మైదానమంతా ఎగిరి ఎగిరి అలసిన బంతి ఎండిన గడ్డి మీద ఆయాసం..వగర్పూ చెమటలా ఆరి పోయే ఆట కబుర్లు దెబ్బలతో నొప్పులతో బయటికి ఇక […]

ఎండల్లో ,వెన్నెల్లో తడిచాం ,నడిచాం పంచుకొన్నాం కలలు ,కవిత్వాలు ! అరచేతుల గరకు స్పర్శ చాలు.. పోదాం పద నేస్తం వేయి కన్నుల వేయి […]

రంభలతో నిండి వున్న ముంబయికో నమస్కారం స్తంభంలా నిలుచున్న నన్ను చూడు పిండి వేసే విచారం. సరదాలకు హద్దుండదు పరిచయం లేని లోయల్లోకి పరికిణీ […]

ఒక్కరోజా పూవును చేతబట్టుకొని తప్పకవస్తాను నీ చెంతకు విచారించకు నేస్తం ఊపిరిని ఏ ఉమ్మెత్తపూవుల వాసనలో కలిపేసి నీ ఇంటిముందు..ఏ నీపతరుచ్ఛాయలోనో నిశ్చలంగా నిదురిస్తున్న […]

భూమ్యాకర్షణలేని శూన్యావరణం చేరి భారరహిత స్థితిలో బాసిపట్టు వేయగలను. మోయలేని బరువుతో మోకాలి నొప్పితో మూలనున్న మంచమెక్కి ముసుగు తన్ని పడుకొంటాను.

వచ్చే వెళ్ళే రైళ్ళను చూస్తున్నా ..మధురంగా..కాస్త బాధగా సంగీతులు వినిపిస్తున్నాయి ఏదో సాయంత్రం సరిగా ఎండ చొరని..గుబురు వృక్షాల ఆకుల వెనుక దాగిన బరువూ […]

భూషణ్‌పద్యాలు బక్కగా,బలంగా ఉంటాయి.ఎక్కడా పిసరంత కొవ్వు కనిపించదు. తెలుగు కవిత్వానికి లయ హృదయస్పందన వంటిదనీ,అక్షరమైత్రి ఊపిరి వంటిదనీ ఇతనికి తెలుసు.ఇతని పద్యాలు కొన్ని సీతాకోక చిలకల్లా అన్ని వేపులకీ ఒకేమారు ఎగరాలనే ప్రయత్నంలో గాలిలో రెక్కలల్లార్చుతున్నట్టు కనిపించినా,భూషణ్‌ సామాన్యుడు కాడు.

నిశ్శబ్దం లో నీ నవ్వులు గలగల వినిపిస్తాయి ముసుగేసిన ఆకాశం ముసురు పట్టిన సాయంత్రం కిటికీ రేకులపై కురిసే చినుకుల్లా కరెంటులేని నిద్రపట్టని రాత్రి […]

పేరు తెలిసిన చేపను నే పట్టలేను ఆకొన్న జాలరులు ఆ చేపలపై వలలు పన్నుతారు తిమిరాలు కప్పుకొన్న తిమింగలాలు బరువు నే మోయలేను. ఈదేటి […]

ఎండిన చెట్టు నీడన రాలిన శిథిల పత్రాలు నగ్న పాదాలతో చప్పుడు చేస్తూ నడుస్తూ వెళ్ళకు అవి నీ ప్రతిబింబాలు ఏరుకొని భద్రంగా గుండెమీది […]

చీకటి తెరలు తొలగి పోతున్నాయి. జ్ఞాపకాలతో మూపురం బరువెక్కగా మరో మజిలీ కై వేచి చూస్తోంది అమాయకపు ఒంటె. ఒయాసిస్సులో నీరు వేడెక్కింది. చల్లబడ్డ […]

పనికిరాని మాటలతో ప్రపంచం మూగదైపోయింది భరించలేని వెలుగులతో ప్రపంచం చీకటైపోయింది ఊహించలేని వేగాలతో ప్రపంచం చిన్నదైపోయింది . నిదురపో చిన్నీ..నిదురపో వలసకొంగల్లా చుట్టూవాలిన మనుషులను […]

మీ కొళాయి..గరగర కసరదు మొహం చిట్లించుకోదు కోపగించుకోదు ధ్యానముద్రలో..ఒకేధార! నురగలు గిరగిర తిరిగే నిండిన బిందెను ఎత్తుకోవడమే మీకు తెలుసు అసలు నిండని బిందె […]

చెలమ..లో నీరు చేతులతో ఎత్తిపోసినకొద్దీ, చెమ్మ ఇసుకను విరుస్తూ ఊరతాయి. విశ్రమించిన గవ్వలు సూర్యరశ్మిని పీలుస్తాయి. అల్లరిపిల్లల మోకాళ్ళు దోక్కుపోయిన ప్రతిసారి, దుమ్ముకలిసిన రక్తంతో […]

తమ్మినేని యదుకుల భూషణ్‌ గారు కథకుడిగా, కవిగా సమీక్షకుడిగా, అనువాదకుడిగా ఈమాట పాఠకులకు సుపరిచితులు. “నిశ్శబ్దంలో నీ నవ్వులు” అనే ఈ కవితాసంకలనం, “సముద్రం” […]