రెండు దేశాల మధ్య వారధులం మేవు
కొండల్ని, కోనల్ని, సముద్రాల్ని,
భాషల్ని, భావాల్ని, భేదాల్ని,
దాటి ఎగిరిన రెండు స్వేఛ్చా విహంగాలం మేవు
మనసులో ఏమూల్లో ఎక్కడ పుట్టిందో
ఈ బైపోలార్ భూతం, వాడి
మెదడుని చెర పట్టింది

వచ్చెనదె వాసంతిక
సుధాపూర్ణ విపంచిక
చారు సుందర సీమలందున
చైత్ర భామిని ప్రభవించగ

వానలో తడిసినప్పుడు
పాత గాయాలేవో సలపరించినట్టు
నీ పాటలో తడిసినప్పుడు
మానిన జ్ఞాపకాలు
మళ్ళీ బాధ పెడతాయి.

అడవిలో మరొక సారి
తప్పిపోవాలనుంది

శేషేంద్ర శర్మ గారికి నివాళిగా ఆయన రాసిన చివరి కవితను, ఆయన ఇచ్చిన చివరి ఇంటర్వ్యూ ని ప్రచురిస్తున్నాము.

అవలీలగా
ప్రాణత్యాగం చేయగలిగే
ఆరోజులు నీవెలా మరచిపోగలవు!!

నీ స్పర్శే నాలోని పాటని మేల్కొలిపింది
నేను పూర్తిగా నీలో మునిగి ఉంటాను

మురికివాడలో నా ఇరుకుగదిలో
వెతుక్కుంటున్నాను
ఆల్చిప్పంత జాగాకోసం.

యల్లా నీవే జననియు, నాప్తుడు నీవే,
యల్లా నీవే బంధువు,
యల్లా విత్తములు, విద్య లంతయు నీవే

జీవన భ్రమణంలో కలిసిపొయిన మనం
ఇద్దరమా? ఒకళ్ళమా?

కల్మషం లేని కలుషితంగాని
సత్యమైనది స్వచ్ఛమైనది..
ఏ పోలికకూ అందనిది..
దొరుకుతుందని చేరవస్తుందని నాకై ఎదురు
చూస్తుంటుందని

ఆరి సీతారామయ్యగారి హైకూలు

నగరంలో నీడ
చెట్టును వెతుకుతోంది.
అగ్ని స్నానాల్లో
పల్లె మునకలు వేస్తోంది.

చెట్టుకి గమనం లేదని
జాలి పడకు
దాని ప్రయాణమెప్పుడూ
లోపలికే..

కథ లోని పాత్ర
బాలేదని
పాఠకుడి ఏడుపు!

రోజంతా అవిశ్రాంతంగా ఆలోచనల
జలతారు పోగుల్ని నేసి నేసి
అలసిన స్పృహ వెచ్చని చీకటి గుహలలో
ముడుచుకుని పడుకుంటుంది

అప్పుడే పుట్టిన పసికందును
ఒక్క క్షణం కూడా వదలలేక
తడిమి తడిమి ముద్దాడే
తొలిచూలాలిలా

సూర్యుడు కూడా చలితో
గజగజ వణుకుతాడు.

కవిత్వానికి మించిన
వారధి లేదని తెలిసింది
ఆయన్ని కలిసాక

అనంతవైన ఈ జీవన సంగీతంలో క్షణకాలం వినవచ్చిన ఆ అడుగుల సవ్వడి నేనే.