దోసిట్లో నక్షత్రాలు

1.
చుట్టూ చీకటి
అలల కల్లోలం
దూరంగా చూడు
నిరంతరం నీ కోసం
కొండ మీద ఒక దీపం
తిరుగుతునే ఉంటుంది

2.
ఏదీ దాచుకోదు
ఆత్మకథ రాసుకోదు
ఎంత అందమైన పూలనైనా
సాయంత్రానికి రాల్చేసుకుంటుంది
ఈ చెట్టుని చూస్తే
నాకసూయ

3.
నీకేమైనా ఇవ్వాలనుంటుంది
విలువైనవి ఏమీ లేవని బాధ పడతాను
పువ్వులు సెలయేళ్ళు నవ్వుకుంటాయి
ప్రేమకన్నా విలువైంది ఏముంది?

4.
నిన్న ఎంతగా నలిగిపోనీ
పొద్దున్నే సూర్యకాంతి
పొగలు కక్కే కాఫీ
ఒంటి మీద వేణ్ణీళ్ళు
అల తడిపి వెళ్ళిన
ఇసకతిన్నెలా మళ్ళీ
తళతళలాడతాను

5.
ఒక రోజు దోసిలినిండా నక్షత్రాలతో
నిన్నాశ్చర్య పరుస్తాను
నీ విస్మయపు కళ్ళ మెరుపు వెనక చీకటిలో
నన్ను నేను దాచేసుకుంటాను

6.
చిరిగిపోయిన కలల్ని కుట్టేందుకు
చిరునవ్వుల దారాలతో
ఏరులా నువు నన్ను
చేరుకుంటావు
రెండు ప్రవాహాలు కలిసినప్పుడు
సుళ్ళు తిరిగే ఆనందం నాలో

7.
నిన్న రాత్రి అమ్మమ్మ మరణ వార్త
తెల్లారుఝామున ఎయిర్పోర్టుకి ప్రయాణం
సుదూరంగా రోడ్డు
ఎక్కడినుండి ఎక్కడికో..

8.
ఎక్కడో వర్షం
కళ్ళు తడుస్తాయి
ప్రపంచం మీద ఇప్పుణ్ణీకు
ఎక్కళ్ళేని ప్రేమ

9.
మహాప్రవక్తల ఉపన్యాసాలు విని
విసుగెత్తిపోయింది
పసిపిల్లల ముద్దు మాటలు
వినాలని ఉంది
సంధ్య వేళ నది అలలపై తేలే
జాలరిపాటగా మారాలని ఉంది

10.
సేదదీర్చిన ప్రతి చెట్టునీడనీ
కాసేపు ప్రతిఫలిస్తూ
ప్రవాహం సాగిపోతుంది

11.
నిర్జన వారధి
మనుషులొస్తారు పోతారు
ఎర్రగా సూర్యుడు
రేపు కూడా ఉదయిస్తాడు
నీ ధైర్యం ముందు
ఆకాశం కూడా చిన్నబోతుంది
చివరికి నీ ఉద్యమం
నీ మీదే కదూ!

12.
“చిన్నవాడా ఈ పిడచ గోడమీద పెట్టీ”
ఆబ్దికం రోజు నాన్నకి అన్నం
కాకులు కాకా మంటూ వచ్చి వాలతాయి
మేఘాన్ని ధిక్కరించిన నాన్న గొంతు
గుండెల్లో గింగిర్లు పెడుతుంది

13.
ఎవరివెరిలానో ఏడవడానికి
ప్రయత్నించాను
నీ ఏడుపేదో నువ్వు ఏడూ
ఏడుపులో కూడా మిమిక్రీ
ఎందుకన్నారు త్రిపుర

14.
నేను కేవలం
ఒక తాళం చెవి
తయారుచేసి ఇస్తాను.
నిధి మాత్రం
నీలోనే ఉంది.

15.
మూడు దోసిళ్ళ నీళ్ళు
బొటన వేలి మీద
నువ్వుల మీంచి జారి
గిన్నెలో పడతాయి.
గోదావరి తరంగాలు
ఎడతెగని జ్ఞాపకాలు

16.
కోనేట్లో తాబేలు
తాపీగా నెమరేస్తూ ఆవు
ప్రపంచానికిప్పుడు కావల్సింది
కాస్త బద్దకమేనెమో!

17.
ఎంత అందంగా ఉన్నా
నదినీ సముద్రాన్నీ చూస్తే
ఏదో భయం
స్త్రీని చూసినట్టు
సెలయేరు మాత్రం
చంటిపిల్లలా ముద్దొస్తుంది

18.

గొంతెండి పోతుంది
కుండలో చల్లని నీరు
గాజుల చప్పుడు
ఆమెని చూద్దామనుకునే లోపే
కల చెదిరిపోతుంది
కొన్నిటిని చూడలేకపోవడంలో
ఎంత అందం ఉంది!

19.
ఎవరూ అక్కరలేదు
ఏదీ అక్కరలేదు
ఏ లోతుల్లోనో
ఏ కొద్దిపాటి తడైనా చాలు
ఎడారిలో ఖర్జూరపు చెట్టులా
ఒంటరిగా నిలబడతాను

20.
పూలు మౌనంగా నవ్వుతాయి
రంగులు కళ్ళని కమ్ముకుంటాయి
రాలుతున్న పూలని చూస్తుంటే
నీలోనూ ఏవో రాలిపోతాయి!

రచయిత మూలా సుబ్రహ్మణ్యం గురించి: 2002 లో కవిత్వం రాయడం ప్రారంభించి, వందకి పైగా కవితలు, పది కథలు, మరికొన్ని వ్యాసాలు రాశారు. \"ఏటి ఒడ్డున\" కవితా సంపుటి (2006), \"ఆత్మనొక దివ్వెగా\" నవల (2019), \"సెలయేటి సవ్వడి\" కవితా సంపుటి (2020) ప్రచురించబడిన పుస్తకాలు. పదకొండేళ్ళు బెంగుళూరు Intel లో డిజైన్ ఇంజనీర్ గా పనిచేసిన తర్వాత ఖరగ్‌పూర్ ఐఐటీనుంచి ఎలెక్త్రానిక్స్ లో PhD చేసి, ప్రస్తుతం ఐఐటి పాలక్కాడ్‍లో ఫేకల్టీగా పని చేస్తున్నారు. ...