లోకం – మూల కవిత

లోకం అనువాద కవితకు తమిళ మూలం: తెలుగు, తమిళ్ లిపులలో.

ఉలగం – వైరముత్తు
సంపుటి: తమిళుక్కు నిఱముండు – 1995 (తమిళానికి రంగుంది)

உலகம் – கவிப்பேரரசு வைரமுத்து
(‘தமிழுக்கு நிறம் உண்டு’ 1997)

తెలుగు లిపిలో


ఉన్నై పార్తు ఉలగం కురైక్కుం
తన్నంబిక్కై తళర విడాదే
ఇరట్టై పేచ్చుప్ పేసుం ఉలగం
మిరట్టుం తంబి మిరణ్డు విడాదే

ఒవ్వొరు వాయిలుమ్ ఒట్ఱై నాక్కు
ఉలగిన్ వాయిల్ ఇరట్టై నాక్కు
ఎనక్కు నేర్‌న్ద ఇళిమొళి ఎల్లాం
ఉనక్కు చొల్గిఱేన్ ఉళ్ళత్తిల్ ఎళుదు


ఇన్నిసై తమిళై ఎళిమై సెయ్దేన్
ఇలక్కియం ఇల్లై లేగియం ఎన్ఱదు
తిరైప్పాట్టుక్కుళ్ సెళుందమిళ్ సెయ్దేన్
పరిమేలళగరై వరచ్చొల్ ఎన్ఱదు

కుఱుందోగై కంబన్ కొట్టి ముళక్కినేన్
గుండుచ్చట్టియిల్ కుదిరై ఎన్ఱదు
ఎలియట్ నెరుడా ఎల్లామ్ సొన్నేన్
తిఱమై ఎల్లాం తిరుడియదెన్ఱదు

ఎళియ తోట్ఱమే ఇయల్బెన ఇరుందేన్
వడుగ పట్టి వళియుదు ఎన్ఱదు
అళగాయ్ నానుం ఆడైగళ్ కొణ్డేన్
కళుదైక్కెదఱ్కు కణ్మై ఎన్ఱదు

మేడైయిల్ కాల్మేల్ కాలిట్టమర్‌న్దేన్
పడిత్త తిమిర్దాన్ పణివిల్లై ఎన్ఱదు
మూత్తవర్ వందదదుం ముదలిల్ ఎళుందేన్
కవిఞన్ నల్ల ‘కాక్కా’ ఎన్ఱదు

ఉయర్‌న్దోర్ పెరుమై ఉవందు పుగళ్‌న్దేన్
కాదిల్ పూ వైక్కిఱాన్ గవనం ఎన్ఱదు
విరల్‌నగత్తళవు విమర్సనం సెయ్దేన్
అరివాళ్ ఎడుక్కిఱాన్ ఆబత్తు ఎన్ఱదు

మట్ఱవర్ సూళ్చియాల్ మణ్ణిల్ విళుందేన్
బుద్ది కొళుత్తవన్ పుదైందాన్ ఎన్ఱదు
మూచ్చు పిడిత్తు ముట్టి ముళైత్తేన్
తందిరక్కారన్ తళ్ళినిల్ ఎన్ఱదు

పగైయై కణ్డు పైయ నగర్‌న్దేన్
బయందువిట్టాన్ పావం ఎన్ఱదు
మోది మిదిత్తు ముగత్తిల్ ఉమిళ్‌న్దేన్
విళంగివిట్టదా మురుగం ఎన్ఱదు

పణత్తిల్ పొరుళిల్ పట్ఱట్ఱిరున్దేన్
వఱుమైయిన్ విందిల్ పిఱందవన్ ఎన్ఱదు
ఎన్నైత్ తేయ్‌త్తు మణ్డబం కట్టినేన్
పులవన్ ఇల్లై బూర్ష్‌వా ఎన్టదు

సోంద ఊరిల్ తుళినిలం ఇల్లై
ఇవనా మణ్ణిన్ మైందన్ ఎన్ఱదు
తెన్నై మరంగళ్ తేడి వాంగినేన్
పణ్ణైయార్ ఆనాన్ పావలన్ ఎన్ఱదు

కయవర్ కేట్టాల్ కాసు మఱుత్తేన్
కఱక్క ముడియా కంజన్ ఎన్ఱదు
ఉణ్మై ఇరుందాల్ ఉఱుపొరుళ్ కొడుత్తేన్
ఉదఱిత్తిరియుమ్ ఊదారి ఎన్ఱదు

మంగైయరిడైయే మౌనం కాత్తేన్
కవిఞన్ ఎన్ఱ గర్వం ఎన్ఱదు
పెణ్గళ్ సిలరుడన్ పేసత్తొడంగినేన్
కణ్గళైక్కవని కామం ఎన్ఱదు

విరుదుగళ్ కళుత్తిల్ వీళక్కణ్డేన్
కురుట్టు అదిర్ష్‌టం కూడియ దెన్ఱదు
మీణ్డుమ్ మీణ్డుం వురుదుగళ్ కొణ్డేన్
డెల్లియిల్ యారైయో తెరియుమ్ ఎన్ఱదు

దిసైగళ్ తోఱుం తేది కొడుత్తేన్
అయ్యో పుగళుక్కలైగిఱాన్ ఎన్ఱదు
నేరక్కుఱైవు నిఱుత్తిక్కొణ్డేన్
కణక్కుప్పార్కిఱాన్ కవిఞన్ ఎన్ఱదు


అప్పడి ఇరుందాల్ అదువుం తప్పు
ఇప్పడి ఇరుందాల్ ఇదువుం తప్పు
కత్తుం నాయ్క్‌కు కారణం వేణ్డాం
తన్‌ నిళల్ పార్తుత్తానే కురైక్కుం

ఉలగిన్ వాయైత్ తైత్తిడు; అల్లదు
ఇరణ్డు సెవిగళై ఇఱుక్కి మూడిడు
ఉలగిన్ వాయై తైప్పదు కడినం
ఉందన్ సెవిగళ్ మూడుదల్ సులబం


తమిళ లిపిలో