రెండు కవితలు

1. కొండలు

ఆకాశం మీద
పసివాడొకడు
ఎగుడుదిగుడు గీతలు గీసినట్టు
కొండలు

నిలువెత్తు బద్ధకంతో
మత్తగజమొకటి
మోకాళ్ళ మీద కూలబడినట్టు
కొండలు

మెలికల నది దారుల్ని దాస్తూ
యవ్వనవతి సంపద లాంటి
ఎత్తుపల్లాల్ని మోస్తూ
అవే కొండలు.

పసిడికాంతుల లోకాన్ని
పైట దాచి కవ్విస్తూ
పచ్చాపచ్చటి నున్నటి దేహాన్ని
వర్షపు తెరల్లో తడిపి చూపిస్తూ

సిగ్గెరుగని దూరపు కొండలు!

2. చీకటి

చిమ్మచీకటి.
అగ్గిపుల్ల కొస వెలుగు.

గాలిని తోసే నీడలు
నీడల్ని నమిలే
చీకటి. మళ్ళీ
వెలుతురు. ఆపై అంతా
చీ.క.టి.

వెలుగుతూ
ఆరుతూ
వీథి దీపాలు.

అర్థరాత్రి.
అలికిడి.
తడబడి
విడివడి
దూరందూరంగా…
దూరంగా… దూరంగా.

చీకట్లో వెలిగి,
చీకట్లోనే మిగిలే
మిణుగురులు.

ఉదయం.

వెలుతురంతా
చీకటి మిగిల్చిన
కథ.


మానస చామర్తి

రచయిత మానస చామర్తి గురించి: ఇంజనీరింగ్ (కంప్యూటర్స్) 2005లో పూర్తి చేసి ఐ.టి. రంగంలో ఉద్యోగం. ప్రస్తుత నివాసం బెంగలూరు. మధుమానసం అన్న బ్లాగ్ ఉంది వీరికి. అలతి అలతి పదాలతో లోతైన కవిత చెప్పగల వీరు కవిత్వంలోను, సాహిత్యవిమర్శలోను తనదైన గొంతు వినిపిస్తున్నారు. ...