వర్షానంతరం శాంతించిన ఆకాశం
చిరుగాలుల చల్లని వ్రేళ్ళతో
దాడికి తడిసి చెల్లాచెదురైన
లేత రెమ్మల ముంగురులను
అలవోకగా స్పర్శిస్తుంది

సంగ్రామము సంఘర్షణ
సంక్షోభము వలదు మాకు
సంతోషము సంరక్షణ
సహజీవన మవసరము
కష్టాలకు అంతమెప్పుడో
జన నష్టాలకు అంతమెప్పుడో

వాడు తాతయ్య కాదు
మా తమ్ముడు
చాలా చిన్నవాడు
పేరు శివన్ కదా
పోనీ శివా అని పిలుచుకో

చలి గాలితో పోరాడుతోంది.
జల్లు దూకి వస్తోన్నా
ిటికీ మూయలేను.

హారములు నా కేలు
హారతులు నా మేను
పీయూష మీ మోవి
పొంద రా అంద రా

నిశి రాత్రి వర్షంలా
కరగనీ సంగీతాన్ని-
నాలుగు భుజాలూ కలవనీ
ఊగనీ ఈ చెట్లన్నీ-

చూరింట్లో నీరెండ
వాకట్లో నెలవంక.
సూర్యుడు మా అన్నయ్య
జాబిలి మా చెల్లి.

బెబ్బుల్ని ఆవాహనచేసి మనసు నింపుకోడానికి
ఈ నవరాత్రుల రోజుల్లో పెద్దపులైపోడానికి

అన్ని చెప్పగల భాష
అక్కడే ఆగిపోయింది.

ప్రేమిస్తున్నాడో లేడో
నిమిషం గడిచేలోగా
ఉపపత్తి కావాలి !

ఈ చెట్టు రెమ్మల చివర్లలో పేలిన రంగుతూటాల్లా మొగ్గలు!

దాన్ని తీసినప్పుడల్ల
పైనున్న దుమ్ము చెదిరిపోయి
మన చిన్నతనం
మాసిపోతుందేమోనని
నాకు ఒకటే రంది.

గది గోడలకైన గాయాలు
మానిపోతున్నాయి.

ఆకాశం పురివిప్పుకుని
సూర్యుడిని దాచేసినప్పుడు..

ఎంత ప్రేమించినా ఏముంది
అడుగుల సడికే పక్షులన్నీ
హడావుడిగా ఎగిరిపోతాయి.

రావోయి చందమామ
నీ వెన్నెల కౌగిట్లో మద్యం సేవిస్తాను

మళ్ళీ వాన కురిసి తెరపిస్తే ఎంత బాగుంటుంది!