అయ్యా! ఈ మాటలో రామాయణ విషవృక్షం కూడా ప్రచురిస్తారా? అది కూడా చాలా చోట్ల అమితంగా హాస్య రసాన్ని ఒలికించి పాఠకుల్ని నవ్విస్తుంది. గతితార్కిక భౌతిక వాదంతో (దీని అర్థం నాకంతగా తెలియదిప్పుడు) కూడిన రచయిత్రి విమర్శలు ఆలోచింపజేస్తాయి. ఏమైనా వీటిద్వారా చెప్పదలచుకున్న విషయం నచ్చింది.
ఐనా మనం ఏదైనా చెప్పదలుచుకుంటె దానికి ఎక్కువమంది ప్రజలు హృదయంలో నిలిపి అమిత భక్తితో ఆరాధించే పురాణపాత్రలను అపహాస్యం చేయడం యుక్తమైన మార్గమేనా? దయచేసి ఇటువంటివి ప్రచురించి కొందరిని దూరం/విముఖం చేసుకోరాదని విన్నపం. శ్రీరామాదులు ఐతిహాసిక పురుషులవునో కాదో చెప్పలేముకానీ, జగతి సుగుణ రాశి జడగట్టి ముడివెట్టి
మలచి నట్టి దివ్య మనుజ మూర్తి గా కొందరి భావనలో నిలిచిఉన్నాడు గదా.
పుస్తకంలో ఇదే నవలపై రచయిత రాసిన కామెంట్ లోని లింక్ ద్వారా ఇక్కడకొచ్చేను. వ్యాసమ్ చదివాను. ఎంతో సానుభూతితో రాసిన పరిచయం బాగుంది. కాని, నాకనిపించింది ఏమిటంటే మన చూట్టూ మనల్ని నిండా ముంచీసేలా వున్న బ్రామ్మన సాహిత్యం మన మనసులను ఎలా ఆక్రమించిందో చూడండి. ఈ వ్యాసంలొనే ‘పురాణం’, ‘భారత భాగవతాల్ని సూతుడు శౌనకాది మునులకి కూర్చోబెట్టి చెప్పినట్టు’, ‘ఉప్మాలో జీడిపప్పు పలుకుల్లా’ లాంటి మాటలు.. నాకెందుకో ఇక్కడ ఎబ్బెట్టుగా అనిపించాయి. ఎందుకిలా అనిపించిందంటే ఈ నెల “అరుణతార” చదవడం వల్లనా? లేదంటే ప్రస్తుతం బి.ఎస్. రాములుగారి “కన్యాశుల్కంను ఇప్పుడెలా చూడాలి” వ్యాసం చదువుతున్నందుకా? వీరి వ్యాసం నిజానికి నాకు నచ్చింది. గానీ, ఎందుకో పదజాలంలో మరో వాసన కనిపిస్తోంది. ఈ విషయంలో నా ఆలోచనలు అస్పష్టంగానే వున్నాయనుకోండి. అదే ఇక్కడ చెప్పాలనిపించింది. తప్పయితే మన్నించండి.
రంగ గారికి మరొక్కసారి ధన్యవాదాలు. మీరు చెప్పింది సమంజసమే అనిపిస్తుంది. శ్రీ నృసింహావిర్భావ ఘట్టంలో పోతన గారి పద్యం గుర్తు చేశారు. నతజన సఖముల్ అనుకుంటాను.
చింతయామి ఉత్తమ పురుషైక వచనానికి సంబంధించిన క్రియ. యూయం మధ్యమ పురుష బహు వచనం. కాబట్టి ఇక్కడ చింతయామో వయం (చింతయామః వయం = మేము చింతన చేస్తున్నాము) అనే పాఠం గ్రాహ్యం అని అనుకుంటున్నాను.
మరొక్కసారి కృతజ్ఞతలతో
భవదీయుడు
ఆర్కే గారూ! శ్రీనివాస్ గారూ! మీ అభిప్రాయమే నాకూ వచ్చింది. కాని నా మనసు వ్యతిరేకిస్తున్నా ఇలా రాయడమ్ జరిగింది. ఎందుకంటే, నేటి ప్రపంచం తీరును బట్టి చూస్తే, చాలామంది ఎత్తుకి పై ఎత్తు వేసి గెలవాలని చూసే వాళ్లే కదా! ఈ నాటి “ట్రెండ్”నే కొలికి ముత్యంగా ఉంచడం బాగుంటుందనిపించి అలా వ్రాశా. అలా రాస్తేనే సహజంగా ఉంటుందని మిత్రుల సలహా. ఎంత చెడ్డదైనా, చేతికి చిక్కిన అవకాశం జారవిడుచుకునే వారు చాలా కొద్దిమంది ఈ కాలంలో. ఏది యేమైనా, మీ సలహాకు కృతజ్ఞతలు.
శ్రీనివాస్ గారూ! ఆలస్యం- అన్న మాటను నేను తప్పుగా వ్రాశాను. కాని ఉద్దేశ్యం – అన్నది తప్పు కాదు. టైపోలను ఇక నుంచీ ఎప్పటికప్పుడు సరిచేస్తాను. తెలుగును ఇంగ్లీషులో వ్రాయడం కొత్తగా నేర్చుకున్నాను. అక్కడక్కడ తప్పులు అనివార్యం ఔతున్నాయి. మన్నించండి.
నెనరులతో
వి. హేమ.
మాధవా! కేశవా! మధుసూదనా! విష్ణు! శ్రీధరా! పదనఖం చింతయామో వయం” అనే పాఠం ఎక్కువ గ్రాహ్యంగా తోస్తోంది. మాత్రలు కూడా సరిపోయి పాడడానికి అనువుగానే వుంది.
త్ర్యక్షం, చక్రపినాకసాభయకరాన్ బిభ్రాణమర్కచ్ఛవిం – సందేహం తీరింది. నృసింహదేవుడిని ఫాలనేత్రం కలవాడిగా స్తుతించిన వారున్నారు అని తెలిసింది. ఐతే ఎక్కడా చిత్రాలలోగానీ, విగ్రహాలలో గానీ ఫాలనేత్రం నేను చూడలేదు. అందుకని ఈ సందేహం వచ్చింది.
రంగ గారికి, రమా గారికి, శ్రీనివాస్ గారికి కృతజ్ఞతలు. నా సందేహం ఇంకొక్కటి మిగిలే వుంది. దానికి రమ గారు సూచించిన మార్గమే శరణ్యమనుకుంటాను, ఎవరూ తెలుపకపోతే.
నఖస్తుతి మన స్తోత్రాలలో చాలా చోట్ల కనబడుతుంది. ఉదాహరణకు, ‘నఖధీధితి సంచ్ఛన్న నిమజ్జన తమోగుణా’ అని లలితా సహస్రం. కేశాది నఖ పర్యంత స్తుతులు మనకు కనబడతాయి. అందునా అన్నమయ్య అహోబల వైష్ణవుడు. నారసింహ నఖ ధ్యానం సంప్రదాయం. ‘స్ఫురిత విబుధజన ముఖములు, పరివిదళిత దనుజ నివహపతి తను ముఖముల్, గురురుచి జిత శిఖిశిఖములు, నరహరి కరనఖములమరు నతజన సుఖముల్’ అని పోతన.
‘పదనఖం చింతయామి యూయం’ అనేది సరైన పాఠమో, కాదో నాకు తెలియదు కానీ ‘యూయం’ అంటే ‘మీరు’ అని అర్థం. త్వం – యువాం -యూయం.
“మాధవా! కేశవా! మధుసూదనా! విష్ణు! శ్రీధరా! పదనఖం చింతయామి యూయం”
ఈ సంకీర్తన పల్లవి రేకులోనో పూర్వ ప్రచురిత పాఠాలలోనో సరిగా లేనట్లున్నది. 19986 లో ముద్రించిన “తాళ్ళపాక పద సాహిత్యం – నాలుగవ సంపుటంలో ఇలా ఉన్నది:
“మాధవ కేశవ మధుసూదన విష్ణు
శ్రీధరా పద నభం (ఖం?) చింతయామి యూయం (మో వయం?)”
బ్రాకెట్టులలోని సూచన గౌరిపెద్ది రామ సుబ్బ శర్మగారిదనుకుంటాను.
పదనఖం చింతయామః వయం అంటే కాలి గోటిని తలచుకుంటున్నాము అని అర్థమా?
అరుదు అనే మాటకు ఆశ్చర్యము, అపూర్వము అనే అర్థాలు ఉన్నాయి (శబ్ద రత్నాకరం)
జ్ఞాననేత్రం సర్వ దేవతా మూర్తులకూ ఉన్నదని భావించటం సంప్రదాయమే. అంతే కాక, నారసింహరూపం ప్రత్యేకించి శివకేశవాత్మకం. విష్ణుసహస్రంలో వలెనే నారసింహ సహస్రంలోనూ అనేక శివ నామాలు ఉన్నాయి. శంభు, విరూపాక్ష, పినాకి, భద్రరూప, ధూర్జటి, శ్రీశైలాద్రినివాస, రుద్ర, ఈశాన ఇలా 30, 40 నామాలు లక్ష్మీనృసింహ సహస్రనామ స్తోత్రంలో ఉన్నాయి.
సర్పాకృతిలో ఉన్న శ్రీపర్వత శ్రేణిలో, తలవైపు వైష్ణవ క్షేత్రమైన వెంకటాచలం, తోక వైపు శైవ క్షేత్రమైన శ్రీశైలం ఉంటే, మధ్యన విష్ణశివాత్మకమైన నారసింహ క్షేత్రం ఉంది.
అన్నమయ్య సాహిత్యం గురించిన.. మీ పాఠకుల సందేహాలని చూసేక ఈ సమాచారం.. ఈమాట కి తెలుబడి చేయటం మంచిదని నాకు అన్పించింది. జయప్రభ గారు అన్నమయ్య పదాల విశ్లేషణ రెండు సంపుటాల్లో చేసారు.మొదటి సంపుటం 2006 లో రాగా..ఈ నెలలోనే రెండవ సంపుటం అచ్చయి వచ్చింది. పుస్తకం పేరు..”కాంతల మనసు లోని కఱవు వాసె..అంతటా జవ్వనమనే ఆమని కాలమున”. 450 పేజీలు; ఖరీదు 500 రూపాయలు.
ప్రసాద్ గారూ! అన్నమయ్య సంకీర్తనా సంపుటాలని నిఘంటువుల్ని దగ్గర పెట్టుకుని చదవండి. ఒక నిఘంటువు కాదు..చాలా నిఘంటువుల్ని వెతకండి.మీకు అన్నమయ్య సాహిత్యం్ ఇష్టం్ అయినప్పుడు అంతపాటి శ్రమ పడాలి. క్రమేపీ మీకు వాటి లోని అందాలు అవగతం కాగలవు. అన్నమాచార్యుని కవిత్వం ఎందుకు వైవిధ్యమైందో..అది ఎంత గొప్పదో..చాలా ఆసక్తి గానూ..చాలా విపులంగానూ ఆమె విశ్లేషించారు. వాటిని చదవండి. మీ చాలా సందేహాలకి సమాధానం దొరుకుతుంది. పుస్తకాల ప్రాప్తి స్థానం…రచయిత్రి దగ్గర గానీ..అక్షర బుక్ షాప్ లో గానీ.
బాబ్జీలు గారూ! ఒక సామెతకి ఒకే రూపం..ఉండనఖ్ఖర లేదు. ఒక అర్ధాన్ని ఇచ్చే సామెత భిన్న ప్రాంతాల్లో..భిన్న కాలాల్లో ప్రాచుర్యం లో ఉండటం్ అన్న ది..దాని ప్రభావానికీ..ప్రచారానికీ..ఆ భావ వ్యక్తీకరణ అవసరానికీ గుర్తు. సామెతలకి, కర్తృత్వాలూ..కాల నిర్ణయాలూ ఉండవు. అందువల్ల వాడకంలోని ప్రాచీనతే..దాని చెలామణీని ..వ్యాప్తినీ సూచిస్తుంది. మనకి అట్టు తొలి గానూ..రొట్టె..అటు తర్వాతా వచ్చిన ట్లయితే అన్నమయ్య వాడిన రూపమే మొదటిది కావొచ్చు. నిప్పట్టు అంటే అరిసె అన్న వాడుక సీమలో ఉంది మరి.
ఉత్తర కిష్కింధ (నాటిక) గురించి M.S.Prasad గారి అభిప్రాయం:
05/01/2009 3:47 am
అయ్యా! ఈ మాటలో రామాయణ విషవృక్షం కూడా ప్రచురిస్తారా? అది కూడా చాలా చోట్ల అమితంగా హాస్య రసాన్ని ఒలికించి పాఠకుల్ని నవ్విస్తుంది. గతితార్కిక భౌతిక వాదంతో (దీని అర్థం నాకంతగా తెలియదిప్పుడు) కూడిన రచయిత్రి విమర్శలు ఆలోచింపజేస్తాయి. ఏమైనా వీటిద్వారా చెప్పదలచుకున్న విషయం నచ్చింది.
ఐనా మనం ఏదైనా చెప్పదలుచుకుంటె దానికి ఎక్కువమంది ప్రజలు హృదయంలో నిలిపి అమిత భక్తితో ఆరాధించే పురాణపాత్రలను అపహాస్యం చేయడం యుక్తమైన మార్గమేనా? దయచేసి ఇటువంటివి ప్రచురించి కొందరిని దూరం/విముఖం చేసుకోరాదని విన్నపం. శ్రీరామాదులు ఐతిహాసిక పురుషులవునో కాదో చెప్పలేముకానీ, జగతి సుగుణ రాశి జడగట్టి ముడివెట్టి
మలచి నట్టి దివ్య మనుజ మూర్తి గా కొందరి భావనలో నిలిచిఉన్నాడు గదా.
“అంటరాని వసంతం” నవల గురించి దుప్పల రవికుమార్ గారి అభిప్రాయం:
04/30/2009 9:25 pm
పుస్తకంలో ఇదే నవలపై రచయిత రాసిన కామెంట్ లోని లింక్ ద్వారా ఇక్కడకొచ్చేను. వ్యాసమ్ చదివాను. ఎంతో సానుభూతితో రాసిన పరిచయం బాగుంది. కాని, నాకనిపించింది ఏమిటంటే మన చూట్టూ మనల్ని నిండా ముంచీసేలా వున్న బ్రామ్మన సాహిత్యం మన మనసులను ఎలా ఆక్రమించిందో చూడండి. ఈ వ్యాసంలొనే ‘పురాణం’, ‘భారత భాగవతాల్ని సూతుడు శౌనకాది మునులకి కూర్చోబెట్టి చెప్పినట్టు’, ‘ఉప్మాలో జీడిపప్పు పలుకుల్లా’ లాంటి మాటలు.. నాకెందుకో ఇక్కడ ఎబ్బెట్టుగా అనిపించాయి. ఎందుకిలా అనిపించిందంటే ఈ నెల “అరుణతార” చదవడం వల్లనా? లేదంటే ప్రస్తుతం బి.ఎస్. రాములుగారి “కన్యాశుల్కంను ఇప్పుడెలా చూడాలి” వ్యాసం చదువుతున్నందుకా? వీరి వ్యాసం నిజానికి నాకు నచ్చింది. గానీ, ఎందుకో పదజాలంలో మరో వాసన కనిపిస్తోంది. ఈ విషయంలో నా ఆలోచనలు అస్పష్టంగానే వున్నాయనుకోండి. అదే ఇక్కడ చెప్పాలనిపించింది. తప్పయితే మన్నించండి.
అన్నమయ్య సంకీర్తనలలో గొప్పతనం గురించి M.S.Prasad గారి అభిప్రాయం:
04/30/2009 2:14 am
రంగ గారికి మరొక్కసారి ధన్యవాదాలు. మీరు చెప్పింది సమంజసమే అనిపిస్తుంది. శ్రీ నృసింహావిర్భావ ఘట్టంలో పోతన గారి పద్యం గుర్తు చేశారు. నతజన సఖముల్ అనుకుంటాను.
చింతయామి ఉత్తమ పురుషైక వచనానికి సంబంధించిన క్రియ. యూయం మధ్యమ పురుష బహు వచనం. కాబట్టి ఇక్కడ చింతయామో వయం (చింతయామః వయం = మేము చింతన చేస్తున్నాము) అనే పాఠం గ్రాహ్యం అని అనుకుంటున్నాను.
మరొక్కసారి కృతజ్ఞతలతో
భవదీయుడు
శ్రీ ఆంజనేయ రక్షా కవచం గురించి hEma vempaTi గారి అభిప్రాయం:
04/29/2009 2:40 pm
ఆర్కే గారూ! శ్రీనివాస్ గారూ! మీ అభిప్రాయమే నాకూ వచ్చింది. కాని నా మనసు వ్యతిరేకిస్తున్నా ఇలా రాయడమ్ జరిగింది. ఎందుకంటే, నేటి ప్రపంచం తీరును బట్టి చూస్తే, చాలామంది ఎత్తుకి పై ఎత్తు వేసి గెలవాలని చూసే వాళ్లే కదా! ఈ నాటి “ట్రెండ్”నే కొలికి ముత్యంగా ఉంచడం బాగుంటుందనిపించి అలా వ్రాశా. అలా రాస్తేనే సహజంగా ఉంటుందని మిత్రుల సలహా. ఎంత చెడ్డదైనా, చేతికి చిక్కిన అవకాశం జారవిడుచుకునే వారు చాలా కొద్దిమంది ఈ కాలంలో. ఏది యేమైనా, మీ సలహాకు కృతజ్ఞతలు.
శ్రీనివాస్ గారూ! ఆలస్యం- అన్న మాటను నేను తప్పుగా వ్రాశాను. కాని ఉద్దేశ్యం – అన్నది తప్పు కాదు. టైపోలను ఇక నుంచీ ఎప్పటికప్పుడు సరిచేస్తాను. తెలుగును ఇంగ్లీషులో వ్రాయడం కొత్తగా నేర్చుకున్నాను. అక్కడక్కడ తప్పులు అనివార్యం ఔతున్నాయి. మన్నించండి.
నెనరులతో
వి. హేమ.
పిఠాపురంలో నా మొదటి మజిలీ గురించి Sivaram J గారి అభిప్రాయం:
04/29/2009 3:31 am
మీరు రాసిన కథ చాలా బావుంది. చాలా రోజుల తర్వాత పిఠాపురం గురించి చదివి చాలా ఆనందపడ్డాను. ఆ వూరు వదిలేసి 24 ఏళ్ళయింది.
అన్నమయ్య సంకీర్తనలలో గొప్పతనం గురించి M.S.Prasad గారి అభిప్రాయం:
04/28/2009 9:16 pm
మాధవా! కేశవా! మధుసూదనా! విష్ణు! శ్రీధరా! పదనఖం చింతయామో వయం” అనే పాఠం ఎక్కువ గ్రాహ్యంగా తోస్తోంది. మాత్రలు కూడా సరిపోయి పాడడానికి అనువుగానే వుంది.
త్ర్యక్షం, చక్రపినాకసాభయకరాన్ బిభ్రాణమర్కచ్ఛవిం – సందేహం తీరింది. నృసింహదేవుడిని ఫాలనేత్రం కలవాడిగా స్తుతించిన వారున్నారు అని తెలిసింది. ఐతే ఎక్కడా చిత్రాలలోగానీ, విగ్రహాలలో గానీ ఫాలనేత్రం నేను చూడలేదు. అందుకని ఈ సందేహం వచ్చింది.
రంగ గారికి, రమా గారికి, శ్రీనివాస్ గారికి కృతజ్ఞతలు. నా సందేహం ఇంకొక్కటి మిగిలే వుంది. దానికి రమ గారు సూచించిన మార్గమే శరణ్యమనుకుంటాను, ఎవరూ తెలుపకపోతే.
మరొక్కసారి అందరికీ కృతజ్ఞతలు.
భవదీయుడు.
అన్నమయ్య సంకీర్తనలలో గొప్పతనం గురించి రంగ గారి అభిప్రాయం:
04/28/2009 4:17 pm
M.S.Prasad అభిప్రాయం:
మాధవా! కేశవా! మధుసూదనా! విష్ణు! శ్రీధరా!
పదనఖం చింతయామి యూయం
చింతయామి యూయం అర్ధం.
ప్రసాద్ గారూ,
నఖస్తుతి మన స్తోత్రాలలో చాలా చోట్ల కనబడుతుంది. ఉదాహరణకు, ‘నఖధీధితి సంచ్ఛన్న నిమజ్జన తమోగుణా’ అని లలితా సహస్రం. కేశాది నఖ పర్యంత స్తుతులు మనకు కనబడతాయి. అందునా అన్నమయ్య అహోబల వైష్ణవుడు. నారసింహ నఖ ధ్యానం సంప్రదాయం. ‘స్ఫురిత విబుధజన ముఖములు, పరివిదళిత దనుజ నివహపతి తను ముఖముల్, గురురుచి జిత శిఖిశిఖములు, నరహరి కరనఖములమరు నతజన సుఖముల్’ అని పోతన.
‘పదనఖం చింతయామి యూయం’ అనేది సరైన పాఠమో, కాదో నాకు తెలియదు కానీ ‘యూయం’ అంటే ‘మీరు’ అని అర్థం. త్వం – యువాం -యూయం.
రంగ
అన్నమయ్య సంకీర్తనలలో గొప్పతనం గురించి Srinivas Vuruputuri గారి అభిప్రాయం:
04/28/2009 8:19 am
“మాధవా! కేశవా! మధుసూదనా! విష్ణు! శ్రీధరా! పదనఖం చింతయామి యూయం”
ఈ సంకీర్తన పల్లవి రేకులోనో పూర్వ ప్రచురిత పాఠాలలోనో సరిగా లేనట్లున్నది. 19986 లో ముద్రించిన “తాళ్ళపాక పద సాహిత్యం – నాలుగవ సంపుటంలో ఇలా ఉన్నది:
“మాధవ కేశవ మధుసూదన విష్ణు
శ్రీధరా పద నభం (ఖం?) చింతయామి యూయం (మో వయం?)”
బ్రాకెట్టులలోని సూచన గౌరిపెద్ది రామ సుబ్బ శర్మగారిదనుకుంటాను.
పదనఖం చింతయామః వయం అంటే కాలి గోటిని తలచుకుంటున్నాము అని అర్థమా?
అరుదు అనే మాటకు ఆశ్చర్యము, అపూర్వము అనే అర్థాలు ఉన్నాయి (శబ్ద రత్నాకరం)
అన్నమయ్య సంకీర్తనలలో గొప్పతనం గురించి రంగ గారి అభిప్రాయం:
04/27/2009 3:54 pm
ప్రసాద్ గారూ,
నారసింహుని ఫాలనేత్రం లక్ష్మీనృసింహ స్తోత్రాలలో ఉన్నదే:
సత్యజ్ఞానసుఖస్వరూపమమలం క్షీరాబ్దిమధ్యస్థితం
యోగారూఢ మతిప్రసన్న వదనం భూషాసహస్రోజ్జ్వలం
త్ర్యక్షం, చక్రపినాకసాభయకరాన్ బిభ్రాణమర్కచ్ఛవిం,
ఛత్రీభూతఫణీంద్రమిందుధవళం, లక్ష్మీనృసింహం భజే.
జ్ఞాననేత్రం సర్వ దేవతా మూర్తులకూ ఉన్నదని భావించటం సంప్రదాయమే. అంతే కాక, నారసింహరూపం ప్రత్యేకించి శివకేశవాత్మకం. విష్ణుసహస్రంలో వలెనే నారసింహ సహస్రంలోనూ అనేక శివ నామాలు ఉన్నాయి. శంభు, విరూపాక్ష, పినాకి, భద్రరూప, ధూర్జటి, శ్రీశైలాద్రినివాస, రుద్ర, ఈశాన ఇలా 30, 40 నామాలు లక్ష్మీనృసింహ సహస్రనామ స్తోత్రంలో ఉన్నాయి.
సర్పాకృతిలో ఉన్న శ్రీపర్వత శ్రేణిలో, తలవైపు వైష్ణవ క్షేత్రమైన వెంకటాచలం, తోక వైపు శైవ క్షేత్రమైన శ్రీశైలం ఉంటే, మధ్యన విష్ణశివాత్మకమైన నారసింహ క్షేత్రం ఉంది.
రంగ
అన్నమయ్య సంకీర్తనలలో గొప్పతనం గురించి rama bharadwaj గారి అభిప్రాయం:
04/27/2009 10:09 am
అన్నమయ్య సాహిత్యం గురించిన.. మీ పాఠకుల సందేహాలని చూసేక ఈ సమాచారం.. ఈమాట కి తెలుబడి చేయటం మంచిదని నాకు అన్పించింది. జయప్రభ గారు అన్నమయ్య పదాల విశ్లేషణ రెండు సంపుటాల్లో చేసారు.మొదటి సంపుటం 2006 లో రాగా..ఈ నెలలోనే రెండవ సంపుటం అచ్చయి వచ్చింది. పుస్తకం పేరు..”కాంతల మనసు లోని కఱవు వాసె..అంతటా జవ్వనమనే ఆమని కాలమున”. 450 పేజీలు; ఖరీదు 500 రూపాయలు.
ప్రసాద్ గారూ! అన్నమయ్య సంకీర్తనా సంపుటాలని నిఘంటువుల్ని దగ్గర పెట్టుకుని చదవండి. ఒక నిఘంటువు కాదు..చాలా నిఘంటువుల్ని వెతకండి.మీకు అన్నమయ్య సాహిత్యం్ ఇష్టం్ అయినప్పుడు అంతపాటి శ్రమ పడాలి. క్రమేపీ మీకు వాటి లోని అందాలు అవగతం కాగలవు. అన్నమాచార్యుని కవిత్వం ఎందుకు వైవిధ్యమైందో..అది ఎంత గొప్పదో..చాలా ఆసక్తి గానూ..చాలా విపులంగానూ ఆమె విశ్లేషించారు. వాటిని చదవండి. మీ చాలా సందేహాలకి సమాధానం దొరుకుతుంది. పుస్తకాల ప్రాప్తి స్థానం…రచయిత్రి దగ్గర గానీ..అక్షర బుక్ షాప్ లో గానీ.
బాబ్జీలు గారూ! ఒక సామెతకి ఒకే రూపం..ఉండనఖ్ఖర లేదు. ఒక అర్ధాన్ని ఇచ్చే సామెత భిన్న ప్రాంతాల్లో..భిన్న కాలాల్లో ప్రాచుర్యం లో ఉండటం్ అన్న ది..దాని ప్రభావానికీ..ప్రచారానికీ..ఆ భావ వ్యక్తీకరణ అవసరానికీ గుర్తు. సామెతలకి, కర్తృత్వాలూ..కాల నిర్ణయాలూ ఉండవు. అందువల్ల వాడకంలోని ప్రాచీనతే..దాని చెలామణీని ..వ్యాప్తినీ సూచిస్తుంది. మనకి అట్టు తొలి గానూ..రొట్టె..అటు తర్వాతా వచ్చిన ట్లయితే అన్నమయ్య వాడిన రూపమే మొదటిది కావొచ్చు. నిప్పట్టు అంటే అరిసె అన్న వాడుక సీమలో ఉంది మరి.
రమ.