[ఈ మూడు కవితలు సౌభాగ్య కుమార మిశ్ర ప్రథమ సంకలనం ఆత్మనేపదీ(1965) నుండి తీసుకోబడ్డాయి.]

1. తుమ నాఁ

తుమ నాఁ జేబే మూ శుణే
జేబే శుణే తీనటి అక్షర,
మనర సబుజ ఆసి బింద హూ ఏ
తీన గోటి తీక్షణ ఫూల శర.
సే శరర ఆఘాతరే
మన మోర ఛిన్ భిన్ హూ ఏ
రక్త సబు తళే పడే
ఆ ఉ సబు ఫూల హూ ఏ ఫుటే.
సే ఫులర కేతే గోటి తళతళ నీళా పాఖుడారే
ఫుణి దేఖే తుమ నాఁ లేఖా
మనర అంగనే పుణి జళిజాయే హుతాశన శిఖా.

2. ఆఖీ

తా’ ఆఖీ పరి చపళ పబనర
పడి ఆర చాకుణ్డా గఛ మాన
బేశ హాట హలాఈ
నాచార మస గూ లా.
ఛోట ఛోట కంజా పత్రరర పాపు లిర
జన్హార హరగ ఊరా ఛబీ.
ఆఊ ఏఈ చధే ఈ మాన
ఝిల్మిల్ శున్యతారె చక్ కరా కాఠి
బూణి దే ఉఛంతీ కఆఁ ల గీతర ముఠా ముఠా ఫారూ.
అథచ ఏ ఈ దూరర బారండార,
మూ ఏక ధళా కాంథర ఆర్త హాహా కర.
మో ఆకాశర తారర బిందు ఏ బి లూహ నా ఈ.
దూ ఈఠి చోట డొంగా పరీ
సే ఆఖీ జదీ భాసి ఆసంత
సమయర డే ఊర
ఆ ఊ చూ ఆంతా మో దృష్టి ర దిగంత,
సబూతక నిభా దీప జలాఈ
ఖోజీ బసంతి.
కఙ్యా నాచర గంధ ఓ రంగర ఉష్ణతా
మోర ఏ ఈ ధూసర చాతిర కంపిత బేలా భూ ఈర.

అవ్యయ

కలి తుమె జెతె వేళే మో సంగరే బులీ బాహారిలో
సాతణార రిక్షా ధరీ అకస్మాత్ సముద్ర కుళకు,
తుమే కోణ జాణిథిలో మ్@ఊ హఠాత మరీజీబీ బొలీ
ము@ఊ అ ఊ నథిబీ బొలీ తుమ సంగే రూటీ ఖాఈబాకూ.

అమే దీహే బసిథిలీ చుప్ చాప్ అ బా గపూథిలే,
పాఖరే లహడీ మానే అబిరమ ఘంటా పిటూ థిలే,
ఫికా జాహ్న ఆలూ అరే ము@ఊ దేఖిలీ మో’ రక్త మాంస ర
నిర్మోక పడిలా ఖసీ బాలిరే బా సముద్ర పాణీరే.

తపరే ఫెరిల తుమే ఏ కటి ఆ కోలాప ఖోలీల
స్విచ్ టిపీ దేఖిల జే మో’ ప్రేతాత్మా చఊకీరే బసిచీ,
తమకూ పాఖాకూ డాకీ కహిలా సే, “ బంద కరో ద్వార్ర
మో’ హాడరే జంత్రణా ఆః దేఖో మోర ఖపురీ జళుచీ.

మూఁ లేఖీచీ నాఁ మోర కెథర సముద్ర బాలీరే,
మూఁ కహిచీ మన మోర గీతీమయ శ్యామ ఝా ఊఁ బణ,
ఆఫీస చఊకీరే బసీ గణిచీ మూఁ మాసర దరమా,
మూఁ ఖోజిచీ స్వర్గలోక జన్మా ఏ వం మృత్యురో కారణ.

హఠాథ సకాళూ తమే దేఖిల జే మూఁ దాణ్త ఘషూచీ,
మూఁ పఢూచీ కాగజరే మోర మృత మృత్యుర ఖబర,
మూఁ కహూచీ తుమే కేదే సుందర ఓ ఆజీ రబిబార,
పాకెట్ రే మూఠే శిప స్మృతీ దూర నీలసముద్రర.