ఒకొక్కరం ఒకో విధంగా రంగ ప్రవేశం చేసినా, మా బృందనృత్యం ఒక పద్ధతిగానే సాగింది. ఒకరు ప్రపంచాన్ని సమ్మోహింప చెయ్యాలని, ఒకరు ప్రజల మత్తు […]

రంగులు మార్చే కొండను వీడి, నిదురలోయలోకి జారిపోయే రాయిని నేను అలసిపోని సెలయేరు పరుగులెత్తే వేళ్ళతో అరగదీస్తుంది నన్ను

ఇంకిపోయిన నదిని లేచిరమ్మని కోరకు రాలిపోయిన నవ్వులను తిరిగి జీవించమని కోరకు ఏదో చప్పరిస్తూ..ఏ తీపి మిఠాయినో గుర్తుచేసుకోకు.. బావిలో కదిలే ప్రతిబింబాలను చిత్రించకు […]

ఎప్పుడో కరగి పోయిందనుకున్న కల మళ్ళా ఇప్పుడు తిరిగి వచ్చింది, వస్తూ వస్తూ అప్పటి అద్దాన్ని కూడా తెచ్చింది, తెస్తూ గుండె గోడలకి అతికించింది, […]

అక్కడున్న అందరి మనసుల్లోని దుఃఖాన్నీ ఆవిష్కరించే బాధ్యతని ఒక స్త్రీ నయనం వహిస్తుంది. ప్రకటించక, ప్రకటించలేక, పాతిపెట్టిన వందల మాటల్ని ఒక్క మౌనరోదన వర్షిస్తుంది. […]

నేనిప్పుడు కలలపడవలో తేలడంలేదు. కలవరించడం లేదు. జీవితంలో తుదకంటా మునుగుతున్నాను. మత్తెక్కిన జూదగాడిలా మొత్తం కాలాన్ని పణం పెట్టి ఈ ఆట ఆడుతున్నాను. గెలిచితీరాలని […]

ఏ సబబు లెరుగని సర్పం విసర్జించి కుబుసాన్ని గడ్డిచేలలో అడ్డంగా పడి పారిపోయింది. అతి తెలివైన సర్పం నీతి నియమాలు ఆలోచిస్తూ కుబుసాన్ని వదలక […]

ఆకురాలు కాలమని మరిచాను నీ కుమారుణ్ణి నేను సుకుమారంగా చూడలేను కాకులరుస్తున్నాయి. మృత్యుపేటికలో మెరిసే ముత్యం యుద్ధం!! భూమిలో బిగుసుకొనే వేళ్ళ పిడికిళ్ళు.. నిటారుగా […]

మైదానమంతా ఎగిరి ఎగిరి అలసిన బంతి ఎండిన గడ్డి మీద ఆయాసం..వగర్పూ చెమటలా ఆరి పోయే ఆట కబుర్లు దెబ్బలతో నొప్పులతో బయటికి ఇక […]

కాంతి కిరణాలు చిమ్మబడ్డాయి. నే ఉంటున్నది ఈ ఇంట్లోనేనా ? చీకటి సాలెగూళ్ళలా వేలాడుతున్న ఈ ఇంట్లోనేనా? కిటికీ చువ్వలు..ప్చ్‌. కాలం తినేసింది.గాలి తినేసింది.నీరు […]

ఎప్పుడో తన రోజుల్లో వొక వెలుగు వెలిగిందే అప్పుడప్పుడూ తన మెరిసే జిలుగుల్ని ప్రదర్సించిందే పాముకుబుసం కాక పోయినా, పట్టు వస్త్రం కాక పోయినా […]

ఓ రాత్రివేళ అంతటా నిశ్శబ్దం ఆక్సిజన్‌ లాగా ఆవరిస్తుంది. వాయించని కంజరలాగా చంద్రుడు, మోయించని మువ్వల్లాగా చుక్కలు ఆకాశం మౌనం వహిస్తుంది. వీధిలైట్లన్నీ తలవంచుకొని, […]

ఊరికి నువ్వొక చివర నేనొక చివర ఉంటున్నా అది మన మధ్య దూరమేమీ కాదు. చేతుల్లో చేతులు వేసుకొని చిరునవ్వులతో షికార్లు చేసినప్పుడు, గంటల […]

ఏదో స్టేషన్‌ ఆగింది రైలు. ఇరువైపులా ఎరుపు దీపాలు. చలిగాలిలో కంకర రాళ్ళ మీద వంకర కాళ్ళతో పరిగెత్తే కుక్క. నిదురమత్తు వదలని వనిత […]

భూమ్యాకర్షణలేని శూన్యావరణం చేరి భారరహిత స్థితిలో బాసిపట్టు వేయగలను. మోయలేని బరువుతో మోకాలి నొప్పితో మూలనున్న మంచమెక్కి ముసుగు తన్ని పడుకొంటాను.