లిఖిత: నా చీకటి

తల నిండుగా చీకటి – శిరోజాల మీద నుంచి
చినుకుల వలే
ఒళ్ళంతా రాలే
చిక్కటి చీకటి-

తల ఎత్తి చూస్తే
ఏ కనులలోనూ కాంతి కనిపించని
చీకటి-

నిన్ను నువ్వే హత్తుకుని
భయంతో
ముడుచుకుని పడుకునే చీకటి

లేని బాహువుల
బావురుమనే చీకటి
నీ అంత ఎత్తూ
పొడవూ ఉండే
చీకటి

నీ వాసన వేసే చీకటి
నీ ఒంటరితనపు
మేలి ముసుగు కప్పుకుని
నీ ముందు
కూర్చున్న చీకటి
చిన్న చీకటి

కడుపంతా తరుక్కుపోయే చీకటి
సమాధి వంటి చీకటి

ఒక మనిషి లేని చీకటి

ఒక చేయి లేని చీకటి

కళ్ళు పోయి తడుముకునే చీకటి

చిక్కటి
చిన్నటి
కంపించే చీకటి –
కరగని చీకటి
మూలిగలోకి చొచ్చుకుపోయి రోదించే చీకటి

దయ లేని
దాహం తీర్చని చీకటి
మరచి పోనివ్వని చీకటి
మరపు రానివ్వని చీకటి

మరి ఇంతకూ

నువ్వు ఎక్కడ?

(28-12-2013)