కానీ అల్లవాళ్ళు?
వాళ్ళు నాకంత నచ్చరు

చతికిల పడటానికే తప్ప
నిన్నెటూ తీసుకు వెళ్ళవు

అయినా ముద్దులొలికే నన్ను
ముద్దాడే ఉంటుంది –
మౌనంగా రోదించడానికి ముందు.

మనకనువుగా దూరాలు సంకోచించుకుని
సుదూర నక్షత్ర మండలానికి
దారి సుగమం అవుతుందట

బరువుగా తిరగళ్ళ చప్పుడు
ఆ గాలి పాడితే ఈ గజల్

కోటి ఆలోచనలతో
ఏటి ఒడ్డున

ఆగి ఆగి నీటి జల్లు
ముఖాన్ని
ఆదుర్దాగా తడుముతూ
ముద్దు పెట్టుకుంటుంది.

తిరుగుతున్ననంటే తిరుగుతున్న
తింటున్ననంటే తింటున్న
మనసుల మనసులేదు

గాయం మానాక
పొరలు పొరలుగా చిగురించే
కొత్త చర్మంలాంటి
ఆశ

విజ్ఞాన వలయ పరిధులు
అవధులు దాటుతుంటే
హృదయ విస్తారం
కేంద్రం లోకే కుంచించుకుపోతోంది.

అప్పుడప్పుడూ
నీ ఉత్తరాల్లో సువాసనలు
అక్షరాలౌతాయి.

నల్ల ముసుగు నింగిని తూట్లు తూట్లు
దొంగచాటుగా పంటకాలవ పారిపోతుంటుంది
పైరగాలి ఊరిమీదికి పయనమవుతుంది

తను సృష్టించుకున్న ఎండల్లో తానే తిరిగి తిరిగి ఎర్రగా కందిపోయిన సూర్యుడు నాటకంలో తన పాత్రకోసం తెరవెనక ఎదురుచూసే నటుడిలా చంద్రుడు ఉదయం తొడిగిన […]

అమ్మో పెద్దైపోతే
అమ్మల్లే నేను కూడ అవుతానేమో!

లోతులేకపోవటం క్రమక్రమంగా అలవాటైపోతుంది. తడిసీ తడవని పాదాలతో నడక సాగిపోతుంది. నాలుగో పరిమాణం దాకా సాగిన ఒకప్పటి ఆలోచన రెండో పరిమాణం దగ్గరే ఆగిపోతుంది. […]

బిగదీసి కళ్ళెం ఉరికించు గుర్రం పులికన్ను రక్తం ఒలికించునేమో.. ముదురు చీకటి క్షణకాల మాత్రం పొదరింట నేత్రం పసిగట్టునేమో.. వదులు కురులు సవరించు హస్తం […]

బంగారం కన్నా మెరుగైన నీకు గట్టిగా వెల కట్టలేను ఎల్లప్పుడూ నీ చల్లని తోడు నీడలా నా వెంట వుండాలి బాల్యంలో నేను చిట్టిచేతులతో […]

గుర్తుందా గోదారీ?
కార్తీకమాసపుటుదయాల్లో
వణుకుతూ వచ్చి
చేరేవాళ్ళం నీ వొళ్ళో

వినాయకుని మనస్సులో
సంకోచాలు సందేహాలు

రంగు మారింది
కారుమబ్బులు అంటి
తెల్లదనం నల్లముసుగేసింది
వెలవెలపోయింది కాంతి !