నిద్రపోని
గాలి పక్షి
ఆడుతూ పాడుతూ
భూభాగమంతా
ఎగురుతుంది

మహర్వాటీ మహాద్వార తోరణంలో
పక్క పక్క ఆకులమై పలకరించుకొనే వరకూ
నింగీ నీరధీ కలుసుకుంటున్న
క్షితిజ నిశాంత నీలిమల మీద చెలీ!

నా తోవంట నాకు
ఎటూ తోచని తనాలు

దుఃఖితుల గాయాలకు చలించి
చెమర్చు చెమరింపులే చందన లేపనాలు
పురివిప్పిన నెమలి పింఛాల అందాలు
మానవాతను పెంచే హృదయాలు!

రెక్కలు ముడుచుకున్న బాతులా
కొంకీ మీద కూచునుంది
తువ్వాలు

ఆ చిరునగవు సౌరభమంతకంత
నన్ను చుట్టుకొనంగ నా కన్ను లందుఁ
గమ్మె భాష్పచయము. బిచ్చగత్తె యంత
నొడలదొంతి తోడను నాదు కడకు వచ్చె.

జీవకణాల సంయోగవియోగాలు
భావకవుల భవిష్యత్కావ్యాలు
అనంత చరణాల ఈ జీవనగీతం
శతసహస్రవాద్యాల స్వరసంగమం

పర్వపర్వమునకు పద్యాలు పచరించి
పత్రికలకు పంపువాని విడచి
ఇరుగు పొరుగు జూచి చిరునవ్వు నవ్వెడి
వాని ఇంటికి జను వత్సరాది

నిరాకారమై నిర్గుణమై
గొంతుక దాటని బాధలా
పుస్తకంలో చేరని గాథలా
సముద్రం లేని ఘోషలా
కాఫ్కా చెప్ప లేక పోయిన కథలా

పొదల మాటున పెదవులద్ది
నడిమి రేయికి నదీ తటికి
వత్తుననెనే వ్రజకిశోరుడు
కదిలి పోదువె! వదిలి పోదువె!
నెచ్చెలివి గద విడిచి పోదువె
ఆగవే రజనీ! విభావరి!

హృదయపు పలకపై చెక్కిన అక్షరాలు
ఎన్నడూ నే గమనించకున్నా
శిలా శాసనాలై జీవితాన్ని నడిపిస్తున్నాయి
సముద్రాల ఆవలితీరాలను ముడివేస్తున్నాయి

మెరుపుచీర చుట్టుకుని
ఉరుముగజ్జె కట్టుకుని
మొయిలుగట్లు దాటుకుని
నీటిపూలు చల్లేవటే

రోజాలకు నిజంగా పెరగాలనే ఉందేమో,
కన్ను కలకాలం కనిపిద్దామనే అనుకుందేమో,
ఏమో ఋతువులు చావని దేశం ఒకటి ఉందేమో,

సిరియాళదేవి క్రీ.శ.300 ప్రాంతములో కందారపురము రాజధానిగా ఆంధ్ర,తెలంగాణ ప్రాంతములలో కొంతభాగము నేలిన సోమదేవరాజు ధర్మపత్ని. ఈ సోమదేవునికి, ధాన్యకటకము (అమరావతి) ముఖ్యపట్టణముగా నేలుచుండిన బల్లహునికి నిరంతర యుద్ధములు జరుగుచుండెను.

గుర్రాన్ని దౌడు తీయిస్తూ
గుర్రంలాంటి అబ్బాయి
యాపిల్ పళ్ళ బుట్టతో
యాపిల్లాంటి అమ్మాయి

లేత మొగ్గల పెదవులు సుతారంగా విచ్చీవిచ్చకనే
పట్టెడు పరిమళంతో ఇంటినంతటినీ
సుగంధపు అలలపై ఉయ్యాలలూపుతుంది

వసంతము చైతన్యాన్ని చూపిస్తే, వర్షాకాలము జీవితములో ఉచ్ఛదశను చూపిస్తుంది. ఆకురాలు కాలము సంపూర్ణత్వాన్ని, తృప్తిని చూపిస్తే, శీతాకాలము తహతహను, నిరీక్షణను సూచిస్తుంది. ఈ ఋతువులకు అనుగుణముగా వసంతతిలకము, వనమయూరము, కనకప్రభ, వియోగిని వృత్తాలను యెన్నుకొన్నాను.

రెప్ప తెరిచిన కిటికీ సాక్షిగా
నాగరికత బుగ్గ చుక్కలు పెట్టుకున్న
భూమి పెళ్ళికూతురిని
మురిపెంగా చూపించి ఊరిస్తుంది

ఇప్పటిదాకా అన్నీ నేనై నడిపించినవాణ్ణి
చేతిలో ఉన్న యాంత్రిక వలయంతో
ప్రతి అడుగుని నిర్దేశించినవాణ్ణి

జోరుగా వీచే గాలికి
పది రెక్కలు విదిలించినా
ఎక్కడకీ ఎగరలేని
కొబ్బరి చెట్టు