పదహారేళ్ళ క్రితం మాట టీవీ లో క్రికెట్‌ మాచ్చొస్తోంది, ఇంటిల్లిపాదీ ఇల్లదిరేలా సౌండు పెట్టి చూసేస్తున్నారు, రవి శాస్త్రి సిక్సు కొట్టాడని కామెంటేటరు చెబుతున్నాడు. […]

టైపు సెంటరు ముందునుంచి పోతూ మావయ్య కళ్ళబడకుండా పోవడమంటూ జరగదు. కొత్తగా కట్టిన ఏ. సీ. సినిమాహాలుకెళ్ళాలంటే ఆ దారి తప్ప లేదాయె. పది […]

సా్వవిు ఆఫీసు జీపు దిగి ఇంట్లోకొస్తూనే తనక్కడే ఉనా్న పలకరించకుండా బెడ్‌ రూమువైపుకెళ్తూ ఉంటే వెన్నెల గమనించింది తన మొఖంలో కనిపిస్తున్న ఉదే్వగాన్ని, చిరాకుని. […]

“ఉండండి ఆ మిగిల్నవి చూడ్ణియ్యండీ….అయ్యో ఈ సందులో పడీసేరేటండీ?” అని భాస్కర కుమార్‌ ఆత్రంగా ఆ పెయింటింగ్‌ చుట్టలు విప్పి చూడబోతే “అవెందుకండీ ఇప్పుడు ముందీ కార్డు సంగత్తేల్చండీ?” అని గద్దిస్తున్నాడు ఆతీ ప్రకాష్‌.

ఇరవైయేళ్ళుగా అమెరికాలో కంప్యూటర్‌ రంగంలో వివిధ స్థాయిల్లో పని చేసి, కొన్నాళ్ళు స్వంతంగా ఒక వైర్‌లెస్‌ టెక్నాలజీ కంపెనీని నడిపి, ఏడాది క్రితమే స్వదేశానికి తిరిగొచ్చాడు శ్రీవాత్సవ. సౌకర్యవంతమైన అమెరికా జీవితాన్ని, డాలర్లలో జీతాన్ని వొదిలేసి ఇక్కడికెందుకొచ్చారని ఎవరైనా అడిగితే…జన్మభూమిపై మమకారంతో దేశసేవ చేయడానికి వొచ్చానని చెబుతాడు. దగ్గరి బంధువులు, స్నేహితులు మాత్రం అమెరికాలో కంప్యూటర్ల జోరు తగ్గి, ఇండియాలో అవకాశాలు పెరగడంతో…ఇంకాస్త సంపాదించుకోవడానికి తిరిగొచ్చాడు తప్పితే జన్మభూమీ, దేశసేవా ఇవన్నీ కాకమ్మ కబుర్లు అంటారు.

పదహారేళ్ళ మా పిల్లాడు ఒక కేథలిక్‌ హైస్కూల్లో పదకొండవ తరగతి చదువుతున్నాడు. వాడి చిన్నప్పటి నించీ వాడిని పెంచడంలో ఎక్కడ తప్పులు చేస్తానో అని నన్ను నేను చెక్‌ చేసుకుంటూనే వస్తున్నాను. నాకిష్టం లేకపోయినా అమెరికన్‌ ఫుట్‌బాల్‌ టీమ్‌లో చేరనిచ్చాను. వాడికోసమని అర్థం కాకపోయినా వాడి ప్రతీ మాచ్‌కీ వెళ్ళాను. నెగ్గినప్పుడల్లా వాడితో పాటూ నేనూ సంతోషించాను. ఓడినప్పుడల్లా వాడితో పాటూ నేనూ విచారిమ్చాను. ఐదవ తరగతి నించీ వాడిని ప్రైవేటు స్కూళ్ళో చేర్పించాను ఖర్చు ఎక్కువైనా. వాడికి కావలసినవన్నీ కొంటూనే వున్నాను. వాడికి స్నేహితుడిలా కూడా ప్రవర్తించేవాడిని. ఫ్రీగా ఆర్య్గూ చేయనిచ్చేవాడిని. బేంక్‌ బేలన్సులూ, నా జీతం అన్నీ తెలుసు వాడికి. చిన్నపిల్లాడిలా ట్రీట్‌ చెయ్యకుండా అన్ని విషయాలూ చెప్తూవుండేవాడిని. అడిగినప్పుడల్లా డబ్బు ఇచ్చేవాడిని ఏం కొనుక్కోడానికన్నా. నాకిష్టం అయిన కర్నాటక సంగీతం క్లాసులు మానేసి, వాడి కిష్టమయిన కరాటే క్లాసులకి వెళతానంటే అలాగే ఒప్పుకున్నాను. పక్కా శాఖాహారినయినప్పటికీ, స్కూళ్ళో మాంసం తినడం నేర్చుకుని ఆ రుచుల కోసం అడుగుతూ వుంటే, వాడి కోసమ్‌ నేర్చుకుని ఇంట్లో మాంసం వండేవాడిని.

జీన్‌ కొడుకు ఫ్రాంకీ అరుస్తూ లేచాడు. ఈ మధ్యన ఈ అరుపులు ఎక్కువయ్యాయి   వారానికి రెండు, మూడు సార్లు, రాత్రి మూడింటికీ, ఐదింటికీ కూడా. […]

ఇండియా ప్రయాణం అంటే నాకు మహా ఇష్టం. ఎన్నిసార్లు వెళ్ళినా మళ్ళీ మళ్ళీ వెళ్ళాలనిపిస్తుంది. వెళ్ళినప్పుడల్లా, ఓ నెల్లాళ్ళు ఆనందంగా గడిపేస్తాను. నిన్ననే మా […]

నాలుగు వేడి వేడి ఇడ్లీలు ఆరగించి, ఇంటి ముందు వరండాలో సుఖంగా మడతకుర్చీలో చేరాడు ధర్మారావు. దాదాపు తొమ్మిదిన్నర అవుతుంది. ఇంటిముందూ, వీధిలో అంతా […]

బలిచ్చేందుకు తీసుకెళ్తున్న పశువు చివరిసారిగా తాగడానికి నీళ్ళిస్తే, ఆ ఇచ్చే మనిషిని ఎంతో నమ్మేసి, తన మీద ప్రేమతోటే ఇదంతా అని  నమ్మినట్టు శ్రీను […]

బి.యస్సీ రెండవ యేడాది వరకూ కాకినాడలో తెలుగు మీడియంలో చదివాను. ఆ తరువాత హైదరాబాద్‌లో ఇంగ్లీషు మీడియంలో చదవాల్సి వచ్చింది. యూనివర్సిటీ మార్పు అనేది […]

సాయంత్రం ఐదున్నరకు ఉక్కబోస్తుంటే ఆవలిస్తూ నిద్ర లేచాను. రూములో నేను తప్ప మిగిలిన వాళ్ళెవరూ కన్పించలా. మొహాన కాసిన్ని చన్నీళ్ళు చల్లుకుని, టవల్‌ కోసం […]

అదేందో ఉరేనియం అంట మన ఇండ్ల కిందనే ఉందంటున్నరు, నర్సిమ్మ వూరి నడిమిట్ల ఉన్న డబ్బ దుకుణం కాడ గొణిగిండు కడీలతోటేసిన కొట్టం లోపటికి […]

చేతివేళ్ళ మెటికలన్నీ ఒక్కసారిగా విరుచుకుని, అలా కలిగిన ఆనందాన్ని ఒక్క క్షణం కళ్ళు మూసుకుని ఆస్వాదించి, ఈబే సైట్‌ మీదికి దృష్టి సారించాడు శంకర్‌ […]

ఆదివారం చీకట్నే దొడ్డ గొప్ప సమరోత్సాహం తోటి గట్టిగా హనుమాన్‌ చాలీసా వల్లించుకుంటూ ఇడ్లీల పొయ్యి పెట్టింది. భాస్కర కుమార్‌ ఇట్నించొచ్చి ఒకటీ అట్నుంచొచ్చి […]

పొద్దున్న పదిగంటలకనగా రాజమండ్రీలో బస్సెక్కి, అపరాహ్నం వేళకి వాళ్ళ వూరు చేరాడు జగన్నాధం. స్టాండులో దిగేసరికి ప్రాణం లేచొచ్చినట్ట్లైంది. బస్సులో కూర్చున్నంతసేపూ ఒకటే ఉక్కపోత. […]

“హియరీ, హియరీ .. హేస్‌ కౌంటీ డిస్ట్రిక్ట్‌ కోర్ట్‌ ఇన్‌ సెషన్‌,ది ఆనరబుల్‌ జడ్జ్‌ మైకల్‌ ఫీల్డ్‌ ప్రిసైడింగ్‌. ఆల్‌ రైజ్‌” కోర్ట్‌ అనౌన్సర్‌ […]

“మీకేమన్నా పిచ్చి పట్టిందా ఏమిటి, ఎక్కడో అమెరికాలో ఉన్న కన్న కూతురి మీద దావా వేస్తామంటారు?” నిర్ఘాంతపోతూ అన్నది లక్ష్మి. “పిచ్చిదానా! నేను ఇప్పుడున్నంత […]