములు దూసి అతని నెదుర్కొందురు. ఉభయులకు మధ్య కత్తిపోరు జరుగును. కించిద్దూరములో జరుగుచున్న ఆ అలజడిని గమనించి భీమవర్మ భటులను వారించుచు నిట్లనును.)

భీమవర్మ:

(అట్లు భటులచే విడువఁబడి ప్రవరసేనుఁడు సరభసముగా ప్రవేశించును. అతని గుర్తించి భీమవర్మ…)

(అనుచు ప్రవరసేనుని తన ఖడ్గముతో నెదుర్కొనఁబోవును. ఆలోపలనే హఠాత్తుగా కనిపించిన ప్రవరసేనుని వైపుఱికి కామిని …)

కామిని:

(అనుచు అతనిని గాఢముగా కౌఁగిలించుకొని కొంత అపస్మారముతో క్రింది కొరుగును. ఆమెను లేవనెత్తి మాలినీమైత్రేయభీమసేనులు ఒక సోఫాలో కూర్చుండఁబెట్టెదరు. మాలినీమైత్రేయు లామె కుపచారము చేయ నారంభింతురు. ఈలోపల భీమవర్మ ప్రవరసేనుని కడ కుఱికి కత్తితో నతని ఖండింపఁ బోగా కత్తితో నతఁడడ్డుకొనును. వారిర్వురికి చిన్నపాటి పోరు జరుగును. అది చూచిన మైత్రేయుఁడు పరుగున వచ్చి, క్రింది విధముగాఁ బల్కుచు వారిని శాంతపఱచి వేఱు చేయును.)

మైత్రేయుఁడు:

భీమవర్మ:

(వేఱుగాఁ జేయఁబడియున్న భీమవర్మ ప్రవరసేనునివైపు పరిక్రమించి పల్కును.)

ప్రవరసేనుఁడు:

భీమవర్మ:

ప్రవరసేనుఁడు:

మైత్రేయుఁడు:

ప్రవరసేనుఁడు:

మైత్రేయుఁడు:

(పరిణయాంగీకారపత్త్రమును చూపెట్టును. ఈలోపల కామిని అపస్మారమునుండి కొంతగా తేఱికొనును. ప్రవరసేనుఁడు కోపోద్రిక్తుఁడై ఆవేశముతో ఆమెను సమీపించి ఆమె కా పత్త్రమును చూపుచు నిష్ఠురముగాఁ బల్కును.)

ప్రవరసేనుఁడు:

కామిని:

ప్రవరసేనుఁడు:

(అని కోపముతో కామిని అతని చేతికి తొడిగియుండిన ఉంగరమును దీసి ఆమెవైపు విసరివేయును.)

కామిని:

ప్రవరసేనుఁడు:

(అని కోపముతో పలికి, కామిని సంక్షుభితచేతస్కయై అతని ఉంగరమును తీయుచుండఁగానే, తానా ఉంగరమును లాగికొని, క్రిందఁబడవేసి కాలితోఁ ద్రొక్కును.)

కామిని:

ప్రవరసేనుఁడు:

భీమవర్మ,కోరస్:

మైత్రేయుఁడు:

కామిని:

(దీనముగా దేవుని ప్రార్థించును.)

భీమవర్మ:

ప్రవరసేనుఁడు:

కామిని:

మైత్రేయుఁడు:

భీమవర్మ:

(పైవిధముగా యోచించి, కోపోద్రేకములతో ప్రవరునితో నిట్లనును)

ప్రవరసేనుఁడు:

భీమవర్మ:

మైత్రేయుఁడు:

భీమప్రవరులు: