మంచులో తడిసిన ఉదయం గురించి “Vidyavachaspati” Prof Dr N N Murthy గారి అభిప్రాయం:
09/07/2008 2:27 am
వైదేహి శశిధర్ గారు,
I have gone through the site and happened to see your Telugu poems. I want to wrtie in Telugu. But I found it is very difficult and writing in English. I am happy that you are from our town Narasaraopet and staying in New Jersey.
I stay in Nagpur and also Kuwait. I am also poet and we have started Environment movement in Telugu poetry along with a magazine Malle Teega from Vijayawada. We have announced a poems competation. You can also participate in that.
Give your email address, we can send you details in pdf.
Regards
“Vidyavachaspati” Prof Dr N N Murthy
రచయితలకు సూచనలు గురించి “Vidyavachaspati” Prof Dr N N Murthy గారి అభిప్రాయం:
09/07/2008 2:18 am
పత్రిక చూడగానే ప్రవాసం లో ఉన్న నేను పరమానంద భరితుణ్ణయ్యాను. మీ పత్రిక బాగుంది.
నేనూ కొన్ని కవితలు వ్రాయడం జరిగింది. ఆయితె అవి ఎక్కడికీ ప్రచురణార్థం పంపలేదు. మీకు ఎలా పంపగలమో తెలుపగలరు. మా వద్ద లికిత తెలుగు సాఫ్ట్ వేరుంది. అందులొ పంపవచ్చా? లేదా ఎలా పంపాలో తెలుప గలరు.
కొన్ని వూహలు బాగున్నాయి. గులాబీ కుండీలో కూర్చోవడం, స్థానిక వనరులు – లాంటివి.
కథ అనుకోవాలంటే కష్టంగానే ఉంది!
సంబంధంలేని సంఘటనలను సమన్వయించాలి. అలా సమన్వయించి సమర్ధించాలంటే – కాస్త లోతుగా చూస్తే గానీ కనిపిచని సంబంధమన్నా సంఘటనల మధ్య ఉండాలి. లోతుగా చూడాలి అన్న స్పృహను పాఠకులకు కథే కలిగించాలి!
రచనలో మొదటి ముప్పావు భాగానికి (ఇంకా పైనే) చివరి పావు భాగానికి సంబంధం కనిపించదు.
కొత్తపాళీ గారి ‘పాయింట్’ ను ఆమోదించాలంటే, కథలో(కథ అనుకుంటే) ముప్పాతిక భాగం పైనే noise (అనగా చెత్త) ఉందని ఒప్పుకోవాలి. ముగ్గురు మగవాళ్ళు అందమైన అమ్మాయి ఏడుపుకు చలించారని (లేక ఏడుపు వాళ్ళ హృదయాల్ని సున్నితంగా తాకింది అని) చెప్పడమే రచయిత ఉద్దేశ్యమైతే, మొదటి ముప్పావు భాగం – అనగా అంత సుదీర్ఘమైన పాత్రల/పరిసరాల పరిచయం అనవసరం!
‘బార్’లో మసక చీకట్లు మాయమయ్యాక కూడ “గులాబి” కళ్ళలో సన్నటి నీటి తెర “కొంచెం” దగ్గరలోనే కూర్చున్న మగవాళ్ళకు కనిపించడం-వాళ్ళ పరిశీలనా శక్తితో పాటు, కళ్ళ పవర్ కి కూడా సంకేతమా?! ఇంకా ఈ రచనలోపొడవైన వాక్యాలు, వాక్యాల్లో గజిబిజితనం కాస్త చికాకు పెట్టే అంశాలు.
కథలో సంఘటన ఒక అంగం కావాలి, అంతే కాని సంఘటన చిత్రణ మాత్రమే ఎన్నటికీ కథ కాలేదు!
బాలమురళీకృష్ణను వాగ్గేయకారుడు అనడానికి రమ/రామ గారికేదో అభ్యంతరం ఉన్నట్టుంది. నిజానికి అదొక ఫ్యూడల్ పదం. పాటలు రాసి ట్యూన్ కట్టినవారెవరినైనా వాగ్గేయకారుడు అనవచ్చు. నేనూ ఆ పని చేశాను, రవీంద్ర జైన్ చేస్తూనే ఉన్నాడు కనక రమ/రామ గారు ఒప్పుకున్నా ఒప్పుకోకపోయినా సిద్ధాంతరీత్యా మేమూ వాగ్గేయకారులమే. మరి రజనీకాంతరావుగారి నేమనాలి?
తన రచనల గురించి బాలమురళీకృష్ణ ఏమన్నారో నేను తరవాతి వ్యాసంలో రాస్తాను. బాలమురళీకృష్ణ రచనల గురించి రమ/రామ గారికి సురేశ్ వాడ్కరంత గొప్ప అభిప్రాయం లేకపోవచ్చు. ఎవరిష్టం వారిది. నా మటుకు నాకు ఈ పాతకాలపు tags ఈ రోజుల్లో వాడడం అంతగా నచ్చదు.
ramadevi గారూ,
rama గారు చెప్పింది అక్షరలక్షలు.
కుటుంబం, స్కూలూ ఈ రెండు institutions మాత్రమే భాష కానీ మరోటి కానీ తరవాతి తరానికి సరిగ్గా చేరవేయగలిగినవి.
స్కూలుని మనమెవరిమీ ఏమీ చేయలేం.
మనమేం చేస్తున్నాం, భాషని నిలబెట్టుకుందికి? అక్కడ సంగతి నాకు తెలీదు, ఇక్కడ ఇవాళ్టికి కూడా ఇంగ్లీషు గురించే బెంగ. ఇంగ్లీషులో గట్టిగా, ధాటిగా మాట్లాడగలిగినవారికే పెద్దపీట. అందులోనూ “యూ నో, యూ నో” అంటూ మాట్లాడేవాళ్ళకి ఎదురుచెప్పం, వారెంత “అద్దువైతం” గా మాట్లాడినా.
“కోతికొమ్మచ్చి” లో రమణ గారు వెటకారంగా రాసేరు “బాపు, నండూరి రామ్మోహన రావు గారితో ఇంగ్లీషులో మాటాడేడు” (రమణ గారి పెళ్ళి విషయం). అది ఇవాల్టికి కూడా నిజం.
ఇక సాహిత్యం గురించి, అందులోనూ తెలుగు సాహిత్యం గురించి:
తెలుగు సాహిత్యం చదవకపోతే, ఏవయ్యిందిట? ఎందుకంత బాధ?
నిజానికి తెలుగు సాహిత్యం, తెలుగు మాట్లాడగలిగిన వాళ్ళు ఎంత మంది చదువుతున్నారు?
కుందుర్తి ఆంజనేయులు గారు “వంద చెప్పు, వెయ్యి చెప్పు లక్షలో ఒకడుంటాడు కవిత్వం చదివే వాడు” అన్నది పరమ సత్యం. పత్రికలు చదివే వాళ్ళు ఇంకొంచెం ఎక్కువగా వుండొచ్చు. (నా లాటి వాళ్ళు)
ఒకసారి, హిందీ నటుడు దిలీప్ కుమార్, విమాన ప్రయాణం లో ఒకాయన పట్టించుకోకుండా కూచున్నాట్ట. “క్రూ”, మిగిలిన ప్రయాణీకులూ తెగ హడావిడి పడిపోతున్నా. దిలీప్ కుమార్ అడిగేట్ట ఆ పెద్దమనిషిని “మీరు సినిమాలు చూడరా?” అని. వాళ్ళ కంపెనీ కోసం తీసిన సినిమాలు చూస్తానన్నాట్ట ఆ పెద్ద మనిషి. ఇక ఆపుకోలేక దిలీప్ కుమార్ “ఎవరు మీరు?” అని అడిగేట్ట. “I am JRD Tata ” అన్నాట్ట ఆ పెద్ద మనిషి.
పిల్లలు తెలుగు మాట్లాడగలిగి, రాయగలిగితే చాలు. సాహిత్య “సేవ” చెయ్యకపోయినా పరవా లేదు. మాట్లాడ్డానికీ, రాయడానికీ కుటుంబం కష్టపడితే చాలు.
rama గారూ,
సినారె ని వొదిలెయ్యండి. సినారె certification బహుశా అంత విలువ లేనిదయుండొచ్చు.
బాలమురళి “వాగ్గేయకారితనం” మీరెందుకు ఒప్పుకోట్లేదో కొంచెం వివరిద్దురూ?
రేపు ఎవరు ఎక్కడుంటారో ఎవరూ చెప్పలేరు. చక్కగా చెప్పేరు.
ఇవాళ సంగతి ఏవిటి?
సంగీత దర్శకులు పాడిన పాటలా వుంది.
ఉదాహరణలు: సి.రామచంద్ర, ఎస్.డి.బర్మన్, సి.ఆర్.సుబ్బురామన్, రమేష్ నాయుడు, ఎస్పీ కోదండపాణి ఇత్యాదులు. ఆ మాటకొస్తే అ.ఆర్. రెహ్మాన్ కూడా.
రసాలూరు వారు వేరు.
ఘంటసాల, శంకర్ మహదేవన్ లు కారు.
బాలమురళి కొన్ని వందల సందర్భాల్లో కచేరీలు చేసి, ఇంటర్వ్యూలిచ్చి, అభిమానులతో ముచ్చటించి ఉంటారు గనక వాటిలో చాలా విషయాలు పాఠకులకు తెలిసే అవకాశం ఉంటుందని నేననుకున్నాను. నేనేదో కొత్తగా కనిపెట్టినట్టు కాకుండా, నాకు వ్యక్తిగతంగా తెలిసిన కొన్ని వివరాలను (ఆయన సంగీతపు వ్యక్తిత్వానికి అద్దంపట్టేవి) మాత్రమే రాశాను. ఆయన వాగ్గేయకారుడనీ, కొత్త రాగాలు తయారుచేశాడనీ, పంతొమ్మిదేళ్ళకే 72 మేళకర్తల్లోనూ రచనలు చేశాడనీ అందరికీ తెలిసినదే కదా అని ప్ర్రత్యేకంగా రాయలేదు. అయితే ఈ కామెంట్లన్నీ చదివాక మరొక వ్యాసం రాసి పంపవలసిన అవసరం ఉందనిపిస్తోంది. అందుకు ప్రయత్నిస్తాను. మోహనరావుగారు ఆడియో లింకులిచ్చి మంచిపని చేశారు.
మంచులో తడిసిన ఉదయం గురించి “Vidyavachaspati” Prof Dr N N Murthy గారి అభిప్రాయం:
09/07/2008 2:27 am
వైదేహి శశిధర్ గారు,
I have gone through the site and happened to see your Telugu poems. I want to wrtie in Telugu. But I found it is very difficult and writing in English. I am happy that you are from our town Narasaraopet and staying in New Jersey.
I stay in Nagpur and also Kuwait. I am also poet and we have started Environment movement in Telugu poetry along with a magazine Malle Teega from Vijayawada. We have announced a poems competation. You can also participate in that.
You can see our website http://haritakavita.tripod.com/
Give your email address, we can send you details in pdf.
Regards
“Vidyavachaspati” Prof Dr N N Murthy
రచయితలకు సూచనలు గురించి “Vidyavachaspati” Prof Dr N N Murthy గారి అభిప్రాయం:
09/07/2008 2:18 am
పత్రిక చూడగానే ప్రవాసం లో ఉన్న నేను పరమానంద భరితుణ్ణయ్యాను. మీ పత్రిక బాగుంది.
నేనూ కొన్ని కవితలు వ్రాయడం జరిగింది. ఆయితె అవి ఎక్కడికీ ప్రచురణార్థం పంపలేదు. మీకు ఎలా పంపగలమో తెలుపగలరు. మా వద్ద లికిత తెలుగు సాఫ్ట్ వేరుంది. అందులొ పంపవచ్చా? లేదా ఎలా పంపాలో తెలుప గలరు.
“విద్యావాచస్పతి” డా. నరసింహ ముర్తి
ధార గురించి అక్షర గారి అభిప్రాయం:
09/06/2008 11:54 pm
కొన్ని వూహలు బాగున్నాయి. గులాబీ కుండీలో కూర్చోవడం, స్థానిక వనరులు – లాంటివి.
కథ అనుకోవాలంటే కష్టంగానే ఉంది!
సంబంధంలేని సంఘటనలను సమన్వయించాలి. అలా సమన్వయించి సమర్ధించాలంటే – కాస్త లోతుగా చూస్తే గానీ కనిపిచని సంబంధమన్నా సంఘటనల మధ్య ఉండాలి. లోతుగా చూడాలి అన్న స్పృహను పాఠకులకు కథే కలిగించాలి!
రచనలో మొదటి ముప్పావు భాగానికి (ఇంకా పైనే) చివరి పావు భాగానికి సంబంధం కనిపించదు.
కొత్తపాళీ గారి ‘పాయింట్’ ను ఆమోదించాలంటే, కథలో(కథ అనుకుంటే) ముప్పాతిక భాగం పైనే noise (అనగా చెత్త) ఉందని ఒప్పుకోవాలి. ముగ్గురు మగవాళ్ళు అందమైన అమ్మాయి ఏడుపుకు చలించారని (లేక ఏడుపు వాళ్ళ హృదయాల్ని సున్నితంగా తాకింది అని) చెప్పడమే రచయిత ఉద్దేశ్యమైతే, మొదటి ముప్పావు భాగం – అనగా అంత సుదీర్ఘమైన పాత్రల/పరిసరాల పరిచయం అనవసరం!
‘బార్’లో మసక చీకట్లు మాయమయ్యాక కూడ “గులాబి” కళ్ళలో సన్నటి నీటి తెర “కొంచెం” దగ్గరలోనే కూర్చున్న మగవాళ్ళకు కనిపించడం-వాళ్ళ పరిశీలనా శక్తితో పాటు, కళ్ళ పవర్ కి కూడా సంకేతమా?! ఇంకా ఈ రచనలోపొడవైన వాక్యాలు, వాక్యాల్లో గజిబిజితనం కాస్త చికాకు పెట్టే అంశాలు.
కథలో సంఘటన ఒక అంగం కావాలి, అంతే కాని సంఘటన చిత్రణ మాత్రమే ఎన్నటికీ కథ కాలేదు!
బాలమురళీకృష్ణ గురించి Rohiniprasad గారి అభిప్రాయం:
09/06/2008 8:14 pm
బాలమురళీకృష్ణను వాగ్గేయకారుడు అనడానికి రమ/రామ గారికేదో అభ్యంతరం ఉన్నట్టుంది. నిజానికి అదొక ఫ్యూడల్ పదం. పాటలు రాసి ట్యూన్ కట్టినవారెవరినైనా వాగ్గేయకారుడు అనవచ్చు. నేనూ ఆ పని చేశాను, రవీంద్ర జైన్ చేస్తూనే ఉన్నాడు కనక రమ/రామ గారు ఒప్పుకున్నా ఒప్పుకోకపోయినా సిద్ధాంతరీత్యా మేమూ వాగ్గేయకారులమే. మరి రజనీకాంతరావుగారి నేమనాలి?
తన రచనల గురించి బాలమురళీకృష్ణ ఏమన్నారో నేను తరవాతి వ్యాసంలో రాస్తాను. బాలమురళీకృష్ణ రచనల గురించి రమ/రామ గారికి సురేశ్ వాడ్కరంత గొప్ప అభిప్రాయం లేకపోవచ్చు. ఎవరిష్టం వారిది. నా మటుకు నాకు ఈ పాతకాలపు tags ఈ రోజుల్లో వాడడం అంతగా నచ్చదు.
నా అమెరికా ప్రయాణం గురించి Chandu గారి అభిప్రాయం:
09/06/2008 12:49 pm
ఈ వ్యాసము నాకు చాలా బాగా నచ్చింది. కృతజ్ఞతలు.
తెలుగు భాషాభివృద్ధికి వ్యూహాలు గురించి baabjeelu గారి అభిప్రాయం:
09/06/2008 12:43 pm
ramadevi గారూ,
rama గారు చెప్పింది అక్షరలక్షలు.
కుటుంబం, స్కూలూ ఈ రెండు institutions మాత్రమే భాష కానీ మరోటి కానీ తరవాతి తరానికి సరిగ్గా చేరవేయగలిగినవి.
స్కూలుని మనమెవరిమీ ఏమీ చేయలేం.
మనమేం చేస్తున్నాం, భాషని నిలబెట్టుకుందికి? అక్కడ సంగతి నాకు తెలీదు, ఇక్కడ ఇవాళ్టికి కూడా ఇంగ్లీషు గురించే బెంగ. ఇంగ్లీషులో గట్టిగా, ధాటిగా మాట్లాడగలిగినవారికే పెద్దపీట. అందులోనూ “యూ నో, యూ నో” అంటూ మాట్లాడేవాళ్ళకి ఎదురుచెప్పం, వారెంత “అద్దువైతం” గా మాట్లాడినా.
“కోతికొమ్మచ్చి” లో రమణ గారు వెటకారంగా రాసేరు “బాపు, నండూరి రామ్మోహన రావు గారితో ఇంగ్లీషులో మాటాడేడు” (రమణ గారి పెళ్ళి విషయం). అది ఇవాల్టికి కూడా నిజం.
ఇక సాహిత్యం గురించి, అందులోనూ తెలుగు సాహిత్యం గురించి:
తెలుగు సాహిత్యం చదవకపోతే, ఏవయ్యిందిట? ఎందుకంత బాధ?
నిజానికి తెలుగు సాహిత్యం, తెలుగు మాట్లాడగలిగిన వాళ్ళు ఎంత మంది చదువుతున్నారు?
కుందుర్తి ఆంజనేయులు గారు “వంద చెప్పు, వెయ్యి చెప్పు లక్షలో ఒకడుంటాడు కవిత్వం చదివే వాడు” అన్నది పరమ సత్యం. పత్రికలు చదివే వాళ్ళు ఇంకొంచెం ఎక్కువగా వుండొచ్చు. (నా లాటి వాళ్ళు)
ఒకసారి, హిందీ నటుడు దిలీప్ కుమార్, విమాన ప్రయాణం లో ఒకాయన పట్టించుకోకుండా కూచున్నాట్ట. “క్రూ”, మిగిలిన ప్రయాణీకులూ తెగ హడావిడి పడిపోతున్నా. దిలీప్ కుమార్ అడిగేట్ట ఆ పెద్దమనిషిని “మీరు సినిమాలు చూడరా?” అని. వాళ్ళ కంపెనీ కోసం తీసిన సినిమాలు చూస్తానన్నాట్ట ఆ పెద్ద మనిషి. ఇక ఆపుకోలేక దిలీప్ కుమార్ “ఎవరు మీరు?” అని అడిగేట్ట. “I am JRD Tata ” అన్నాట్ట ఆ పెద్ద మనిషి.
పిల్లలు తెలుగు మాట్లాడగలిగి, రాయగలిగితే చాలు. సాహిత్య “సేవ” చెయ్యకపోయినా పరవా లేదు. మాట్లాడ్డానికీ, రాయడానికీ కుటుంబం కష్టపడితే చాలు.
బాలమురళీకృష్ణ గురించి baabjeelu గారి అభిప్రాయం:
09/06/2008 11:36 am
rama గారూ,
సినారె ని వొదిలెయ్యండి. సినారె certification బహుశా అంత విలువ లేనిదయుండొచ్చు.
బాలమురళి “వాగ్గేయకారితనం” మీరెందుకు ఒప్పుకోట్లేదో కొంచెం వివరిద్దురూ?
రేపు ఎవరు ఎక్కడుంటారో ఎవరూ చెప్పలేరు. చక్కగా చెప్పేరు.
ఇవాళ సంగతి ఏవిటి?
దేశమును ప్రేమించుమన్నా గురించి baabjeelu గారి అభిప్రాయం:
09/06/2008 11:19 am
సంగీత దర్శకులు పాడిన పాటలా వుంది.
ఉదాహరణలు: సి.రామచంద్ర, ఎస్.డి.బర్మన్, సి.ఆర్.సుబ్బురామన్, రమేష్ నాయుడు, ఎస్పీ కోదండపాణి ఇత్యాదులు. ఆ మాటకొస్తే అ.ఆర్. రెహ్మాన్ కూడా.
రసాలూరు వారు వేరు.
ఘంటసాల, శంకర్ మహదేవన్ లు కారు.
ఏటి ఒడ్డున గురించి కొత్తపాళీ గారి అభిప్రాయం:
09/06/2008 10:07 am
పద్యంనిండా పురివిప్పిన పదచిత్రాలు “వావ్” అనిపించేలా ఉన్నాయి.
బ్రష్ కి కుంచె అనీ, బాస్కెట్ కి బుట్ట అనీ రాసి ఉండొచ్చు.
బాలమురళీకృష్ణ గురించి Rohiniprasad గారి అభిప్రాయం:
09/06/2008 8:44 am
బాలమురళి కొన్ని వందల సందర్భాల్లో కచేరీలు చేసి, ఇంటర్వ్యూలిచ్చి, అభిమానులతో ముచ్చటించి ఉంటారు గనక వాటిలో చాలా విషయాలు పాఠకులకు తెలిసే అవకాశం ఉంటుందని నేననుకున్నాను. నేనేదో కొత్తగా కనిపెట్టినట్టు కాకుండా, నాకు వ్యక్తిగతంగా తెలిసిన కొన్ని వివరాలను (ఆయన సంగీతపు వ్యక్తిత్వానికి అద్దంపట్టేవి) మాత్రమే రాశాను. ఆయన వాగ్గేయకారుడనీ, కొత్త రాగాలు తయారుచేశాడనీ, పంతొమ్మిదేళ్ళకే 72 మేళకర్తల్లోనూ రచనలు చేశాడనీ అందరికీ తెలిసినదే కదా అని ప్ర్రత్యేకంగా రాయలేదు. అయితే ఈ కామెంట్లన్నీ చదివాక మరొక వ్యాసం రాసి పంపవలసిన అవసరం ఉందనిపిస్తోంది. అందుకు ప్రయత్నిస్తాను. మోహనరావుగారు ఆడియో లింకులిచ్చి మంచిపని చేశారు.