మనోజ్ఞ జలధితరంగ విన్యాసముల వెదకితినెన్నాళ్ళు
మనోహర మాకరంద గాన మాధుర్యము కొరకు
సుందరోద్యాన సుధానికుంజముల వెదకితి నెన్నాళ్ళు
సురుచిర సౌరభశ్రీ సామీప్యము కొరకు

నే నిద్దుర లేచినపుడు నాతోనే లేచింది
ఆపై ప్రతి అడుగులోన నావెంటే నడిచింది

ఉద్యోగం దొరికినపుడు ఉద్వాసన కలిగినపుడు
ఉల్లాసం కలిగినపుడు ఉద్వేగం రేగినపుడు

నేల బంధాన్ని వదలలేక
వలస పక్షులు కాలేక
నిరీక్షణ శ్వాసకోశాలలో ఆక్సిజన్‌ని తిరిగి నింపి
ఒయాసిస్‌ ఆశతో
బ్రతుకు విత్తనాన్ని రేగడి క్షేత్రంలో నాటితే
విగత స్వప్నాలు పండుతున్నాయి.

ఆటా నిర్వహించిన కవితల పోటీ కూడా సహజంగానే ఆసక్తిని కలిగించినట్లు కవుల ప్రతిస్పందన తెలియజేస్తుంది. ఆటా వారు నిర్వహించిన పోటీకి 494 కవితలు వచ్చినాయి. 227 మంది కవులు పాల్గొన్నారు. 182 మంది పురుషులు 45 మంది స్త్రీలు. వారిలో ప్రవాసాంధ్రులు 7గురు. 6గురు ఇతరరాష్ట్రాలవారు కాగా ఒక్కరు విదేశీయురాలు. అందునా కువైట్‌ నుండి పాల్గొనటం విశేషం.

బరిబత్తల తనం బయటపడకుండా,
ఆఖరికి గోసిగుడ్డ మిగిలింది
శెలకల సారం సత్తెనాస్‌ ఐనంక
శేరిత్తులుసుక దోసిళ్ళ పడ్తలేవు
పేగు తిత్తులు ఎన్నటికి సల్లపడుతలేవు

1891లో కోనసీమలో శుద్ధశ్రోత్రియ వైదిక బ్రాహ్మణ పుటక పుట్టి, 1961లో చనిపోయే లోపల చిన్నా పెద్దా నిడివిగల 65 తెలుగుకథలు రాసిన శాస్త్రిగారిని తెలుగు ప్రపంచపు దిగ్దంతులు చాలామంది గొప్ప స్రష్టగానూ, గొప్ప వ్యక్తిగానూ గుర్తించారు. యేటుకూరి బలరామమూర్తిగారు ఈయన్ని ‘కథక చక్రవర్తి’ అన్నారు. పోరంకి దక్షిణామూర్తిగారు ‘జాతి రచయిత’ అని చాటగా, వాకాటి పాండురంగారావుగారు ‘తెలుగు వేళ్ళున్న ప్రపంచస్థాయి రచయిత’ అన్నారు. ‘కనక్‌ ప్రవాసి’గారు ఈయన రచనలమీద పి.హెచ్‌డి.,పరిశోధన గ్రంథం ప్రచురించి వాటికి ‘అకాడమీ’లో స్థానాన్ని ఇచ్చారు.

నా జాడ నేను కోల్పోయాను
నా పరిచయ వాక్యం నన్ను వెతుక్కుంటోంది
పరచుకున్న రస్తాలు
తప్పిపోయిన నా అడుగుల కోసం నిరీక్షిస్తున్నాయి
అనాథగా నా నీడ

ఈ పుస్తకానికి ‘కబురు’ అనే పేరు పెట్టడానికి కారణం, ఈ పుస్తకంలో మన జాతి మేలుకొని వినవలసిన కబురుంది. హెచ్చరిక వుంది. పిలుపుంది. మనని చుట్టుముట్టిన ‘ఎత్తుటెక్కు’ రణగొణ ధ్వనిని చీల్చుకుని, దేశం మహాబలవంతుల జాబితాలోకి చేరిపోతోందనే నినాదాల హోరుని పెకల్చుకొని మనని చేరడానికి ప్రయత్నించే సన్నని మూల్గులున్నాయి.

ఈ “శిలాలోలిత” అనుభూతి, నాది. ఈ “శిలాలోలిత” హృదయం, నాది. ఈ “శిలాలోలిత” గొంతు, నాది కాకపోవచ్చు. ఈ “శిలాలోలిత” భావాలు, నావి కాకపోవచ్చు. […]

నేనెవరినో మీకెవరికీ తెలియదు ఆర్తిసెగతో ఎర్రగా జ్వలించే నీలం నిప్పుపువ్వును నా చుట్టూ అనాది ప్రాణిని రగిల్చిన జగల్లీలా కేళికా సప్తవర్ణ జ్వాలా వలయాలు […]

మరో శిశువు పుట్టగొడుగులా మొలుచుకొచ్చింది ఈ పొగలోకి ఈ చీకట్లోకి ఈ బొగ్గులోకి ఈ మసిలోకి ఈ బురదలోకి ఈ పేడలోకి ఈ మురికిలోకి […]

ఈ రైలు ఆ ఊరెడుతోంది రైల్లో కూచునున్న నేనూ ఆ ఊరే వెడుతున్నానా ఈ రైలుపెట్టెలో అటునుంచిటుకి పాకే ఆ చీమ ఎటెడుతున్నట్లు ఈ […]

పాతిక లాలసాతప్త దేహాల పరిమళాలతో ఐదు మంచుపర్వతాల సౌందర్యాలతో అసంఖ్యాక జంటగోళాల చలన సంగీతంతో వెయ్యి కళ్ళ మమతల నీలి కాంతులతో శతకోటి చల్లని […]

చెప్పేదీ చేసేదీ ఒకటి కానక్కర్లేదంటే అబ్బో చెప్పలేనిదంటూ ఉండదు నేల నుంచీ నింగి దాకా ప్రగల్భించొచ్చు అందుకేగా సాహిత్యం అంత చవకా విలువ తక్కువా

నడిరాతిరి చప్పుడు లేదు వెలుతురు లేదు గాలిలేదు చీకటిలో నిద్రలో నడిరేతిరి నడిరేతిరి నిద్రలో నిద్రరాత్రి మధ్యలో ఎక్కడో ఎవరిదో తల్లికడుపు చీల్చుకొచ్చిన శిశువుకేక […]